Οδηγηθήκαμε με ασφάλεια εκεί όπου πρέπει να είμαστε

Από τον Πρεσβύτερο M. Z. Τάι

Των Εβδομήκοντα

Ο Σωτήρας θα μας βοηθά με συνέπεια στο ταξίδι μας με αξιοσημείωτους τρόπους.

Όταν ήμουν 12 ετών, η οικογένειά μου μετακόμισε από το υποτροπικό Χονγκ Κονγκ σε ένα μέρος με κρύους, ασυνήθιστους χειμώνες. Σύντομα με προσκάλεσαν στην πρώτη μου χειμερινή πεζοπορία με τους νέους άνδρες στον τομέα μου.

Την ημέρα της πεζοπορίας μας, ντύθηκα όσο πιο ζεστά μπορούσα. Καθώς ανεβαίναμε το δαιδαλώδες ορεινό μονοπάτι, είδα με ενθουσιασμό το χιόνι που έπεφτε και κάλυπτε το έδαφος. Ωστόσο, ήμουν ανεπαρκώς ντυμένος για το έδαφος και τον καιρό και δυσκολεύτηκα να ακολουθήσω την ομάδα μου. Τους είπα να προχωρήσουν και εγώ θα πήγαινα με εκείνους που πίστευα ότι μας ακολουθούσαν.

Καθώς συνέχισα με τον δικό μου ρυθμό, τα παπούτσια και τα ρούχα μου μούσκεψαν και τα χέρια, τα πόδια και το πρόσωπό μου μούδιασαν. Μετά άρχισε να χιονίζει τόσο έντονα, που δεν μπορούσα πλέον να δω το μονοπάτι. Αφού περιπλανήθηκα για κάποιο διάστημα, συνειδητοποίησα ότι ήμουν χαμένος, μόνος και αβέβαιος αν κάποιος ήξερε ότι έλειπα.

Μερικές φορές κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της ζωής, θα αισθανθούμε απροετοίμαστοι, χαμένοι ή εγκαταλελειμμένοι. Μπορεί να χάσουμε την αίσθηση της κατεύθυνσης και τη θέα του μονοπατιού μπροστά μας. Μπορεί να φαίνεται ότι όσο πιο σκληρά προσπαθούμε να προχωρήσουμε, τόσο πιο πολύ απομακρυνόμαστε από τον προορισμό μας. Η απογοήτευση μπορεί να έλθει και ο πειρασμός της εγκατάλειψης γίνεται ελκυστικός.

Από απόψεως θείας προνοίας, ο Σωτήρας Ιησούς Χριστός έχει τη δύναμη να κατευθύνει τα βήματά μας, να μας ανυψώνει όταν σκοντάφτουμε (βλ. Ψαλμοί 37:23-24) και να μας φέρει ανάπαυση (βλ. Κατά Ματθαίον 11:28), ίαση (βλ. Ησαΐας 53:5, Άλμα 15:8, Διδαχή και Διαθήκες 42:48), πεποίθηση (βλ. Διδαχή και Διαθήκες 121:45) και ειρήνη (βλ. Μωσία 4:3, Άλμα 38:8, Διδαχή και Διαθήκες 19:23). «Πλησιάστε προς εμένα“ είπε «και θα πλησιάσω προς εσάς. Αναζητήστε με επιμελώς και θα με βρείτε» (Διδαχή και Διαθήκες 88:63). Το άμεσο μονοπάτι μπορεί να μην είναι πάντα ξεκάθαρο, αλλά μπορούμε να ακολουθήσουμε τον Σωτήρα με πίστη ότι το ταξίδι μας θα τελειώσει όμορφα και θριαμβευτικά, επειδή εκείνος θα μας οδηγήσει με ασφάλεια εκεί όπου πρέπει να είμαστε.

Μπορούμε πάντα να κοιτάζουμε προς τον Ιησού Χριστό, επειδή ο Ιησούς Χριστός είναι «ο δρόμος, και η αλήθεια, και η ζωή» (Κατά Ιωάννην 14:6).

Ο σωστός δρόμος για το ταξίδι μας

Στη μελέτη του Βιβλίου του Μόρμον φέτος, έχουμε ακολουθήσει τον Λεχί και την οικογένειά του στο ταξίδι τους προς τη γη της επαγγελίας. Σκεφθείτε τι υπέμεινε η οικογένεια του Λεχί κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της:

χλεύη που πίστευε σε προφήτες και τους ακολουθούσε
ανταλλαγή των οικείων ανέσεων για μία άγνωστη έρημο
ταξίδι χωρίς σαφήνεια σχετικά με την απόσταση, τον προορισμό ή τη διάρκεια
πείνα, λύπη, ασθένεια και θάνατο
δύσκολα καθήκοντα, μερικές φορές χωρίς να καταλαβαίνουν τους λόγους για αυτά ή τον τρόπο εκτέλεσής τους
εμπόδια, καθυστερήσεις, αντιθέσεις και απογοητεύσεις
δύσκολες συνθήκες για την ανατροφή νέων οικογενειών

