3 นีไฟ 8–10

สุรเสียงของพระผู้ช่วยให้รอดในความมืด

ในทวีปอเมริกา ความพินาศอย่างรุนแรงและความมืดเป็นเครื่องหมายการตรึงกางเขนของพระผู้ช่วยให้รอด มีบางครั้งในช่วงสามวันแห่งความมืดมิดที่พระเยซูคริสต์ตรัสกับผู้คน เวลานั้นและตอนนี้ ภัยพิบัติทางธรรมชาติ ความทุกขเวทนา และการทดลองอาจเป็นโอกาสในการเรียนรู้และหันไปหาพระเยซูคริสต์ บทเรียนนี้จะระบุพระอุปนิสัยของพระเยซูคริสต์ที่จะช่วยให้ท่านรู้สึกรักและวางใจในพระองค์ยิ่งขึ้น

การกระตุ้นให้นักเรียนจดจ่ออยู่กับพระเยซูคริสต์ ช่วยให้นักเรียนมีศูนย์กลางการเรียนรู้พระกิตติคุณอยู่ที่พระเยซูคริสต์ เพื่อให้พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงเสริมสร้างความเข้าใจและความซาบซึ้งในพระองค์ได้ วิธีหนึ่งในการทำเช่นนี้คือ ถามคำถามที่จะช่วยนักเรียนมองหาหลักฐานในเดชานุภาพ พระเมตตา และพันธกิจในการชดใช้ของพระองค์

การเตรียมของนักเรียน: เชื้อเชิญให้นักเรียนอ่าน 3 นีไฟ 8 โดยจินตนาการว่าจะเป็นอย่างไรหากอยู่ในเหตุการณ์เหล่านี้

กิจกรรมการเรียนรู้ที่อาจทำได้

“พายุใหญ่”

ถามนักเรียนว่ามีใครบ้างที่เคยตกอยู่ในพายุที่น่ากลัว รุนแรง หรือประสบภัยธรรมชาติประเภทอื่น เชื้อเชิญให้หนึ่งหรือสองคนแบ่งปันว่าประสบการณ์ของพวกเขาเป็นอย่างไร หรือท่านอาจแบ่งปันประสบการณ์ที่ท่านได้รับ

เมื่อพระเยซูคริสต์ทรงถูกตรึงกางเขนในเยรูซาเล็ม พายุและแผ่นดินไหวอันน่าสะพรึงกลัวในทวีปอเมริกาก่อให้เกิดความพินาศครั้งใหญ่ เหตุการณ์เหล่านี้ทำให้คำพยากรณ์ของแซมิวเอลชาวเลมันเกี่ยวกับเครื่องหมายการสิ้นพระชนม์ของพระผู้ช่วยให้รอดเกิดสัมฤทธิผล (ดู ฮีลามัน 14:20–27)

หากต้องการเรียนรู้เกี่ยวกับรายละเอียดของเหตุการณ์ความพินาศเหล่านี้ ให้อ่าน 3 นีไฟ 8:5–22 ท่านอาจรับชมวีดิทัศน์ “Jesus Christ Appears in the Ancient Americas” ตั้งแต่รหัสเวลา 0:00–3:19 รับชมวีดิทัศน์นี้ได้ที่ ChurchofJesusChrist.org

• ท่านอาจคิดหรือรู้สึกอย่างไรหากท่านประสบกับสิ่งเหล่านี้?

ในช่วงหลายปีก่อนเกิดความพินาศนี้ ชาวนีไฟส่วนใหญ่หันไปจากพระเจ้าและขับไล่ศาสดาพยากรณ์ที่พระผู้เป็นเจ้าทรงส่งมาสั่งสอนพวกเขา (ดู 3 นีไฟ 7:7–8, 14, 21)

อ่าน 3 นีไฟ 8:23–25 โดยมองหาว่าผู้รอดชีวิตมีปฏิกิริยาอย่างไรหลังจากประสบกับเหตุการณ์ความพินาศเหล่านี้

• ท่านจะอธิบายความรู้สึกของพวกเขาว่าอย่างไร?

