Ks. Helamana 3; 6

„I tak widzimy”

Mormon rozważa podczas pisania

Wyobraź sobie, że piszesz list, aby pomóc ludziom, którzy będą żyć wiele wieków po nas. Tak właśnie stało się w przypadku proroka Mormona. Gdy streszczał historię Nefitów i spisywał ją na złotych płytach, od czasu do czasu zwracał uwagę na ważne prawdy, posługując się stwierdzeniami, jak np. „I tak widzimy”. Prawdy, na które zwrócił uwagę, mogą pomagać nam w stawianiu czoła wyzwaniom dzisiejszych czasów. Ta lekcja może pomóc ci w rozpoznawaniu prawd z pism świętych i analizowaniu, w jaki sposób mogą one wpłynąć na twoje życie.

Pomóż uczniom w uczeniu się na podstawie kluczowych słów i sformułowań. Pewne słowa lub sformułowania z pism świętych mogą stanowić dla czytelników wskazówki kontekstowe. Pomagaj uczniom w rozpoznawaniu słów, które wskazują na ważne w dzisiejszych czasach doktryny i zasady.

Przygotowanie uczniów: Poproś uczniów, aby podczas studiowania pism świętych samodzielnie lub z rodziną dostrzegli jedną lub dwie ważne prawdy. Poproś ich, aby przygotowali się do wyjaśnienia, w jaki sposób odnajdują w pismach świętych wartościowe prawdy.

Przykładowe ćwiczenia

Przewodnik przetrwania

Rozpocznij lekcję od ćwiczenia, które pomoże uczniom w zastanowieniu się nad tym, w jaki sposób pisma święte przydają się w ich życiu. Może to pomóc im w dążeniu do pilniejszego poszukiwania doktryny i zasad w pismach świętych. Mogą to zrobić przy użyciu poniższego ćwiczenia.

• Gdybyś został poproszony o napisanie przewodnika przetrwania w szkole dla 12 i 13-latków, co byś w nim uwzględnił?

Przeczytaj, co o przewodniku przetrwaniania w twoim życiu powiedział Prezydent Russell M. Nelson:

Prezydent Russell M. Nelson

Prorocy [z Księgi Mormona], zainspirowani przez Pana, ujrzeli nasze czasy i wybrali doktrynę i prawdy, które najbardziej nam pomogą. Księga Mormona to nasz przewodnik przetrwania w dniach ostatnich. (Russell M. Nelson, „Przyjmijcie przyszłość z pewnością wiary”, Ensign lub Liahona, listopad 2020, str. 75)

• W jaki sposób doktryna i prawdy, które znajdujesz w pismach świętych, pomagają ci w duchowym przetrwaniu? Czy jesteś w stanie przypomnieć sobie jakieś niedawne przykłady?

Podczas studiowania rozdziałów Ks. Helamana 3 i Ks. Helamana 6 będziesz miał okazję przećwiczyć rozpoznawanie doktryny i zasad z pism świętych. Dzięki temu będziesz mógł studiować pisma święte w bardziej wartościowy sposób i zbliżyć siebie oraz swoją rodzinę do Chrystusa.

„I tak widzimy…”

Oprócz wszystkich sporów zapisanych w rozdziałach Ks. Helamana 1–6 były też chwile pokoju. Rozdział Ks. Helamana 3 podaje, że w Kościele zostało ochrzczonych wiele tysięcy osób, a sam Kościół rozwijał się. Rozdział Ks. Helamana 6 opisuje, jak po nawróceniu wielu Lamanitów, Nefici i Lamanici żyli w jedności; obie grupy zwracały się do Pana. W obu tych rozdziałach Mormon przerwał opowiadanie o historii Nefitów, aby zwrócić uwagę na ważną doktrynę i zasady prawdy. Uczynił to, posługując się sformułowaniem: „I tak widzimy”.

Poniższe zadanie ma na celu wyćwiczyć uczniów w znajdowaniu słów lub sformułowań, które pomogą im w rozpoznawaniu doktryny lub zasad i dostrzeganiu, jaki wpływ te prawdy mogą mieć na ich życie.

