In behoeften voorzien
Bonnie L. Oscarson
Algemeen jongevrouwenpresidente
De dringendste behoeften waarin wij kunnen voorzien, doen zich in ons gezin, bij onze vrienden, in onze wijk en onze omgeving voor.
Onlangs waren we getuige van een aantal natuurrampen in Mexico, de Verenigde Staten, Azië, het Caribisch gebied en Afrika. Duizenden hebben zich van hun beste kant laten zien door bijstand te verlenen aan mensen in gevaar of in nood, en aan mensen die verliezen hebben geleden. Het heeft mij geraakt dat jongevrouwen na de recente stormen in Texas en Florida net als vele anderen een geel vest van Helpende Handen hebben aangetrokken en mee puin hebben geruimd. Duizenden anderen zouden zich naar de rampgebieden begeven als de afstand dat toeliet. In plaats daarvan hebt u door uw gulle giften lijden kunnen verlichten. Uw vrijgevigheid en medeleven zijn inspirerend en christelijk.
Vandaag wil ik het hebben over een vorm van dienstbetoon die voor iedereen, waar ook ter wereld, belangrijk is. Voor eenieder die de recente berichtgeving heeft gezien en zich afvraagt wat hij toch kan doen, ligt het antwoord misschien vlak voor onze neus.
De Heiland leerde: ‘Want ieder, die zijn leven zal willen behouden, die zal het verliezen; maar ieder, die zijn leven verloren heeft om Mijnentwil, die zal het behouden.’1 President Monson heeft hierover gezegd: ‘Ik geloof dat de Heiland ons zegt dat als we ons niet verliezen in dienstbaarheid aan andere mensen, ons eigen leven nauwelijks zin heeft. Zij die alleen maar voor zichzelf leven, zullen uiteindelijk verschrompelen en in figuurlijke zin hun leven verliezen, terwijl anderen die zichzelf verliezen in dienstbaarheid aan anderen groeien en bloeien – en in feite hun leven redden.’2
We leven in een wereld waar we langzaamaan meer aandacht besteden aan het kleine schermpje in onze hand dan aan de mensen om ons heen. We sturen sms’jes en twitterberichten in plaats van iemand aan te kijken en te glimlachen. Persoonlijke gesprekken zijn zelfs nog zeldzamer geworden. We zijn vaak meer bekommerd om ons aantal volgers en likes dan dat we een arm om een vriend heen slaan en liefde, bezorgdheid en oprechte interesse tonen. Moderne technologie is een geweldig middel om de boodschap van het evangelie van Jezus Christus te verspreiden en contact met familieleden en vrienden te onderhouden, maar als we niet voorzichtig met onze apparaten omspringen, kunnen we zelfzuchtig worden en vergeten dat dienstbetoon de kern van het evangelie is.
Tieners en jongvolwassenen, ik houd enorm veel van jullie en ik geloof in jullie. Ik heb gezien en gevoeld dat jullie willen dienen en iets goeds in de wereld tot stand willen brengen. Ik geloof dat de meeste leden dienstbetoon als de kern van hun verbonden en discipelschap beschouwen. Ik denk echter dat we soms ook mooie kansen om te dienen missen, doordat we afgeleid zijn of doordat we met grootse plannen de wereld willen veranderen. Daardoor zien we niet dat de dringendste behoeften waarin wij kunnen voorzien, zich in ons gezin, bij onze vrienden, in onze wijk en onze omgeving voordoen. We worden geraakt door het lijden en de nood van mensen aan de andere kant van de wereld, maar we zijn blind voor een klasgenoot die behoefte aan vriendschap heeft.
