«Ο Σωτήρας όλων, ένα Ευαγγέλιο για όλους», Λιαχόνα, Μάρ 2024.
Ο Σωτήρας όλων, ένα Ευαγγέλιο για όλους
Το Ευαγγέλιο, η Εξιλέωση και η Ανάσταση του Ιησού Χριστού ευλογούν όλα τα τέκνα του Θεού.
Christ and the Palsied Man [Ο Χριστός και ο παράλυτος], υπό J. Kirk Richards, δεν επιτρέπεται η αντιγραφή
Το αποκατεστημένο Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού είναι, πρωτίστως και για πάντα, η πηγή διαρκούς ευτυχίας, αληθινής ειρήνης και χαράς για όλους αυτές τις τελευταίες ημέρες. Οι ευλογίες που ρέουν από το Ευαγγέλιο και από την απεριόριστη καλοσύνη του Χριστού δεν προορίζονταν ποτέ για ολίγους εκλεκτούς, στην αρχαία ή στη σύγχρονη εποχή.
Άσχετα από το πόσο ανεπαρκείς μπορεί να αισθανόμαστε και παρά τις αμαρτίες που μπορεί να μας απομακρύνουν από Εκείνον για ένα διάστημα, ο Σωτήρας μας μάς διαβεβαιώνει ότι «απλώνει τα χέρια του προς [εμάς] όλη την ημέρα» (Ιακώβ 6:4), προσκαλώντας όλους μας να έλθουμε προς Εκείνον και να αισθανθούμε την αγάπη Του.
Ευλογίες του Ευαγγελίου για όλον τον κόσμο
Το μήνυμα του Ιησού Χριστού έχει «αποκατασταθεί αυτές τις τελευταίες ημέρες για να καλύψει τις… ανάγκες κάθε έθνους, φυλής, γλώσσας και λαού επάνω στη Γη»1. Το Ευαγγέλιο υπερβαίνει πάσα εθνικότητα και χρώμα και πολιτισμό για να διδάξει ότι «όλοι είναι ίδιοι για τον Θεό» (Νεφί Β΄ 26:33)2. Το Βιβλίο του Μόρμον αποτελεί μία αξιοσημείωτη μαρτυρία αυτής της αλήθειας.
Αυτό το μεγάλο χρονικό καταθέτει μαρτυρία ότι ο Χριστός θυμάται όλα τα έθνη (βλ. Νεφί Β΄ 29:7) και θα φανερωθεί «σε όλους όσοι πιστεύουν σε αυτόν… [και θα κάνει] μεγάλα θαύματα, σημεία και τέρατα, ανάμεσα στα τέκνα των ανθρώπων» (Νεφί Β΄ 26:13). Ανάμεσα σε αυτά τα μεγάλα θαύματα, σημεία και τέρατα είναι η διάδοση του Ευαγγελίου. Οπότε, στέλνουμε ιεραποστόλους σε όλον τον κόσμο να καταθέσουν μαρτυρία για τα καλά νέα του. Διαδίδουμε επίσης το Ευαγγέλιο στους γύρω μας. Η άσκηση των αποκατεστημένων κλειδιών της ιεροσύνης για τους ζώντες και τους νεκρούς διασφαλίζει ότι η πληρότητα του Ευαγγελίου θα είναι τελικώς διαθέσιμη σε κάθε υιό και θυγατέρα των επουράνιων γονέων μας – του παρελθόντος, του παρόντος ή του μέλλοντος.
Η καρδιά αυτού του Ευαγγελίου –το κεντρικό μήνυμα κάθε προφήτη και αποστόλου που εκλήθη ποτέ στο έργο– είναι ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός και ότι ήλθε να ευλογήσει όλους. Ως μέλη της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, διακηρύσσουμε ότι η εξιλεωτική θυσία Του είναι για όλον τον κόσμο.
Η ανάγκη για μία άπειρη και αιώνια Εξιλέωση
Καθώς γυρίζω τον κόσμο, διεξάγω συνεντεύξεις με ένα ευρύ φάσμα μελών της Εκκλησίας. Εμπνέομαι όταν ακούω πώς αισθάνονται τις ευλογίες της Εξιλέωσης του Ιησού Χριστού στη ζωή τους, ακόμη και όταν εξομολογούνται κάποια μακρινή αμαρτία. Πόσο θαυμάσιο είναι το γεγονός ότι η καθαριστική παρηγοριά της Εξιλέωσής Του είναι πάντα διαθέσιμη σε όλους μας!
«Είναι σκόπιμο να γίνει μια εξιλέωση» διακήρυξε ο Αμουλέκ «ειδάλλως όλη η ανθρωπότητα πρέπει αναπόφευκτα να αφανιστεί». Θα είχαμε «υποστεί την πτώση και… χαθεί… εκτός αν παρεμβληθεί η εξιλέωση» η οποία απαιτούσε «μια απέραντη και αιώνια θυσία». Επειδή «δεν μπορεί να υπάρξει τίποτα που να είναι λιγότερο από μία απέραντη εξιλέωση, που να επαρκέσει για τις αμαρτίες του κόσμου» (Άλμα 34:9, 10, 12).
