„Zoramici”, Historie z Księgi Mormona (2023)
Zoramici
Budowanie wiary w Jezusa Chrystusa
Grupa Nefitów zwana Zoramitami nie przestrzegała przykazań Boga. To zasmuciło proroka Almę. Wiedział, że najlepszym sposobem, aby im pomóc, jest nauczanie ich słowa Bożego. Poszedł z Amulekiem i innymi towarzyszami, aby ich nauczać.
Zoramici wiedzieli o Bogu, ale zmienili Jego nauki. Oddawali cześć bożkom. Uważali, że są lepsi od innych ludzi. Byli też niemili dla ludzi, którzy nie mieli pieniędzy.
Ks. Almy 31:1, 8–12, 24–25; 32:2–3
Zoramici zbudowali wysoką konstrukcję, która miała stać pośrodku ich kościołów. Jeden po drugim stawali na nim i modlili się. Modlili się, wypowiadając za każdym razem te same słowa. W tej modlitwie mówili, że Bóg nie ma ciała i że Jezus Chrystus nie istnieje. Mówili, że są jedynymi ludźmi, których Bóg zbawi.
Alma kochał Zoramitów i chciał, aby podążali za Bogiem i Jezusem. Modlił się i prosił Boga, aby pomógł jemu i jego towarzyszom nauczać Zoramitów. Alma i ci, którzy mu towarzyszyli, zostali napełnieni Duchem Świętym. Poszli i nauczali z mocą Boga.
Niektórzy Zoramici byli zasmuceni. Nie wolno im było wchodzić do kościołów, ponieważ nie mieli ładnych ubrań. Chcieli oddawać cześć Bogu, ale nie wiedzieli, jak to zrobić, skoro nie mogli chodzić do kościołów. Pytali Almę, co zrobić. Alma nauczał ich, że Bóg wysłuchuje ich modlitw bez względu na to, gdzie się znajdują.
Alma powiedział, że Bóg chce, aby ludzie mieli wiarę. Porównał nauki Boga do nasiona. Jeśli ludzie zasadzą nauki Boga w swoich sercach, to ziarno wyrośnie, a oni przekonają się, że nauki Boga są prawdziwe. Alma powiedział, że muszą tylko mieć pragnienie wiary, aby zacząć ją rozwijać i się nią wykazywać.
Następnie Amulek mówił ludziom o planie Boga dla Jego dzieci. Powiedział im, że dzięki Jezusowi wszyscy mogą dostąpić przebaczenia grzechów. Nauczał ich także, aby modlili się do Boga i powiedział, że Bóg im pomoże i będzie ich chronił.
Wielu ubogich Zoramitów uwierzyło w nauki Almy i Amuleka. Jednak przywódcy Zoramitów byli rozgniewani. Wypędzili wszystkich wierzących z miasta.
Wierzący zamieszkali z Anti-Nefi-Lehitami. Anti-Nefi-Lehici posługiwali im, dając im jedzenie, ubrania i ziemię.