« ថ្ងៃទី ៣–៩ ខែ កុម្ភៈ ។ នីហ្វៃទី ២ ១–៥ ៖ ‹ ពួកយើងបានរស់នៅតាមរបៀបប្រកបដោយសុភមង្គល › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរមរមន ឆ្នាំ ២០២០ ( ឆ្នាំ ២០២០ )

« ថ្ងៃទី ៣–៩ ខែ កុម្ភៈ ។ នីហ្វៃទី ២ ១–៥ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២០

រូបភាព

អ័ដាម និង នាងអេវ៉ា ចាកចេញពីសួនច្បារអេដែន

អ័ដាម និង នាងអេវ៉ា ដោយ ដូក្លាស ហ្វ្រាយ័រ

ថ្ងៃទី ៣–៩ ខែ កុម្ភៈ

នីហ្វៃទី២ ១–៥

« ពួកយើងបានរស់នៅតាមរបៀបប្រកបដោយសុភមង្គល »

ព្រះគម្ពីរអាចបើកច្រកទ្វារឲ្យមានវិវរណៈផ្ទាល់ខ្លួន ។ នៅពេលបងប្អូនអាន នីហ្វៃទី ២ ១–៥ បងប្អូនអាចរកឃើញថា ព្រះអម្ចាស់មានអ្វីមួយច្បាស់លាស់ដែលទ្រង់សព្វព្រះទ័យចង់បង្រៀនដល់បងប្អូន ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន

បើសិនជាបងប្អូនបានដឹងថាជីវិតរបស់បងប្អូននឹងចូលមកដល់ទីបញ្ចប់ តើសារលិខិតចុងក្រោយដែលបងប្អូនចង់ចែកចាយជាមួយនឹងមនុស្សដែលបងប្អូនស្រឡាញ់បំផុតគឺជាអ្វី ? នៅពេលព្យាការីលីហៃបានដឹងថា លោកហៀបនឹងចូលដល់ទីបញ្ចប់នៃជីវិតលោក លោកបានប្រមូលកូនចៅរបស់លោកមកជួបជុំគ្នានៅនាទីចុងក្រោយដើម្បីព្យាករ ហើយចែកចាយនូវសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អ ដែលលោកស្រឡាញ់ជាមួយនឹងមនុស្សដែលលោកស្រឡាញ់ ។ លោកបានបង្រៀនអំពីសេរីភាព ការគោរពប្រតិបត្តិ ការធ្លាក់ចុះរបស់អ័ដាម និងនាងអេវ៉ា ការប្រោសលោះតាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងសេចក្តីអំណរ ។ ពុំមែនកូនចៅរបស់លោកទាំងអស់បានទទួលយកទីបន្ទាល់ចុងក្រោយរបស់លោកនោះទេ ប៉ុន្តែអ្នកទាំងឡាយណាដែលបានទទួលយក—ព្រមជាមួយនឹងមនុស្សរាប់លាននាក់ដែលបានអាននៅសព្វថ្ងៃនេះ—បានរកឃើញគោលការណ៍ទាំងឡាយសម្រាប់ការរស់នៅ « តាមរបៀបប្រកបដោយសុភមង្គល » នៅក្នុងទីបន្ទាល់របស់លោក ( នីហ្វៃទី ២ ៥:២៧ ) ។

រូបភាព

រូបសញ្ញាការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន

គំនិតយោបល់ផ្សេងៗសម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន

នីហ្វៃ ទី ២ ២

ខ្ញុំមានសេរីភាពដើម្បីជ្រើសរើសជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច

អែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន បានមានប្រសាសន៍ថា ៖ « ព្រះមានព្រះទ័យចង់ឲ្យកូនចៅរបស់ទ្រង់គួរតែធ្វើសកម្មភាពស្របតាមសិទ្ធិជ្រើសរើសខាងសីលធម៌ ដែលទ្រង់បានប្រទានដល់ពួកគេ ។… វាគឺជាផែនការរបស់ទ្រង់ និងព្រះទ័យរបស់ទ្រង់ ដែលយើងមានតួនាទីធ្វើការសម្រេចចិត្តជាចម្បងនៅក្នុងជីវិតផ្ទាល់របស់យើង » ( « មានឥស្សរភាពរហូតតទៅ ដើម្បីធ្វើសកម្មភាពដោយខ្លួនឯងEnsignឬ Liahonaខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៤ ទំព័រ ១៦ ) ។ នៅក្នុងការបង្រៀនរបស់លោកអំពីសិទ្ធិសេរីភាព លីហៃបានប្រាប់អំពីលក្ខខណ្ឌចាំបាច់ដែលធ្វើឲ្យមានសិទ្ធិសេរីភាពកើតឡើងបាន ហើយអាចជួយយើងឲ្យឈានទៅដល់សក្ដានុពលនៃទេវភាពរបស់យើង រួមមានដូចខាងក្រោម ៖

