« ថ្ងៃទី ៩–១៥ ខែ កញ្ញា ៖ ‹ ដំណឹងដ៏រីករាយមួយពីសេចក្ដីអំណរយ៉ាងអស្ចារ្យ › ។ ហេលេមិន ១៣–១៦ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់គេហដ្ឋាន និងសាសនាចក្រ ៖ ព្រះគម្ពីរមរមន ឆ្នាំ ២០២៤ ( ឆ្នាំ ២០២៣ )
« ថ្ងៃទី ៩–១៥ ខែ កញ្ញា ។ ហេលេមិន ១៣–១៦ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់គេហដ្ឋាន និងសាសនាចក្រ ៖ ឆ្នាំ ២០២៤ ( ឆ្នាំ ២០២៣ )
ថ្ងៃទី ៩–១៥ ខែ កញ្ញា ៖ « ដំណឹងដ៏រីករាយមួយពីសេចក្ដីអំណរយ៉ាងអស្ចារ្យ »
ហេលេមិន ១៣–១៦
នៅគ្រាដំបូងដែលសាំយូអែលជាសាសន៍លេមិនបានព្យាយាមចែកចាយ « ដំណឹងដ៏រីករាយ » នៅទីក្រុងសារ៉ាហិមឡា ( ហេលេមិន ១៣:៧ ) ពួកសាសន៍នីហ្វៃដែលមានចិត្តរឹងរូសបានបដិសេធលោក ហើយបណ្ដេញលោកចេញ ។ បងប្អូនអាចនិយាយបានថា វាដូចជាពួកគេសង់ជញ្ជាំងដ៏ក្រាស់មួយហ៊ុមព័ទ្ធដួងចិត្តរបស់ពួកគេ ដែលរារាំងពួកគេមិនឲ្យទទួលយកសារលិខិតរបស់សាំយូអែលបាន ។ សាំយូអែលយល់អំពីសារៈសំខាន់នៃសារលិខិតដែលលោកបានថ្លែង ហើយបានបង្ហាញសេចក្ដីជំនឿដោយការធ្វើតាមបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះ « ថាលោកត្រូវត្រឡប់ទៅវិញ ហើយព្យាករ » ( ហេលេមិន ១៣:៣ ) ។ ដូចជាសាំយូអែលដែរ យើងទាំងអស់គ្នាជួបប្រទះនឹងជញ្ជាំងនេះ នៅពេលយើង « រៀបចំផ្លូវថ្វាយព្រះអម្ចាស់ » ( ហេលេមិន ១៤:៩ ) ហើយព្យាយាមធ្វើតាមពួកព្យាការីរបស់ទ្រង់ ។ ហើយដូចជាសាំយូអែលដែរ យើងក៏ថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ « ដែលពិតជានឹងយាងមក » ហើយអញ្ជើញមនុស្សទាំងអស់ឲ្យ « ជឿដល់ព្រះនាមទ្រង់ » ផងដែរ ( ហេលេមិន ១៣:៦; ១៤:១៣ ) ។ ពុំមែនមនុស្សគ្រប់រូបនឹងស្ដាប់តាមនោះទេ ហើយមនុស្សមួយចំនួនអាចនឹងជំទាស់នឹងយើងខ្លាំងផងដែរ ។ ប៉ុន្តែអស់អ្នកដែលជឿទៅលើសារលិខិតនេះ ដោយមានសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះគ្រីស្ទ ពួកគេនឹងរកឃើញថា សារលិខិតនេះគឺពិតជា « ដំណឹងដ៏រីករាយអំពីសេចក្ដីអំណរយ៉ាងអស្ចារ្យ » មែន ( ហេលេមិន ១៦:១៤ ) ។
