Getuigenisplantjes
Wat betekent het eigenlijk om een getuigenis te hebben?
Els liep de jeugdwerkkamer in en ging naast haar vriend, Arie, zitten.
‘Welkom!’ zei zuster Rosman. ‘Laten we met een liedje beginnen.’
Els zong met de klas mee. ‘Geloof is als een heel klein zaadje: het wordt een grote plant.’ (Kinderliedjes, 50.)
Zuster Rosman deelde papier en krijtjes uit. ‘Denk eens aan wat we net gezongen hebben’, zei ze. ‘Als je een zaadje van geloof zaait, groeit het uit tot een getuigenis. Teken eens hoe je getuigenis eruit zou zien als het een plant was.’
Els staarde naar het lege vel papier. Alle andere kinderen begonnen te tekenen. Els keek eens wat Arie aan het tekenen was. Zijn plant had een rechte stengel met heel veel bladeren. Hij leek wel wat op de basilicum die thuis op het balkon groeide. Misschien zag haar getuigenis er ook wel zo uit! Ze pakte haar krijtje en tekende net zo’n plant.
‘Doe alsjeblieft je Schriften open en zoek Alma 32 op,’ zei zuster Rosman.
Ze lazen hoe je een zaadje in je hart zaait, en hoe je kunt voelen dat het groeit. Els keek naar haar getuigenisplant. Had ze wel een getuigenis? Wat betekent dat eigenlijk? Ze wilde het vragen, maar was daar te verlegen voor.
Na de les kwam zuster Rosman naar Els toe.
‘Je lijkt wat afgeleid. Is er iets mis?’ vroeg zuster Rosman.
Els keek nog eens naar haar tekening. ‘Ik weet niet zeker of ik een getuigenis heb. Ik weet eigenlijk niet wat dat betekent.’
Zuster Rosman glimlachte vriendelijk naar Els. ‘Dat hindert niet. Weet je wat geloof is?’
Els knikte. ‘Hopen op iets dat we niet kunnen zien?’
‘Dat klopt!’ zei zuster Rosman. ‘Wat zijn enkele dingen waar je in gelooft?’
Dat was een makkelijke vraag. Ik geloof in onze hemelse Vader en Jezus Christus. Ik weet dat ze van me houden.’
Zuster Rosman glimlachte. ‘Je hebt net je getuigenis gegeven! Een getuigenis is iets in het evangelie wat je gelooft.’
Daar dacht Els over na. ‘Dus ik heb al een getuigenis?’
‘Ja!’ Zuster Rosman hield haar Schriften omhoog. ‘En weet je nog wat we vandaag gelezen hebben? Je verzorgt het zaadje door dingen te doen zoals naar de kerk gaan. Dan wordt je getuigenis sterker.’
Els dacht dat ze het nu wel begreep. ‘Dus daarom hebben we ons getuigenis als een plant getekend?’
ʻPrecies. Omdat een plant telkens maar een heel klein beetje groeit’, zei zuster Rosman. ‘Zo gaat dat ook met een getuigenis. Dat krijg je meestal niet in één keer. Het groeit telkens een beetje.’
Els was al wat blijer met de plant die ze had getekend. Toen ze thuiskwam, schreef ze ‘Mijn getuigenisplant’ naast haar tekening. Ze hing hem boven haar bed. Ze wist dat haar getuigenis al aan het groeien was. En ze wilde Jezus blijven volgen zodat het nog meer kon groeien!