2019
De zegen van een verlies
Augustus 2019


De zegen van een verlies

Na jaren proberen verwachtten we eindelijk ons eerste kindje. Wat een blijdschap en wat een belevenis! Alles ging goed. Ons dochtertje ontwikkelde zich, groeide en iedereen was net zo blij als wij met de zegen van deze dochter waar we lang op hadden gewacht.

Maar er traden complicaties op. Het leven van zowel de baby als van mij liep door een zeldzame complicatie van bloed en lever gevaar. De artsen ontdekten ook bloedstolsels in de placenta. Toen ik zes maanden zwanger was, moest onze dochter geboren worden.

Ze woog bijna 500 gram en was amper 25 centimeter. Het verplegend personeel noemde haar onze ‘kleine strijder’. Maar vier dagen na haar geboorte ging ze achteruit en overleed ze. Ik keerde na de geboorte van mijn dochtertje zonder haar in mijn armen naar huis terug. Daar zag ik al haar spulletjes en dat maakte me onuitsprekelijk verdrietig!

Ik reisde zo’n 300 kilometer met haar lijkkistje op schoot tot we in onze woonplaats Garruchos aankwamen, en haar daar begroeven. Ik voelde bij tijd en wijle haar aanwezigheid, alsof ze mijn gezicht met haar hand aanraakte. Mijn man, Gustavo, wijdde het graf en we begroeven haar.

We verbleven drie dagen bij mijn ouders. Daar kwamen mensen ons bezoeken. Sommigen begrepen niet hoe God kon toestaan dat dit ons overkwam. Maar we twijfelden nooit aan de Heer. Hij had ons als ouders van dit bijzondere kind gekozen, deze kleine engel, die maar zo weinig dagen op deze aarde nodig had om haar zending te vervullen. Wij zagen dit niet als een straf of beproeving. Wij zagen het als een zegen. Het is nu onze taak om getrouw te zijn zodat we met haar herenigd worden.

Het evangelie geeft ons het licht, de kracht en de hoop dat we haar eens mogen grootbrengen. Natuurlijk zijn we weleens verdrietig en voelen we soms een leegte. Maar de Geest troost ons.

We willen graag nog een kindje en weten dat alles overeenkomstig het plan en de timing van de Heer gebeurt. Onze hemelse Vader houdt van ons en zal ons nooit verlaten. Wij zijn erg dankbaar dat Hij een weg voor ons bereid heeft zodat wij eens als gezin samen kunnen zijn.