Ο μέγας προφήτης Ιακώβ δίδαξε επίσης ότι επειδή «ο θάνατος επέρχεται σε όλους τους ανθρώπους… πρέπει αναγκαστικά να υπάρχει δύναμη ανάστασης» για να μας φέρει στην παρουσία του Θεού (Νεφί Β΄ 9:6).
Τόσο η αμαρτία όσο και ο θάνατος έπρεπε να υπερνικηθούν. Αυτή ήταν η αποστολή του Σωτήρος, την οποία με θάρρος ολοκλήρωσε για όλα τα τέκνα του Θεού.
Gethsemane [Γεθσημανή], υπό J. Kirk Richards, απαγορεύεται η αντιγραφή
Η θυσία του Σωτήρος μας
Την τελευταία Του νύκτα στη θνητότητα, ο Ιησούς Χριστός εισήλθε στον Κήπο της Γεθσημανή. Εκεί, γονάτισε ανάμεσα στα ελαιόδενδρα και άρχισε την κατάβαση σε ένα βάθος αγωνίας που εσείς και εγώ δεν θα γνωρίσουμε ποτέ.
Εκεί, άρχισε να παίρνει επάνω Του τις αμαρτίες του κόσμου. Αισθάνθηκε κάθε πόνο, ψυχικό άλγος και θλίψη και υπέμεινε όλη την αγωνία και τα βάσανα που βιώσατε εσείς, εγώ και κάθε ψυχή που έζησε ή θα ζήσει ποτέ. Αυτό το μεγάλο και απέραντο βάσανο «[Τον] έκανε… τον ανώτερο των πάντων, να τρέμ[ει] από τον πόνο και να αιμορραγ[εί] από όλους τους πόρους» (Διδαχή και Διαθήκες 19:18). Μόνον Εκείνος θα μπορούσε να το είχε κάνει.
Ο Ιησούς μεταφέρθηκε κατόπιν στον Γολγοθά και στην πιο τραγικά άδικη στιγμή στην ιστορία αυτού του κόσμου, σταυρώθηκε. Κανείς δεν θα μπορούσε να Του αφαιρέσει τη ζωή. Ως ο Μονογενής Υιός του Θεού, είχε δύναμη επί του σωματικού θανάτου. Θα μπορούσε να είχε προσευχηθεί στον Πατέρα Του και λεγεώνες αγγέλων θα είχαν έλθει να κατατροπώσουν τους βασανιστές Του και να επιδείξουν την κυριαρχία Του επί των πάντων. «Πώς, λοιπόν, θα εκπληρωθούν οι γραφές» ρώτησε ο Ιησούς κατά την προδοσία Του «ότι έτσι πρέπει να γίνει;» (Κατά Ματθαίον 26:54).
Από τέλεια υπακοή στον Πατέρα Του –και τέλεια αγάπη για εμάς– ο Ιησούς προθύμως έδωσε τη ζωή Του και ολοκλήρωσε την απέραντη και αιώνια εξιλεωτική θυσία Του, η οποία φθάνει πίσω στον χρόνο και μπροστά σε όλη την αιωνιότητα.
Η νίκη του Σωτήρος μας
Ο Ιησούς ανέθεσε στους Αποστόλους Του να συνεχίσουν το έργο Του μετά τον θάνατό Του. Πώς θα το έκαναν; Αρκετοί από αυτούς ήταν απλοί ψαράδες και κανείς δεν είχε εκπαιδευθεί σε συναγωγές για τη διακονία. Εκείνη τη στιγμή, η Εκκλησία του Χριστού φαινόταν προορισμένη προς εξαφάνιση. Όμως οι Απόστολοι βρήκαν δύναμη να επωμισθούν την κλήση τους και να διαμορφώσουν την ιστορία του κόσμου.
Τι προκάλεσε τη δύναμη να προέρχεται από μια τέτοια προφανή αδυναμία; Ο αγγλικανός ηγέτης της εκκλησίας και λόγιος Φρέντερικ Φάρραρ είπε: «Υπάρχει μία και μόνη πιθανή απάντηση – η ανάσταση εκ νεκρών. Όλη αυτή η τεράστια επανάσταση οφειλόταν στη δύναμη της ανάστασης του Χριστού»4. Ως μάρτυρες του ανεστημένου Κυρίου, οι Απόστολοι ήξεραν ότι τίποτε δεν μπορούσε να σταματήσει την πρόοδο αυτού του έργου. Η μαρτυρία τους αποτελούσε πηγή υποστηρικτικής δύναμης καθώς η αρχική Εκκλησία επέζησε παρά τις πιθανότητες.
Αυτή την εποχή του Πάσχα, ως ένας από τους χειροτονημένους μάρτυρές Του, δηλώνω ότι νωρίς ένα όμορφο κυριακάτικο πρωινό, ο Κύριος Ιησούς Χριστός ηγέρθη από τον θάνατο για να μας ενδυναμώσει και να σπάσει τα δεσμά του θανάτου για όλους. Ο Ιησούς Χριστός ζει! Χάρη σε Αυτόν, ο θάνατος δεν είναι το τέλος μας. Η Ανάσταση είναι το δωρεάν και παγκόσμιο δώρο του Χριστού προς όλους.
