II Ks. Nefiego 9:50–52

„Przyjdźcie do Świętego Izraela”

Czy kiedykolwiek doświadczyłeś sytuacji, w której oczekiwałeś wielkiego szczęścia, ale zamiast niego spotkało cię rozczarowanie? Jakub zakończył swoje kazanie, radząc Nefitom, aby unikali marnowania czasu i pieniędzy na rzeczy, które nie dadzą im trwałej satysfakcji. Zaprosił ich, by przyszli do Jezusa Chrystusa i delektowali się błogosławieństwami ewangelii. Celem tej lekcji jest pomóc ci poczuć większe pragnienie poszukiwania błogosławieństw i satysfakcji, które zapewnić może jedynie Jezus Chrystus.

Nauczaj doktryny. Pan przykazał nam, abyśmy „[nauczali] jeden drugiego doktryny królestwa” (Doktryna i Przymierza 88:77). Doktryna zawiera wieczne prawdy, których stosowanie prowadzi do wywyższenia. Najważniejsza z tych prawd dotyczy roli Jezusa Chrystusa w planie zbawienia. Nauczanie prawdziwej doktryny prowadzi do świadectwa od Ducha Świętego i może natchnąć uczniów, aby podążali za Zbawicielem.

Przygotowanie uczniów: Poproś uczniów, aby pomyśleli o podjętych przez siebie wyborach, odwiedzonych przez siebie miejscach lub o rzeczach, jakich się nauczyli, które przyniosły im trwałą satysfakcję wżyciu.

Przykładowe ćwiczenia

Zaspokajanie łaknienia i pragnienia

Możesz pokazać uczniom kilka kubeczków wypełnionych rzeczami, które nie ugaszą pragnienia człowieka, jak na przykład sos sojowy, musztarda, syrop. Następnie pokaż kolejny kubeczek wypełniony czystą wodą. Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, że są bardzo spragnieni i mają możliwość napić się tylko z jednego z pokazanych kubeczków. Poproś ich, aby podjęli decyzję i wyjaśnili potencjalne następstwa swojego wyboru.

Możesz również pokazać im jedzenie, które nie zaspokoi głodu człowieka, jak np. sól lub małą miętówkę oraz coś bardziej pożywnego i treściwego, jak np. kawałek owocu.

Zapewne zauważyłeś, że duch, podobnie jak ciało, potrzebuje pożywienia i nasycenia.

• W jaki sposób możemy zapewnić naszemu duchowi pokarm lub nasycenie, które wystarczą na długo?

• Jakie rzeczy, ku którym ludzie zwracają się, by być usatysfakcjonowani, mogą zostawić ich z poczuciem duchowej pustki?

• Jak sądzisz, dlaczego ludzie czasami zwracają się ku rzeczom, które nie przynoszą trwałej satysfakcji?

Poproś uczniów, aby ocenili własne życie, dając im sposobność, żeby pomyśleli o poniższych pytaniach.

• Czy są jakieś rzeczy, ku którym zwracasz się po szczęście i spełnienie, lecz one tych pragnień nie spełniają? Co w twoim życiu pomogło ci odczuć trwały spokój i szczęście?

• Podczas dzisiejszego studiowania znajdź prawdy, które mogą pomóc ci doświadczyć błogosławieństw i satysfakcji, jakie może ofiarować tylko Jezus Chrystus.

„I delektujcie się tym, co nie ginie ani nie niszczeje”

Przypomnij sobie, że podczas studiowania II Ks. Nefiego 9:27–49 Jakub ostrzegł swój lud przed grzesznymi praktykami, w które ten się angażował. Następnie Jakub zakończył swoje uwagi ważnym zaproszeniem.

Przeczytaj II Ks. Nefiego 9:50–52 i znajdź zaproszenie, które Jakub skierował do swojego ludu.

• Jakie słowa lub sformułowania z tych wersetów są dla ciebie ważne? Dlaczego?

• Czego uczysz się na podstawie tych wersetów na temat pragnień, jakie ma wobec nas Jezus Chrystus? Czego uczysz się z nich o tym, co On nam oferuje?

Poproś uczniów, aby rozpoznali prawdy z nauk Jakuba. Mogą rozpoznać prawdę podobną do tej podanej poniżej. Możesz ją zapisać na tablicy.

Jedna z prawd, jakie możemy poznać na podstawie tych wersetów, brzmi: Kiedy przychodzimy do Jezusa Chrystusa, nasze dusze mogą doznać pokrzepienia.

