„Ks. Almy 2–3: Komu decydujemy się być posłuszni”, Księga Mormona. Podręcznik dla nauczyciela (2024)
„Ks. Almy 2–3”, Księga Mormona. Podręcznik dla nauczyciela
Ks. Almy 2–3
Komu decydujemy się być posłuszni
W pismach świętych prorocy nieustannie przestrzegali nas, że będziemy musieli mierzyć się z konsekwencjami naszych czynów w oparciu o to, za kim postanowimy podążać. Na przykład, po konflikcie pomiędzy Nefitami a Amlikitami prorok Mormon nauczał, że dusze tych, którzy umarli, mogą „otrzymać wieczne szczęście lub wieczną niedolę, zależnie od tego, czy chciały być posłuszne dobremu duchowi czy złemu” (Ks. Almy 3:26). Ta lekcja może pomóc ci lepiej zrozumieć konsekwencje twojej decyzji dotyczącej tego, za kim podążać w życiu.
Przygotowuj się, mając na uwadze cel. Poświęć czas na zastanowienie się nad tym, czego podczas lekcji doświadczą uczniowie, co sprawi, że będą „[rozumieć] nauki i Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa oraz na nich polegać”. Prezydent Russell M. Nelson zachęcał nauczycieli, aby „pamiętali o tym celu każdego dnia, zanim [zaczną] nauczać swoich uczniów” („Teaching Youth in the Day of the Wave” [Nauczanie młodzieży w dniu fali]; [przekaz satelitarny dla seminariów i instytutów religii], 6 sierpnia 2013 r.).
Przygotowanie uczniów: Poproś uczniów, aby przed przyjściem na lekcję przeczytali lub posłuchali Ks. Almy 2–3. Niech zastanowią się, czego mogą się nauczyć z zawartej w tych rozdziałach historii.
Przykładowe ćwiczenia
Jaki jest morał tej historii?
Możesz poprosić uczniów, aby pomyśleli o historiach lub bajkach, które nas czegoś uczą. Poproś ich do przytoczenie tych bajek lub historii reszcie klasy. Jeśli jest taka potrzeba, możesz posłużyć się następującym przykładem. Jeśli uczniowie znają daną bajkę, możesz poprosić ich, aby historię opowiedzieli własnymi słowami oraz wskazali płynący z niej morał lub lekcję. To ćwiczenie sprawi, że uczniom będzie łatwiej rozpoznawać zasady, których Mormon chciał, abyśmy uczyli się z jego zapisów.
-
Przypominasz sobie jakąś historię lub bajkę, która zawiera życiową lekcję?
Klasyczna bajka pt. „O chłopcu, który wołał o pomoc” przypisywana jest starożytnemu gawędziarzowi, Ezopowi. Historia opowiada o młodym pasterzu, który dwukrotnie oszukał sąsiadów, mówiąc, że stado owiec w wiosce atakuje wilk. Ku wielkiemu rozbawieniu chłopca kilku mieszkańców wsi pospieszyło, aby udzielić pomocy, jednak na miejscu okazało się, że żadnego wilka nie było. W końcu jednak stado zaatakował prawdziwy wilk. Lecz kiedy chłopiec zawołał o pomoc po raz trzeci, nikt nie przyszedł mu z pomocą.
-
Jaki morał lub nauka płynie z tej bajki?
W trakcie studiowania Księgi Mormona szukaj okazji, aby pomagać uczniom w rozpoznawaniu i wskazywaniu zasad oraz lekcji, na które zwrócił uwagę prorok Mormon.
Historie czy bajki miewają swój morał. Na podobnej zasadzie pisma święte zawierają lekcje i ilustrują zasady. Umiejętnością pomocną przy studiowaniu Księgi Mormona jest dostrzeganie fragmentów, w których Mormon jasno określa cel uwzględnienia w swojej księdze poszczególnych zapisów. Często używa sformułowań takich, jak: „i tak możemy jasno rozróżnić”, „i tak widzimy”, „zaprawdę, zaprawdę” lub „oto”, aby dać nam do zrozumienia, że udziela nam lekcji i przekazuje zasady (zob. Ks. Almy 24:30; 30:60; 48:17; 62:41; Ks. Helamana 3:27–28). Rozpoznawanie nauk i prawd, które podkreślił Mormon, może sprawić, że odnajdziesz osobiste znaczenie. Może również zwiększyć skuteczność studiowania przez ciebie pism świętych.
Przeczytaj Ks. Almy 3:26–27 i odszukaj prawdę, którą Mormon chciał, abyśmy poznali na podstawie historii zawartej w Ks. Almy 2–3. Możesz zaznaczyć to, co znajdziesz.
-
Co odkryłeś?
Jeśli uczniowie nie rozumieją prawd w Ks. Almy 3:26–27, możesz przekazać im poniższe informacje.
Aby łatwiej zrozumieć ten fragment, zwróć uwagę na to, że sformułowanie: „każdy otrzymuje wynagrodzenie od tego, komu jest posłuszny” skłania nas do wyobrażenia sobie, że jesteśmy pracownikami, których wybory określają, czy naszym pracodawcą jest Ojciec Niebieski, czy Szatan (zob. Ks. Almy 3:27). W tym kontekście sformułowanie być posłusznym odnosi się do skłaniania się ku jednej lub drugiej ze stron. Zatem ci, którzy skłaniają się ku Szatanowi, wkrótce znajdą u niego zatrudnienie i doznają „wiecznej niedoli” (Ks. Almy 3:26). Koniec końców to, kogo wybierzemy jako naszego wiecznego pracodawcę, ujawnią nasze życiowe wybory.
