Historie z pism świętych
Teankum


„Teankum”, Historie z Księgi Mormona (2023)

Ks. Almy 51–52

Teankum

Ochrona swego ludu

Teankum rozmawia w obozie z dowódcą Moronim

Teankum był jednym z dowódców w armii Moroniego. Starał się chronić nefickie miasta przed Lamanitami.

Ks. Almy 50:35; 52:19

Amalikiasz i lamaniccy żołnierze z bronią

Amalikiasz był Nefitą, który został królem Lamanitów. Chciał panować także nad Nefitami. Zaatakował Nefitów i podbił wiele miast.

Ks. Almy 47:1, 35; 48:1–4; 51:23–28

Maszerująca armia Nefitów

Armia Teankuma wyruszyła, aby powstrzymać armię Amalikiasza przed atakiem na miasta Nefitów.

Ks. Almy 51:28–30

armie stoją naprzeciw siebie o zachodzie słońca

Te armie walczyły przez cały dzień. Teankum i jego armia walczyli z większą siłą i lepszymi umiejętnościami niż armia Amalikiasza. Jednak żadna z armii nie zwyciężyła. Kiedy zrobiło się ciemno, obie armie zaprzestały walki, aby odpocząć.

Ks. Almy 51:31–32

Teankum siedzi przy ognisku

Teankum jednak nie odpoczywał. Wraz ze swoim sługą potajemnie poszedł do obozu Amalikiasza.

Ks. Almy 51:33

Teankum stoi w świetle księżyca przy namiocie Amalikiasza

Teankum zakradł się do namiotu Amalikiasza. Zabił Amalikiasza, zanim ten zdążył się obudzić. Następnie Teankum wrócił do swego obozu i powiedział żołnierzom, aby byli gotowi do walki.

Ks. Almy 51:33–36

Lamanici budzą się i wyglądają na przestraszonych

Kiedy Lamanici się obudzili, odkryli, że Amalikiasz nie żyje. Zobaczyli także, że Teankum i jego armia są gotowi do walki.

Ks. Almy 52:1

Lamanici uciekają przed armią Teankuma

Lamanici przestraszyli się i uciekli. Plan Teankuma sprawił, że Lamanici byli zbyt przestraszeni, aby zaatakować więcej nefickich miast. Teankum miał teraz czas, aby zabezpieczyć nefickie miasta. Ciężko pracował, aby chronić swój lud. Udało mu się umocnić wiele nefickich miast.

Ks. Almy 52:2–10