Kom dan en volg Mij
‘Ik zal u voortleiden’
Broeder Milton Camargo
Eerste raadgever in het algemeen zondagsschoolpresidium
Hoewel we geestelijk zoals kinderen zijn, zal de Heer ons leiden als we Hem vertrouwen.
De zendeling zei dat de Geest hem had ingefluisterd dat ik hem zou helpen om een oplossing te vinden.
Illustraties, David Malan
In Leer en Verbonden 78:17–18 zegt de Heiland:
‘Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: U bent kinderen, en u hebt nog niet begrepen welke grote zegeningen de Vader in zijn handen houdt en voor u heeft bereid;
‘en u kunt nu niet alle dingen verdragen; niettemin, wees welgemoed, want Ik zal u voortleiden. Van u is het koninkrijk en van u zijn de zegeningen daarvan, en van u zijn de rijkdommen van de eeuwigheid.’
Wanneer we nadenken over onze ervaringen, zullen we ons ongetwijfeld momenten kunnen herinneren waarop de Heer ons heeft voortgeleid.
Het geloof van een zendeling
Ik herinner me een situatie waarin de Heer meerdere mensen heeft geleid. Ik diende toen als zendingspresident in het zendingsgebied Porto Alegre-Zuid (Brazilië). Eén van onze zendelingen had een medische aandoening, namelijk een open gehemelte, waarvoor hij nooit behandeld was. Wanneer hij sprak, ontsnapte er lucht langs zijn gehemelte en zijn neus. Het was lastig om hem te verstaan.
Deze jonge zendeling vertelde mij dat hij over zijn probleem had gebeden. Hij zei dat de Geest hem had ingefluisterd dat ik hem zou helpen om een oplossing te vinden. Zijn eenvoudige, vastberaden geloof inspireerde mij. Ik wendde me tot God voor hulp bij het vinden van een oplossing.
Een eenvoudige operatie zou het probleem kunnen verhelpen, maar het was geen eenvoudig proces om de operatie te laten plaatsvinden. Als we naar een privékliniek zouden gaan, zou de ingreep te duur zijn voor het gezin van deze zendeling. Anderzijds zouden er veel afspraken nodig zijn om gebruik te maken van de openbare gezondheidszorg, en dat zou waarschijnlijk alle resterende maanden van zijn zending in beslag nemen.
Het geloof van mijn vrouw
Altijd wanneer ik een lastige taak te volbrengen heb, reken ik op het geloof en de hulp van mijn vrouw. Ik legde het dilemma van deze zendeling aan haar voor, en vroeg haar om navraag te doen bij het lokale openbare ziekenhuis. Was er een mogelijkheid dat de operatie kosteloos en binnen een beperkte tijdspanne kon worden uitgevoerd?
Nadat ze om hulp had gebeden, ging mijn vrouw naar het ziekenhuis. Ze ging in een lange wachtrij staan om met een medewerker te spreken. Terwijl ze stond te wachten, hoorde mijn vrouw hoe de gevallen voor haar werden afgehandeld. De meeste mensen kregen te horen dat ze over zes maanden konden terugkomen voor een afspraak, en soms nog later.
Mijn vrouw wist dat dit te lang zou duren voor onze zendeling. Ze kreeg de ingeving om uit de wachtrij te stappen en door een deur te gaan. Daar liep ze een andere ziekenhuismedewerker tegen het lijf. Mijn vrouw stelde zich aan hem voor, en legde het probleem van onze zendeling uit.
De medewerker raadde haar aan om met de chirurg zelf te gaan spreken, die op die dag in het ziekenhuis aanwezig was voor een operatie op een andere verdieping. Ze legde aan de chirurg uit wat zendelingen doen, en hoe gezegend deze zendeling zou zijn als hij geopereerd kon worden aan zijn open gehemelte.
De chirurg stelde haar enkele vragen. Uiteindelijk zei hij: ‘Zullen we de operatie over twee weken inplannen?’ Hij vulde een formulier in voor het ziekenhuis, waarop hij verklaarde dat deze operatie in het belang van de gemeenschap was, en dat zij hem persoonlijk aan het hart ging. Hij overhandigde het formulier aan zijn assistent en vroeg hem om de datum te plannen.
Tien dagen later werd onze zendeling door de chirurg geopereerd. Hij kwam al gauw terug in het zendingsveld. Hij was vrolijk en sprak met heldere stem. Met hernieuwd enthousiasme realiseerde hij zich dat de Heer hem had voortgeleid.
