« ថ្ងៃទី ២៤ ខែ ធ្នូ ។ តើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ចំពោះខ្ញុំដោយរបៀបណា ? បុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់កូរ៉ុមបព្វជិតភាពអើរ៉ុន និងថ្នាក់យុវនារី ៖ ប្រធានបទខាងគោលលទ្ធិឆ្នាំ ២០២៣ ( ឆ្នាំ ២០២២ )
« ថ្ងៃទី ២៤ ខែ ធ្នូ ។ តើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ចំពោះខ្ញុំដោយរបៀបណា ? » ចូរមកតាមខ្ញុំ — សម្រាប់កូរ៉ុមបព្វជិតភាពអើរ៉ុន និងថ្នាក់យុវនារី ៖ ប្រធានបទខាងគោលលទ្ធិឆ្នាំ ២០២៣
ថ្ងៃទី ២៤ ខែ ធ្នូ
តើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ចំពោះខ្ញុំដោយរបៀបណា ?
បុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់
ប្រឹក្សាជាមួយគ្នា
ដឹកនាំដោយសមាជិកថ្នាក់ម្នាក់ ឬគណៈប្រធានកូរ៉ុម មានរយៈពេលប្រហែល ១០–២០ នាទី
នៅដើមការប្រជុំ សូមសូត្ររួមគ្នានូវ បាវចនាយុវនារី ឬ បាវចនាកូរ៉ុមបព្វជិតភាពអើរ៉ុន ។ បន្ទាប់មកសូមដឹកនាំការពិភាក្សាមួយអំពីកិច្ចការនៃសេចក្តីសង្រ្គោះ និងភាពតម្កើងឡើង ដោយប្រើសំណួរមួយ ឬច្រើនដូចខាងក្រោម ឬសំណួររបស់បងប្អូនផ្ទាល់ ( សូមមើល ក្បួនខ្នាតទូទៅ ១០.២, ១១.២ ) ។ ដាក់ផែនការដើម្បីអនុវត្តតាមអ្វីដែលបងប្អូនពិភាក្សា ។
-
ការរស់នៅតាមដំណឹងល្អ ។ តើយើងកំពុងស្វែងរកអំណរក្នុងការដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទយ៉ាងដូចម្តេច ?
-
ការមើលថែដល់អ្នកខ្វះខាត ។ តើនរណានៅក្នុងវួដ ឬសហគមន៍របស់យើងត្រូវការជំនួយរបស់យើង ? តើយើងអាចជួយពួកគេបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?
-
ការអញ្ជើញមនុស្សទាំងអស់ឲ្យទទួលយកដំណឹងល្អ ។ តើយើងអាចជួយគ្នាទៅវិញទៅមករៀបចំខ្លួនដើម្បីបម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាយ៉ាងដូចម្តេច ?
-
ការបង្រួបបង្រួមក្រុមគ្រួសារសម្រាប់ភាពអស់កល្បភាពអស់កល្បជានិច្ច ។ តើយើងអាចរួមចំណែកនៅក្នុងកិច្ចខិតខំរបស់វួដយើងដើម្បីធ្វើកិច្ចការពង្សប្រវត្តិ និងព្រះវិហារបរិសុទ្ធយ៉ាងដូចម្តេច ?
