„Liahona i złamany łuk”, Historie z Księgi Mormona (2023)
Liahona i złamany łuk
Zabieganie o pomoc do Pana
Rodziny Lehiego i Ismaela wędrowały przez pustkowie wiele lat. Pan prowadził je przez lepsze tereny. Po drodze musieli upolować lub zebrać coś do jedzenia. To była trudna podróż.
Pan obiecał poprowadzić te rodziny do dobrej ziemi, jeśli będą przestrzegać przykazań. Oni nie wiedzieli, jak znaleźć tę ziemię, ale On miał ich prowadzić.
I Ks. Nefiego 2:20; 10:13; 17:13–14
Pewnego ranka Lehi był zaskoczony tym, że przed namiotem znalazł mosiężną kulę. Kula nazywała się Liahona. W Liahonie była strzałka, która wskazywała kierunek wędrówki grupy. Czasami można było przeczytać przesłanie od Pana zapisane na Liahonie. W ten sposób Pan ich prowadził.
I Ks. Nefiego 16:10, 16, 26–29; Ks. Almy 37:38
Pewnego dnia, kiedy Nefi polował, złamał swój stalowy łuk. Bez niego rodziny nie mogły zdobyć pożywienia. Bracia Nefiego rozgniewali się na niego i na Pana.
Wszyscy byli bardzo zmęczeni i głodni. Niektórzy z nich byli smutni i narzekali. Bali się, że będą głodować. Nawet Lehi skarżył się Panu.
Nefi zrobił nowy łuk i strzałę z drewna. Wierzył, że Pan pomoże mu znaleźć jedzenie.
Nefi zapytał Lehiego, gdzie iść na polowanie. Lehiemu było przykro, że narzekał. Odpokutował i poprosił Pana o pomoc. Pan powiedział Lehiemu, aby spojrzał na Liahonę. Na niej została napisana wiadomość. Rodziny dowiedziały się, że Liahona działała tylko wtedy, gdy oni wierzyli w Pana i przestrzegali przykazań.
Pan czasami zmieniał wiadomość na Liahonie, aby pomóc im w ich podróży. Dzięki Liahonie Nefi wiedział, gdzie polować. Przyniósł jedzenie i wszyscy byli szczęśliwi. Odpokutowali i dziękowali Panu.