Jongvolwassenen
Leer mij vliegen: op de wijze van de Heer emotioneel zelfredzaam worden
De auteur woont in Californië (VS).
Valerie Durrant komt uit Californië (VS) en is nu vier jaar met haar man Ryan getrouwd. Ze is onlangs bevallen van een jongetje. Ze houdt van yoga, schilderen, lezen en hiken.
Om emotioneel zelfredzaam te worden, moeten we op onze hemelse Vader en Jezus Christus vertrouwen en daarnaast doen wat we zelf kunnen.
Illustratie: Getty Images
Als we denken aan een jong vogeltje dat leert vliegen, kijken we vaak alleen maar naar zijn laatste heldhaftige poging: het jonkie dat het nest uitkruipt, zijn vleugels uitslaat en het luchtruim kiest. Maar dat uiteindelijke succes is waarschijnlijk voorafgegaan door veel mislukkingen waarbij het vogeltje niet omhoog vloog maar als een baksteen naar beneden viel.
Net als een vogeltje dat leert vliegen, kunnen wij in ons streven naar emotionele zelfredzaamheid ook keer op keer met een smak op de grond terecht komen. Maar als we de Heer om hulp vragen en de nodige moeite willen doen, kunnen we veerkracht ontwikkelen als het leven niet helemaal volgens plan verloopt. Als beproevingen te zwaar voor ons worden, kunnen we op Hem leren vertrouwen.
Leren vliegen
Als leren vliegen een pijnlijk proces is, waarom klimt een vogeltje dan sowieso dat nest uit? Daar zorgt de moeder voor. Als de jonkies nog heel klein zijn, brengt de moedervogel het eten in het nest. Maar op een gegeven moment legt ze het eten buiten het nest zodat de jonkies uit hun comfortzone moeten komen om te kunnen eten.
Wij moeten datzelfde moeilijke proces doormaken om emotioneel zelfredzaam te worden. Maar daarbij hoeven we niet meteen al helemaal zelf te kunnen vliegen.
Net zoals een moedervogel toelaat dat haar jonkies uit het nest vallen, staat onze hemelse Vader toe dat wij beproevingen en ervaringen krijgen die pijnlijk, frustrerend en ontmoedigend zijn. Het doel van zijn heilsplan is dat we zoals Hij worden. Elk probleem waarmee we geconfronteerd worden, kan daarin een leermoment en groeikans zijn. Net als de moedervogel blijft onze hemelse Vader ons geborgenheid en leiding geven, want alleen met zijn hulp kunnen we emotioneel en mentaal gezond worden en blijven.
Onze eigen vleugels uitslaan
Hoewel onze hemelse Vader onze partner is, moeten we niet verwachten dat Hij alles voor ons doet. Hij wil dat we op onze weg naar emotionele zelfredzaamheid gebruik maken van onze keuzevrijheid en de middelen die Hij ons heeft gegeven.
Als we bijvoorbeeld verdrietig of boos zijn of een dierbare verliezen, wil Hij dat we ons tot Hem richten, maar daar mag het niet bij blijven. We moeten ons best doen om gehoor te geven aan de influisteringen die Hij ons geeft; de geboden onderhouden; in de tempel naar gemoedsrust, troost en antwoorden zoeken; de raad van de profeten en apostelen in gedachten houden; en vertrouwen in zijn plan voor ons hebben.
Onze hemelse Vader heeft ons veel hulpmiddelen gegeven om emotioneel zelfredzaam te worden. Maar als we er zelf alles aan hebben gedaan en nog steeds vastzitten of problemen met onze mentale gezondheid hebben, kan extra hulp nodig zijn. Er zijn zeker periodes dat het goed is om met een therapeut in gesprek te gaan of je bisschop om raad te vragen waarmee je verder kunt.
Maar bedenk dat we onszelf zeer waardevolle kansen ontnemen om te leren en vooruitgang te maken, als we bij elk obstakel dat we tegenkomen anderen om advies vragen. Nogmaals, we moeten zelf de nodige moeite doen om vooruit te komen.
Het patroon van de Heer volgen
In Leer en Verbonden afdeling 9 wordt Oliver Cowdery vermaand omdat hij de platen van het Boek van Mormon wilde vertalen zonder dat hij ‘verder dacht dan alleen [God] te vragen’ (vers 7). Hij krijgt het advies om ‘het in [zijn] gedachten uit [te] vorsen’: zelf tot een conclusie te komen en dan God te ‘vragen of het juist is’ (vers 8).
Als we volgens dat patroon voor onze mentale gezondheid zorgen, laat onze hemelse Vader ons niet aan ons lot over om er alleen met onze eigen capaciteiten en gedachten uit te komen. Hij geeft ons de kans om te leren onze keuzevrijheid te gebruiken. Als we met zijn hulp naar antwoorden op onze vragen zoeken en oplossingen voor onze problemen vinden, zal dat ons helpen om uiteindelijk zoals Hij te worden. Met dat voor ogen kunnen we Hem vragen om ons te laten zien hoe we emotioneel beter in balans kunnen komen, in plaats van gewoon Hem te vragen ons beter te maken.
Door op die manier steeds weer onze keuzevrijheid uit te oefenen wanneer ons emotionele welzijn op de proef wordt gesteld, worden we er langzaamaan beter in en krijgen we meer zelfvertrouwen. Hoewel we nog niet hoeven te kunnen vliegen, kunnen we er gerust op zijn dat Hij altijd bij ons is en kunnen we blij zijn met het feit dat Hij ons helpt om stapje voor stapje vooruit te komen. Elke dag krijgen we de kans om naar nieuwe hoogten te stijgen. Daarmee bereidt Hij ons voor op de dag dat we zelf kunnen vliegen.