នៅចុងបញ្ចប់នៃមេរៀននេះ សូមធ្វើកិច្ចការដូចខាងក្រោម តាមការគួរ ៖
-
ថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីគោលការណ៍ដែលបានបង្រៀន ។
-
រំឭកសមាជិកថ្នាក់ ឬកូរ៉ុមអំពីផែនការ និងការអញ្ជើញទាំងឡាយដែលបានដាក់អំឡុងការប្រជុំ ។
បង្រៀនគោលលទ្ធិ
ដឹកនាំដោយអ្នកដឹកនាំជាមជ្ឈិមវ័យ ឬយុវវ័យម្នាក់ រយៈពេលប្រហែល ២៥–៣៥ នាទី
រៀបចំខ្លួនខាងវិញ្ញាណ
ពីមុនទ្រង់បានប្រសូតព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទត្រូវបានស្គាល់ថាជាព្រះយេហូវ៉ាដ៏មហិមា ។ ទ្រង់គឺជាបុត្រ « ជាទីស្ងួនភ្ងា និងជាទីជម្រើសចាប់តាំងពីដើមដំបូងមក » របស់ព្រះវរបិតា ( ម៉ូសេ ៤:២ ) ពេញដោយសិរីរុងរឿង ព្រះគុណ និងសេចក្តីពិត ( សូមមើល យ៉ូហាន ១៧:៥; គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៩៣:១១ ) ។ ប៉ុន្តែនៅពេលទ្រង់បានប្រសូត ម៉ារា « ផ្តេកទ្រង់ក្នុងស្នូក ពីព្រោះក្នុងផ្ទះសំណាក់គ្មានកន្លែងណានៅទេ » ( លូកា ២:៧ ) ។ ហេតុអ្វីបានជាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានព្រះទ័យទទួលយកតួនាទីរបស់ទ្រង់ជាព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទោះបីមានន័យថា ត្រូវយាងមកផែនដីក្នុងស្ថានភាពដ៏ទាបបំផុតក៏ដោយ ? ចម្លើយដ៏សាមញ្ញរបស់ទ្រង់គឺថាទ្រង់ស្រឡាញ់យើង ។ នៅពេលនីហ្វៃ បានឃើញការប្រសូតរបស់ព្រះអង្គសង្រ្គោះនៅក្នុងទស្សននិមិត្ត នោះលោកបានថ្លែងទីបន្ទាល់អំពី « សេចក្ដីស្រឡាញ់នៃព្រះ ដែលមានសាយសព្វនៅក្នុងចិត្តនៃកូនចៅមនុស្ស ហេតុដូច្នោះហើយ នោះគឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ ដែលគួរឲ្យប្រាថ្នាដ៏លើសលប់ជាងអ្វីៗទាំងអស់ » ( នីហ្វៃទី ១ ១១:២២ ) ។
បុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់គឺជាពេលវេលាពិសេសដើម្បីសញ្ជឹងគិត ពីរបៀបដែលការប្រសូតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងពលិកម្មដ៏ធួនរបស់ទ្រង់បង្ហាញពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ចំពោះបងប្អូន ។ កាលដែលបងប្អូនរៀបចំដើម្បីជួយយុវវ័យ ដែលបងប្អូនបង្រៀនឲ្យទទួលអារម្មណ៍នៃសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ សូមពិចារណាមើល លូកា ៤:១៦–២១; យ៉ូហាន ៣:១៦–១៧; នីហ្វៃទី ៣ ២៧:១៣–១៦; និងសារលិខិតរបស់អែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន « The Love of God » ( Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០២១ ទំព័រ ១៦–១៩ ) ។
រៀនជាមួយគ្នា
នៅពេលថ្នាក់ ឬកូរ៉ុមរបស់បងប្អូន ជិតឈានដល់ចុងបញ្ចប់នៃការសិក្សារបស់បងប្អូនអំពីព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីសម្រាប់ឆ្នាំនេះ បងប្អូនអាចសុំឲ្យយុវវ័យចែកចាយរឿងមួយចំនួនដែលពួកគេចូលចិត្តនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្ហាញ ពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ចំពោះមនុស្សជុំវិញទ្រង់ ។ បងប្អូនក៏អាចអានរឿងទាំងនេះជាមួយគ្នាផងដែរ ។ តើរឿងទាំងនេះបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះ អំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះចំពោះយើង ? ដើម្បីជួយបងប្អូនឲ្យពិភាក្សាបន្ថែមទៀតអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ សូមប្រើសកម្មភាពដូចខាងក្រោមនេះ ៖
-
សូមអញ្ជើញសមាជិកថ្នាក់ ឬកូរ៉ុមរបស់បងប្អូនឲ្យគិតពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានចំពោះយើង ដូចជាផ្កាមួយបាច់ដ៏ស្រស់ស្អាត ( សូមមើល រ័សុល អិម ណិលសុន « Divine Love » Ensign ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០០៣ ទំព័រ ២៤ ) ។ សូមពិចារណាឲ្យយុវវ័យម្នាក់ៗនូវរូបផ្កាក្រដាសមួយ ហើយសុំឲ្យពួកគេម្នាក់ៗអានវគ្គបទគម្ពីរមួយនៅក្នុង « ធនធានគាំទ្រ » ។ សូមសុំឲ្យពួកគេសរសេរអ្វីដែលពួកគេរៀនអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវមានចំពោះយើង នៅលើរូបផ្កាក្រដាសរបស់ពួកគេ ។ នៅពេលពួកគេចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានរៀន នោះពួកគេអាចដាក់រូបផ្ការបស់ពួកគេរួមគ្នាដើម្បីបង្កើតជាបាច់ផ្កាមួយ ។ តើយើងអាចស្គាល់កាន់តែប្រសើរអំពីវិធីដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ចំពោះយើងដោយរបៀបណា ?