Στην πορεία, παρατηρήσαμε επίσης πώς ο Κύριος τους βοηθούσε με συνέπεια. Παρείχε

προφητική ηγεσία και προσωπική αποκάλυψη,
γραφές που περιέχουν υπεσχημένες ευλογίες και διαθήκες,
γενεαλογικά αρχεία και οικογενειακή ιστορία,
νέα εργαλεία και μεθόδους για την κάλυψη των αναγκών τους,
αυξημένη ικανότητα να υπομένουν δυσχέρειες,
σοφία και διδασκαλία για την εκτέλεση άγνωστων καθηκόντων,
τη Λιαχόνα (ένα εργαλείο για να τους βοηθήσει να πλοηγηθούν στο ταξίδι τους) και
ασφάλεια και προστασία για τις οικογένειές τους.

Όπως και για την οικογένεια του Λεχί, τα ταξίδια μας δεν θα είναι χωρίς δυσκολίες και θυσίες. Ομοίως, ο Σωτήρας θα μας βοηθήσει με συνέπεια με αξιοσημείωτους τρόπους. Ο Νεφί δίδαξε: «Ο σωστός δρόμος είναι να πιστεύετε στον Χριστό… με όλη σας την ισχύ, τον νου και τη δύναμη, και όλη σας την ψυχή» (Νεφί Β΄ 25:29). Αν επιλέξουμε πίστη στον Ιησού Χριστό, δεχθούμε ταπεινά τον λόγο Του και έχουμε το θάρρος να ενεργήσουμε, θα βρούμε χαρά και ευλογίες μέσα στις δυσχέρειες που αντιμετωπίζουμε. Κατά μήκος της οδού, μπορούμε να έχουμε πεποίθηση ότι μπορούμε να επιτύχουμε αυτό που θέλει να κάνουμε (βλ. Νεφί Α΄ 3:7).

Οι παρακάτω είναι μερικοί από τους πολλούς τρόπους με τους οποίους μας βοηθά συνεχώς ο Σωτήρας.

The Dawning of a Brighter Day [Η αυγή μίας λαμπρότερης ημέρας], υπό Simon Dewey

Μας δίνει τη διδαχή Του

Ο Ιησούς Χριστός γνωρίζει «το τέλος από την αρχή» (Αβραάμ 2:8). Επίσης «σημάδευσε το μονοπάτι και έδειξε τον δρόμο»¹. Η διδαχή Του, γνωστή στις γραφές ως η διδαχή του Χριστού, είναι το μονοπάτι που όλοι πρέπει να ακολουθήσουμε για να σωθούμε.

Πρέπει συνεχώς να ασκούμε πίστη στον Ιησού Χριστό, να μετανοούμε τακτικά, να βαπτιζόμαστε, να λαμβάνουμε τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος, να συνάπτουμε διαθήκες και να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να αντέξουμε. Σε αντάλλαγμα, έχουμε την υπόσχεση για συγχώρηση, ελπίδα και αιώνια ζωή. (Βλ. Νεφί Β΄ 31:2-20.)

Σε έναν κόσμο διαφορετικών μονοπατιών και αντικρουόμενων οδών, η διδαχή του Χριστού παρέχει σαφή και εφαρμόσιμη κατεύθυνση που μπορούμε να ακολουθήσουμε για να μας κρατήσει στον σωστό δρόμο (βλ. Νεφί Β΄ 31:21).

Μας φέρνει παρηγοριά

Μέσω της εξιλεωτικής θυσίας Του, ο Σωτήρας γνωρίζει πώς είναι να είσαι πραγματικά μόνος και εγκαταλελειμμένος. Γνωρίζει επίσης τέλεια πώς να μας προσφέρει παρηγοριά. Είπε: «Ας μη ταράζεται η καρδιά σας» (Κατά Ιωάννην 14:1) και «Δεν θα σας αφήσω ορφανούς· έρχομαι προς εσάς» (Κατά Ιωάννην 14:18).

Ο Σωτήρας έχει υποσχεθεί τη δωρεά του Παράκλητου, που είναι το Άγιο Πνεύμα, σε όσους πιστεύουν σε Εκείνον. Είπε ότι ο Παράκλητος «θα σας τα διδάξει όλα, και θα σας υπενθυμίσει όλα όσα είπα προς εσάς» (Κατά Ιωάννην 14:26).

