« ថ្ងៃទី ២២ ខែ ឧសភា ។ តើខ្ញុំអាចបង្ហាញអំណរគុណរបស់ខ្ញុំចំពោះព្រះយ៉ាងដូចម្តេច ? ចោទិយកថា ៦–៨; ១៥; ១៨; ២៩–៣០; ៣៤ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់កូរ៉ុមបព្វជិតភាពអើរ៉ុន និងថ្នាក់យុវនារី ៖ ប្រធានបទខាងគោលលទ្ធិ ឆ្នាំ ២០២២ ( ឆ្នាំ ២០២១ )

« ថ្ងៃទី ២២ ខែ ឧសភា ។ តើខ្ញុំអាចបង្ហាញអំណរគុណរបស់ខ្ញុំចំពោះព្រះយ៉ាងដូចម្តេច ? » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់កូរ៉ុមបព្វជិតភាពអើរ៉ុន និងថ្នាក់យុវនារី ៖ ប្រធានបទខាងគោលលទ្ធិ ឆ្នាំ ២០២២

ថ្ងៃទី ២២ ខែ ឧសភា

តើខ្ញុំអាចបង្ហាញអំណរគុណរបស់ខ្ញុំចំពោះព្រះយ៉ាងដូចម្តេច ?

ចោទិយកថា ៦–៨; ១៥; ១៨; ២៩–៣០; ៣៤

ប្រឹក្សាជាមួយគ្នា

ដឹកនាំដោយសមាជិកម្នាក់ក្នុងគណៈប្រធានកូរ៉ុម ឬគណៈប្រធានថ្នាក់ មានរយៈពេល ១០–២០ នាទី

នៅដើមការប្រជុំ សូមសូត្ររួមគ្នានូវ បាវចនាយុវនារី ឬ បាវចនាកូរ៉ុមបព្វជិតភាពអើរ៉ុន ។ បន្ទាប់មកសូមដឹកនាំការពិភាក្សាមួយអំពីកិច្ចការនៃសេចក្តីសង្រ្គោះ និងភាពតម្កើងឡើង ដោយប្រើសំណួរមួយ ឬច្រើនដូចខាងក្រោម ឬ សំណួររបស់បងប្អូនផ្ទាល់ ( សូមមើល ក្បួនខ្នាតទូទៅ ១០.២, ១១.២, នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) ។ ដាក់ផែនការដើម្បីអនុវត្តតាមអ្វីដែលបងប្អូនពិភាក្សា ។

រស់នៅតាមដំណឹងល្អ ។ តើយើងបានពិភាក្សាគ្នាអ្វីខ្លះពីលើកមុន ហើយតើការអញ្ជើញ ឬការចាត់តាំងអ្វីដែលបានធ្វើឡើង ? តើយើងបានធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីអនុវត្តតាមការអញ្ជើញ ឬការចាត់តាំងទាំងនោះ ?
ការមើលថែដល់អ្នកដែលត្រូវការជំនួយ ។ តើយើងអាចធ្វើ ឬនិយាយអ្វីខ្លះដើម្បីលួងលោមដល់ជនដែលអាចមានអារម្មណ៍ឯកោ ឬឃ្លាតឆ្ងាយពីព្រះវរបិតាសួគ៌ ?
ការអញ្ជើញមនុស្សទាំងអស់ឲ្យទទួលយកដំណឹងល្អ ។ តើមានវិធីអ្វីខ្លះ ដែលយើងអាចជួយអ្នកដទៃទទួលអារម្មណ៍នៃសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?
រួបរួមក្រុមគ្រួសារសម្រាប់ភាពអស់កល្បភាពអស់កល្បជានិច្ច ។ តើយើងអាចចែកចាយគំនិតអ្វីខ្លះជាមួយនឹងគ្នាដើម្បីជួយយើងពង្រឹងក្រុមគ្រួសាររបស់យើង ?

នៅចុងបញ្ចប់នៃមេរៀននេះ សូមធ្វើនូវអ្វីដែលត្រឹមត្រូវដូចខាងក្រោមនេះ ៖

ថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីគោលការណ៍ដែលបានបង្រៀន ។
រំឭកសមាជិកថ្នាក់ ឬកូរ៉ុមអំពីផែនការ និងការអញ្ជើញទាំងឡាយដែលបានដាក់អំឡុងការប្រជុំ ។

