Ks. Jakuba 2:1–21

„Obyście […] nie pozwolili, aby pycha […] zniszczyła wasze dusze!”

Dzięki objawieniu od Boga prorok Jakub wiedział, że Nefici zmagają się z pewnymi grzechami. Wygłosił w świątyni kazanie, które tych grzechów dotyczyło, także grzechu pychy. Z pychą zmaga się czasami każdy z nas. Ta lekcja pomoże ci stawać się bardziej podobnym do Jezusa Chrystusa poprzez rozpoznawanie grzechu pychy i opieranie się mu.

Zadawaj pytania, które skłaniają do odkryć. Zadawaj pytania, które pomogą uczniom samodzielnie odkrywać prawdy ewangelii. Pytania mogą zaangażować uczniów w proces zrozumienia pism świętych, a także mogą pomóc im w rozpoznaniu i zrozumieniu ważnych prawd ewangelii.

Przygotowanie uczniów: Poproś uczniów, aby przyszli przygotowani do podania przykładów na to, jak przejawia się pycha w dzisiejszym świecie.

Przykładowe ćwiczenia

Pycha

Umieść na widoku poniższe przykładowe historie i poproś uczniów, aby poszukali w nich przejawów pychy.

• Podczas meczu Karol ma nadzieję, że jego kolega z drużyny popełni błąd, żeby sam mógł dostać więcej czasu w grze.

• Sylwia wyolbrzymia swoje osiągnięcia, aby prezentować się przed innymi ludźmi jako lepsza i ważniejsza.

• Janek wstrzymuje się z okazywaniem wdzięczności i nie chwali dobrych uczynków innych ludzi.

• Ania szydzi z innych ludzi i wyśmiewa się z nich za ich plecami.

• Jakie przejawy pychy udało ci się odnaleźć?

Prezydent Ezra Taft Benson (1899–1994) nauczał:

Jest to grzech, który niezwykle często dostrzegamy u innych, lecz do którego sami przyznajemy się bardzo rzadko. (Nauki Prezydentów Kościoła. Ezra Taft Benson [2014], str. 248)

Teraz pomyśl o Zbawicielu. Pomimo swoich wielu osiągnięć i zdolności Zbawiciel był zawsze łagodny i pokorny (zob. Ew. Mateusza 11:29). Podczas studiowania zastanów się, w jaki sposób pycha może przejawiać się w twoim własnym życiu. Ta lekcja pomoże ci stawać się bardziej podobnym do Jezusa Chrystusa poprzez opieranie się grzechowi pychy.

„Obyście […] nie pozwolili, aby pycha […] zniszczyła wasze dusze!”

Pan pomógł prorokowi Jakubowi poznać myśli ludu; nakazał mu udać się do świątyni i świadczyć o grzechach ludu, w tym o grzechu pychy (zob. Ks. Jakuba 2:1–13).

Poniższe ćwiczenie możecie wykonać na tablicy wspólnie. Uczniowie mogą też wykonać je w swoich dziennikach do studiowania.

Na środku jednej ze stron w dzienniku do studiowania narysuj linię. Na górze po lewej stronie zapisz słowa: „Przejawy pychy”. Na górze po prawej stronie zapisz z kolei: „W jaki sposób możemy być jak Zbawiciel i opierać się pysze”.

Poproś uczniów, aby podchodzili do tablicy i zapisywali po lewej stronie tablicy przejawy pychy, które odnajdą w następujących wersetach.

Przeczytaj Ks. Jakuba 2:12–16, szukając opisanych tam przejawów pychy. Dopisuj je po lewej stronie tabeli w dzienniku. Możesz także obejrzeć film pt. „Jacob Teaches about Pride” [Jakub naucza o pysze], dostępny na stronie ChurchofJesusChrist.org, od oznaczenia czasu 0:23 do 4:39.

Jacob Teaches about Pride | Jacob 2:3–21

Możesz zapisać na tablicy prawdę, która jest zapisana poniżej pogrubionym tekstem. Posłuż się podanymi pytaniami, aby uczniowie mogli wyrazić, w jaki sposób pycha może wpływać na nas dziś.

