„Król wszystkich Lamanitów”, Historie z Księgi Mormona (2023)
„Król wszystkich Lamanitów”, Historie z Księgi Mormona
Król wszystkich Lamanitów
Pragnienie uczenia się o Panu
Lamanici mieli króla, który panował nad wszystkimi innymi królami Lamanitów. Był on ojcem króla Lamoniego. Uważał, że Nefici są ich wrogami. Pewnego dnia ujrzał Lamoniego z Ammonem. Król zapytał Lamoniego, co robi z Nefitą. Lamoni powiedział królowi, że chcą uwolnić braci Ammona z więzienia.
Ks. Mosjasza 10:11–17; Ks. Almy 20:1–12
Król rozgniewał się. Sądził, że Nefici okłamywali Lamanitów, aby ich okradać. Powiedział Lamoniemu, aby zabił Ammona i poszedł z nim, swoim ojcem.
Lamoni nie chciał zabić Ammona. Powiedział królowi, że Ammon i jego bracia są prorokami Boga. Powiedział, że pomoże braciom Ammona.
Król wyjął miecz, aby skrzywdzić Lamoniego, ale Ammon go powstrzymał. Zamiast tego król zaatakował Ammona. Ammon się bronił. Zranił ramię króla i król nie mógł już walczyć. Król był przerażony tym, jak silny jest Ammon. Obiecał, że da Ammonowi połowę swojego królestwa, jeśli pozwoli mu żyć.
Ammon nie chciał królestwa. Zamiast tego poprosił króla, aby uwolnił jego braci z więzienia. Poprosił też króla, aby przestał się gniewać na Lamoniego. Ammon powiedział, że król powinien pozwolić Lamoniemu rządzić po swojemu.
Król był zaskoczony tym, jak bardzo Ammon kochał Lamoniego. Zgodził się zrobić wszystko, o co poprosi Ammon.
Król chciał dowiedzieć się więcej o tym, co Ammon i Lamoni powiedzieli mu o Bogu. Poprosił Ammona i jego braci, aby przyszli i go nauczali.
Ammon i Lamoni udali się do ziemi middonickiej. Bracia Ammona byli tam w więzieniu. Byli związani sznurami i nie dawano im jedzenia ani wody. Lamoni przekonał władcę ziemi middonickiej, aby uwolnił braci Ammona.
Po tym, jak zostali uwolnieni, bracia Ammona poszli do ojca Lamoniego. Pokłonili się królowi i poprosili, aby mogli zostać jego sługami. Król nie zgodził się na to. Zamiast tego chciał, aby nauczali go o ewangelii. Jeden z braci miał na imię Aaron. Czytał królowi pisma święte i nauczał go o Bogu i Jezusie Chrystusie.
Król uwierzył Aaronowi. Powiedział, że oddałby całe królestwo, aby poznać Boga. Zapytał Aarona, co powinien zrobić. Aaron powiedział królowi, aby odpokutował i modlił się do Boga z wiarą. Król odpokutował za wszystkie swoje grzechy i modlił się.
Król upadł na ziemię. Słudzy króla pobiegli powiedzieć o tym królowej.
Królowa przyszła i zobaczyła króla na ziemi. Pomyślała, że Aaron i jego bracia go zabili. Rozgniewała się.
Królowa powiedziała sługom, aby zabili Aarona i jego braci. Słudzy się jednak bali. Powiedzieli, że Aaron i jego bracia są zbyt silni. Teraz królowa się przestraszyła. Posłała sługi, aby opowiedzieli ludziom w mieście, co się stało. Miała nadzieję, że ludzie zabiją Aarona i jego braci.
Aaron wiedział, że ludzie będą rozgniewani. Wiedział też, że król nie umarł. Pomógł królowi wstać. Król odzyskał siły i wstał. Królowa i słudzy byli zaskoczeni.
Król nauczał królową i sługi o Jezusie. Wszyscy uwierzyli w Jezusa. Król chciał, aby cały jego lud dowiedział się o Jezusie. Sformułował prawo, które pozwalało Aaronowi i jego braciom nauczać ewangelii w każdym miejscu jego królestwa. Nauczali lud i powoływali kapłanów i nauczycieli w tym kraju.