Seminarium
I Ks. Nefiego 6–7: Rozpoznawanie „[spraw] Boga”


„I Ks. Nefiego 6–7: Rozpoznawanie „[spraw] Boga”, Księga Mormona. Podręcznik dla nauczyciela (2024)

„I Ks. Nefiego 6–7: Rozpoznawanie „[spraw] Boga”, Księga Mormona. Podręcznik dla nauczyciela

I Ks. Nefiego 6–7

Rozpoznawanie „[spraw] Boga”

Nefi i jego bracia rozmawiają z Ismaelem

Gdybyś miał spisać kronikę, z której miałyby się uczyć przyszłe pokolenia, co byś w niej zawarł? Nefi wyraził pragnienie, aby jego zapisy były miłe Bogu i nakłaniały innych ludzi do podążania za Jezusem Chrystusem. Ta lekcja ułatwi ci zrozumienie tego, w jaki sposób cele Księgi Mormona mogą pomóc ci w nauce oraz w życiu.

Skupianie się na intencji autora. Według strony tytułowej Księga Mormona została napisana „w duchu proroctwa i objawienia”, aby przekonać wszystkich ludzi, że Jezus jest Chrystusem. Gdy uczniowie będą studiowali, zachęć ich, aby rozważyli, dlaczego każdy z autorów zapisał daną naukę lub wydarzenie oraz w jaki sposób zapisy te pomagają czytelnikom zbliżyć się do Jezusa Chrystusa.

Przygotowanie uczniów: Zachęć uczniów, aby codziennie studiowali Księgę Mormona. Poproś ich, aby zastanowili się nad swoimi dotychczasowymi przeżyciami związanymi ze studiowaniem Księgi Mormona oraz nad tym, czego uczą się dzięki niej.

Przykładowe ćwiczenia

Dlaczego powinniśmy studiować Księgę Mormona?

Poniższe informacje mają na celu pomóc uczniom określić, dlaczego Nefi zawarł w swoim zapisie to, czego dokonał. Jeśli chcesz wykorzystać pomoc wizualną, ustaw egzemplarz Księgi Mormona obok innych książek i poproś uczniów, aby odegrali poniższą sytuację na forum grupy lub w parach.

Wyobraź sobie, jak byś odpowiedział, gdyby ktoś zadał ci następujące pytania:

  • Istnieje wiele książek na temat religii i stawania się lepszym człowiekiem; dlaczego więc powinienem czytać Księgę Mormona? Co mi to da? W jaki sposób jest ona inna lub lepsza niż pozostałe książki?

Poproś kilkoro uczniów o przeczytanie tego, co mogliby odpowiedzieć. Podziękuj im za odpowiedzi i pochwal ich w przypadku dobrej argumentacji. Poproś ich, aby podczas studiowania szukali dalszych spostrzeżeń.

Nefi podzielił się swoją intencją, czy też celami, którymi kierował się, zapisując w Księdze Mormona to, czego dokonał. Poznanie tych celów może pomóc nam zrozumieć, dlaczego powinniśmy tę księgę czytać i co może nam to dać.

Przeczytaj I Ks. Nefiego 6:3–6 i zaznacz słowa lub sformułowania, które określają cel, jaki przyświecał Nefiemu przy prowadzeniu zapisów. Pamiętaj, że „[Bóg] Abrahama i […] Izaaka, i […] Jakuba” (werset 4.) to tytuł Jezusa Chrystusa.

  • Jak byś wyjaśnił, dlaczego Nefi zapisał to, czego dokonał?

Według samego Nefiego celem przyświecającym sporządzeniu jego zapisów było przekonanie nas, abyśmy przyszli do Jezusa Chrystusa; miały one zawierać jedynie to, co jest miłe Bogu.

Poświęć chwilę na zastanowienie się nad tym, czego do tej pory doświadczyłeś, czytając Księgę Mormona.

Zdecyduj, czy lepiej byłoby, gdyby uczniowie odpowiedzieli na poniższe pytania na głos, pomyśleli o swoich odpowiedziach indywidualnie czy zapisali odpowiedzi w dziennikach do studiowania.

