Σε παρακαλώ, χάρισε τη ζωή της μαμάς

Από την Κρίστι Γκέρλαχ, Γιούτα, Η.Π.Α.

Φοβήθηκα όταν η μητέρα μου χρειαζόταν εγχείρηση ανοικτής καρδιάς, αλλά μία αφοσιωμένη δασκάλα Προκαταρκτικής με δίδαξε να προσεύχομαι.

Μητέρα ταΐζει την κόρη της από ένα πιάτο — Η Κρίστι Γκέρλαχ και η μητέρα της

Όταν ήμουν 10 ετών, η μητέρα μου έπαθε ένα σοβαρή καρδιακή προσβολή. Πέρασε πολλές εβδομάδες στο νοσοκομείο παλεύοντας για τη ζωή της.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η δασκάλα μου στην Προκαταρκτική, η αδελφή Έλλεν Τζόνσον, ερχόταν στο σπίτι μου μία φορά την εβδομάδα για να με δει. Είχα μόλις αρχίσει να παρευρίσκομαι στην Προκαταρκτική και είχα περιορισμένη κατανόηση του Ευαγγελίου. Κάθε εβδομάδα η αδελφή Τζόνσον μου έδινε τη μαρτυρία της και μιλούσε για την προσευχή. Με δίδαξε ότι αν προσευχόμουν, ο Επουράνιος Πατέρας θα απαντούσε.

Ύστερα από αρκετές εβδομάδες, η υγεία της μαμάς επιδεινώθηκε περαιτέρω. Είχε μία κατεστραμμένη καρδιακή βαλβίδα που χρειαζόταν επιδιόρθωση. Ο ιατρός της είπε ότι θα πέθαινε χωρίς πειραματική καρδιοχειρουργική επέμβαση. Οι πιθανότητες ανάρρωσής της, ωστόσο, ήταν περίπου 50/50.

Η εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς ήταν καινούργια και επικίνδυνη στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Οι χειρουργοί σχεδίαζαν να ανοίξουν τη μαμά από το στήθος της μέχρι τη σπονδυλική της στήλη και στη συνέχεια να σχίσουν τον θώρακά της για να αποκτήσουν πρόσβαση στην καρδιά της. Πολλοί ασθενείς δεν επιζούσαν από την εγχείρηση. Ήμουν αναστατωμένη και φοβόμουν ότι η μητέρα μου θα πέθαινε.

Ο μπαμπάς ήταν κυρίως στη δουλειά ή στο νοσοκομείο με τη μαμά. Η μεγαλύτερη αδελφή μου, Παμ, φρόντιζε τον αδελφό μου και εμένα. Τη νύκτα ένιωθα μοναξιά και φόβο, αλλά σκεπτόμουν αυτά που με είχε διδάξει η αδελφή Τζόνσον για την προσευχή. Συχνά γονάτιζα δίπλα στο κρεβάτι μου και έκλαιγα, παρακαλώντας τον Επουράνιο Πατέρα να χαρίσει τη ζωή της μαμάς.

Κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας προσευχής με κλάμα, μια μεγάλη γαλήνη με κατέλαβε και σταμάτησα να κλαίω. Αισθάνθηκα ότι όλα θα πήγαιναν καλά. Ένιωθα καθησυχασμένη ότι η μητέρα μου θα ζούσε για να με δει να μεγαλώνω και ότι δεν χρειαζόταν να ανησυχώ. Δεν άκουσα μια φωνή ούτε είδα ένα όραμα, αλλά είχα ήσυχα, ειρηνικά συναισθήματα. Δεν αμφέβαλλα γι’ αυτά. Ο Επουράνιος Πατέρας είχε απαντήσει στην προσευχή μου και το ήξερα.

Η μαμά επέζησε από την εγχείρηση. Ήταν αδύναμη και άρρωστη το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της, αλλά ο Επουράνιος Πατέρας είχε απαντήσει στις προσευχές μου και της χάρισε τη ζωή. Έζησε για να με δει να μεγαλώνω, να παντρεύομαι και να κάνω παιδιά.

Χρόνια αργότερα, όταν ο Πρόεδρος Ράσσελ Μ. Νέλσον έγινε Απόστολος, η μητέρα μου είπε ότι ήταν ο καρδιοχειρουργός που είχε σώσει τη ζωή της. Του έγραψα ένα γράμμα για να τον ευχαριστήσω. Όταν μου απήντησε, με ευχαρίστησε για το γράμμα μου και αναγνώρισε τη βοήθεια του Θεού στο έργο του.