Możesz podzielić uczniów na małe grupy lub pary i pokazać im wskazówki, które powinni zastosować.

Przeczytaj Ks. Helamana 3:27–30; 6:34–36 i wskaż deklaracje prawdy zaczynające się od słów „I tak widzimy”. Prawdy te możesz zaznaczyć w swoim egzemplarzu pism świętych i zapisać je własnymi słowami w dzienniku do studiowania.

Uczniowie mogą użyć innych słów, ale mogą rozpoznać zasady podobne do tych:

• Pan jest miłosierny wobec wszystkich, którzy w szczerości serca wzywają Jego świętego imienia (zob. Ks. Helamana 3:27).

• Brama niebios jest otwarta dla wszystkich, którzy uwierzą w imię Jezusa Chrystusa, Syna Boga (zob. Ks. Helamana 3:28).

• Każdy, kto chce, może przyjąć słowo Boże, które przywiedzie go do królestwa Boga (zob. Ks. Helamana 3:29–30).

• Im lepiej znamy Boga, tym bardziej prawdopodobne jest, że będziemy przestrzegać Jego przykazań (zob. Ks. Helamana 6:34).

• Jeśli będziemy niegodziwi i mieli zatwardziałe serca, Duch Pana nas opuści (zob. Ks. Helamana 6:35).

• Jeśli zdecydujemy się dobrowolnie uwierzyć w słowa Pana, przeleje On na nas Swego Ducha (zob. Ks. Helamana 6:36).

Jeśli dla uczniów z korzyścią byłoby dogłębne przestudiowanie jednej lub kilku z tych zasad, zajrzyj do części „Komentarz i tło historyczne” oraz „Dodatkowe ćwiczenia”, aby zapoznać się z pomysłami znajdującymi się w aplikacji Biblioteka ewangelii lub w Bibliotece ewangelii on-line.

Inna opcja to dać uczniom więcej czasu na przećwiczenie rozpoznawania prawd. Możesz poprosić ich, aby zapisali inne zdania zaczynające się od słów „I tak widzimy” z doktrynalnego fragmentu do opanowania, dotyczące ostatnio przestudiowanego w domu lub innego, wybranego przez siebie ulubionego wersetu.

Następnie wybierz jedną z prawd, które znalazłeś, i wypisz duchowe niebezpieczeństwa, wyzwania lub ataki na wiarę, w których przetrwaniu może ci ona pomóc. Załóżmy, że wykorzystałeś prawdę mówiącą, iż jeśli zdecydujemy się dobrowolnie uwierzyć w słowa Pana, przeleje On na nas Swego Ducha (zob. Ks. Helamana 6:36). Możesz wymienić niebezpieczeństwa takie jak żądanie dowodu naukowego przed uwierzeniem w treść pism świętych, pokładanie wiary w światowych ekspertów bardziej niż w proroków lub przedkładanie wiary w logikę niż w duchowe odczucia.

Przypomnij sobie wypowiedź Prezydenta Nelsona z początku tej lekcji o tym, że Księga Mormona jest naszym przewodnikiem przetrwania w dniach ostatnich.

Jeśli jest taka możliwość, rozdaj kredki, kolorowe ołówki lub pisaki, aby uczniowie mogli sporządzić jednostronicowy „przewodnik przetrwania”. Poniższe ćwiczenie mogą wykonać indywidualnie lub w grupach.

Na kartce zapisz słowa: „Jak przetrwać…” i dokończ zdanie jednym z wymienionych przez ciebie niebezpieczeństw, wyzwań lub ataków. Na przykład, jeśli wykorzystałeś prawdę wskazaną powyżej, możesz zapisać: „Jak przetrwać atak na duchowe wrażenie”. Wykorzystaj wybraną prawdę, aby sporządzić jednostronicowy przewodnik przetrwania. Wyjaśnij przy użyciu słów lub rysunków, w jaki sposób ta prawda może pomóc nastolatkowi przetrwać duchowo. W swoim przewodniku przetrwania uwzględnij co najmniej dwie z poniższych idei:

• Dlaczego prawda ta może pomóc komuś duchowo przetrwać trudność, którą wymieniłeś

• Inne fragmenty z pism świętych, które odnoszą się do tej prawdy lub pomagają w trudnościach, które wymieniłeś

• W jaki sposób prawda ta prowadzi ciebie lub inne osoby do Jezusa Chrystusa lub pomaga ci otrzymać Jego siłę

• Co może przydarzyć się ludziom, jeśli nie znają lub nie przestrzegają tej prawdy

• Jak zmieniłby się świat, gdyby każdy zdecydował się żyć zgodnie z tą prawdą

Poproś uczniów, aby podzielili się swoim przewodnikiem przetrwania z innymi grupami lub z całą grupą. Gdy będą to robić, możesz poprosić ich, aby podzielili się osobistymi doświadczeniami związanymi z prawdami, na które zwrócili uwagę. Na przykład, jeśli uczniowie wykorzystali prawdę, iż jeśli zdecydujemy się dobrowolnie wierzyć w słowa Pana, przeleje On na nas Swego Ducha (zob. Ks. Helamana 6:36), możesz zapytać, w jaki sposób czuli Jego Ducha podczas studiowania i stosowania Jego słów z Księgi Mormona.

Zachęć uczniów, aby podczas studiowania pism świętych szukali istotnej doktryny i prawd. Złóż świadectwo o mocy słowa Bożego.

Komentarz i tło historyczne

Ks. Helamana 3:27–28. Zmagam się z tak wieloma trudnościami. Czy brama do nieba jest dla mnie naprawdę otwarta?

Starszy J. Devn Cornish z Kworum Siedemdziesiątych nauczał:

Starszy J. Devn Cornish

Nasi członkowie [często pytają]: „Czy jestem dość dobry?” albo „Czy rzeczywiście uda mi się dostąpić królestwa celestialnego?”. Oczywiście, nie istnieje coś takiego jak „bycie dość dobrym”. Nikt z nas nie jest w stanie „zapracować” lub „zasłużyć” sobie na zbawienie, ale rzeczą naturalną jest zastanawianie się, czy Pan nas przyjmie.

Bóg niebios nie jest bezdusznym sędzią sportowym, który szuka pretekstu, aby wykluczyć nas z gry. On jest naszym doskonale kochającym Ojcem, który pragnie bardziej niż ktokolwiek inny, aby wszystkie Jego dzieci powróciły do domu i żyły z Nim w rodzinie wyświęconej na wieczność. On naprawdę oddał Swego Jednorodzonego Syna, abyśmy nie zginęli, ale mieli życie wieczne! [zob. Ew. Jana 3:16]. Proszę was, abyście uwierzyli i czerpali nadzieję oraz pocieszenie z tej wiecznej prawdy. Nasz Ojciec Niebieski pragnie, aby się nam udało! To jest Jego dzieło i Jego chwała [zob. Ks. Mojżesza 1:39].

Jest to możliwe tylko dzięki zasługom i miłosierdziu Jezusa Chrystusa [zob. II Ks. Nefiego 2:6–8]. Jednak ponieważ Bóg szanuje naszą wolną wolę, nie będzie to również możliwe bez starań z naszej strony (J. Devn Cornish, „Czy jestem dość dobry? Czy podołam?” Ensign lub Liahona, listopad 2016, str. 32–33, 34).

Ks. Helamana 6:35–36. Co to znaczy, że Duch Pana zaczął opuszczać Nefitów?

Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że nasze wybory i czyny mogą przyczynić się do tego, że Duch Święty nas opuści:

Starszy David A. Bednar

I to właśnie dlatego, że obiecanym błogosławieństwem [chrztu i sakramentu] jest: abyśmy zawsze mogli mieć z sobą Jego Ducha, powinniśmy zwracać uwagę na decyzje i wpływy, które odsuwają od nas Ducha Świętego, i uczyć się na nich.

