Seminarium
Ocena nauki, część 4.: Ks. Enosa — Ks. Mosjasza 17


„Ocena nauki, część 4.: Ks. Enosa — Ks. Mosjasza 17” Księga Mormona. Podręcznik dla nauczyciela (2024)

„Ocena nauki, część 4.”, Księga Mormona. Podręcznik dla nauczyciela

Ocena nauki, część 4.

Ks. EnosaKs. Mosjasza 17

młodzież studiująca pisma święte i o nich rozmawiająca

Ta lekcja ma na celu pomóc ci w ocenie celów, które wyznaczyłeś, oraz wzrostu, którego doświadczyłeś podczas studiowania Księgi Mormona.

Pomaganie uczniom działać w oparciu o osobiste objawienia Aby działać na podstawie objawień, uczniowie muszą rozpoznać, że je mają. Pomóż uczniom zrozumieć, że ich duchowe odczucia związane są z Duchem Świętym. Omawiając, w jaki sposób stosować zasady ewangelii, dajesz Duchowi Świętemu możliwość podszeptywania uczniom, co powinni zrobić, aby stać się bardziej podobni do Jezusa Chrystusa.

Przygotowanie uczniów: Możesz poprosić uczniów, aby porozmawiali z rodzicem lub przyjacielem o tym, co robią prorocy oraz w jaki sposób prorocy wywarli wpływ na tę osobę lub jakim byli dla niej błogosławieństwem.

Przykładowe ćwiczenia

Poniższe ćwiczenia mają w zamierzeniu pomóc uczniom w ocenie celów, które sobie wyznaczyli, ich umiejętności wyjaśniania nauk z Księgi Mormona, a także tego, jak zmieniają się ich postawy, pragnienia oraz umiejętność życia zgodnie z ewangelią.

Podczas studiowania rozdziałów Ks. EnosaKs. Mosjasza 17 uczniowie mogli skupić się na różnych prawdach. Jeśli tak było, przygotuj ćwiczenia oceny, które będą się odnosić do tych różnych prawd. Aby uzyskać pomoc w dostosowywaniu lub przygotowywaniu zadań związanych z oceną, zob. Szkolenie dotyczące oceny postępów w nauce w „Szkoleniu dotyczącym programu nauczania seminarium” na stronie ChurchofJesusChrist.org.

„[Oceniaj] […] i [dąż] do przemiany”

Ważnym jest, aby okresowo poświęcać czas na refleksję i ocenę tego, jak nam idzie. Starszy Dale G. Renlund z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział:

Zachęcam wszystkich nas, abyśmy ocenili nasze życie, odpokutowali i dążyli do przemiany. Gdy się zmienimy, odkryjemy, że Bóg bardziej zwraca uwagę na to, kim jesteśmy i kim się stajemy, niż na to, kim byliśmy. (Dale G. Renlund, „Święci w dniach ostatnich dążą do zmiany”, Liahona, maj 2015, str. 58)

Uczniowie mogą zastanowić się nad pytaniami podanymi niżej. W razie potrzeby wykorzystaj ćwiczenia z konspektu lekcji, aby pomóc uczniom w ocenie samych siebie w konkretnych obszarach.

  • W jaki sposób czujesz, że wzrastasz lub zmieniasz się dzięki temu, czego uczysz się z Księgi Mormona?

  • Jak ci idzie realizacja celów, które sobie wyznaczyłeś?

  • Nad czym chciałbyś dalej pracować? Czy warto byłoby skupić się na innym obszarze?

W ocenie twojego zrozumienia, twojej wiedzy oraz postępów, które starasz się czynić, przydatne będą poniższe ćwiczenia. Poproś Ducha Świętego, aby pomógł ci rozpoznać twoje wysiłki oraz poczuć miłość Ojca Niebieskiego.

Wyjaśnianie roli proroków

Poniższe ćwiczenie może pomóc uczniom przećwiczyć wyjaśnianie roli proroków. Na początek możesz poprosić jednego z uczniów, aby pokrótce opowiedział historię Abinadiego.