ความจริงเกี่ยวกับพระเยซูคริสต์

ขณะผู้คนกำลังโศกเศร้าอยู่ในความมืด พวกเขาได้ยินสุรเสียงของพระเยซูคริสต์ตรัสกับพวกเขา พระองค์ทรงตั้งชื่อเมืองหลายแห่งและทรงอธิบายว่าเมืองและผู้คนเหล่านั้นถูกทำลายเพราะความชั่วร้ายของพวกเขา จากนั้นพระองค์ทรงสอนผู้คนถึงความจริงที่สำคัญหลายประการเกี่ยวกับพระองค์

นอกเหนือจากการให้นักเรียนสร้างรายการที่อธิบายไว้ในย่อหน้าต่อไปนี้ ลองสร้างรายการที่อาจแสดงให้เห็นเด่นชัดสำหรับชั้นเรียนตลอดการศึกษา 3 นีไฟ ท่านอาจใช้โปสเตอร์แผ่นใหญ่หรือกระดาษเขียนชื่อเรื่องด้านล่างเป็นตัวเอน บันทึกการค้นพบเกี่ยวกับพระเยซูคริสต์ที่นักเรียนพบในบทเรียนนี้และในบทเรียนต่อไป

เพื่อช่วยท่านจัดระเบียบความจริงเหล่านี้ ให้สร้างหัวข้อในสมุดบันทึกการศึกษาชื่อ: การเรียนรู้เกี่ยวกับพระเยซูคริสต์ใน 3 นีไฟ ท่านอาจต้องการสำรองหลายหน้าในสมุดบันทึกการศึกษาเพื่อเพิ่มความจริงในรายการนี้ระหว่างการศึกษาการปฏิบัติศาสนกิจของพระผู้ช่วยให้รอดในหมู่ชาวนีไฟในอีกไม่กี่สัปดาห์ข้างหน้า

อย่าลืมให้นักเรียนมีเวลามากพอที่จะมีประสบการณ์ที่มีความหมายในการศึกษาพระวจนะของพระผู้ช่วยให้รอดในข้อพระคัมภีร์ต่อไปนี้ อาจเป็นประโยชน์ที่จะเล่นดนตรีบรรเลงสร้างบรรยากาศของความคารวะและช่วยพวกเขาศึกษาส่วนตัว

ท่านอาจแบ่งนักเรียนออกเป็นกลุ่มเล็กๆ แล้วมอบหมายให้แต่ละกลุ่มศึกษาและสนทนาหนึ่งในข้อพระคัมภีร์ต่อไปนี้: 3 นีไฟ 9:13–18; 3 นีไฟ 9:19–22; 3 นีไฟ 10:4–7; และ 3 นีไฟ 10:8–12 ท่านอาจเชื้อเชิญให้สมาชิกแต่ละกลุ่มแบ่งปันสิ่งที่เรียนรู้เกี่ยวกับพระเยซูคริสต์จากข้อพระคัมภีร์ที่ศึกษา

อ่าน 3 นีไฟ 9:13–22 และ 10:4–12 โดยมองหาว่าพระเยซูคริสต์ทรงสอนอะไรผู้คนเหล่านี้เกี่ยวกับพระองค์ เขียนความจริงเหล่านี้ใต้หัวข้อในสมุดบันทึกการศึกษา

หลังจากนักเรียนมีเวลาศึกษาเพียงพอแล้ว ให้สนทนาถึงสิ่งที่ได้เรียนรู้ เปิดโอกาสให้นักเรียนหลายคนแบ่งปันความคิดและความรู้สึกของพวกเขาเกี่ยวกับพระเยซูคริสต์ ใช้คำถามต่อไปนี้เพื่อช่วยเป็นแนวทางในการสนทนา

• พระผู้ช่วยให้รอดทรงสอนอะไรเกี่ยวกับพระองค์เองที่สำคัญต่อท่านเป็นพิเศษ? เพราะเหตุใด?