ការដឹងខុស និងត្រូវ ( នីហ្វៃទី ២ ២:៥ )
ក្រឹត្យវិន័យត្រូវបានប្រទានដល់មនុស្ស ( នីហ្វៃទី ២ ២:៥
ការផ្ទុយ ជម្រើសទាក់ទាយចិត្ត ( នីហ្វៃទី ២ ២:១១
អំណាចដើម្បីប្រព្រឹត្ត ( នីហ្វៃទី ២ ២:១៦

នៅពេលបងប្អូនអាន នីហ្វៃទី ២ ២ តើបងប្អូនរៀនអ្វីខ្លះអំពីលក្ខខណ្ឌនៃសិទ្ធិសេរីភាពនីមួយៗទាំងនេះ និងទំនាក់ទំនងរបស់វាចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមកនោះ ? តើនឹងមានអ្វីកើតឡើងចំពោះសិទ្ធិសេរីភាពរបស់យើង បើលក្ខខណ្ឌមួយ ឬច្រើននៃលក្ខខណ្ឌទាំងនេះត្រូវបាត់បង់នោះ ? តើបងប្អូនរៀនបានអ្វីខ្លះទៀត អំពីសិទ្ធិសេរីភាពចេញមកពីសម្ដីរបស់លីហៃ ?

នីហ្វៃទី ២ ២:២២–២៩

ការធ្លាក់ចុះ និងដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាផ្នែកដ៏សំខាន់នៃផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។

មានមនុស្សជាច្រើនមើលទៅការធ្លាក់ចុះរបស់អ័ដាម និងអេវ៉ា គឺជាព្រឹត្តការណ៍ដ៏សោកនាដកម្មមួយ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការបង្រៀនរបស់លីហៃ អំពីការធ្លាក់ចុះបានបើកបង្ហាញពីមូលហេតុដែលវាជាផ្នែកមួយដ៏ចាំបាច់ក្នុងផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសម្រាប់ការរីកចម្រើនដ៏អស់កល្បជានិច្ចរបស់យើង ។ នៅពេលបងប្អូនអានខគម្ពីរទាំងនេះ សូមរកមើលមូលហេតុដែលការធ្លាក់ចុះចាំបាច់ត្រូវតែកើតមានឡើងសម្រាប់យើង—ជាបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌—ដើម្បីមានការរីកចម្រើន ។ តើពលិកម្មធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រោសលោះយើងពីការធ្លាក់ចុះបានយ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ ?

សូមមើលផងដែរ ម៉ូសេ ៥:៩–១២ ៦:៥១–៦២ការធ្លាក់ចុះរបស់អ័ដាម និងនាងអេវ៉ាប្រធានបទដំណឹងល្អ topics.ChurchofJesusChrist.org ។

នីហ្វៃទី ២ ៣:៦–២៤

យ៉ូសែប ស៊្មីធ ត្រូវបានតែងតាំងពីមុនផែនដីដើម្បីស្ដារដំណឹងល្អឡើងវិញ ។

ផ្នែកចុងក្រោយនៃ នីហ្វៃទី ២ ៣ មាននូវការព្យាករមួយដែលបានផ្ដល់ឲ្យដោយយ៉ូសែបនៃស្រុកអេស៊ីព្ទ អំពីអ្នកមើលឆុតនាពេលអនាគតម្នាក់ដែលនឹងមានឈ្មោះដូចគាត់ ( សូមមើល ខ ១៤–១៥ ) — យ៉ូសែប ស៊្មីធ ។ វាក៏មានអ្វីៗជាច្រើនដែលថ្លែងអំពីបេសកកម្មរបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធផងដែរ ។ តើ ខគម្ពីរ ៦–២៤ ថ្លែងអ្វីខ្លះអំពី យ៉ូសែប ស៊្មីធ « អ្នកមើលឆុតជម្រើស » ដែលនឹងប្រទានពរដល់ប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះ ? តើកិច្ចការរបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធមាន « តម្លៃដ៏មហិមា » ចំពោះបងប្អូនយ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ ?

ផ្នែកដ៏សំខាន់មួយនៃបេសកកម្មរបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ គឺការនាំចេញមកនូវការសរសេរអំពីពូជរបស់យ៉ូសែប ដែលមាននៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន ។ តើបងប្អូនរៀនអ្វីខ្លះចេញមកពីជំពូកនេះអំពីសារៈសំខាន់នៃព្រះគម្ពីរមរមន ?