-
ទំនុកតម្កើងមួយចំនួនរៀបរាប់ពីវិធី ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ចំពោះយើង ( ឧទាហរណ៍ សូមមើល « ខ្ញុំដឹងថាព្រះប្រោសលោះខ្ញុំនៅរស់ » ទំនុកតម្កើង ល.រ. ៧៦ ) ។ សមាជិកថ្នាក់ ឬកូរ៉ុមអាចជ្រើសយកទំនុកតម្កើងមួយ ហើយចែកចាយបទពិសោធន៍ ពេលពួកគេបានទទួលអារម្មណ៍នៃសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ តាមរបៀបដែលស្រដៀងគ្នានឹងអ្នកដែលបានរៀបរាប់នៅក្នុងទំនុកតម្កើង ។ តើវិធីមួយចំនួនផ្សេងទៀតដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ចំពោះយើងមានអ្វីខ្លះ ? ក្នុងនាមជាអ្នកដើរតាមព្រះគ្រីស្ទ តើយើងអាចជួយអ្នកដទៃទទួលអារម្មណ៍នៃសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់យ៉ាងដូចម្តេច ?
-
មានគំនិតខុសឆ្គងជាច្រើននៅក្នុងពិភពលោកនេះអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះចំពោះយើង ។ ឧទាហរណ៍ មនុស្សមួយចំនួនអាចគិតថា ពេលមនុស្សមានបាន ឬរីកចម្រើន វាមានន័យថា ព្រះស្រឡាញ់ពួកគេច្រើនជាងមនុស្សដទៃ ។ មនុស្សមួយចំនួនអាចមានអារម្មណ៍ថា បើព្រះពិតជាស្រឡាញ់យើង នោះទ្រង់នឹងទទួលយកយើងនូវអ្វីដែលយើងមាន ហើយមិនសុំឲ្យយើងផ្លាស់ប្ដូរឡើយ ។ តើសារលិខិតខុសឆ្គងអ្វីខ្លះដែលយើងបានធ្លាប់ឮអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ ? ដើម្បីជួយតតាំងនឹងសារលិខិតខុសឆ្គងទាំងនេះ បងប្អូនអាចសុំឲ្យយុវវ័យរំឭកសារលិខិតរបស់អែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន « The Love of God » ឬប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក « Love and Law » ( Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៩ ទំព័រ ២៦–២៩ ) ។ តើសេចក្ដីពិតអ្វីទៅដែលយើងរកឃើញនៅក្នុងសារលិខិតទាំងនេះ ដែលជួយយើងឲ្យយល់ពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះចំពោះយើង ?
ធ្វើសកម្មភាពដោយសេចក្ដីជំនឿ
សូមលើកទឹកចិត្តសមាជិកថ្នាក់ ឬកូរ៉ុមឲ្យសញ្ជឹងគិត ហើយកត់ត្រាអ្វីដែលពួកគេនឹងធ្វើដើម្បីធ្វើតាមការបំផុសគំនិត ដែលពួកគេបានទទួលនៅថ្ងៃនេះ ។ ពួកគេអាចចែកចាយគំនិតរបស់ពួកគេបាន ប្រសិនបើពួកគេចង់ចែកចាយ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យគិត អំពីរបៀបដែលការធ្វើតាមចំណាប់អារម្មណ៍របស់ពួកគេនឹងពង្រឹងទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ធនធានគាំទ្រ
-
យ៉ូហាន ៣:១៦–១៧; ១៥:៩–១៣; រ៉ូម ៨:៣៥–៣៩; ហេព្រើរ ១២:៥–៦, ៩–១១; នីហ្វៃទី ១ ១១:២១–២៣; អាលម៉ា ៧:១១–១២; នីហ្វៃទី ៣ ១១:១៣–១៧; មរ៉ូណៃ ៧:៤៥–៤៨
-
ម៉ៃឃល ចន យូ ថេ « Our Personal Savior » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០២ ១ ទំព័រ ៩៩–១០១
-
តាណែឡា ប៊ី វ៉ាកូឡូ « God Loves His Children » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០២១ ទំព័រ ៩៤–៩៦