  นักเรียนอาจระบุความจริงหลายประการเกี่ยวกับพระเยซูคริสต์ ท่านอาจต้องการให้นักเรียนสังเกตเห็นสิ่งต่อไปนี้: พระพาหุแห่งพระเมตตาของพระเยซูคริสต์ยื่นมายังเรา (3 นีไฟ 9:14); พระเยซูคริสต์ทรงเป็นแสงสว่างและชีวิตของโลก (3 นีไฟ 9:18); พระเยซูคริสต์ทรงขอให้เราถวายใจที่ชอกช้ำและวิญญาณที่สำนึกผิดแด่พระองค์ (3 นีไฟ 9:20); พระเยซูคริสต์ทรงปรารถนาที่จะรวมและปกป้องเรา (3 นีไฟ 10:4–7)

  ท่านอาจจะเขียนความจริงเหล่านี้ไว้บนกระดาน ท่านอาจเชื้อเชิญให้นักเรียนค้นหาเรื่องราวอื่นๆ ในพระคัมภีร์ที่พระเยซูคริสต์ทรงแสดงความจริงอย่างน้อยหนึ่งเรื่องที่พวกเขาระบุเกี่ยวกับพระองค์

  ดูแนวคิดเกี่ยวกับวิธีที่ท่านอาจใช้เวลามากขึ้นกับคำสอนบางประการของพระผู้ช่วยให้รอดจากข้อพระคัมภีร์เหล่านี้ได้ที่หมวด “กิจกรรมเสริมการเรียนรู้”

• ความจริงที่ท่านได้เรียนรู้เกี่ยวกับพระเยซูคริสต์จะส่งผลต่อความรักและความวางใจในพระองค์ได้อย่างไร?

• ท่านเคยอยู่หรืออาจอยู่ในสถานการณ์ใดบ้างที่การจดจำความจริงอย่างน้อยหนึ่งอย่างจะมีความสำคัญ?

เป็นพยานถึงความจริงที่ท่านสนทนากันในวันนี้ กระตุ้นให้นักเรียนมองหาความจริงที่สำคัญเกี่ยวกับพระเยซูคริสต์ต่อไปขณะศึกษาการปฏิบัติศาสนกิจของพระองค์ในหมู่ชาวนีไฟ

บทวิจารณ์และข้อมูลภูมิหลัง

พระเยซูคริสต์จะทรงให้อภัยฉันเมื่อฉันทำผิดพลาดครั้งใหญ่หรือไม่?

ประธานบอยด์ เค. แพคเกอร์ (1924–2015) แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองเน้นว่า:

จดหมายหลายฉบับมาจากคนที่ทำผิดร้ายแรง พวกเขาถามว่า “ฉันจะ ได้รับ การให้อภัยหรือไม่?”

คำตอบคือ ได้!

พระกิตติคุณสอนเราว่าความทรมานและความรู้สึกผิดบรรเทาลงได้โดยผ่านการกลับใจ นอกจากคนไม่กี่คนที่ไปอยู่ฝ่ายหายนะหลังจากรู้ความเต็มเปี่ยมแล้ว ไม่มีนิสัย การเสพติด การกบฏ การล่วงละเมิด และการกระทำผิดใดได้รับยกเว้นจากสัญญาของการให้อภัยอย่างสมบูรณ์ (Boyd K. Packer, “The Brilliant Morning of Forgiveness,” Ensign, Nov. 1995, 19)

เอ็ลเดอร์เจฟฟรีย์ อาร์. ฮอลแลนด์แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองสอนว่า:

พระผู้เป็นเจ้ามิได้สนพระทัยสิ่งที่ท่านเป็นในอดีตมากเท่าสิ่งที่ท่านเป็นในปัจจุบันและสิ่งที่ท่านจะเป็นในอนาคตด้วยความช่วยเหลือของพระองค์ (เจฟฟรีย์°อาร์. ฮอลแลนด์, “The Best Is Yet to Be,” [การให้ข้อคิดทางวิญญาณที่มหาวิทยาลัยบริคัมยังก์, ม.ค. 13, 2009], 27, speeches.byu.edu)

3 นีไฟ 9:20 ใจชอกช้ำและวิญญาณที่สำนึกผิดหมายถึงอะไร?