គំនិតសម្រាប់ការរៀនសូត្រនៅឯគេហដ្ឋាន និងសាសនាចក្រ
ព្រះអម្ចាស់ប្រទានការព្រមានតាមរយៈពួកព្យាការីរបស់ទ្រង់ ។
នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ពេលខ្លះពួកព្យាការីត្រូវបានប្រៀបធៀបទៅនឹងអ្នកចាំយាមនៅលើកំផែង ឬប៉មមួយ ដែលព្រមានអំពីគ្រោះថ្នាក់នានា ( សូមមើល អេសាយ ៦២:៦; អេសេគាល ៣៣:១–៧ ) ។ នៅពេលដែលបងប្អូនសិក្សាពាក្យរបស់សាំយូអែលនៅក្នុង ហេលេមិន ១៣ សូមពិចារណាថា តើលោកប្រៀបដូចជាអ្នកចាំយាមដោយរបៀបណាចំពោះបងប្អូន ។ តើលោកនិយាយអ្វីខ្លះ ដែលមើលទៅដូចជាទាក់ទងទៅនឹងសម័យរបស់យើង ? ( សូមមើលជាពិសេស ខទី ៨, ២១–២២, ២៦–២៩, ៣១ និង ៣៨ ) ។ ឧទាហរណ៍ តើសាំយូអែលបានបង្រៀនអ្វីខ្លះអំពីការប្រែចិត្ត ? អំពីភាពរាបសា និងទ្រព្យសម្បត្តិ ? អំពីការស្វែងរកសុភមង្គល « ដោយធ្វើអំពើទុច្ចរិត » ?
បងប្អូនក៏អាចស្រាវជ្រាវក្នុងសារលិខិតសន្និសីទនាពេលថ្មីៗនេះរកមើលការព្រមានស្រដៀងគ្នានេះ ដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានតាមរយៈព្យាការីសម័យទំនើបផងដែរ ។ តើបងប្អូនមានអារម្មណ៍បំផុសគំនិតឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះអំពីការព្រមានទាំងនេះ ?
ព្រះអញ្ជើញខ្ញុំឲ្យប្រែចិត្ដ ។
ការព្រមានរបស់សាំយូអែលអំពីការជំនុំជម្រះរបស់ព្រះតែងតែមានបញ្ចូលនូវការអញ្ជើញដ៏មេត្តាករុណាមួយឲ្យប្រែចិត្តជានិច្ច ។ សូមរកមើលការអញ្ជើញទាំងនេះនៅទូទាំង ហេលេមិន ១៣–១៥ ( សូមមើលជាពិសេស ហេលេមិន ១៣:៦–១១; ១៤:១៥–១៩; ១៥:៧–៨ ) ។ តើបងប្អូនរៀនអ្វីខ្លះចេញមកពីខគម្ពីរទាំងនេះអំពីការប្រែចិត្ត ? មនុស្សខ្លះយល់ថា ការប្រែចិត្ដគឺជាការដាក់ទោសដ៏ឃោរឃៅមួយ—ជាអ្វីដែលត្រូវចៀសវាង ។ តាមគំនិតរបស់បងប្អូនផ្ទាល់ តើសាំយូអែលចង់ឲ្យពួកសាសន៍នីហ្វៃមើលទៅការប្រែចិត្តតាមរបៀបណាវិញ ?