សូមមើលផងដែរ ការបកប្រែរបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ លោកុប្បត្តិ ៥០:២៤– ៣៨ (នៅក្នុង សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរ ) ។

ព្យាការីរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដោយ ដាវីឌ លីនស្លី

នីហ្វៃទី ២ ៤:១៥–៣៥

ខ្ញុំអាចបែរមករកព្រះនៅក្នុងភាពទន់ខ្សោយរបស់ខ្ញុំ ។

នីហ្វៃបានបាត់បង់ឪពុករបស់គាត់ក្នុងពេលថ្មីៗ ។ ការទទួលខុសត្រូវដើម្បីដឹកនាំក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ ឥឡូវធ្លាក់មកលើគាត់ ។ គាត់មានអារម្មណ៍ត្រូវបានហ៊ុំព័ទ្ធទៅដោយការល្បួង ហើយបានបាក់ទឹកចិត្ត ដោយសារតែអំពើបាបរបស់គាត់ ។ ទោះជាស្ថានភាពរបស់បងប្អូនមានភាពខុសគ្នាពីនីហ្វៃក្ដី បងប្អូនអាចយល់អំពីគំនិត និងអារម្មណ៍របស់គាត់ខ្លះៗ ដូចមានកត់ត្រានៅក្នុង នីហ្វៃទី ២ ៤:១៥–៣៥ ។ តើមានអ្វីខ្លះដែលបានជួយនីហ្វៃនៅក្នុងសេចក្ដីទុក្ខវេទនារបស់គាត់ ? តើការឆ្លើយតបរបស់នីហ្វៃចំពោះឧបសគ្គរបស់គាត់ អាចជួយបងប្អូនប្រឈមមុខនឹងការលំបាករបស់បងប្អូនយ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ ?

នីហ្វៃទី ២ ៥

សុភមង្គលមាននៅក្នុងការរស់នៅតាមដំណឹងល្អ ។

តើបងប្អូនឲ្យអត្ថន័យដល់សុភមង្គលថាយ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ ? នីហ្វៃបានសរសេរថា ប្រជាជនរបស់គាត់បានរស់នៅតាម « របៀបប្រកបដោយសុភមង្គល » ( នីហ្វៃទី ២ ៥:២៧ ) ។ បងប្អូនអាចរកមើលការជ្រើសរើសទាំងឡាយដែលនីហ្វៃ និងប្រជាជនរបស់គាត់បានធ្វើ ដែលនាំទៅរកសុភមង្គល—ជារបៀបទាំងឡាយដែលពួកគេគាំទ្រដល់គ្នាទៅវិញទៅមក និងក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ អ្វីដែលពួកគេបានឲ្យតម្លៃដល់សហគមន៍របស់ពួកគេ ជាដើម ។ល។ តើបងប្អូនរៀនអ្វីខ្លះដែលអាចជួយឲ្យបងប្អូនស្ថាបនាជីវិតប្រកបដោយសុភមង្គល ដូចជាប្រជាជននីហ្វៃបានធ្វើ ?

នីហ្វៃទី ២ ៥:២០–២១

តើមានបណ្ដាសាអ្វីខ្លះដែលកើតមានឡើងចំពោះពួកសាសន៍លេមិន ?

នៅជំនាន់នីហ្វៃ បណ្តាសារបស់សាសន៍លេមិន គឺពួកគេនឹងត្រូវ « បានកាត់ចេញពីវត្តមាន [ របស់ព្រះ ]… ដោយព្រោះសេចក្តីទុច្ចរិតរបស់ពួកគេ » ( នីហ្វៃទី ២ ៥: ២០–២១ ) ។ នេះមានន័យថាព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះបានដកចេញពីជីវិតរបស់ពួកគេបន្តិចម្តងៗ ។ ក្រោយមកនៅពេលដែលសាសន៍លេមិនឱបក្រសោបយកដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវ គ្រីស្ទ « ពាក្យបណ្តាសានៃព្រះ ក៏ឈប់តាមពួកគេតទៀតដែរ » ( អាលម៉ា ២៣:១៨ ) ។