Podczas studiowania o proroku Abinadim z rozdziałów Ks. Mosjasza 11–17 być może zauważyłeś, że Alma uwierzył, iż Abinadi jest prorokiem, i postępował zgodnie z jego naukami, podczas gdy król Noe i inni kapłani otwarcie odrzucili Abinadiego. Możesz zauważyć, że w naszych czasach niektórzy ludzie przyjmują proroków, a inni ich odrzucają.

Skorzystaj z poniższych materiałów lub innych źródeł, aby przygotować krótką odpowiedź, aby wyjaśnić komuś, kim jest prorok i dlaczego prorocy są dziś potrzebni. Jako poparcie swojej odpowiedzi uwzględnij jeden lub więcej fragmentów z pism świętych.

Dla urozmaicenia uczniowie mogą przygotować wpis w mediach społecznościowych lub nakręcić krótki film, który udostępnią kolegom i koleżankom z klasy. Uczniowie mogą nad swoimi odpowiedziami pracować również w parach.

Aby ułatwić uczniom przygotowywanie odpowiedzi, możesz umieścić na widoku podane źródła i pytania. Może warto, byś przechadzał się po sali, aby służyć pomocą osobom, które mogą mieć pytania.

Przydatne materiały z pism świętych:

Pytania, nad którymi możesz się zastanowić podczas formułowania odpowiedzi:

  • Kim jest prorok i co robią prorocy?

  • Jakie pytania lub nieporozumienia może wywoływać temat proroków wśród ludzi?

  • O czym jeszcze możesz opowiedzieć, aby wyjaśnić innym ludziom, dlaczego Bóg powołuje dziś proroków?

Daj uczniom czas na przedstawienie swoich odpowiedzi lub niech kolejno wyjaśniają rolę proroków.

Pomaganie w gromadzeniu Izraela i służba bliźnim

Dzięki temu ćwiczeniu uczniowie przyjrzą się, jak udało im się spełnić cele, które sobie wyznaczyli, a także jak wzrośli i jakich postępów dokonali.

Jedną z prawd, które Bóg objawił poprzez Swoich proroków, jest to, że Jego dziełem i chwałą jest pomoc Jego dzieciom w osiągnięciu życia wiecznego (zob. Ks. Mojżesza 1:39). W Księdze Mormona król Beniamin zwrócił uwagę na to, że jednym ze sposobów, na jakie możemy pomóc Bogu w wypełnieniu Jego dzieła, jest służba bliźnim (zob. Ks. Mosjasza 2:17). Nie tak dawno Prezydent Bonnie H. Cordon, Generalna Prezydent Organizacji Młodych Kobiet, nauczała:

Naszym wiecznym celem jest przyjście do Chrystusa i aktywne przyłączenie się do Niego w tym wielkim dziele. To jest tak proste, jak zastosowanie nauki Prezydenta [Russella M.] Nelsona: „Za każdym razem, gdy robimy cokolwiek, co pomaga komuś […] w zawarciu i dotrzymywaniu przymierzy z Bogiem, pomagamy gromadzić Izrael”. A kiedy wykonujemy Jego dzieło razem z Nim, lepiej Go poznajemy i bardziej Go kochamy. (Bonnie H. Cordon, „Przyjdźcie do Chrystusa i nie przychodźcie sami”, Liahona, listopad 2021, str. 11)

Pomyśl o celach lub planach, które mogłeś poczynić podczas wcześniejszych lekcji, i dzięki którym uczestniczysz w dziele Boga poprzez:

  • Pomaganie Panu w Jego dziele gromadzenia Izraela (zob. Ks Jakuba 5:71–72, 75).

  • Służbę bliźnim na sposób Chrystusowy (zob. Ks. Mosjasza 2:17).

  • Pracę nad innym związanym z ewangelią celem, nad którym już pracujesz albo dopiero chcesz zacząć pracować.