Korzystanie z powiązanych odsyłaczy w celu pogłębienia zrozumienia

Odnajdowanie fragmentów, które odnoszą się do tego, co studiujesz, może być przydatnym sposobem na pogłębienie zrozumienia treści zawartych w pismach świętych i wdzięczności za nie.

Przećwicz tę umiejętność, odnajdując powiązane odsyłacze, które odnoszą się do nauk z II Ks. Nefiego 9:50–52.

Możecie wspólnie przejść przez proces opisany w dwóch poniższych akapitach, narysować schemat na tablicy i odnaleźć jeden lub dwa powiązane odsyłacze. Przykład powiązanego odsyłacza, który możesz wskazać uczniom, to Ks. Almy 5:33–34. Następnie możesz podzielić uczniów na pary lub małe grupy, aby wspólnie poszukali powiązanych odsyłaczy.

Spróbuj narysować w swoim dzienniku do studiowania schemat podobny do poniższego i zapisać w środkowym kole „II Ks. Nefiego 9:50–52”. Gdy znajdziesz powiązane fragmenty, które będziesz chciał zapamiętać, w pozostałych kołach możesz zapisać odpowiednie odsyłacze.

Pierwszym krokiem do odnalezienia powiązanych odsyłaczy może być poszukanie fragmentów i tematów wymienionych w przypisach. Następnie możesz rozpoznać kluczowe słowa z II Ks. Nefiego 9:50–52 i przejrzeć te słowa lub powiązane z nimi hasła w Przewodniku po pismach świętych, Topical Guide lub w funkcji wyszukiwania w Bibliotece ewangelii.

Oto kilka przykładowych słów i sformułowań, które możesz wyszukać: przyjść, woda żywa, nasycić, zważać, delektować się, modlitwa, dziękczynienie, radować się.

Po upływie wyznaczonego czasu na znalezienie powiązanego odsyłacza poproś, aby kilkoro ochotników podzieliło się jednym z fragmentów, które miały dla nich szczególne znaczenie. Niech uczniowie wyjaśnią, w jaki sposób ten powiązany odsyłacz pogłębił ich zrozumienie nauk zawartych w II Ks. Nefiego 9:50–52. Odsyłacze, które podadzą uczniowie, możesz dopisać do schematu na tablicy.

Stosowanie nauk w życiu

Zastanów się, czego dzisiaj nauczyłeś się o Jezusie Chrystusie, i w jaki sposób nauki te mogą być dla ciebie błogosławieństwem w twojej obecnej sytuacji.

Aby uczniowie przećwiczyli to, czego nauczyli się podczas dzisiejszej lekcji, możesz wyeksponować następujące pytania i poprosić, aby swoje odpowiedzi zapisali w dzienniku do studiowania.

• Czego się dziś dowiedziałeś lub co poczułeś odnośnie do Jezusa Chrystusa, co chcesz zapamiętać?

• W jaki sposób decyzja o podążaniu za Jezusem Chrystusem może zapewnić twojej duszy trwałą satysfakcję?

• Jakich możesz dokonać konkretnych wyborów, które wniosą do twojego życia trwałą satysfakcję dostępną dzięki Jezusowi Chrystusowi?

Poproś, aby kilkoro ochotników podzieliło się swoimi odpowiedziami z resztą klasy. Złóż świadectwo o prawdach, które omawialiście podczas dzisiejszej lekcji. Zachęć uczniów, aby przyjrzeli się swojemu życiu i pomyśleli o zmianach, które pomogą im doświadczyć szczęścia, pokoju i satysfakcji wynikających z podążania za Jezusem Chrystusem.

Komentarz i tło historyczne

II Ks. Nefiego 9:50–51. Co oznaczają słowa Jakuba, który powiedział, abyśmy przyszli kupować „bez pieniędzy i bez zapłaty”?

Błogosławieństwa, które oferuje Jezus Chrystus, mogą otrzymać wszyscy, niezależnie od sytuacji finansowej czy jakichkolwiek innych światowych kryteriów. Choć błogosławieństwa te nie wymagają prawdziwych pieniędzy, musimy coś zrobić, aby je uzyskać. Ku jakim innym źródłom mogę się zwrócić, aby dowiedzieć się więcej o gromadzeniu Izraela?

Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:

Kiedy żąda się od nas rzeczy trudnych, nawet sprzecznych z pragnieniami naszego serca, pamiętajmy, że wierność, jaką przyrzekamy sprawie Chrystusa, ma być najwyższym poświęceniem naszego życia. Chociaż Izajasz zapewnia nas, że jest to dostępne „bez pieniędzy i bez płacenia” [Ks. Izajasza 55:1] — i tak właśnie jest — musimy być przygotowani, mówiąc słowami T.S. Eliota, że będzie kosztowało „nie mniej niż wszystko” [„Little Gidding”, w: T.S. Eliot: Collected Poems [Zbiór wierszy], 1909–1962 (1963), str. 209]. (Jeffrey R. Holland, „Największa majętność”, Liahona, listopad 2021, str. 9)

Prezydent Marion G. Romney (1897–1988) z Pierwszego Prezydium nauczał:

Kiedy życie na ziemi się zakończy i wszystko ukaże się w prawdziwej perspektywie, zobaczymy i zrozumiemy wyraźniej to, co Pan i jego prorocy powtarzali nam wielokrotnie — że owoce ewangelii są jedynymi celami godnymi pełnych wysiłków życia. Ich posiadacz zdobywa prawdziwe bogactwo — bogactwo w rozumieniu Pańskiej perspektywy wartości. (Marion G. Romney, w: Raport z konferencji, październik 1949, str. 39)

W jaki sposób to, co oferuje nam Jezus Chrystus, różni się od przyjemności świata?

Starszy Ulisses Soares z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:

Ludzie na całym świecie poszukują czegoś w swoim życiu. To, czego każdy na swój sposób naprawdę szuka, to szczęście. Podobnie jak w przypadku poszukiwania prawdy, wiele osób nie znajduje szczęścia, ponieważ „nie [wie], gdzie [je] znaleźć” (Doktryna i Przymierza 123:12).

Ponieważ ludzie nie wiedzą, gdzie znaleźć prawdziwe i trwałe szczęście, szukają go w tym, co przynosi zaledwie chwilową przyjemność — kupują różne przedmioty, szukają światowego poklasku za swoje niewłaściwe zachowanie lub koncentrują się na fizycznym pięknie i atrakcyjności.

Przyjemność często mylona jest ze szczęściem. Wydaje się, że im usilniej ludzie poszukują chwilowej przyjemności, tym mniej są szczęśliwi. Zwykle przyjemność trwa tylko przez krótki czas. (Ulisses Soares, „Ścieżki prowadzące do prawdziwego szczęścia”, Liahona, kwiecień 2018, str. 14)

Dodatkowe ćwiczenia

Jeśli masz ochotę poświęcić czas na przestudiowanie nauk Jakuba z II Ks. Nefiego 10, przydatne mogą być poniższe pomysły.

II Ks. Nefiego 10:20. „Nie jesteśmy odrzuceni”

Ze strony tytułowej Księgi Mormona dowiadujemy się, że jednym z celów tej księgi jest oznajmić członkom domu Izraela, że „nie są odrzuceni na zawsze”. Możesz przeczytać wspólnie z uczniami II Ks. Nefiego 10:20 i zadać takie pytania, jak:

• Co może sprawić, że ktoś czuje się „odrzucony”, poza zasięgiem błogosławieństw Pana?

• Dlaczego Jakub poradził swemu ludowi, aby nie spuszczał głów?

Poproś uczniów o przeczytanie i podsumowanie II Ks. Nefiego 10:1–22. Mogą poszukać dowodów na miłosierdzie Pana oraz na to, w jaki sposób może On ich przyprowadzić z powrotem, gdy będą czuli się odrzuceni.

II Ks. Nefiego 10:23–25. „Pojednacie się z Bogiem”

Przypomnij uczniom, że w kazaniu zapisanym w II Ks. Nefiego 9 Jakub przemawiał do Nefitów, którzy popadli w grzech (zob. II Ks. Nefiego 9:27–49). Poproś ich o przeczytanie II Ks. Nefiego 10:23–25 i odnalezienie tego, do czego Jakub wezwał Nefitów.

Korzystne może być wyjaśnienie uczniom, że jednym ze znaczeń czasownika pojednać się jest zaprowadzenie harmonii lub zgody między ludźmi lub rzeczami.

Możesz poprosić uczniów, aby zastanowili się, dlaczego, kiedy grzeszymy, musimy pojednać się z wolą Boga i co możemy zrobić, aby to osiągnąć.