ดิจิทัลเท่านั้น: ภาพแห่งศรัทธา
ของประทานแห่งประจักษ์พยานและความรัก
ผมกลัวว่าประจักษ์พยานทางดนตรีของบราเดอร์บราเวเนคจะมาถึงจุดสิ้นสุดเสียแล้ว แต่หลังจากนั้นผมก็เห็นเขาค่อยๆ เดินไปที่ออร์แกน
“ยามเรารับส่วนแห่งเครื่องหมายนี้,”1 เราเริ่มร้องเพลง ผมหวังว่าเราร้องเพลงกันเร็วขึ้นกว่านั้นหน่อย แต่ตอนนั้นผมกำลังใส่ใจศาสนพิธี
ความสงบเกิดขึ้นกับผม ทำให้จิตวิญญาณของผมสงบลงตามไปด้วย โทนเสียงและอัตราจังหวะของออร์แกนนั้นเหมาะสมที่จะทำให้เราเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับศีลระลึกอย่างแท้จริง
ผมมองไปที่ผู้เล่นออร์แกนของเราอย่างซาบซึ้งใจเมื่อเขาคล้อยไปกับเสียงดนตรีด้วยความคารวะ ผมคิดย้อนกลับไปถึงการประชุมครั้งแรกเมื่อแปดปีก่อน เพียงไม่กี่เดือนก่อนที่เราจะพบกัน ไฟป่าทำลายบ้านของเอ็ด บราเวเนคไปพร้อมกับทรัพย์สินจำนวนมากของครอบครัวเขา ขณะที่เหล่าผู้สอนศาสนาและผมร่วมบทสนทนาเกี่ยวกับพระกิตติคุณในบ้านรถเคลื่อนที่หลังใหม่ของเขา บราเดอร์บราเวเนคเล่าให้เราฟังว่าเขาเล่นออร์แกน
“ผมเล่นเพื่อแสดงประจักษ์พยานและความรักต่อพระผู้เป็นเจ้า” เขากล่าว จากนั้นเราก็พูดกันว่าเขาจะเล่นดนตรีให้วอร์ดของเราหรือไม่ถ้าเขาเข้าร่วมศาสนจักร
ผมมองไปที่ปลายนิ้วของเขา นิ้วของเขากุดไปสองนิ้ว ผมได้รับแรงบันดาลใจจากศรัทธาของเขา แต่ผมสงสัยความสามารถในการเล่นดนตรีของเขา
“ผมรู้ว่าศาสนจักรจะขอบคุณมากถ้าคุณจะร่วมแบ่งปันพรสวรรค์ของคุณ” ผมบอก
บราเดอร์บราเวเนคพึงพอใจกับคำตอบของผม และเราก็เพลิดเพลินกับบทเรียนที่ดีต่อและการเริ่มต้นของมิตรภาพที่มั่นคง ไม่นานเขาก็รับบัพติศมา ดังที่เขาเคยต้องการ เขากลายเป็นนักเล่นออร์แกนประจำวอร์ดของเรา
หลายปีที่ผ่านมานับตั้งแต่เขารับบัพติศมา ผมได้เห็นว่าปัญหาทางด้านสุขภาพของเขาทำให้เขาต้องตัดนิ้วเท้าไปนิ้วหนึ่ง หลังจากนั้นไม่นาน ซิสเตอร์บราเวเนค ผู้กลับเข้าสู่ความแข็งขันในศาสนจักรเมื่อสามีของเธอกลายเป็นสมาชิก ก็ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งระยะที่ 4 หลังจากนั้น บราเดอร์บราเวเนคสูญเสียนิ้วเท้าไปอีกข้าง
เราไม่เจอเขาอยู่ตลอดสองสามสัปดาห์ขณะที่เขาดูแลภรรยาและผ่านความยากลำบาก แต่ไม่ช้าเขาก็กลับมาที่โบสถ์พร้อมกับแบ่งปันประจักษ์พยานของเขาผ่านเสียงเพลงจากออร์แกนที่แสนไพเราะ
ในปี 2019 บราเดอร์บราเวเนครู้ว่าเขาจะต้องเสียขาข้างหนึ่งไป ผมรู้สึกเศร้ากับเขาพร้อมกับคิดว่าการเล่นออร์แกนของเขาที่ยาวนานหลายปีคงกำลังจะสิ้นสุดลง แต่ไม่กี่สัปดาห์หลังจากการผ่าตัด บราเดอร์บราเวเนคเดินกะโผลกกะเผลกเข้าไปในโบสถ์ด้วยขาเทียมข้างใหม่
เขาใช้ไม้เท้าเพื่อรักษาสมดุลขณะที่ค่อยๆ เดินไปยังออร์แกน เขานั่งอยู่ที่เก้าอี้ออร์แกน ถอดขาเทียมของเขาออก แล้วเริ่มเล่นเพลงโหมโรง สองสามนาทีต่อมา เขาเล่นเพลงสวดเปิด ตอนนี้ได้เวลาสำหรับศีลระลึกแล้ว!
“ในนามเยซูและเพื่อภูมี” เราร้องเพลงด้วยน้ำเสียงและอัตราจังหวะที่สมบูรณ์แบบ