បង្រៀនគោលលទ្ធិ

ដឹកនាំដោយអ្នកដឹកនាំជាមជ្ឈិមវ័យ ឬជាយុវវ័យម្នាក់ មានរយៈពេល ២៥–៣៥ នាទី

រៀបចំខ្លួនខាងវិញ្ញាណ

ព្រះកំពុងមើលថែយើង និងប្រទានពរជ័យដល់យើងជានិច្ច ។ ប៉ុន្តែជាមួយនឹងការរំខាន និងការល្បួងទាំងអស់ដែលយើងប្រឈមមុខ វាងាយស្រួលក្នុងការភ្លេចទ្រង់ណាស់ ។ រឿងដូចគ្នានេះបានកើតឡើងចំពោះសាសន៍អ៊ីស្រាអែលជាច្រើនដង ដោយរួមទាំងនៅគ្រាលំបាកដែលពួកគេបានវង្វេងនៅទីរហោស្ថានផងដែរ ។ ប៉ុន្តែព្រះអម្ចាស់បានដឹកនាំពួកគេដោយសេចក្តីមេត្តាករុណាទៅកាន់ដែនដីសន្យា—ជាកន្លែងនៃការលួងលោម និងមានការល្បួងជាច្រើន ដែលពួកគេអាចនឹងត្រូវបានល្បួងឲ្យភ្លេចទ្រង់ម្តងទៀត ។ សេចក្តីណែនាំរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុង ចោទិយកថា ៦ គឺក្នុងគោលបំណងដើម្បីជួយសាសន៏អ៊ីស្រាអែលឲ្យចងចាំទ្រង់ និងព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ជានិច្ច ( សូមមើល ខទី ៦–៩ ) ។

តើបងប្អូនអាចរក្សាព្រះអម្ចាស់ និងព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់នៅក្នុងចិត្តរបស់បងប្អូន—« ក្រែងភ្លេចព្រះយេហូវ៉ា » យ៉ាងដូចម្តេច ? ( ចោទិយកថា ៦:១២ ) ។ តើការចងចាំព្រះអម្ចាស់ជួយយើងឲ្យមានអំណរគុណនៅគ្រប់កាលៈទេសៈទាំងអស់នៃជីវិតរបស់យើងយ៉ាងដូចម្តេច ? កាលបងប្អូនរៀបចំខ្លួនដើម្បីបង្រៀន សូមពិចារណាការមើល ចោទិយកថា ១២:៦–៩, ១២ និង លូកា ១៧:១១–១៩ ។ បងប្អូនក៏អាចមើលសារលិខិតរបស់ប្រធាន ឌៀថើរ អេហ្វ អុជដូហ្វ ផងដែរ « Grateful in Any Circumstances » ( Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៤ ទំព័រ ៧០–៧៧ ) ។

យុវនារីកំពុងសិក្សា — ការចងចាំព្រះអម្ចាស់ជួយយើងឲ្យមានអំណរគុណនៅក្នុងគ្រប់កាលៈទេសៈនៃជីវិត ។

រៀនជាមួយគ្នា

ដើម្បីចាប់ផ្តើមការពិភាក្សាអំពីការចងចាំព្រះអម្ចាស់ បងប្អូនអាចអញ្ជើញយុវវ័យឲ្យចែកចាយបទពិសោធន៍នៅពេលពួកគេភ្លេចអ្វីមួយដែលសំខាន់ ។ តើវាមានលទ្ធផលអ្វីខ្លះ ? តើមានអ្វីកើតឡើងនៅពេលដែលយើងភ្លេចរឿងដ៏អស្ចារ្យដែលព្រះអម្ចាស់បានធ្វើសម្រាប់យើង ? សូមអញ្ជើញថ្នាក់ ឬកូរ៉ុមរបស់បងប្អូនដើម្បី មើល ចោទិយកថា ៦:៤–៩, ២០–២៥ ។ តើខគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀនអ្វីខ្លះអំពីការចងចាំសេចក្តីល្អរបស់ព្រះនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ? សូមជ្រើសរើសសកម្មភាពមួយ ឬច្រើនដែលមានខាងក្រោមនេះដើម្បីជួយអ្នកដែលបងប្អូនបង្រៀនឲ្យរៀនមានអំណរគុណកាន់តែច្រើនចំពោះសេចក្តីល្អរបស់ព្រះ ហើយបង្ហាញការដឹងគុណរបស់ពួកគេចំពោះទ្រង់ ។