Jedna z prawd, jakie możemy poznać na podstawie tego fragmentu, brzmi: Pycha niszczy nasze dusze (Ks. Jakuba 2:16).

• Jak sądzisz, w jaki sposób pycha może niszczyć nasze dusze?

• Jak myślisz, w jaki sposób ostrzeżenie Jakuba pozostaje wciąż aktualne w dzisiejszych czasach?

Starszy Dieter F. Uchtdorf, wówczas członek Pierwszego Prezydium, oraz Prezydent Ezra Taft Benson (1899–1994) opowiedzieli o dodatkowych sposobach, na jakie pycha może przejawiać się w naszym życiu. Dopisz spostrzeżenia z ich wypowiedzi po lewej stronie twojego wpisu w dzienniku.

Pokaż poniższe wypowiedzi i poproś uczniów, aby podzielili się swoimi spostrzeżeniami na ich temat. Następnie niech dopiszą te spostrzeżenia po lewej stronie tablicy.

Chwaląc tych, którzy niosą ocalenie

Wielkim wrogiem prawdziwej miłości jest duma. Duma jest jednym z największych powodów problemów małżeńskich i rodzinnych. Duma jest porywcza, nieżyczliwa i zawistna. Duma wyolbrzymia własne zalety i ignoruje cnoty innych ludzi. Duma jest egoistyczna i łatwo wyprowadzić ją z równowagi. Duma przypisuje złe intencje tam, gdzie ich nie ma, i ukrywa własną słabość za zręcznymi wymówkami. Duma jest cyniczna, pesymistyczna, pełna gniewu i niecierpliwa. W rzeczy samej, jeśli prawdziwa miłość jest czystą miłością Chrystusa, wówczas duma jest typową cechą Szatana. (Dieter F. Uchtdorf, „Chwaląc tych, którzy niosą ocalenie”, Liahona, maj 2016, str. 80)

Większość z nas sądzi, że duma to grzech tych, którzy są na szczycie, grzech bogatych i wykształconych, którzy patrzą na resztę z góry (zob. II Ks. Nefiego 9:42). Jednak znacznie bardziej powszechna jest pośród nas inna przewina — [pycha] związana z patrzeniem z dołu ku górze. Objawia się ona na wiele sposobów: jako obwinianie, plotkowanie, obmawianie, szemranie, życie ponad stan, zawiść, chciwość, nieokazywanie wdzięczności i uznania, które mogłyby kogoś podnieść na duchu oraz brak przebaczenia i zazdrość. (Nauki Prezydentów Kościoła. Ezra Taft Benson [2014], str. 248)

Poproś uczniów, aby przy omawianiu poniższych pytań mieli na uwadze ćwiczenie przygotowawcze.

• Na jakie inne sposoby przejawia się pycha w dzisiejszym świecie?

• W jakim sensie pycha jest przeciwieństwem charakteru Jezusa Chrystusa?

Pokaż następującą podpowiedź i poproś uczniów, aby uczciwie rozważyli, w jaki sposób pycha może przejawiać się w ich własnym życiu.

Zatrzymaj się i zastanów nad własnymi myślami i uczynkami. Na jakie sposoby zdarza ci się czasem zmagać z grzechem pychy? W jaki sposób przejawy pychy wpływają na twoje relacje i szczęście? Co być może warto zmienić? Dlaczego?

Przezwyciężanie pychy

Jakub nauczał o tym, w jaki sposób możemy otrzymać nadzieję w Chrystusie i opierać się grzechowi pychy.

Kiedy uczniowie będą studiowali podany poniżej fragment, poproś ich, aby podchodzili do tablicy i zapisywali po prawej stronie to, co znajdą.