  • Czy Księga Mormona pomaga ci poznawać rzeczy, które są miłe Bogu? Jeżeli tak, to w jaki sposób?

  • Czy czujesz, że studiowanie Księgi Mormona pomaga ci zbliżyć się do Jezusa Chrystusa i dostąpić zbawienia? Dlaczego tak lub dlaczego nie?

  • W jakim sensie poznanie tego, co odnosi się do Boga, i zbliżanie się do Jezusa Chrystusa może być błogosławieństwem w twoim życiu?

Przyjście do Jezusa Chrystusa i poznanie tego, co miłe Bogu

Użyteczną umiejętnością podczas studiowania pism świętych jest poszukiwanie celów Nefiego podczas czytania Księgi Mormona. Będziesz miał okazję to przećwiczyć podczas studiowania rozdziału I Ks. Nefiego 7.

Możesz przedstawić poniższe instrukcje, odsyłacze do pism świętych i streszczenia; możesz też poprosić uczniów, aby wybrali poszczególne części do przestudiowania. Zdecyduj, czy lepiej byłoby, gdyby uczniowie studiowali indywidualnie, w parach czy w małych grupach. Dobrym pomysłem mogłoby być chodzenie po sali, aby pomagać uczniom, którzy mają pytania albo potrzebują pomocy w zrozumieniu lub odniesieniu do siebie tego, co czytają.

Wydarzenia opisane przez Nefiego w I Ks. Nefiego 7 można podzielić na trzy główne części. Przeczytaj poniższe streszczenia dla każdej z nich. Wybierz jedną, przestudiuj ją wnikliwie i znajdź wszystko to, co jest miłe Bogu i pomaga nam przyjść do Chrystusa.

Część 1. I Ks. Nefiego 7:1–5. Nefi i jego bracia powrócili do Jerozolimy, aby przekonać rodzinę Ismaela do przyłączenia się do nich w podróży ku ziemi obiecanej. Dzięki temu Nefi i jego bracia mogli zawierać małżeństwa i zakładać rodziny.

12:23

Część 2. I Ks. Nefiego 7:6–18. Laman i Lemuel związali Nefiego, zamierzając pozostawić go na pustkowiu, by umarł. Nefi wykazał się jednak wielką wiarą i Pan w cudowny sposób go wyzwolił.

12:23

Część 3. I Ks. Nefiego 7:17–22. Nefi szczerze przebaczył swoim braciom próbę zabicia go; ich grupa powróciła do Lehiego i Sarii.

12:23

Kiedy uczniowie skończą studiować, niech omówią, czego się nauczyli i zapiszą na tablicy odpowiedź na podane pytanie.

  • Czego dowiedziałeś się podczas studiowania, co twoim zdaniem jest miłe Bogu i pomaga ci przyjść do Chrystusa?

Uczniowie mogą podzielić się następującymi zasadami: małżeństwo i rodzina są centralną częścią planu Boga; jeśli wykazujemy się wiarą w Pana, jest On w stanie uczynić dla nas wszystko zgodnie ze Swoją wolą; przebaczanie innym przynosi pokój.

  • W jaki sposób to, czego się dowiedziałeś, może pomóc ci w życiu?

Jeśli to konieczne, możesz zadać następujące pytania uzupełniające: „Jak możesz zastosować w swoim życiu to, czego się nauczyłeś?”, „Jakie kroki musisz podjąć w tym kierunku?”.

Zastanów się nad tym, czego doświadczyłeś podczas dzisiejszej nauki, szukając w szczególności tego, co pomaga ci przyjść do Jezusa Chrystusa i co jest miłe Bogu.

  • W jaki sposób twoje studiowanie pism świętych może stać się lepsze, jeśli będziesz konsekwentnie studiował w ten sposób?

Możesz zakończyć lekcję osobistym świadectwem lub pozwolić uczniom na podzielenie się tym, czego nauczyli się lub co poczuli podczas studiowania.