ประธานเอสรา แทฟท์ เบ็นสัน (1899–1994) สอนสิ่งต่อไปนี้เกี่ยวกับใจชอกช้ำและวิญญาณที่สำนึกผิด:

การกลับใจที่แท้จริงเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในใจและไม่เพียงเปลี่ยนพฤติกรรมเท่านั้น (ดู แอลมา 5:13) ส่วนหนึ่งของการเปลี่ยนแปลงอันลึกซึ้งในใจนี้คือ การรู้สึกถึงโทมนัสของพระผู้เป็นเจ้าสำหรับบาปของเรา นี่คือความหมายของใจที่ชอกช้ำและวิญญาณที่สำนึกผิด ของประทานจากพระผู้เป็นเจ้าเพียงพอที่จะช่วยให้เราเอาชนะบาปและความอ่อนแอทุกอย่าง ถ้าเราจะหันไปขอความช่วยเหลือจากพระองค์ การกลับใจส่วนใหญ่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงที่น่าตื่นเต้นหรือน่าทึ่งแต่เป็นการเคลื่อนไหวอย่างเป็นขั้นเป็นตอน มั่นคงและสม่ำเสมอต่อความเป็นเหมือนพระผู้เป็นเจ้า (Teachings of Ezra Taft Benson [1988], 71)

เอ็ลเดอร์บรูซ ดี. พอร์เตอร์ (1952–2016) แห่งสาวกเจ็ดสิบอธิบายว่า:

การที่พระผู้ช่วยให้รอดทรงยอมเชื่อฟังพระบิดานิรันดร์ทุกอย่างคือเนื้อแท้ของใจที่ชอกช้ำและวิญญาณที่สำนึกผิด แบบอย่างของพระคริสต์สอนเราว่าใจที่ชอกช้ำคือคุณลักษณะนิรันดร์ของความเป็นพระผู้เป็นเจ้า เมื่อใจเราชอกช้ำ เราย่อมเปิดรับพระวิญญาณของพระผู้เป็นเจ้าและรู้ว่าเราต้องพึ่งพาพระองค์ในทุกสิ่งที่เรามีและในทุกสิ่งที่เราเป็น การเสียสละที่ได้รับการถ่ายทอดมาคือการสละความหยิ่งจองหองในทุกรูปแบบ เฉกเช่นดินเหนียวเนื้อนุ่มในมือช่างปั้นหม้อฝีมือดี คนที่ใจชอกช้ำจะถูกปั้นเป็นรูปเป็นร่างในพระหัตถ์ของพระอาจารย์ …

… คนที่มีใจที่ชอกช้ำและวิญญาณที่สำนึกผิดจะยอมทำทุกสิ่งทุกอย่างที่พระผู้เป็นเจ้าทรงขอให้พวกเขาทำโดยไม่ขัดขืนหรือโกรธเคือง เราหยุดทำสิ่งต่างๆ ตามวิธีของเราและเรียนรู้ที่จะทำตามวิธีของพระผู้เป็นเจ้า (บรูซ ดี. พอร์เตอร์, “ใจที่ชอกช้ำและวิญญาณที่สำนึกผิด,” เลียโฮนา, พ.ย. 2007, 38)

กิจกรรมเสริมการเรียนรู้

3 นีไฟ 9:14 “แขนแห่งความเมตตาของเรายื่นมายังเจ้า”

ท่านอาจเชื้อเชิญให้นักเรียนนึกถึงการรับรู้ผิดๆ ที่ผู้คนซึ่งหันไปจากพระผู้เป็นเจ้าอาจมีเกี่ยวกับพระองค์หรือความรู้สึกที่พระองค์ทรงมีต่อพวกเขา ท่านอาจแสดงคำตอบของนักเรียนบนกระดาน จากนั้นเชื้อเชิญให้นักเรียนอ่าน 3 นีไฟ 9:13–14, 22 โดยมองหาพระวจนะจากพระผู้ช่วยให้รอดที่อาจช่วยแก้ไขการรับรู้หรือแนวคิดผิดๆ เหล่านี้ หรืออาจเขียนคำหรือวลีเหล่านี้บนกระดานได้เช่นกัน เชื้อเชิญให้นักเรียนสนทนาว่าการเข้าใจพระวจนะของพระผู้ช่วยให้รอดในข้อพระคัมภีร์เหล่านี้อาจมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมของพวกเขาหลังจากทำผิดพลาดอย่างไร

3 นีไฟ 9:18 “เราเป็นแสงสว่างและชีวิตของโลก”