Przeczytaj Ks. Jakuba 2:17–21 i poszukaj sposobów na unikanie grzechu pychy. Dopisuj je po prawej stronie tabeli w dzienniku. Możesz także obejrzeć film pt. „Jacob Teaches about Pride” [Jakub naucza o pysze], dostępny na stronie ChurchofJesusChrist.org, od oznaczenia czasu 4:40 do 5:44.

Jacob Teaches about Pride | Jacob 2:3–21

Możesz poprosić uczniów, aby poniższe pytania przedyskutowali w parach lub w małych grupach.

• W jaki sposób postępowanie zgodnie z radą Jakuba może pomóc nam oprzeć się pysze i uzyskać nadzieję w Chrystusie?

• Kto ze znanych ci osób jest dobrym przykładem opierania się pysze w sposób opisany w tych wersetach? Co robi ta osoba?

• Na jakich cechach Chrystusowych, które ułatwią nam unikanie pychy, możemy się skupić i które z nich możemy rozwijać? Dlaczego i w jaki sposób te cechy mogą się przydać?

Umieść na widoku poniższą prośbę.

Zastanów się nad swoją potrzebą, aby rozpoznawać grzech pychy we własnym życiu i opierać się mu. Pomyśl o konkretnych sytuacjach lub relacjach, w których przejawiasz pychę. Postaraj się dostrzec, jaki wpływ może mieć pycha na te relacje. Kiedy będziesz wykonywać podane niżej polecenia, zabiegaj o pomoc Ojca Niebieskiego za pośrednictwem Ducha Świętego, by stawać się bardziej podobnym do Zbawcy poprzez opieranie się pysze.

1. Wybierz jeden z przejawów pychy, który zapisałeś po lewej stronie w dzienniku. Niech będzie to ten przejaw pychy, który — zgodnie z odczuwaną przez siebie inspiracją, chciałbyś teraz pokonać.

2. Z prawej strony wpisu w dzienniku wybierz z kolei jeden sposób opierania się pysze, który będziesz mógł do tego wykorzystać. Pomyśl o cechach Chrystusowych i zapisz konkretne działania, które możesz podjąć.

Możesz podzielić się świadectwem o tym, że Zbawiciel ma zdolność, aby pomóc nam przezwyciężyć pychę i stać się bardziej podobnym do Niego.

Komentarz i tło historyczne

Na jakie sposoby przejawia się pycha?

Starszy Quentin L. Cook z Kworum Dwunastu Apostołów podał następujące przykłady:

The Eternal Everyday

Prezydent Ezra Taft Benson (1899–1994) nauczał:

Jak napisał C.S. Lewis: „Pycha nie znajduje przyjemności w posiadaniu czegoś, a jedynie w posiadaniu tego więcej niż ktoś inny […]. To porównywanie się czyni nas pysznymi — wywołuje przyjemność górowania nad innymi. Kiedy znika element konkurencji, znika pycha” (Chrześcijaństwo po prostu, Wydawnictwo Media Rodzina, 2002, str. 125).

Dumni bardziej obawiają się osądu ludzi niż osądu Boga. (zob. Doktryna & i Przymierza 3:6–7; Doktryna & i Przymierza 30:1–2; Doktryna & i Przymierza 60:2). „Co ludzie o mnie pomyślą?” ma większe znaczenie niż „Co Bóg o mnie pomyśli?” (Nauki Prezydentów Kościoła. Ezra Taft Benson [2014], str. 246, 247).

Obejrzyj film pt. „Pride and the Priesthood” [Duma i kapłaństwo], dostępny na stronie ChurchofJesusChrist.org, od oznaczenia czasu 2:52 do 4:27, aby zobaczyć, jak Starszy Dieter F. Uchtdorf, wówczas członek Pierwszego Prezydium, wyjaśnił, czym pycha nie jest.

Pride and the Priesthood

Starszy Dieter F. Uchtdorf, który służył wówczas jako członek Pierwszego Prezydium, wyjaśnił:

Duma jest śmiercionośnym rakiem. Stanowi bramę dla grzechu, która prowadzi do mnóstwa ludzkich słabości. Tak naprawdę można powiedzieć, że każdy inny grzech w istocie jest przejawem dumy. (Dieter F. Uchtdorf, „Duma i kapłaństwo”, Liahona, listopad 2010, str. 56)

Jak mogę opierać się grzechowi pychy?

