เลือกเขียน
ผู้เขียนอาศัยอยู่ในไรน์แลนด์-พาลาทิเนต เยอรมนี
“และพวกเขาเป็นอิสระที่จะเลือก” (2 นีไฟ 2:27)
จัสตินานั่งยืดตัวตรงในที่นั่งของเธอ เธอวางดินสอแท่งใหม่ไว้ตรงหัวโต๊ะ วันนี้โรงเรียนเปิดวันแรก เธอได้พบเพื่อนร่วมชั้นและวาดรูปสนุกๆ
แต่แล้วครูเวอร์เนอร์ก็พูดว่า “ได้เวลาฝึกเขียนแล้วค่ะ!” ครูเวอร์เนอร์แจกกระดาษให้นักเรียน “พวกหนูมีเวลาเขียน 30 นาที จากนั้นเราจะไปพัก”
จัสตินาสะอึก “โอ ไม่นะ เขียนแล้วนี่” เธอคิด
ปีที่แล้วจัสตินามีปัญหาเรื่องการอ่านและการเขียน ดูเหมือนเพื่อนทุกคนชอบเขียน การเขียนไม่ยากสำหรับพวกเขา จะเป็นอย่างไรถ้าปีนี้เหมือนปีที่แล้วทั้งหมด
จัสตินาหยิบดินสอขึ้นมา เธอก้มมองกระดาษของเธอ ท้องไส้เริ่มปั่นป่วน นักเรียนคนอื่นกำลังเขียน ยกเว้นเธอ
เธอต้องการพูดกับครูเวอร์เนอร์ ครูจะโกรธไหมที่จัสตินากำลังมีปัญหา ถึงแม้ครูจะโกรธ ก็ยังดีกว่าเขียน
จัสตินาเดินไปที่โต๊ะครู “ครูเวอร์เนอร์คะ นี่ยากกว่าปีที่แล้วอีก หนูคิดว่าหนูทำไม่ได้ค่ะ”
ครูเวอร์เนอร์ไม่ได้มีสีหน้าไม่พอใจ เธอยิ้มให้จัสตินา “เขียนเท่าที่หนูเขียนได้นะคะ แล้วหนูจะประหลาดใจกับสิ่งที่หนูเขียน! หนูเลือกไม่ได้เสมอไปหรอกว่าหนูจะเก่งอะไร แต่หนูเลือกได้ว่าหนูจะพยายามแค่ไหน”
จัสตินาเดินกลับไปที่โต๊ะของเธอ เธอนึกถึงสิ่งที่ครูเวอร์เนอร์พูด “ฉันเลือกได้ว่าจะพยายาม” นั่นเหมือนที่เธอเรียนรู้ในปฐมวัย ชั้นเรียนของเธออ่านพระคัมภีร์ข้อหนึ่งที่บอกว่าเรา “เป็นอิสระที่จะเลือก” นั่นหมายความว่าเราเลือกเองได้ พระบิดาบนสวรรค์ทรงวางใจให้เราทำการเลือกที่ดี พระองค์ทรงสัญญาจะช่วยเราเมื่อเราทำผิดพลาด
ปีนี้โรงเรียนจะต่างจากเดิมได้หรือไม่ เธอ เลือก ทำให้ต่างจากเดิมได้! จัสตินาหยิบดินสอขึ้นมา เธอมองดูกระดาษของเธอ ท้องไส้เริ่มผ่อนคลาย “โอเค ฉันจะเขียน” เธอคิด
กริ่งช่วงพักดัง จัสตินายังเขียนไม่เสร็จ แต่เธอเขียนได้มากกว่าครึ่ง! เธอยกมือ “หนูอยู่เขียนต่อได้ไหมคะ หนูเขียนเกือบเสร็จแล้วค่ะ!”
ครูเวอร์เนอร์ยิ้มและพยักหน้า
จัสตินาส่งกระดาษของเธอในท้ายที่สุด มือเธอปวดเล็กน้อย แม้แต่สมองก็ปวด! แต่เธอกำลังยิ้ม เธอไม่เคยพยายามมากเท่านี้มาก่อน
วันต่อมาชั้นเรียนฝึกอ่าน ครูเวอร์เนอร์ขอให้ทุกคนอ่าน 20 นาที จัสตินาพยายามอีกครั้ง เธอเปิดหนังสือและออกเสียงคำต่างๆ
จัสตินาเริ่มทำการเลือกทุกวัน เธอเลือกอ่าน เธอเลือกเขียน การอ่านและการเขียนอาจไม่เลวร้ายขนาดนั้น!
เธอเลือกแม้กระทั่งไปห้องสมุด เธอสำรวจหนังสือ ปีที่แล้วเธอไม่ได้ทำแบบนี้ ไม่นานเธอก็อ่านตลอดเวลา และนั่นสนุกมาก! ยิ่งอ่าน เธอยิ่งเขียนเก่ง
เมื่อจัสตินาอายุมากขึ้น เธอดีใจที่เธอเลือกขยันอ่านเขียน เพราะเดี๋ยวนี้มีบางอย่างที่เธอชอบทำเป็นพิเศษ