ภาพแห่งศรัทธา
ไมเคิล ไอแซค
บิดกอชช์ โปแลนด์
“ความเจ็บป่วยทำให้เกิดเรื่องดีๆ มากมาย” ไมเคิลผู้ทนทุกข์จากภาวะไตล้มเหลวกล่าว เพราะโรคภัยของเขาเพิ่มความสำนึกคุณต่อพระกิตติคุณ เขากล่าว “นั่นจึงเป็นการทดลองที่ดี”
เลสลี นิลส์สัน ช่างภาพ
ผมเกิดในเอธิโอเปียปี 1942 และไปศึกษาที่โปแลนด์ในปี 1965 ในปี 1991 ผมพบผู้สอนศาสนาและเข้าร่วมศาสนจักร ผมเคยรับใช้เป็นประธานสาขาสามปีครึ่ง ผมรับใช้เป็นที่ปรึกษาในฝ่ายประธานคณะเผยแผ่ 12 ปี ผมเป็นประธานสาขาอีกครั้ง จากนั้นก็เป็นประธานท้องถิ่น ต่อมาผมเกิดภาวะไตล้มเหลว
เวลานี้ผมทำได้ไม่กี่อย่างในศาสนจักร ผมพยายามเข้าโบสถ์วันอาทิตย์
ตอนแรกผมโกรธ
“ทำไมต้องเป็นผม” ผมสวดอ้อนวอน “ผมรับใช้พระองค์นะ พระเจ้า” ผ่านไประยะหนึ่งผมก็เข้าใจ พระคัมภีร์กล่าวว่า “คนที่มีศรัทธาในเราที่จะรับการรักษาให้หาย, และไม่ถูกกำหนดให้ตาย, จะได้รับการรักษาให้หาย” (คพ. 42:48)
ข้อนี้กล่าวว่าเราจะได้รับการรักษาให้หายถ้ายังไม่ถึงเวลาตาย
สมาชิกศาสนจักรสวดอ้อนวอนให้ผมตลอด แต่สุขภาพของผมแย่กว่าเดิม พวกเขาคิดว่าพระองค์ไม่ทรงได้ยินคำสวดอ้อนวอนของพวกเขา แต่พระองค์ทรงได้ยินเพราะพวกเขาเป็นคนดีขึ้นและเพราะผมรู้สึกถึงความรักที่พวกเขาแสดงต่อผม
ถ้าหากว่าผมสุขภาพดี คนอายุเท่าผมจะเหลือเวลาเท่าใด ยัง ยังมีเวลาเหลืออีกมาก
ผมชอบอ่านพระคัมภีร์และพบวีรบุรุษที่ช่วยผม เมื่อผมสุขภาพดีและรับใช้ ผมชอบทำตามนีไฟ แต่ตอนนี้หลายครั้งผมคิดถึงโยบ ท่านเป็นคนดี และท่านทุกข์ทรมานด้วย มีความหวังเสมอในพระกิตติคุณ
ในเมืองอย่างบิดกอชช์ ถ้าผมต้องการเข้าพบนายกเทศมนตรี ผมจะไม่มีโอกาสเพราะผมต่ำต้อยเกินกว่าจะเข้าพบ แต่โดยผ่านพระกิตติคุณ ประตูเปิดให้เข้าเฝ้าพระผู้เป็นเจ้าเสมอ นั่นเป็นสาเหตุที่ผมรักศาสนจักรของผม
ผมมีศาสนจักร ผมมีวิธีติดต่อพระผู้เป็นเจ้าผ่านการสวดอ้อนวอน ผ่านการอดอาหาร ผ่านทุกอย่างที่ผมทำ ผมต้องการอะไรอีก
บางครั้งผมพูดกับตนเองว่า “บางทีนั่นอาจเป็นสาเหตุที่ผมป่วย—เพื่อให้ผมเข้าใจว่าผมอยู่ในสิ่งที่ยิ่งใหญ่มาก นี่เป็นอุดมการณ์ที่ยิ่งใหญ่มาก”
ผมเห็นเรนาตาภรรยาของผมเศร้าเพราะผมป่วย ผมไม่อยากให้เป็นแบบนั้น แต่ความเศร้าเป็นผลิตผลของความรัก ถ้าเธอไม่รักผม เธอคงไม่เสียใจ ความรักช่วยให้คุณรู้สึกว่าคุณไม่โดดเดี่ยวและมีคนห่วงใย
ความตายไม่ใช่เรื่องใหญ่ ทุกคนต้องตาย ขึ้นอยู่กับวิธีที่เราเผชิญความตาย ผมรู้ว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงพระชนม์ พระองค์ทรงรักเราทุกคน—รักผมด้วย นั่นแหละที่ผมพูดได้
โรคภัยของไมเคิลเป็นการทดลองที่ยากสำหรับเรนาตาภรรยาของเขา “ผมเห็นภรรยาเศร้าเพราะผมป่วย” เขากล่าว “แต่ความเศร้าเป็นผลิตผลของความรัก ความรักช่วยให้คุณรู้สึกว่าคุณไม่โดดเดี่ยวและมีคนห่วงใย”
แม้มีข้อจำกัดอันเนื่องจากโรคภัยของเขา แต่ไมเคิลยังคงหาวิธีรับใช้และหนุนใจคนรอบข้าง
ไมเคิลพบความหวังและการนำทางในพระคัมภีร์ เมื่อเขาสุขภาพดีและรับใช้ เขาชื่นชมนีไฟ “แต่ตอนนี้ผมคิดถึงโยบหลายครั้ง” เขากล่าว “ท่านเป็นคนดี และท่านทุกข์ทรมานด้วย”