ដើម្បីឲ្យការសិក្សារបស់បងប្អូនកាន់តែស៊ីជម្រៅ បងប្អូនអាចអានសារលិខិតរបស់ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន « We Can Do Better and Be Better » បាន ( Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៩ ទំព័រ ៦៧ ) ។ តើលោកកំណត់និយមន័យការប្រែចិត្ដយ៉ាងដូចម្តេច ? តើពរជ័យនៃការប្រែចិត្តដោយស្មោះ ដែលបងប្អូនរកឃើញនៅក្នុងសារលិខិតរបស់លោកមានអ្វីខ្លះ ? បងប្អូនក៏អាចស្វែងរកអ្វីដែលជាក់លាក់ ដែលព្យាការីបានអញ្ជើញយើងឲ្យផ្លាស់ប្ដូរផងដែរ ។ តើព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធប្រាប់បងប្អូនថា បងប្អូនត្រូវតែផ្លាស់ប្ដូរអ្វីខ្លះ ? សូមពិចារណាសរសេរវិវរណៈផ្ទាល់ខ្លួនដែលបងប្អូនទទួលបាន ។
តើការប្រែចិត្តខុសពីការគ្រាន់តែផ្លាស់ប្ដូរឥរិយាបថរបស់បងប្អូនយ៉ាងដូចម្ដេច ? ហេតុអ្វីវាមានសារៈសំខាន់ក្នុងការទទួលយកការអញ្ជើញរបស់ព្រះឲ្យប្រែចិត្ដ ? នៅពេលដែលបងប្អូនពិចារណាអំពីរឿងនេះ សូមពិចារណាច្រៀង ឬស្តាប់ទំនុកតម្កើងមួយបទ ដែលបង្ហាញពីការអញ្ជើញនេះដូចជាបទ « ឱ! បញ្ញាត្តិទន់ភ្លន់ទ្រង់ » ( ទំនុកតម្កើង ល.រ. ៦៨ ) ។
សូមមើលផងដែរ « ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនឹងជួយអ្នក » ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ៖ សេចក្តីណែនាំដើម្បីធ្វើការជ្រើសរើស ទំព័រ ៦–៩; « Repentance: A Joyful Choice » និង « Principles of Peace: Repentance » ( វីដេអូ ) នៅក្នុងបណ្ណាល័យដំណឹងល្អ; Gospel Topics « Repentance » នៅក្នុងបណ្ណាល័យដំណឹងល្អ ។
ព្រះបានបញ្ជូនទីសម្គាល់ និងការដ៏អស្ចារ្យជាច្រើន ដើម្បីថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីការប្រសូត្រ និងការសុគតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
នៅក្នុង ហេលេមិន ១៤ សាំយូអែលពន្យល់ថា ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានទីសម្គាល់ជាច្រើនអំពីការប្រសូត និងការសុគតរបស់ព្រះអង្គសង្រ្គោះដើម្បីឲ្យមនុស្ស « អាចស្គាល់នូវ…ការយាងមករបស់ទ្រង់ » និង « ជឿដល់ព្រះនាមទ្រង់ » ( ហេលេមិន ១៤:១២ ) ។ នៅពេលបងប្អូនសិក្សា ហេលេមិន ១៤ សូមកត់ចំណាំទីសម្គាល់អំពីការប្រសូតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុង ខទី ១–៨ និងទីសម្គាល់អំពីការសុគតរបស់ទ្រង់នៅក្នុង ខទី ២០–២៨ ។ ហេតុអ្វីបងប្អូនគិតថា ទីសម្គាល់ទាំងនេះនឹងជារបៀបដ៏មានប្រសិទ្ធភាពដើម្បីបង្ហាញពីការប្រសូត និងការសុគតរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទយ៉ាងដូច្នេះ ?
ទីសម្គាល់ខ្លះទៀតដែលមានលក្ខណៈផ្ទាល់ខ្លួន និងមិនសូវអស្ចារ្យអាចជួយយើងឲ្យ « ជឿដល់ព្រះនាម [ របស់ព្រះអង្គសង្រ្គោះ ] » បាន ។ តើទ្រង់បានធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីពង្រឹងជំនឿរបស់បងប្អូនទៅលើទ្រង់ ?
តើមានការព្រមានឲ្យប្រុងប្រយ័ត្នអ្វីខ្លះ ដែលប្រាប់ពីទីសម្គាល់ទាំងឡាយនៅក្នុង ហេលេមិន ១៦:១៣–២៣ ? តើបងប្អូនអាចចៀសវាងពីអាកប្បកិរិយារបស់មនុស្សដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះដោយរបៀបណា ?