Zuster Linda K. Burton vertelde over een ZHV-presidente van een ring die in de jaren negentig met een groep mensen quilts inzamelde voor mensen in nood. ‘Met haar dochter reed zij met een vrachtauto vol quilts van Londen naar Kosovo. Op de terugreis kreeg ze een onmiskenbare geestelijke ingeving die haar diep raakte. Die ingeving was: “Wat je hebt gedaan was heel goed. Ga nu naar huis, kijk om je heen en help je medemens!”’3
Wat voor nut heeft het om de wereld te redden als we geen oog hebben voor de behoeften van onze naasten en onze dierbaren? Wat baat het om wereldproblemen op te lossen als mensen in onze omgeving instorten, en we zien het niet? Onze hemelse Vader zet hen die ons nodig hebben misschien het dichtst bij ons, omdat wij het beste in hun behoeften kunnen voorzien.
Iedereen kan manieren vinden om te dienen zoals Christus. Mijn raadgeefster, zuster Carol F. McConkie, vertelde mij pas nog dat haar 10-jarige kleindochter, Sarah, had besloten om behulpzaam te zijn toen ze besefte dat haar moeder ziek was. Ze maakte haar zusje wakker, kleedde haar aan, poetste haar tanden, kamde haar haar en zorgde voor het ontbijt, zodat haar moeder kon rusten. Ze deed dit eenvoudige dienstbetoon zonder dat iemand het haar vroeg, omdat ze een behoefte zag en wilde helpen. Sarah was niet alleen haar moeder tot zegen, ik weet zeker dat ze zelf blij was omdat ze de last van haar geliefde moeder had verlicht en tegelijk de band met haar zusje had versterkt. President James E. Faust heeft gezegd: ‘Anderen dienen kan eigenlijk vanaf elke leeftijd. […] Het hoeft niet grootschalig te zijn, en de edelste diensten verrichten we in het gezin.’4
Kinderen, weten jullie wat het voor jullie ouders en gezinsleden betekent als jullie thuis graag dienen? Tieners, als jullie de wereld willen veranderen, geef dan de hoogste prioriteit aan het versterken en dienen van jullie gezinsleden. Als je vriendelijk en attent bent jegens je broers, zussen en ouders, help je mee om een sfeer van eenheid te creëren en nodig je thuis de Geest uit. Verander de wereld, begin met het versterken van je familie.
Een andere vorm van dienstbetoon ligt bij onze wijkfamilie. Onze kinderen vroegen soms: ‘Waarom moet ik naar de activiteitenavond gaan? Ik heb er niet veel aan.’
Als goede ouder antwoordde ik dan: ‘Waarom denk je dat je naar de activiteitenavond gaat zodat jij er iets aan zou hebben?’
Jonge vrienden, ik weet zeker dat er bij jullie kerkelijke bijeenkomsten altijd iemand rondloopt die eenzaam is, die het moeilijk heeft en behoefte heeft aan een vriend, of die het gevoel heeft dat hij of zij er niet bij hoort. Aan elke bijeenkomst of activiteit kun jij iets belangrijks bijdragen, en de Heer wil dat je om je heen naar je leeftijdsgenoten kijkt en dient zoals Hij dat zou doen.
Ouderling D. Todd Christofferson heeft gezegd: ‘Een belangrijke reden waarom de Heer een kerk heeft, is om een gemeenschap van heiligen te vormen die elkaar steunen op het “enge en smalle pad dat tot het eeuwige leven voert”.’ Hij vervolgt: ‘In deze godsdienst bekommert men zich niet alleen om zichzelf; integendeel, we worden allemaal geroepen om te dienen. Wij zijn de ogen, de handen, het hoofd, de voeten en de andere leden van het lichaam van Christus.’5
We gaan naar onze wekelijkse kerkbijeenkomsten om aan verordeningen deel te nemen, in de leer te worden onderwezen en inspiratie op te doen. We gaan echter ook voor een andere belangrijke reden: als een wijkfamilie en als discipelen van de Heiland Jezus Christus zorgen we voor elkaar, moedigen we elkaar aan en vinden we manieren om elkaar te dienen en te steunen. We gaan niet alleen naar de kerk om te ontvangen en te nemen, we moeten ook geven en aanbieden. Jongevrouwen en jongemannen, in plaats van bij de volgende activiteit op je telefoon te volgen wat je vrienden aan het doen zijn, kijk eens rond en vraag je af: ‘Wie heeft mij vandaag nodig?’ Misschien ben jij degene die een leeftijdgenoot kan bereiken en tot zegen zijn, of kun je een vriend aanmoedigen in zijn stille worsteling.
