พี่น้องกันเสมอ
ผู้เขียนอาศัยอยู่ในรัฐไอโอวา สหรัฐอเมริกา
“ฉันต้องการอยู่กับครอบครัวฉันเองทุกเวลา และพระเจ้าทรงสอนวิธีแก่ฉัน” (หนังสือเพลงสำหรับเด็ก, 98)
เสธกระโดดขึ้นลงในที่นั่งด้านหลังและร้องเพลงพิลึกพิลั่น “นิ่งนิ่งๆ หน่อย เสธ” คุณพ่อบอก “พ่อต้องใช้สมาธิในการขับรถ”
“ผมนั่งนิ่งไม่ได้” เสธตอบ “มันเยี่ยมมากเลยครับ!”
คุณพ่อยิ้ม “พ่อดีใจที่ลูกตื่นเต้นจะได้พบน้องชายของลูกที่เพิ่งเกิด”
เมื่อพวกเขามาถึงโรงพยาบาล เสธวิ่งไปที่ห้องของคุณแม่ เขารู้ว่าห้องอยู่ที่ไหนเพราะคุณแม่อยู่ที่นั่นห้าวันแล้ว เธอต้องอยู่ที่โรงพยาบาลเพราะคาเล็บป่วย และคุณแม่ป่วยนิดหน่อยด้วย เสธขอดูคาเล็บหลายครั้งแต่คุณแม่บอกทุกครั้งว่า “ยังไม่ได้” เธอบอกว่าแพทย์จะตัดสินใจว่าเมื่อใดคาเล็บแข็งแรงพอจะให้คนเข้าเยี่ยม
วันนี้แพทย์บอกว่าเยี่ยมได้ วันนี้คือวันที่จะได้เห็นหน้าน้อง!
เมื่อเสธเดินเข้าไปในห้องคุณแม่ เธออุ้มคาเล็บอยู่แล้ว เสธวิ่งเข้าไปดูน้องชาย คาเล็บตัวเล็กนิดเดียว เขาดูตัวเล็กกว่าลูกพี่ลูกน้องของเสธที่เพิ่งเกิด และมีบางอย่างผิดปกติที่จมูกและหูของเขา เขาดูเหมือนเอลฟ์ตัวน้อย!
“หวัดดีจ้ะ ลูกรัก” คุณแม่พูด “มาล้างมือ แล้วลูกจะได้อุ้มน้อง”
เสธล้างมือด้วยสบู่พิเศษ เขาปีนขึ้นเตียงโรงพยาบาลไปนั่งใกล้ๆ คุณแม่ เธอเอนตัวส่งลูกน้อยให้เขา คุณพ่อช่วยเสธวางมือให้ถูกที่
เสธมองดูคาเล็บ “ไง คาเล็บ” เขาพูด “พี่เองนะ เสธ น้องจะได้นอนหลับในห้องของน้อง และพี่จะได้เอาของเล่นทั้งหมดของพี่ให้ดู และเราจะได้เล่นที่สวนสาธารณะ”
คาเล็บมองหน้าเสธ เสธคิดว่าเขาเป็นเด็กน่ารักที่สุด
เมื่อเสธแขนล้า คุณพ่อรับคาเล็บไปอุ้มแทน คุณแม่จับมือข้างหนึ่งของเสธและมองตาเขา
“เสธ” เธอพูด “ลูกจำในปฐมวัยได้ไหมเมื่อลูกเรียนเรื่องแผนแห่งความรอด”
เสธพยักหน้า นั่นเป็นวันที่ดี ซิสเตอร์โลเปซมีดวงจันทร์ ดวงดาว และโลกซึ่งเป็นดาวเคราะห์ดวงใหญ่ติดอยู่บนแท่งไม้ เสธได้ถือดวงอาทิตย์
“ลูกจำได้ไหมว่าเราอยู่ในสวรรค์ก่อนเรามาโลกนี้และเราจะกลับไปสวรรค์เมื่อเราตาย”
เสธพยักหน้าอีกครั้ง
“น้องคาเล็บยังป่วยมาก หมอบอกว่าน้องจะอยู่อีกไม่นาน น้องจะตายและกลับไปสวรรค์”
เสธมองคุณแม่ เขามองดูน้องคาเล็บในอ้อมแขนของคุณพ่อ จากนั้นเขาก็ขมวดคิ้ว ลำคอของเขาตีบตัน “แต่ผมรักน้องนี่ครับ ผมอยากให้เขาอยู่ที่นี่ นอนห้องเดียวกับผม และเล่นกับผม เขาไม่อยากอยู่ต่อหรือครับ”
คุณแม่โอบเสธไว้ในอ้อมแขน “เขาอยากอยู่กับเราแน่นอน เราเป็นครอบครัวของเขา แต่เขาจะได้เจอเราอีก”
“เหรอครับ”
คุณแม่พยักหน้า “แม่กับพ่อแต่งงานในพระวิหาร เราได้รับสัญญาว่าครอบครัวเราจะได้อยู่ด้วยกันชั่วนิรันดร์ ลูกกับคาเล็บจะเป็นลูกของเราตลอดไป”
“นั่นความหมายว่าน้องคาเล็บจะเป็นน้องชายของลูกตลอดไป” คุณพ่ออธิบาย “และลูกจะได้เจอน้องอีกครั้งในสวรรค์”
เสธเสียใจ เขารู้สึกโกรธด้วย แต่เขานึกถึงการได้พบน้องคาเล็บในสวรรค์และยิ้มนิดๆ เขาเอื้อมมือมาลูบผมนุ่มๆ ของน้องคาเล็บ “เราจะเป็นพี่น้องกันในสวรรค์หรือนี่ เยี่ยมมากเลย”
คุณแม่หอมแก้มเสธ “เยี่ยมมากๆ เลย”