សូមមើលផងដែរ អាលម៉ា ៣០:៤៣–៥២; រ៉ូណល អេ រ៉ាសបាន « By Divine Design » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៧ ទំព័រ ៥៥–៥៧ ។
ការវាយផ្ចាលមកពីព្រះអម្ចាស់គឺជាសញ្ញានៃសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ ។
ពាក្យសម្តីរបស់សាំយូអែលមាននូវការប្រដៅដ៏តឹងរឹងជាច្រើន ប៉ុន្តែ ហេលេមិន ១៥:៣ ផ្តល់ឲ្យយើងនូវទស្សនវិស័យអំពីការវាយផ្ចាលមកពីព្រះអម្ចាស់ ។ តើការវាយផ្ចាលមកពីព្រះអម្ចាស់អាចជាសញ្ញានៃសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់បានយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើបងប្អូនឃើញភស្តុតាងអ្វីខ្លះអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងសេចក្ដីមេត្តាករុណារបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងការព្យាករ និងការព្រមានទាំងឡាយរបស់សាំយូអែល ?
សូមពិចារណាសិក្សាសារលិខិតរបស់អែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន « As Many as I Love, I Rebuke and Chasten » ( Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១១ ទំព័រ ៩៧–១០០ ) ហើយស្វែងរកគោលបំណងចំនួនបីនៃការវាយផ្ចាលដ៏ទេវភាព ។ តើបងប្អូនបានឃើញព្រះធ្វើការតាមរបៀបទាំងនេះនៅក្នុងជីវិតរបស់បងប្អូននៅពេលណា ?
ព្យាការីចង្អុលបង្ហាញខ្ញុំឲ្យទៅរកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
នៅក្នុង ហេលេមិន ១៦ តើបងប្អូនរៀនអ្វីខ្លះមកពីអ្នកទាំងឡាយដែលទទួលយកការបង្រៀនរបស់សាំយូអែល ? តើបងប្អូនរៀនអ្វីខ្លះមកពីអ្នកទាំងឡាយដែលបដិសេធលោក ? សូមគិតអំពីរបៀបដែលការធ្វើតាមព្យាការីនៅរស់ បានជួយបងប្អូនឲ្យខិតទៅកាន់តែជិតព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
គំនិតសម្រាប់បង្រៀនកុមារ
ព្រះអាចមានព្រះបន្ទូលមកកាន់ខ្ញុំនៅក្នុងចិត្តរបស់ខ្ញុំបាន ។
-
តើបងប្អូនអាចបង្រៀនកូនៗរបស់បងប្អូនថា ព្រះអាចមានបន្ទូលទៅកាន់ដួងចិត្តរបស់យើង ដូចដែលទ្រង់បានប្រព្រឹត្តចំពោះសាំយូអែលដោយរបៀបណា ? ប្រហែលជាបងប្អូនអាចសុំឲ្យកូនៗបង្ហាញអំពីវិធីផ្សេងៗដើម្បីទាក់ទងគ្នាដោយពុំចាំបាច់និយាយទេ ( ដូចជាកាយវិការ ឬការបង្ហាញតាមរយៈទឹកមុខ ) ។ ការណ៍នេះអាចនាំឲ្យមានការពិភាក្សាអំពីវិធីផ្សេងៗ ដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយនឹងយើង ។ ជាផ្នែកមួយនៃការពិភាក្សានេះ បងប្អូន និងកូនៗរបស់បងប្អូនអាចមើលរូបភាពសាំយូអែលជាសាសន៍លេមិន ( គម្រោងមេរៀននេះមានរូបភាពពីរ ) ហើយអាន ហេលេមិន ១៣:២–៥ នៅពេលដែលកូនៗរបស់បងប្អូនស្តាប់រករបៀបដែលព្រះមានបន្ទូលប្រាប់សាំយូអែលអំពីអ្វីដែលត្រូវនិយាយ ។
