Historie z pism świętych
Ammon


„Ammon”, Historie z Księgi Mormona (2023)

Ks. Almy 17–18

Ammon

Pokorny sługa

Ammon i jego bracia machają sobie na pożegnanie

Ammon i jego bracia chcieli nauczać Lamanitów o Panu. Poszli do ziemi, w której mieszkali Lamanici. W drodze pościli i modlili się, prosząc Pana o pomoc. Pan ich pocieszył. Powiedział, aby byli cierpliwi i dawali dobry przykład. Każdy z nich udał się w inne miejsce, aby nauczać.

Ks. Mosjasza 28:1–2; Ks. Almy 17:6–13

Ammon klęczy przed królem i królową

Ammon udał się do miejsca zwanego ziemią ismaelską. Tamtejsi mieszkańcy związali go i zabrali do króla Lamoniego. Ammon powiedział Lamoniemu, że chciałby zamieszkać z Lamanitami. Lamoni polubił Ammona i uwolnił go. Chciał, aby Ammon poślubił jedną z jego córek, ale Ammon wolał zostać sługą Lamoniego.

Ks. Almy 17:20–25

Ammon spogląda przez ramię na owce

Lamoni przykazał Ammonowi troszczyć się o królewskie zwierzęta. Pewnego dnia Ammon i inni słudzy zaprowadzili zwierzęta do wodopoju. Kiedy zwierzęta piły, przyszli złoczyńcy i spłoszyli je. Słudzy króla przestraszyli się, że zostaną ukarani za utratę zwierząt Lamoniego.

Ks. Almy 17:25–28; Ks. Almy 18:7

Ammon

Ammon wiedział, że była to okazja do ukazania mocy Pana. Powiedział pozostałym sługom, aby się nie martwili i pomógł im znaleźć zagubione zwierzęta.

Ks. Almy 17:29–32

Ammon trzyma skórzaną procę i wskazuje złoczyńców

Złoczyńcy wrócili, aby ponownie spłoszyć zwierzęta. Jednak tym razem Ammon powiedział sługom, aby pozostali i nie pozwolili zwierzętom uciec.

Ks. Almy 17:33

Ammon stoi przed złoczyńcami

Ammon poszedł powstrzymać złoczyńców przed płoszeniem owiec. Złoczyńcy nie bali się Ammona. Myśleli, że są silniejsi od niego. Nie wiedzieli jednak, że Ammonowi pomagał Pan.

Ks. Almy 17:34–35

Ammon strzela z procy kamieniami w złoczyńców

Ammon strzelał kamieniami z procy w złoczyńców. Niektórzy zginęli. To rozgniewało pozostałych, więc chcieli zabić Ammona. Byli zdziwieni, bo nie mogli trafić Ammona kamieniami. Nie przypuszczali, że ma on taką moc.

Ks. Almy 17:36

Ammon sięga po miecz, a złoczyńcy machają pałkami

Złoczyńcy próbowali uderzyć Ammona pałką. Lecz za każdym razem Ammon odcinał im ramiona mieczem i nie mogli walczyć. Wkrótce byli zbyt przerażeni, aby dalej walczyć, i uciekli.

Ks. Almy 17:37–39

Dwaj słudzy wyjaśniają królowi Lamoniemu, co się stało

Słudzy opowiedzieli Lamoniemu, jak Ammon uratował zwierzęta. Lamoni był zdumiony. Sądził, że Ammon jest Wielkim Duchem, który ma wielką moc i wie wszystko.

Ks. Almy 18:1–5, 18

Król Lamoni wygląda na zaniepokojonego

Lamoni chciał porozmawiać z Ammonem, ale był zaniepokojony.

Ks. Almy 18:8–11

Ammon klęczy przed królem Lamonim

Ammon poszedł do Lamoniego, ale król nie wiedział, co powiedzieć. Pan pomógł Ammonowi poznać myśli Lamoniego. Ammon powiedział, że nie jest Wielkim Duchem. Powiedział Lamoniemu, że Wielkim Duchem jest Bóg. Lamoni chciał dowiedzieć się więcej o Bogu.

Ks. Almy 18:12–28

Ammon rozmawia z królem Lamonim

Ammon powiedział, że Bóg stworzył świat i wszystkich jego mieszkańców. Następnie Ammon powiedział królowi, że Bóg ma plan zbawienia. Częścią tego planu jest przyjście Jezusa Chrystusa. Lamoni uwierzył słowom Ammona. Lamoni modlił się i prosił Boga, aby okazał miłosierdzie jemu i jego ludowi.

Ks. Almy 18:24–36, 39–42