Jongvolwassenen
De werkelijkheid achter die perfecte profielfoto’s
Bárbara Rodríguez is 25 jaar en is in Anzoátegui (Venezuela) geboren. Daar leerde ze ook haar man kennen. Ze wonen momenteel in Lima (Peru). Bárbara post graag opbouwende content op hun sociale netwerken.
Als we onszelf vergelijken met wat anderen op sociale media zetten, missen we het hele plaatje.
Foto’s ter beschikking gesteld door de auteur
Een tijdje geleden merkte een van mijn volgers op Instagram over een foto op: ‘Hoe zie je er toch zo stralend uit met twee kinderen, terwijl ik er amper één aankan?’ Ik schoot in de lach en had zin om haar te antwoorden met een foto van hoe ik er op dat moment uitzag.
Mijn reactie was: ‘Ik vond mezelf altijd nogal slonzig in vergelijking met andere moeders. Dat is de uitwerking van sociale media: we zijn geneigd om onszelf met een ander te vergelijken, terwijl die persoon zichzelf met weer een ander vergelijkt. Maar in werkelijkheid zie ik er nu echt niet stralend uit en durf ik geen foto van mezelf te uploaden. Ik zie er meestal alleen op vrijdag en zondag “fatsoenlijk” in nette kleren uit.’
Ik maak anderen nu een paar jaar deelgenoot van ons leven op sociale media. Ik probeer vooral te laten zien hoe ‘het echte leven’ er voor leden van de Kerk van Jezus Christus uitziet. En daarbij heb ik enkele ervaringen gehad die me aan het denken hebben gezet over de goede en minder goede kanten van sociale media.
Op sociale media zie je niet alles
Dit was niet de eerste keer dat iemand me een dergelijke vraag stelde. Op sociale media zie je maar een heel klein deel van iemands leven. Ik kan in mijn geval onmogelijk alles laten zien, ook al probeer ik niets te verdoezelen. En we moeten onszelf niet vergelijken of onze waarde aan één prachtige foto afmeten. Doen we dat wel, vooral op sociale media, dan is het soms moeilijker om onze eigen door God gegeven kwaliteiten te herkennen.
Als heiligen der laatste dagen doen we ons best om op Jezus Christus te lijken. Maar echt, niemand van ons is volmaakt. En op sociale media moeten we ervoor waken om niet alleen onszelf, maar ook anderen verkeerd te oordelen. We moeten bedenken dat iemands leven wel volmaakt kan lijken, maar dat we niet de moeilijkheden zien waarmee ze ook te maken krijgen. We weten nooit precies wat er bij mensen speelt, buiten wat ze in zorgvuldig gefilterde feeds willen delen.
De werkelijkheid van een familiefoto
Er gebeurt vaak van alles achter de schermen van elke familiefoto die je op sociale media ziet. Sommige mensen zien die foto’s en vragen zich misschien af waarom hun eigen familiefoto’s er nooit zo goed uitzien. Maar we weten niet wat er bij komt kijken om die ‘perfecte’ foto’s voor elkaar te krijgen.
Wij probeerden bijvoorbeeld eens een familiefoto na de kerk te maken. Dat kan met twee kleine kinderen een heel gedoe zijn, maar ik vind het echt fijn om die momenten vast te leggen en later terug te kijken hoe mijn kinderen zijn gegroeid.
Toen we de kinderen netjes op de foto probeerden te krijgen, moest ik even met mijn 2-jarige zoontje, Alvin, praten. Hij huilde omdat hij opgetild wilde worden. Ik hurkte, veegde zijn tranen af en smeekte hem toen om rechtop te gaan staan zodat ik met onze kleding kon pronken (die ik die ochtend met zorg op elkaar had afgestemd). Mijn 3-jarige dochter, Avril, wilde ook niet staan maar wel door mijn man opgetild worden. Ze wilden echt niet op de foto.
De fotosessie was een flop – dus we gaven het op. Maar toen ik thuiskwam, trof ik iets beters aan. Mijn broer (de fotograaf van dienst) had het moment van chaos vastgelegd. Mijn man en ik waren op de foto allebei onze kinderen aan het troosten. Onze kleding kwam niet echt mooi naar voren, maar het was wel een teder – en echt – moment. Ik vond het geweldig.
Ik deelde de foto op sociale media met als bijschrift: ‘De werkelijkheid van een familiefoto’. Ik had nooit gedacht dat zoveel mensen zich erin zouden herkennen, maar ik besefte ook dat alles er niet altijd perfect hoeft uit te zien. Het is prima om het leven gewoon te nemen zoals het is. Maar ik kreeg er nog meer inzicht door: als we menen dat iemand volmaakt is, zijn we gewoon niet van alle details op de hoogte.
Laat sociale media je ware identiteit niet verhullen
Sociale media hebben zeker hun nut. Maar we moeten oppassen dat we niet ontmoedigd raken of onszelf vergelijken met wat we op sociale media zien. Ouderling Gary E. Stevenson van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft gezegd: ‘Hopelijk kunnen we realistischer zijn, meer humor zien en minder ontmoedigd raken als we foto’s onder ogen krijgen van een geïdealiseerde werkelijkheid die te vaak tot verlammende vergelijkingen leiden.’1
We moeten aan onze goddelijke natuur als kinderen van God denken. Dan weet ik dat we geen last van pijnlijke vergelijkingen of persoonlijke oordelen zullen hebben. En als we die vergelijkingen die afbreuk aan ons potentieel proberen te doen geen kans meer geven, zullen we meer van het leven kunnen genieten zonder ons over al die ogenschijnlijk perfecte profielfoto’s en berichtjes te bekommeren.