ការអាន លូកា ១៧:១១–១៩ ជាមួយគ្នាអាចជួយខ្ញុំឲ្យគិតអំពីមូលហេតុដែលវាមានសារៈសំខាន់សម្រាប់យើងដើម្បីបង្ហាញអំណរគុណចំពោះព្រះ ។ សូមពិចារណាការសួរសំណួរណាដែលជួយពួកគេឲ្យប្រៀបធៀបដំណើររឿងនេះទៅនឹងជីវិតរបស់ពួកគេ ។ ឧទាហរណ៍ តើមានហេតុផលអ្វីខ្លះដែលអាចធ្វើឲ្យមនុស្សឃ្លង់ប្រាំបួននាក់ក្នុងចំណោមដប់នាក់មិនបានថ្លែងអំណរគុណដល់ព្រះអង្គសង្រ្គោះ ? ហេតុអ្វីពេលខ្លះយើងបរាជ័យក្នុងការបង្ហាញអំណរគុណចំពោះព្រះ ? សូមឲ្យអ្នកដែលបងប្អូនបង្រៀនគិតអំពីពេលដែលពួកគេមានអំណរគុណ ទោះបីនៅក្នុងគ្រាលំបាកក៏ដោយ ។ តើការបង្ហាញអំណរគុណមានឥទ្ធិពលអ្វីមកលើយើង ? ហេតុអ្វីវាចាំបាច់ត្រូវថ្លែងអំណរគុណចំពោះព្រះ ? ( សូមើលរូបភាពយោងនៅក្នុង « ធនធានគាំទ្រ » សម្រាប់ចម្លើយមួយចំនួន ) ។ តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីបង្ហាញអំណរគុណចំពោះព្រះ ?
មានទំនុកតម្កើងនៃការសរសើរ និងការថ្លែងអំណរគុណជាច្រើន ដូចជាបទ « តើទ្រង់ធំប៉ុនណា » និង « ចូររាប់ព្រះពរ » ( ទំនុកតម្កើង ទំព័រ ៣៨, ១៥០ ) ។ បងប្អូនអាចសូមឲ្យយុវវ័យស្វែងរកពាក្យនៃទំនុកតម្កើងទាំងនេះចំពោះអ្វីៗដែលពួកគេមានអារម្មណ៍ថាមានអំណរគុណចំពោះ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានរកឃើញ និងពន្យល់ពីមូលហេតុដែលពួកគេដឹងគុណចំពោះអ្វីៗទាំងនោះ ។ បងប្អូនអាចច្រៀងទំនុកតម្កើងទាំងនេះពីរបីបទរួមគ្នាបាន ។
ប្រធាន ឌៀថើរ អេហ្វ អុជដុហ្វ « Grateful in Any Circumstances » ជួយយើងឲ្យយល់ពីរបៀបដើម្បីមានអំណរគុណកាន់តែច្រើន ។ វិធីមួយដើម្បីជួយយុវវ័យឲ្យរៀនពីសារលិខិតនេះគឺការបំបែកពួកគេជាក្រុមតូចៗ ហើយផ្តល់ឲ្យក្រុមនីមួយៗនូវផ្នែកមួយនៃសារលិខិតនេះ ។ សូមឲ្យពួកគេចែកចាយឃ្លា ឬប្រយោគមួយដែលពួកគេទទួលអារម្មណ៍សង្ខេបពីអ្វីដែលប្រធាន អុជដូហ្វ បានបង្រៀន ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យចែកចាយអ្វីមួយដែលពួកគេបានរៀនអំពីអំណរគុណ ។ ពួកគេក៏អាចមើលវីដេអូនេះផងដែរ « President Russell M. Nelson on the Healing Power of Gratitude » ( នៅលើគេហទំព័រChurchofJesusChrist.org ) ។ តើយើងអាចធ្វើអ្វីដើម្បី « មានការដឹងគុណនៅគ្រប់កាលៈទេសៈ » មិនថាអំណរគុណនោះជាអ្វីនោះទេ ? តើគំរូអ្វីខ្លះ ដែលយើងបានមើលឃើញអំពីមនុស្សដែលមានការដឹងគុណ ទោះជាស្ថិតក្នុងស្ថានភាពលំបាកយ៉ាងណាក្ដី ?

ធ្វើសកម្មភាពដោយសេចក្ដីជំនឿ

សូមលើកទឹកចិត្តសមាជិកថ្នាក់ ឬកូរ៉ុមឲ្យសញ្ជឹងគិត ហើយកត់ត្រាអ្វីដែលពួកគេនឹងធ្វើដើម្បីធ្វើតាមការបំផុសគំនិត ដែលពួកគេបានទទួលនៅថ្ងៃនេះ ។ ពួកគេអាចចែកចាយគំនិតរបស់ពួកគេបាន ប្រសិនបើពួកគេចង់ចែកចាយ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យគិត អំពីរបៀបដែលការធ្វើតាមចំណាប់អារម្មណ៍របស់ពួកគេនឹងពង្រឹងទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

ធនធានគាំទ្រ

ម៉ូសាយ ២:១៩–២៤ ( យើងគួរតែកោតសរសើរ និងថ្លែងអំណរគុណដល់ព្រះ ) ។
អាលម៉ា ៣៤:៣៨; ៣៧:៣៧; គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៤៦:៣២; ៥៩:៧, ១៥–២១ ( យើងគួរតែថ្លែងអំណរគុណក្នុងគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់ )
ទំនុកដំកើង ១០៧:៨–៩; ភីលីព ៤:៦–៧; គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៧៨:១៩ ( ពរជ័យនៃអំណរគុណ )
ឌេល ជី រិនឡាន់ « Consider the Goodness and Greatness of God » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០២០ ទំព័រ ៤១–៤៤
« ការដឹងគុណ » ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ( កូនសៀវភៅឆ្នាំ ២០១១ ) ទំព័រ ១៨

ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ

ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានស្គាល់ពួកអ្នកដើរតាមទ្រង់ និងដឹងថាតើពួកគេអាចប្រែក្លាយទៅជានរណា ។ ចំណេះដឹងនេះជះឥទ្ធិពលដល់របៀបដែលទ្រង់បានបង្រៀនពួកគេ ។ តើបងប្អូនអាចរៀនអំពីចំណាប់អារម្មណ៍ តម្រូវការ និងឧបសគ្គរបស់អ្នកដែលបងប្អូនបង្រៀនយ៉ាងដូចម្តេច ដើម្បីបងប្អូនអាចបង្រៀនពួកគេឲ្យកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព ?