เราจะแสดงความเมตตาเหมือนพระผู้ช่วยให้รอดได้อย่างไร?

พระเยซูทรงเขียนบนพื้นข้างๆ หญิงที่กำลังร้องไห้

เมื่อพวกธรรมาจารย์และฟาริสีนำหญิงคนหนึ่งที่ถูกจับได้ว่าล่วงประเวณีมาหาพระเยซูคริสต์ พวกเขาถามว่าควรเอาหินขว้างเธอตามกฎของโมเสสหรือไม่ แต่พระเยซูทรงแสดงความเมตตาแก่นางแทน โดยตรัสว่า “เราก็ไม่เอาโทษเหมือนกัน จงไปเถิด และจากนี้ไปอย่าทำบาปอีก” (ยอห์น 8:11) พระเยซูไม่ได้ตัดสินลงโทษเธอ และไม่ได้ยอมรับการกระทำของเธอ เช่นเดียวกับพระองค์ เราสามารถแสดงความเห็นอกเห็นใจขณะยืนหยัดเพื่อความเชื่อของเรา

ต่อไปนี้คือหลักธรรมบางประการที่แบบอย่างของพระคริสต์สามารถสอนเราเกี่ยวกับวิธีปฏิบัติต่อผู้ที่ทำการเลือกที่เราไม่เห็นด้วย:

เราไม่จำเป็นต้องโต้ตอบทันที (ดู ยอห์น 8:6) การใช้เวลาคิดทบทวนเกี่ยวกับการตอบสนองของเราจะช่วยให้เราแสดงความคิดเห็นอย่างมีความเห็นอกเห็นใจมากขึ้น
พระเยซูทรงรอจนกว่าผู้ที่กล่าวหาเธอจากไปก่อนที่พระองค์จะทรงสอนหญิงคนนั้น (ดู ยอห์น 8:9) เราไม่จำเป็นต้องสร้างสถานการณ์หรือทำให้ผู้อื่นอับอาย
เราต้องให้เวลาคนในการเปลี่ยนแปลง ประธานดัลลิน เอช. โอ๊คส์ ที่ปรึกษาที่หนึ่งในฝ่ายประธานสูงสุดกล่าวว่า “สตรีที่ล่วงประเวณีมีเวลาให้กลับใจ เวลาที่คนต้องการเอาหินขว้างเธอจะปฏิเสธที่จะให้โอกาส”¹
สอนความจริงแต่ให้คนอื่นเลือกด้วยตนเอง “แทนที่จะประณามผู้อื่น เราควรเพียงประกาศสิ่งที่เรารู้ สิ่งที่เราเชื่อ และเชื้อเชิญให้ผู้อื่นติดตามพระผู้ช่วยให้รอด พวกเขาสมควรได้รับโอกาสที่จะเลือกความจริง ไม่ใช่ของเราที่จะไปบังคับ”²