Możesz zapisać na tablicy następującą prawdę, aby uczniowie mogli odnosić się do niej w trakcie lekcji.
Jedna z prawd z Ks. Almy 3:26–27 brzmi: To, komu decydujemy się być posłuszni w tym życiu, określa, czy czeka nas wieczne szczęście, czy niedola.
Pomyśl o swoim życiu i o tym, komu decydujesz się być posłuszny. Czy starasz się podążać za Jezusem Chrystusem? A może podążasz za kimś innym? Rozważaj te pytania podczas dzisiejszego studiowania.
Amliki chce zostać królem
We wczesnych latach panowania sędziów wiara i szczęście Almy i jego ludu zostały wystawione na trudną próbę.
Przeczytaj Ks. Almy 2:1–12 i odszukaj informację o tym, z jaką próbą zmagali się Nefici.
Na tym etapie lekcji możesz wprowadzić ćwiczenie dotyczące wolności religijnej z części „Dodatkowe ćwiczenia”.
-
Co zamierzał zrobić Amliki, gdy zostanie królem (zob. werset 4.)?
-
Jak zareagowali Nefici?
-
W jaki sposób Nefici okazali swoje pragnienie, aby podążać za Zbawicielem?
Wybory i konsekwencje
Pomóż uczniom odszukać informacje o konsekwencjach podążania za Bogiem lub diabłem. Niech opowiedzą o tym, co znaleźli. Jednym ze sposobów, aby to zrobić, jest przerysowanie na tablicę poniższej tabeli i polecenie uczniom, aby ją wypełnili. Inną opcją jest przygotowanie przed lekcją kilku małych karteczek, które będą symbolizować walutę lub „wynagrodzenie” (Ks. Almy 3:27). Przynieś na lekcję dwa papierowe worki lub pudełka i podpisz jeden z nich: „Podążanie za Bogiem”, a drugi: „Podążanie za diabłem lub jego sługami”. Daj każdemu z uczniów co najmniej jedną małą karteczkę, a połowa klasy niech przeczyta każdy z podanych fragmentów pisma świętego. Kiedy uczniowie będą poznawali, jakie wynagrodzenie opisano w każdym z tych fragmentów, poproś ich, aby zapisywali je na kartkach i umieszczali w odpowiednim worku lub pudełku. Kiedy uczniowie skończą, przeczytaj na głos opis kilku tych wynagrodzeń. Możesz poprosić uczniów, aby opowiedzieli o dodatkowych „zapłatach” za podążanie za Bogiem, które dostrzegli we własnym życiu lub w życiu innych ludzi.
Przerysuj poniższą tabelę do swojego dziennika do studiowania. Przeczytaj poniższe wersety i w odpowiedniej kolumnie wypisz, jakie „zapłaty” pochodzą z podążania za Bogiem lub za diabłem.
„Wynagrodzenie od tego, komu jest posłuszny” (Ks. Almy 3:27)
|
Podążanie za Bogiem |
Podążanie za diabłem lub jego sługami |
|---|---|
Ks. Almy 2:16–18, 26–31 (Alma i Nefici)
Ks. Almy 3:4, 13–14, 18–19 (Amlikici)
-
Co zwróciło twoją uwagę w tych dwóch historiach?
Pamiętaj: klątwa, której doświadczyli zarówno Amlikici, jak i Lamanici, polegała na oddzieleniu od Boga z powodu ich buntu i nieposłuszeństwa (zob. II Ks. Nefiego 5:20–21). Piętnem, które w owych czasach odróżniało Lamanitów od Nefitów, było to, że „skóra Lamanitów była ciemna” (Ks. Almy 3:6). Ważne jest, aby pamiętać, że natura i wygląd tego znaku nie zostały w pełni zrozumiane. Prorocy z Księgi Mormona oraz współcześni prorocy nauczali, że jest to złe, gdy ludzie złorzeczą lub patrzą na kogoś z poczuciem wyższości z powodu koloru jego skóry (zob. Ks. Jakuba 3:9).
Zamiast przedstawiać kolejne trzy fragmenty, możesz poprosić, aby uczniowie znaleźli inne fragmenty pism świętych, które opisują „zapłatę” wynikającą z podążania za Bogiem lub kimś innym. Uzależnij to ćwiczenie od umiejętności swoich uczniów. Możesz zachęcić ich, aby korzystali z doktrynalnych fragmentów do opanowania.
Przeczytaj poniższe fragmenty pism świętych i dodaj do swojej tabeli to, co znajdziesz.
Kiedy uczniowie skończą wypełniać swoje tabele, poproś, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. Zadawaj uczniom pytania uzupełniające, takie jak poniższe przykładowe pytanie. Ułatwisz im w ten sposób odniesienie tego, co znaleźli w pismach świętych, do swojego własnego życia.
Zastosowanie osobiste
-
Co takiego zaobserwowałeś lub czego takiego doświadczyłeś, co pokazało ci prawdziwość zasady przedstawionej w Ks. Almy 3:26–27?
Pomyśl o podejmowanych przez ciebie obecnie wyborach, dzięki którym łatwiej ci podążać za Ojcem Niebieskim i Jezusem Chrystusem. W jaki sposób prowadzą do wiecznego szczęścia? Czy podejmujesz jakiekolwiek wybory, które mogą odwodzić cię od Zbawiciela? Zdecyduj, co być może będziesz musiał zrobić, aby się zmienić. Zastanów się, w jaki sposób Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus mogą cię błogosławić i wzmacniać, kiedy będziesz dążyć do podejmowania właściwych wyborów, które poprowadzą cię z powrotem do Nich.