Vraag je hemelse Vader of Hij je wil laten zien welke mensen in je omgeving je hulp nodig hebben, en hoe je hen het beste kunt dienen. Denk eraan dat de Heiland meestal één persoon tegelijk diende.
Onze kleinzoon Ethan is 17 jaar. De voorbije zomer heeft het mij geraakt dat hij door het voorbeeld van zijn moeder werd geïnspireerd en elke dag bidt voor de kans om iemand te dienen. Toen we bij hen thuis waren, zag ik dat Ethan zijn broers en zussen met geduld, liefde en vriendelijkheid bejegent. Hij helpt zijn ouders en kijkt hoe hij anderen de helpende hand kan bieden. Ik ben onder de indruk van zijn aandacht voor de mensen in zijn omgeving en zijn verlangen om hen te dienen. Hij is een voorbeeld voor mij. Als we net als Ethan de hulp van de Heer inroepen om manieren te vinden om te dienen, zal de Geest onze ogen openen zodat we de noden om ons heen zien, die ‘ene’ zien die ons die dag nodig heeft en weten hoe we hem of haar kunnen dienen.
Als u uw gezin en de leden van uw wijk tot zegen bent, zoek dan ook nog naar manieren om mensen in uw omgeving tot zegen te zijn. Hoewel ons soms wordt gevraagd om hulp te bieden na een grote ramp, worden wij aangemoedigd om dagelijks in onze omgeving manieren te zoeken om mensen in nood te steunen en te helpen. Onlangs kreeg ik van een gebiedspresident in een land dat met talrijke materiële noden kampt, de raad dat we behoeftigen in andere delen van de wereld het beste kunnen helpen door een royale vastengave te betalen, aan het humanitaire-hulpfonds van de kerk bij te dragen en te kijken hoe we de mensen in onze omgeving kunnen dienen. Stelt u zich eens voor hoezeer de wereld gezegend zou zijn als iedereen aan deze raad gehoor gaf!
Broeders en zusters, en in het bijzonder de jeugd, als u ernaar streeft om meer op de Heiland Jezus Christus te gaan lijken en uw verbonden na te leven, wordt u blijvend gezegend met het verlangen om lijden te verlichten en minderbedeelden te helpen. Bedenk dat de belangrijkste behoeften zich misschien vlak voor uw neus bevinden. Begin thuis en in uw gezin met dienstbetoon. Die banden kunnen eeuwig zijn. Zelfs als uw gezinssituatie niet volmaakt is, en vooral als dat het geval is, kunt u manieren vinden om te dienen, steunen en sterken. Begin waar u bent, houd van ze zoals ze zijn en bereid u voor op het gezin dat u in de toekomst hoopt te hebben.
Bid om hulp zodat u te weten komt welke gezinnen in uw wijk behoefte aan liefde en aanmoediging hebben. Ga niet naar de kerk met de vraag: ‘Wat heb ik aan deze bijeenkomst?’ maar vraag eerder: ‘Wie heeft mij vandaag nodig? Wat heb ik te bieden?’
En als u uw gezin en de leden van uw wijk tot zegen bent, zoek dan manieren om mensen in uw omgeving tot zegen te zijn. Of u nu tijd hebt voor een uitgebreid programma of slechts enkele uren per maand beschikbaar bent, uw inspanningen zijn anderen tot zegen en u zult meer worden gezegend dan u zich kunt voorstellen.
President Spencer W. Kimball heeft gezegd: ‘God ziet ons en waakt over ons. Maar Hij komt meestal door een ander aan onze behoeften tegemoet.’6 Mogen wij allen begrijpen dat het een voorrecht en een zegen is om bij te dragen aan het werk van onze hemelse Vader door tegemoet te komen aan de behoeften van zijn kinderen. Dat is mijn gebed in de naam van Jezus Christus. Amen.