Daj uczniom czas, aby w swoich dziennikach do studiowania odpowiedzieli na poniższe pytania. Jeśli będziesz prosił uczniów o podzielenie się przemyśleniami w kwestii ich duchowych postępów, bądź wrażliwy na podszepty Ducha.

  • Dlaczego chciałeś (albo chcesz) czynić postępy w tym obszarze? Co zrobiłeś (lub mógłbyś zrobić), aby je czynić?

  • Z jakimi przeszkodami lub problemami się zmagałeś (albo spodziewałeś się zmagać)? W jaki sposób starałeś się (lub mógłbyś się starać) je przezwyciężyć?

  • W jaki sposób odczuwałeś miłość Ojca Niebieskiego, kiedy pracowałeś nad realizacją swojego celu? Jak sądzisz, dlaczego mógłby On być zadowolony z twoich wysiłków?

Odczuwanie szczęścia i radości dzięki Jezusowi Chrystusowi

Poniższe zadanie ma na celu pomóc uczniom ocenić poziom szczęścia i radości, których doświadczają dzięki Jezusowi Chrystusowi. Aby uczniom łatwiej było przywoływać wspomnienia, możesz umieścić na widoku ilustracje przedstawiające podane historie z pism świętych.

Podczas studiowania Księgi Mormona przeczytałeś historie wielu ludzi, którzy odnaleźli radość i szczęście dzięki Jezusowi Chrystusowi oraz Jego ewangelii. Poświęć trochę czasu na przypomnienie sobie niektórych z tych postaci. Wśród nich są:

Zastanów się, w jaki sposób możesz opisać lub zilustrować szczęście, które odczuwasz dzięki ewangelii Jezusa Chrystusa.

Zanim uczniowie przejdą do samodzielnej pracy, mogą rozpocząć całą grupą ćwiczenie z mapą myśli na tablicy. Zapewnij uczniów, że ich myśli są ich prywatną sprawą i że nie trzeba się nimi dzielić.

Na środku pustej strony w dzienniku do studiowania lub na osobnej kartce zapisz słowa Radość i szczęście dzięki Jezusowi Chrystusowi. Wokół słów narysuj okrąg. Następnie zacznij dodawać pomysły, które ci się kojarzą z tymi słowami. Na początek możesz zastanowić się, w jaki sposób odpowiedziałbyś na poniższe pytania.

  • Czy czujesz, że ewangelia Jezusa Chrystusa przynosi w twoim życiu radość? Dlaczego tak lub dlaczego nie?

  • Czego dowiedziałeś się z Księgi Mormona, co pomogło ci poczuć się szczęśliwszym?

  • Czy czujesz, że dzięki studiowaniu pism świętych twoja relacja z Ojcem Niebieskim i Jezusem Chrystusem jest lepsza? Dlaczego tak lub dlaczego nie?

Zapisuj i zakreślaj na kartce to, co przychodzi ci do głowy. Łącz zapisy ze sobą nawzajem lub ze sformułowaniem na środku kartki. Gdy będziesz dodawać więcej myśli i pomysłów, twoja mapa myśli może zacząć wyglądać następująco:

pusta mapa myśli

Daj uczniom czas na dalszą pracę nad osobistymi mapami myśli. Mogą używać różnych kolorów kredek lub długopisów, aby wyróżniać wartościowe pomysły.

Po ukończeniu swojej mapy myśli możesz umieścić ją w miejscu, w którym będziesz na nią patrzeć przez następny tydzień. Warto modlić się do Ojca Niebieskiego o pomoc w odnalezieniu i rozpoznaniu większej radości i szczęścia dzięki Jezusowi Chrystusowi i Jego ewangelii.

Choć nie jest przewidziane, aby uczniowie mieli pokazywać sobie nawzajem swoje mapy myśli, warto poprosić ich o omówienie tego, co czuli, gdy je tworzyli. Gdy będziesz rozważać, czy prosić uczniów, aby dzielili się swoimi przemyśleniami, bądź wrażliwy na podszepty Ducha i postępuj zgodnie z nimi.