Standard jest jasny. Jeżeli myślimy, widzimy, słyszymy czy robimy coś, co odsuwa od nas Ducha Świętego, wówczas powinniśmy przestać myśleć, widzieć, słyszeć i zaniechać wykonywania tego, czego nie powinniśmy robić. Na przykładu, jeżeli to, co ma zapewnić rozrywkę, zraża w stosunku do nas Ducha Świętego, to taki rodzaj rozrywki z pewnością nie jest dla nas odpowiedni. Z tego powodu, że Duch nie może przebywać w wulgarnej, przykrej czy niemoralnej atmosferze, jest zupełnie jasne, iż tego typu rzeczy nie są dla nas. Odsuwamy od siebie Ducha Pana poprzez udział w takich zajęciach, o których wiemy, że powinniśmy ich unikać. Takie rzeczy z pewnością nie są dla nas. (David A. Bednar, „Aby zawsze mogli mieć z sobą Jego Ducha”, Ensign lub Liahona, maj 2006, str. 30)

Dodatkowe ćwiczenia

Ks. Helamana 3:27–28. „Pan jest miłosierny wszystkim, którzy…”

Możesz podkreślić miłosierdzie, jakie Pan okazuje, przyjmując wszystkich, którzy „wzywają Jego świętego imienia” lub „uwierzą w imię Jezusa Chrystusa” (Ks. Helamana 3:27–28).

Uczniowie mogą przeczytać Ks. Helamana 3:24–26 i dowiedzieć się, w jaki sposób Kościół przyjął tych, którzy odpokutowali, i jakie błogosławieństwa otrzymali od Boga. Możecie omówić, dlaczego Bóg pragnie, aby wszyscy ludzie byli częścią Jego Kościoła i w jaki sposób możemy pomóc wszystkim czuć się mile widzianymi i kochanymi.

Ks. Helamana 3:28. Brama niebios jest otwarta dla wszystkich, którzy wierzą w Jezusa Chrystusa

Możesz poprosić uczniów o powiązanie fragmentów Ks. Helamana 3:28 i II Ks. Nefiego 31:17–20. Omów, w jaki sposób poprzez obrzędy chrztu i konfirmacji otwieramy bramę do nieba. Możesz także opowiedzieć o „ścieżce, która prowadzi do życia wiecznego” (II Ks. Nefiego 31:18) i o tym, jak możemy nią podążać z wiarą w Jezusa Chrystusa. Uczniowie mogą narysować niektóre z kluczowych symboli z tych wersetów i wyjaśnić, co one przedstawiają.

Ks. Helamana 6:34. Im lepiej znamy Boga, tym bardziej prawdopodobne jest to, że będziemy przestrzegać Jego przykazań

Możesz poprosić uczniów, aby powiązali fragment Ks. Helamana 6:34 z fragmentem: Ks. Mosjasza 5:13; Ew. Jana 14:15; lub Ew. Jana 15:13–15. Omów, czego możemy się nauczyć na podstawie przykładu Lamanitów i z tych fragmentów z pism świętych.

Ks. Helamana 6:35–36. „Duch Pana zaczął opuszczać [ich]”

Narysuj na tablicy poniższy wykres:

tekst: „Wpływ Ducha Świętego w twoim życiu”, ze strzałką powyżej tych słów wskazującą w górę i strzałką poniżej wskazującą w dół

Uczniowie mogą przeczytać fragment Ks. Helamana 6:34–36 i odnaleźć postawy lub zachowania, które mogą spowodować zwiększenie lub zmniejszenie wpływu Ducha Świętego. Mogą zapisywać poszczególne pomysły nad lub pod wykresem, w zależności od tego, w jakim kierunku postawy te lub zachowania przyciągają nas w odniesieniu do Boga.

Możesz odnieść się do wypowiedzi Starszego Davida A. Bednara, która znajduje się w części „Komentarz i tło historyczne”.

Poproś ochotników, aby opowiedzieli, w jaki sposób działania zapisane na górnej części tablicy pomogły im rozwinąć większą wrażliwość na wpływ Ducha Świętego. Omów, czego jeszcze możemy się nauczyć na podstawie przykładu prawych Nefitów i Lamanitów z Ks. Helamana 6:1–3, 34–36.