De ervaring van deze zendeling is een getuigenis dat onze Vader onze gebeden hoort en ons bij de hand leidt.
Zonder God zijn wij niets
Geestelijk gezien zijn wij zoals kleine kinderen. We begrijpen de grote zegeningen die onze hemelse Vader voor ons heeft bereid niet. Naarmate we lichamelijk opgroeien, beginnen we de aardse wetten die ons leven bepalen beter te begrijpen. Maar we moeten aardse kennis nooit belangrijker laten worden dan het begrijpen van de grote zegeningen die onze Vader in de hemel voor ons in petto heeft.
Mozes, een groot profeet uit het Oude Testament, had een ervaring waaruit bleek hoe weinig hij werkelijk wist. ‘Mozes zag de wereld en de einden daarvan, en alle mensenkinderen die worden en die zijn geschapen; hierover verbaasde en verwonderde hij zich zeer.’ Toen onttrok de tegenwoordigheid van God zich aan Mozes. Mozes was op zichzelf aangewezen, en hij viel ter aarde.
‘En het geschiedde dat Mozes pas na verloop van vele uren wederom zijn natuurlijke krachten ontving zoals die van een mens; en hij zei bij zichzelf: Hierdoor nu weet ik dat de mens niets is, hetgeen ik nimmer heb verondersteld’ (Mozes 1:8, 10).
Als de Heer ons wel alles zou laten zien wat we met zijn kracht kunnen doen, zouden we ons waarschijnlijk overweldigd voelen. Net zoals Mozes zouden we zien dat wij zonder God niets zijn.
Stap voor stap
In plaats van ons te overweldigen, leidt de Heer ons stap voor stap voort. Daardoor kunnen we veel meer bereiken dan we in ons eentje zouden kunnen.
‘Want Mijn gedachten zijn niet uw gedachten, en uw wegen zijn niet Mijn wegen, spreekt de Heere.
‘Want zoals de hemel hoger is dan de aarde, zo zijn Mijn wegen hoger dan uw wegen en Mijn gedachten dan uw gedachten’ (Jesaja 55:8–9).
Zoals de Heer zegt in Leer en Verbonden 78:18, kunnen we ‘nu niet alle dingen verdragen.’ We kunnen nu nog niet alles begrijpen wat Hij begrijpt. Wat moeten we dan doen? De Heer antwoordt: ‘Wees welgemoed!’
Het verbondspad welgemoed volgen houdt in dat wij nederig zijn, zoals een klein kind. We moeten gewillig zijn om door de Vader onderwezen en geleid te worden (zie Leer en Verbonden 112:10). Het leven is zo ingewikkeld dat we niet alle details van onze reis zelf kunnen beheersen. En we kunnen niet alles begrijpen wat ons, of onze dierbaren, hier op aarde overkomt.
Maar als we vertrouwen op de Heer en toelaten dat Hij ons bij de hand leidt, kunnen we veel meer in zijn koninkrijk bereiken dan we ons ooit kunnen voorstellen. We kunnen de kinderen van onze hemelse Vader dan beter tot zegen zijn. We zullen beter in staat zijn om de hand van de Heiland in ons leven te herkennen. We zullen beter in staat zijn tot dankbaarheid voor zijn oneindige genade en liefde.
Van u zijn de zegeningen
Ten slotte leidt de Heer ons voort door ons aan het volgende te herinneren: ‘Van u is het koninkrijk en van u zijn de zegeningen daarvan, en van u zijn de rijkdommen van de eeuwigheid’ (Leer en Verbonden 78:18).
Ik kom terug op het voorbeeld van mijn zendeling. Hij werd ertoe geleid om hulp te vragen, en werd gezegend met een operatie waardoor hij nu duidelijk kan communiceren. Hij werd daarna geleid naar de mensen die klaar waren om het evangelie en de zegeningen daarvan, waaronder de doop, te ontvangen. Ik kijk ook naar het voorbeeld van mijn vrouw. Haar getuigenis werd gesterkt toen de Heer haar leidde. Hij opende de vensters van de hemel en stortte een zegening uit.
Ik ben dankbaar dat ik mocht werken met deze jonge zendeling, die vervuld was van eenvoudig en krachtig geloof. En ik ben dankbaar dat ik eeuwig samen kan zijn met mijn vrouw, die zich zo goed door de Heer laat voortleiden.
Het koninkrijk en de zegeningen zijn werkelijk van ons.