-
ពួកយើងជាច្រើន—ជាពិសេសកុមារ—ត្រូវការជំនួយក្នុងការរៀនដើម្បីស្គាល់អំពី របៀប និង ពេល ព្រះមានបន្ទូលមកកាន់យើង ។ បងប្អូនអាចប្រាប់កូនៗរបស់បងប្អូនអំពីគ្រាមួយ ដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានជួយបងប្អូនឲ្យដឹងនៅក្នុងចិត្តរបស់បងប្អូនអំពីអ្វីដែលព្រះសព្វព្រះទ័យឲ្យបងប្អូនធ្វើ ឬនិយាយ ។ សូមពន្យល់ពីរបៀបដែលបងប្អូនបានដឹងថា ព្រះបានប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយនឹងបងប្អូន ។ ប្រហែលជាកូនៗរបស់បងប្អូនក៏អាចចែកចាយបទពិសោធន៍ស្រដៀងគ្នានេះ ដែលពួកគេធ្លាប់មានផងដែរ ។
ពួកព្យាការីបង្រៀនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
-
ការច្រៀងជាមួយគ្នានូវបទ « Samuel Tells of the Baby Jesus » ( Children’s Songbook ទំព័រ ៣៦ ) អាចជាវិធីដ៏ល្អមួយដើម្បីបង្រៀនកូនៗរបស់បងប្អូននូវអ្វីដែលសាំយូអែលបានបង្រៀនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ មួយទៀតគឺការចែកចាយនៅក្នុង « ជំពូកទី ៤០ ៖ សាំយូអែលជាសាសន៍លេមិនប្រាប់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ( ដំណើររឿងព្រះគម្ពីរមរមន ទំព័រ ១១១–១១៣ ) ។ តើសាំយូអែលបានបង្រៀនអ្វីខ្លះអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ? ប្រហែលជាបងប្អូនក៏អាចចែកចាយនូវអ្វីដែលព្យាការីសម័យទំនើបបង្រៀនអំពីទ្រង់បានផងដែរ ។ តើពាក្យសម្ដីរបស់ពួកព្យាការីស្ថាបនាសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងទៅលើទ្រង់ដោយរបៀបណា ?
ខ្ញុំមានពរនៅពេលខ្ញុំធ្វើតាមព្យាការី ។
-
បងប្អូនអាចស្ថាបនាទំនុកចិត្តរបស់កូនៗរបស់បងប្អូនទៅលើព្យាការី តាមរយៈការបង្ហាញពួកគេនូវគំរូរបស់មនុស្សដែលស្មោះត្រង់ទាំងឡាយ ។ គំរូទាំងនេះមាននៅក្នុង ហេលេមិន ១៦:១, ៥ ។ នៅពេលដែលបងប្អូនអាន កូនៗរបស់បងប្អូនអាចក្រោកឈរឡើង នៅពេលពួកគេឮអ្វីដែលមនុស្សបានធ្វើ នៅពេលពួកគេបានជឿលើពាក្យសម្តីរបស់សាំយូអែល ។ បន្ទាប់មក កាលបងប្អូនអាន ខទី ២ និង ៦ កូនៗរបស់បងប្អូនអាចអង្គុយចុះបាន ពេលពួកគេឮអ្វីដែលប្រជាជនបានធ្វើ នៅពេលពួកគេពុំបានជឿ ។ តើយើងអាចបង្ហាញថា យើងជឿលើពាក្យសម្ដីរបស់ព្យាការីនៅរស់តាមរបៀបណា ? សូមប្រាប់កូនៗរបស់បងប្អូនអំពីរបៀបដែលបងប្អូនទទួលបានពរជ័យ នៅពេលបងប្អូនធ្វើតាមដំបូន្មានរបស់ព្រះអម្ចាស់តាមរយៈព្យាការីរបស់ទ្រង់ ។