Μας παρέχει τον λόγο του Θεού

Μέσω της Αποκατάστασης του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού στην εποχή μας, ο Κύριος μας έχει δώσει αρχαίες γραφές και γραφές των τελευταίων ημερών, οι οποίες περιέχουν τον λόγο του Θεού. Ο Νεφί δίδαξε ότι «όποιος εισάκουε τον λόγο του Θεού, και κρατούσε γερά απ’ αυτ[ό]ν, δεν θα αφανίζονταν ποτέ» (Νεφί Α΄ 15:24).

Το να χορταίνουμε καθημερινά με τον λόγο του Θεού φέρνει προστασία και μας οδηγεί να βιώσουμε πιο άφθονα την αγάπη του Θεού. Ο λόγος Του φωτίζει το μονοπάτι μας (βλ. Ψαλμοί 119:105) και «θα [μας] π[ει] τα πάντα που πρέπει να κάν[ουμε]» (Νεφί Β΄ 32:3).

Μας καθοδηγεί μέσω των υπηρετών Του – Προφητών και Αποστόλων

Ο Ιησούς Χριστός έχει καλέσει προφήτες και αποστόλους να μας βοηθήσουν. Η συμβουλή και οι διδασκαλίες τους είναι για εμάς και για την εποχή μας. Εάν βρεθείτε χαμένοι ή αποπροσανατολισμένοι στο ταξίδι σας, ίσως σας βοηθήσει να συλλογισθείτε τις ακόλουθες τρεις ερωτήσεις:

Πώς με έχει προετοιμάσει ο Κύριος μέσω των λόγων των προφητών και αποστόλων για τις δοκιμασίες που έχω βιώσει;
Τι με καλούν οι προφήτες και οι απόστολοι να κάνω σήμερα για να προετοιμασθώ για τις δυσκολίες που βρίσκονται μπροστά;
Τι κάνω τώρα για να ενεργήσω επί των προφητικών προσκλήσεων;

Συλλογιζόμενοι αυτές τις ερωτήσεις, μπορούμε να αναγνωρίσουμε τη σπουδαιότητα της καθοδήγησης των προφητών και αποστόλων. Μπορούμε να ακούσουμε καλύτερα τη φωνή του Κυρίου και να παρατηρήσουμε πώς Εκείνος μας βοηθά με συνέπεια. Εάν το επιλέξουμε, μπορούμε να ακούσουμε τους προφήτες και τους αποστόλους και να βρούμε καθοδήγηση, ευημερία και προστασία στο μονοπάτι που οδηγεί πίσω στον Επουράνιο Πατέρα και τον Υιό Του, Ιησού Χριστό.

Ο Πρεσβύτερος Τάι στην οροσειρά Σιέρα Νεβάδα της Καλιφόρνιας περίπου το 1988. Η ιστορία που αναφέρει έλαβε χώρα στο όρος Μπάντεν Πάουελ στα όρη Σαν Γκάμπριελ της Καλιφόρνιας το 1984.

Η φωτογραφία είναι ευγενική προσφορά της συγγραφέως

Η πίστη να προχωρούμε

Χαμένος, κρύος και μόνος σε εκείνο το χιονοσκεπές βουνό πριν από τόσα χρόνια, απελπίστηκα. Μη γνωρίζοντας τι άλλο να κάνω, γονάτισα στο χιόνι που μόλις είχε πέσει και προσευχήθηκα στον Επουράνιο Πατέρα μου για βοήθεια. Του είπα τη δύσκολη θέση και τους φόβους μου και παρακάλεσα να με βρουν και να με σώσουν.

Όταν σηκώθηκα από την προσευχή μου, το χιόνι κατέβηκε γύρω μου και μία όμορφη, ήρεμη σιωπή γέμισε τα δένδρα. Αυτή η γαλήνη διαταράχθηκε, όταν άκουσα θρόισμα στους θάμνους κοντά. Αναδύθηκαν δύο μεγαλύτερα αγόρια. Είχαν ήδη φθάσει στην κορυφή και αντί να ακολουθήσουν το μονοπάτι, αποφάσισαν να γλιστρήσουν από το βουνό. Από όλα τα μέρη, γλίστρησαν ακριβώς εκεί όπου ήμουν!

Όταν με ρώτησαν τι έκανα εκεί, τους είπα ότι χάθηκα. Με κάλεσαν να πάω μαζί τους και μαζί γλιστρήσαμε με ασφάλεια κάτω στο μονοπάτι στη βάση του βουνού. Τελικώς επανενωθήκαμε με την υπόλοιπη ομάδα μας.

Καθώς προχωρούμε στα προσωπικά μας ταξίδια με πίστη, αφοσίωση και αντοχή, είθε να αναγνωρίσουμε πώς ο Σωτήρας βαδίζει μαζί μας και μας βοηθά ενεργώς. Ο Ιησούς Χριστός είναι ο δρόμος, η αλήθεια και η ζωή. Είθε η πίστη μας σε Εκείνον να φέρει γαλήνη στον νου και χαρά στο ταξίδι μας.