« ចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ ៖ នីហ្វៃទី២ ២៨:៣០—‹ មួយបន្ទាត់ម្ដងៗ មួយសិក្ខាបទម្តងៗ › » ព្រះគម្ពីរមរមន សៀវភៅសិក្សាសម្រាប់គ្រូបង្រៀន ( ឆ្នាំ ២០២៤ )
« ចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ ៖ នីហ្វៃទី២ ២៨:៣០ » ព្រះគម្ពីរមរមន សៀវភៅសិក្សាសម្រាប់គ្រូបង្រៀន
ចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ ៖ នីហ្វៃទី២ ២៨:៣០
« មួយបន្ទាត់ម្ដងៗ មួយសិក្ខាបទម្តងៗ »
នៅក្នុងមេរៀនមុន « នីហ្វៃទី២ ២៨:២៧–៣២ » អ្នកបានសិក្សា នីហ្វៃទី២ ២៨:៣០ ហើយបានដឹងថា ព្រះបើកសម្ដែងសេចក្ដីពិតមួយបន្ទាត់ម្តងៗដល់អ្នកទាំងឡាយ ដែលស្ម័គ្រចិត្តទទួលយក ។ មេរៀននេះនឹងជួយអ្នកឲ្យទន្ទេញសេចក្ដីយោង និងឃ្លាបទគម្ពីរគន្លឹះសម្រាប់ នីហ្វៃទី២ ២៨:៣០ ពន្យល់គោលលទ្ធិដែលបានបង្រៀននៅក្នុងវគ្គបទគម្ពីរនេះ និងអនុវត្តតាមគោលការណ៍នៃការទទួលបានចំណេះដឹងខាងវិញ្ញាណនៅក្នុងស្ថានភាពជីវិតជាក់ស្តែង ។
ទន្ទេញ និងពន្យល់
ដើម្បីជួយអ្នកទន្ទេញឃ្លាបទគម្ពីរគន្លឹះសម្រាប់ នីហ្វៃទី២ ២៨:៣០ សូមគូរបន្ទាត់ផ្តេកបួនជួរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់អ្នកដែលមើលទៅដូចជាកាំជណ្តើរ ។
ឥឡូវនេះ សូមសរសេរសេចក្តីយោងបទគម្ពីរ និងឃ្លាបទគម្ពីរគន្លឹះនៅលើបន្ទាត់ទាំងនោះតាមរបៀបដូចខាងក្រោមនេះ ៖
សូមគិតអំពីរបៀបដែលកាំជណ្ដើរអាចរំឭកអ្នកពីរបៀបដែលព្រះបង្រៀនយើង « មួយបន្ទាត់ម្តងៗ » ។
សូមសូត្រសេចក្តីយោងបទគម្ពីរ និងឃ្លាបទគម្ពីរគន្លឹះនេះឡើងវិញ រហូតដល់អ្នកអាចសូត្រវាចេញពីការចងចាំ ។
នៅក្នុងមេរៀនមុន « នីហ្វៃទី២ ២៨:២៧–៣២ » អ្នកបានដឹងហើយថា ព្រះបើកសម្ដែងសេចក្ដីពិតមួយបន្ទាត់ម្តងៗដល់អ្នកដែលនឹងទទួលយក ។ ដើម្បីជួយអ្នករៀបចំពន្យល់សេចក្តីពិតនេះ សូមសញ្ជឹងគិតពីសំណួរខាងក្រោម ហើយបន្ទាប់មកបំពេញសកម្មភាពសរសេរខាងក្រោមនេះ ៖
-
តើអ្នកគិតថា « មួយបន្ទាត់ម្តងៗ » មានន័យដូចម្តេច ?
-
តើអ្នកគិតថាការទទួលសេចក្ដីពិតដែលព្រះបានប្រទានមកយើងរួចហើយនឹងរៀបចំយើងដើម្បីទទួលអ្វីបន្ថែមទៀត ?
រៀនអនុវត្ត
សូមគិតពីពាក្យ ឬឃ្លាពីរទៅបីដែលអ្នកទទួលអារម្មណ៍ថា ពិពណ៌នាយ៉ាងល្អបំផុតនូវអ្វីដែលយើងរៀនពីគោលការណ៍នីមួយៗនៃការទទួលបានចំណេះដឹងខាងវិញ្ញាណ ។ ហេតុអ្វីអ្នកជ្រើសរើសពាក្យទាំងនោះ ?
សូមរំឭក កថាខណ្ឌទី ៥–១២ ឡើងវិញនៅក្នុងផ្នែក « ការទទួលបានចំណេះដឹងខាងវិញ្ញាណ » នៃ ឯកសារគោលនៃចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ ( ២០២២ ) ប្រសិនបើចាំបាច់ ។
សូមអានស្ថានភាពពីរខាងក្រោមអំពីយុវវ័យមកពីវួដតែមួយ ដែលចូលរួមការប្រជុំតមអាហារ និងថ្លែងទីបន្ទាល់ ។ ម្នាក់ៗមានគំនិតខុសគ្នាក្នុងពេលប្រជុំ ។
-
ថូម៉ាសចាប់ផ្ដើមឆ្ងល់ថាគាត់ខុសអ្វី ។ គាត់ជឿលើព្រះ ហើយថា សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយពិត ។ ប៉ុន្តែគាត់ទទួលអារម្មណ៍ថា ទីបន្ទាល់របស់គាត់ដូចជាខ្សោយ បើធៀបនឹងសមាជិកផ្សេងទៀតក្នុងវួដ ។ គាត់ឆ្ងល់ថាតើវាអាចទៅរួចដែរទេដែលគាត់អាចដឹងដោយខ្លួនឯងនូវរឿងទាំងអស់ដែលអ្នកដទៃកំពុងថ្លែងទីបន្ទាល់ ។
-
ការប្រជុំបានចាប់ផ្តើមមួយរយៈ លីហ្ស ឈប់យកចិត្តទុកដាក់ចំពោះទីបន្ទាល់ ។ នាងគិតក្នុងចិត្តថា « ខ្ញុំបានឮអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលគេនិយាយ ហើយខ្ញុំដឹងរួចហើយថាវាពិតទាំងអស់ » ។ នាងក៏ទទួលអារម្មណ៍ថា មិនសូវចង់អានព្រះគម្ពីរ ហើយចូលរួមថ្នាក់សិក្ខាសាលា ដោយសារនាងមានអារម្មណ៍ថាទីបន្ទាល់របស់នាងរឹងមាំគ្រប់គ្រាន់ហើយ ។