Christ and Mary at the Tomb [Ο Χριστός και η Μαρία στον τάφο], υπό Joseph Brickey
Ελάτε προς τον Χριστό
Το Ευαγγέλιο και η Εξιλέωση του Ιησού Χριστού είναι για όλους – δηλαδή, για καθέναν. Ο μόνος τρόπος που βιώνουμε τις πλήρεις ευλογίες της εξιλεωτικής θυσίας του Σωτήρος είναι αποδεχόμενοι ατομικώς την πρόσκλησή Του: «Ελάτε σε μένα» (Κατά Ματθαίον 11:28).
Ερχόμαστε προς τον Χριστό καθώς ασκούμε πίστη σε Εκείνον και μετανοούμε. Ερχόμαστε προς Εκείνον καθώς βαπτιζόμαστε στο όνομά Του και λαμβάνουμε τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος. Ερχόμαστε προς Εκείνον καθώς τηρούμε τις εντολές, λαμβάνουμε διατάξεις, τιμούμε διαθήκες, ενστερνιζόμαστε εμπειρίες στον ναό και ζούμε το είδος της ζωής που ζουν οι μαθητές του Χριστού.
Μερικές φορές, θα αντιμετωπίσετε αποθάρρυνση και απογοήτευση. Ίσως η καρδιά σας να ραγίσει για εσάς τους ίδιους ή για κάποιον που αγαπάτε. Μπορεί να σας βαραίνουν οι αμαρτίες των άλλων. Τα λάθη που έχετε κάνει –ίσως σοβαρά– ίσως σας κάνουν να φοβάστε ότι η ειρήνη και η ευτυχία σάς έχουν εγκαταλείψει για πάντα. Σε τέτοιες στιγμές, θυμηθείτε ότι ο Σωτήρας όχι μόνον σηκώνει το βάρος της αμαρτίας, αλλά επίσης «υπ[έφερε] πόνους και βάσανα και πειρασμούς κάθε είδους» (Άλμα 7:11), συμπεριλαμβανομένων των δικών σας! Λόγω αυτών που πέρασε για εσάς, γνωρίζει προσωπικώς πώς να σας βοηθήσει καθώς αποδέχεστε την πρόσκλησή Του που του αλλάζει τη ζωή σας: «Ελάτε σε μένα».
Όλοι είναι ευπρόσδεκτοι
Ο Ιησούς Χριστός έχει κάνει ξεκάθαρο ότι όλα τα τέκνα του Επουράνιου Πατέρα έχουν ίσες αξιώσεις στις ευλογίες του Ευαγγελίου και στην Εξιλέωσή Του. Μας υπενθυμίζει ότι όλοι «έχουν προνόμιο ο ένας όπως και ο άλλος και κανείς δεν αποκλείεται» (Νεφί Β΄ 26:28).
«Και τους προσκαλεί όλους να έλθουν προς αυτόν και να γευθούν την καλοσύνη του. Και δεν απαρνείται κανέναν που έρχεται προς αυτόν, μαύρο και λευκό, δέσμιο και ελεύθερο, άρρενα και θήλυ» (Νεφί Β΄ 26:33).
«Τους προσκαλεί όλους» – αυτό σημαίνει όλους μας! Δεν θα πρέπει να βάζουμε επιφανειακούς χαρακτηρισμούς και τεχνητές διακρίσεις στον εαυτό μας ή στους άλλους. Δεν θα πρέπει ποτέ να υψώνουμε εμπόδια στην αγάπη του Σωτήρος ή να κάνουμε σκέψεις ότι εμείς ή άλλοι είμαστε εκτός της εμβέλειάς Του. Όπως έχω πει πριν: «Δεν είναι δυνατόν να βουλιάξει [κάποιος] πιο χαμηλά από ό,τι το αιώνιο φως της Εξιλέωσης του Χριστού φωτίζει»5.
Αντ’ αυτού, όπως διδάξαμε η αδελφή Χόλλαντ και εγώ μόλις λίγους μήνες πριν από την εκδημία της, έχουμε προσταχθεί να «έχουν αγνή αγάπη, η οποία αγνή αγάπη είναι αγάπη» (Νεφί Β΄ 26:30)6. Αυτή είναι η αγάπη που μας δείχνει ο Σωτήρας, γιατί «δεν κάνει τίποτα παρά μόνο αν είναι προς όφελος του κόσμου· διότι αγαπά τον κόσμο, και μάλιστα τόσο ώστε θυσιάζει την ιδία του τη ζωή για να μπορέσει να τραβήξει όλους τους ανθρώπους προς αυτόν» (Νεφί Β΄ 26:24).
Καταθέτω μαρτυρία ότι το Ευαγγέλιο και η Εξιλέωση του Ιησού Χριστού είναι για όλους τους ανθρώπους. Προσεύχομαι να ασπασθείτε με χαρά τις ευλογίες που Εκείνος φέρνει.