ขณะเชื้อเชิญให้นักเรียนอ่านพระวจนะของพระผู้ช่วยให้รอดใน 3 นีไฟ 9:18 เชื้อเชิญให้พวกเขาคิดว่าเหตุใดข่าวสารของพระองค์จึงมีความหมายอย่างยิ่งต่อชาวนีไฟในสภาพแวดล้อมทางกายภาพที่พวกเขาอยู่ หรือท่านอาจสนทนาว่าเหตุใดแสงสว่างของโลกจึงเป็นพระสมัญญานามที่เหมาะสมสำหรับพระเยซูคริสต์ ท่านอาจเชื้อเชิญให้นักเรียนศึกษาพระคัมภีร์ต่อไปนี้บางส่วนหรือทั้งหมดเพื่อทำความเข้าใจความจริงนี้อย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น: ยอห์น 8:12; 3 นีไฟ 18:16, 24; หลักคำสอนและพันธสัญญา 6:21; 88:7–13

3 นีไฟ 9:20 “ใจที่ชอกช้ำและวิญญาณที่สำนึกผิด”

อาจเป็นประโยชน์ที่จะเตือนนักเรียนว่าก่อนพระผู้ช่วยให้รอดจะเสด็จมายังแผ่นดินโลก ผู้ติดตามของพระองค์ได้รับพระบัญชาให้พลีบูชาสัตว์อันเป็นส่วนหนึ่งของกฎโมเสส การพลีบูชาเหล่านี้เป็นสัญลักษณ์ของการพลีบูชาในอนาคตของพระบุตรของพระผู้เป็นเจ้า (ดู โมเสส 5:5–8)

เชื้อเชิญให้นักเรียนอ่าน 3 นีไฟ 9:19–20 โดยมองหาพระบัญญัติใหม่ที่พระผู้ช่วยให้รอดประทานเกี่ยวกับการเสียสละ เพื่อช่วยให้นักเรียนเข้าใจวลี “เจ้าจะถวายใจที่ชอกช้ำและวิญญาณที่สำนึกผิดแก่เราเป็นเครื่องพลีบูชา” (3 นีไฟ 9:20) ท่านอาจใช้ข้อความของเอ็ลเดอร์บรูซ ดี. พอร์เตอร์ ในหมวด “บทวิจารณ์และข้อมูลภูมิหลัง”

สนทนาว่าเหตุใดนักเรียนจึงคิดว่าพระผู้ช่วยให้รอดจะทรงขอให้เราถวายใจที่ชอกช้ำและวิญญาณที่สำนึกผิดต่อพระองค์เป็นเครื่องพลีบูชา กระตุ้นให้พวกเขานึกถึงประสบการณ์ที่เคยมีที่รู้สึกถึงใจที่ชอกช้ำและวิญญาณที่สำนึกผิดและสิ่งที่ช่วยให้พวกเขารู้สึกเช่นนั้น การแบ่งปันตัวอย่างของท่านเองอาจเป็นประโยชน์เช่นกัน

ข้อความต่อไปนี้ของเอ็ลเดอร์นีล เอ. แม็กซ์เวลล์ (1926–2004) แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองอาจใช้เป็นส่วนหนึ่งของการพูดคุยนี้:

“การพลีบูชาที่แท้จริงไม่ใช่การเอาสัตว์ไปวางไว้บนแท่นบูชา แต่คือการเต็มใจวางสัตว์ในตัวเรา [ความเป็นมนุษย์ปุถุชน] ไว้บนแท่นบูชาและปล่อยให้ถูกเผาผลาญ!” (Neal A. Maxwell, “Deny Yourselves of All Ungodliness,” Ensign, May 1995, 68)

3 นีไฟ 10:6 “กี่ครั้งกี่หนเล่าที่เราจะรวมพวกเจ้า”

ท่านอาจแสดงภาพต่อไปนี้แล้วเชื้อเชิญให้นักเรียนดูขณะศึกษา 3 นีไฟ 10:4–7 ความจริงใดที่ท่านคิดว่าพระเยซูคริสต์ทรงหวังว่าผู้คนจะเข้าใจและรู้สึกเกี่ยวกับพระองค์จากข้อพระคัมภีร์เหล่านี้? เหตุใดความจริงเหล่านี้จึงมีความหมายต่อท่านเมื่อประสบกับช่วงเวลาแห่งความยากลำบาก?