Starszy Gary E. Stevenson z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił:

Duma jest przeciwieństwem pokory, czyli gotowości do podporządkowania się woli Pana [zob. Abyście głosili moją ewangelię: Przewodnik dla służby misjonarskiej (2004), str. 120–121] […]. Jednak duma może zostać pochłonięta przez Chrystusową cechę — pokorę. (Gary E. Stevenson, „Duchowe zaćmienie”, Liahona, listopad 2017, str. 47)

Starszy Dieter F. Uchtdorf, wówczas Drugi Doradca w Pierwszym Prezydium, dał następującą radę. Obejrzyj film pt. „Pride and the Priesthood” [Duma i kapłaństwo], dostępny na stronie ChurchofJesusChrist.orgod oznaczenia czasu 13:26 do 15:05.

Pride and the Priesthood

Możesz także obejrzeć film pt. „Elder and Sister Bednar — Pride” [Starszy i Siostra Bednarowie — Pycha] (3:10), który znajduje się na stronie ChurchofJesusChrist.org, aby zobaczyć, jak Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów oraz Siostra Bednar opisują sposoby na przezwyciężanie pychy.

Elder and Sister Bednar- Pride

Dodatkowe ćwiczenia

Ks. Jakuba 2:17–19. Cel bogactw

Poproś uczniów, aby omówili, w jaki sposób świat postrzega cel posiadania bogactw. Przeczytaj Ks. Jakuba 2:17–19, I List do Tymoteusza 6:6–11 oraz Doktrynę i Przymierza 38:39. Omówcie cele, które Pan nadał posiadaniu bogactw, oraz sposoby, na jakie możemy przezwyciężać fałszywe idee świata. Możecie również omówić przykłady ludzi, którzy postrzegają bogactwa tak, jak postrzega je Pan, oraz to, w jaki sposób postępowanie według powyższych nauk może pomóc nam stawać się bardziej podobnymi do Zbawiciela.

Ks. Jakuba 2:21. „Każda istota jest [Mu] równie droga”

Możecie omówić, w jaki sposób postrzeganie innych ludzi w taki sposób, jak postrzega ich Bóg, może pomóc nam przezwyciężyć pychę. Porozmawiajcie o tym, jak rodziny uczniów, społeczności, szkoły itp. zmieniłyby się, gdyby w taki sposób każdy patrzył na innych ludzi.

Mniej myśleć o sobie

Kiedy uczniowie przestudiują Ks. Jakuba 2:11–21, poproś ich, aby zastanowili się nad znaczeniem Chrystusowej cechy pokory oraz nad poświęcaniem sobie samym mniej uwagi. Możesz podzielić się poniższą wypowiedzią od Starszego Dietera F. Uchtdorfa, wówczas członka Pierwszego Prezydium:

„Niektórzy przypuszczają, że w pokorze chodzi o upokarzanie się. Pokora nie oznacza przekonywania siebie, że jesteśmy nic niewarci, że jesteśmy bez znaczenia lub że przedstawiamy niewielką wartość. Nie oznacza zaprzeczania czy zatajania istnienia talentów, które dał nam Bóg. Nie odkrywamy pokory, myśląc źle o sobie; odkrywamy pokorę, myśląc mniej o sobie. Pojawia się, kiedy zabieramy się do pracy, przyjmując postawę służenia Bogu i naszym bliźnim” („Duma i kapłaństwo”, Liahona, listopad 2010, str. 58).

Poproś uczniów, aby opowiedzieli o przykładach z życia Zbawiciela, które wywarły na nich wrażenie, gdy bardziej niż o sobie myślał On o innych ludziach. Poproś uczniów, aby sporządzili plan tego, jak mogą brać przykład z takiej postawy Zbawiciela w codziennym życiu.