ព្រះគម្ពីរមរមនក៏បានថ្លែងផងដែរថា សញ្ញាស្បែកខ្មៅ បានធ្លាក់មកលើពួកសាសន៍លេមិន បន្ទាប់ពីនីហ្វៃបានបែកចេញពីពួកគេ ។ សម្គាល់ពីធម្មជាតិ និងរូបរាងនេះ គឺមិនបានយល់ទាំងស្រុងនោះទេ ។ សម្គាល់នេះដំបូងគឺគ្រាន់តែបែងចែកពួកសាសន៍លេមិន ពីពួកសាសន៍នីហ្វៃប៉ុណ្ណោះ ។ ក្រោយមកទាំងសាសន៍នីហ្វៃ និងសាសន៍លេមិន បានឆ្លងកាត់អំឡុងពេលនៃភាពទុច្ចរិត និងសុចរិត សម្គាល់នោះប្រែជាការចង្អុលបង្ហាញមិនឲ្យទាក់ទងគ្នា នៃសាសន៍លេមិន ដែលកំពុងឈរចំពោះព្រះភ័ក្រ្តរបស់ព្រះ ។

ព្យាការីបានអះអាងនៅក្នុងជំនាន់របស់យើងថា ស្បៃកខ្មៅ គឺមិនមែនជាសម្គាល់នៃការមិនគាប់ព្រះទ័យ ឬបណ្តាសារបស់ទ្រង់ឡើយ ។ សាសនាចក្រ លើកកម្ពស់ដល់ការបង្រៀនរបស់នីហ្វៃថាព្រះអម្ចាស់ « ទ្រង់ពុំបដិសេធអ្នកណាម្នាក់ ដែលមករកទ្រង់នោះឡើយ គឺទាំងខ្មៅ និងស ទាំងបាវគេ និងសេរី ទាំងប្រុស និងស្រី › ( នីហ្វៃទី ២ ២៦:៣៣ ) ។ ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានប្រកាសថា ៖ « ព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជាក់ពីគោលទ្ធិដ៏សំខាន់របស់ទ្រង់ ចំពោះឱកាសស្មើៗគ្នាសម្រាប់បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ ។ … ភាពខុសគ្នារវាងវប្បធម៌ ភាសា ភេទ ពូជសាសន៍ និងសញ្ជាតិ ពុំសំខាន់ដូចជា អ្នកស្មោះត្រង់ចូលទៅក្នុងផ្លូវនៃសេចក្តីសញ្ញា និងចូលមកកាន់ព្រះអង្គប្រោសលោះជាទីស្រឡាញ់របស់យើងឡើយ » ( « President Nelson Remarks at Worldwide Priesthood Celebration » [ ថ្ងៃទី ១ ខែ មិថុនា ឆ្នាំ ២០១៨] newsroom.ChurchofJesusChrist.org) ។

សូមមើលផងដែ « លុះត្រាយើងរាល់គ្នាបានរួបរួមខាងឯសេចក្ដីជំនឿ » ( វីដេអូ ChurchofJesusChrist.org ) ។

រូបភាព

រូបសញ្ញាការសិក្សាជាគ្រួសារ

គំនិតយោបល់ផ្សេងៗសម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ

នៅពេលបងប្អូនអានគម្ពីរជាមួយនឹងក្រុមគ្រួសាររបស់បងប្អូននោះព្រះវិញ្ញាណនឹងជួយបងប្អូនឲ្យស្គាល់ថា គោលការណ៍អ្វីដែលត្រូវគូសបញ្ជាក់ និងពិភាក្សាដើម្បីបំពេញតាមតម្រូវការរបស់ក្រុមគ្រួសារបងប្អូន ។ ទាំងនេះគឺជាគំនិតយោបល់មួយចំនួន ។

នីហ្វៃទី ២ ១:១៣–២៥

តើខគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀនយើងអំពីបំណងប្រាថ្នាដ៏ធំបំផុតរបស់ឪពុកម្ដាយសុចរិតសម្រាប់កូនៗរបស់ពួកគាត់គឺជាអ្វី ?

នីហ្វៃទី ២ ៣:៦

សូមអានជាមួយគ្នា « អ្នកមើលឆុត » នៅក្នុងសេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ។ តើយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ គឺជាអ្នកមើលឆុតដោយរបៀបណា ? ហេតុអ្វីក៏យើងត្រូវមានអំណរគុណចំពោះកិច្ចការដែលយ៉ូសែប ស្ម៊ីធបានធ្វើសម្រេចនោះ ? ( សូមមើល នីហ្វៃទី ២ ៣: ៦–២៤ ) ។

នីហ្វៃទី ២ ៤:២០–២៥

នៅពេលដែលបងប្អូនអាន នីហ្វៃទី ២ ៤:២០–២៥ ជាមួយគ្នា សូមឈប់នៅវគ្គខគម្ពីរនីមួយៗ ហើយអញ្ជើញសមាជិកគ្រួសារឲ្យចែកចាយ នៅពេលពួកគេមានបទពិសោធន៍ ឬទទួលអារម្មណ៍អំពីអ្វីដែលនីហ្វៃបានពិពណ៌នានោះ ។ តើព្រះបានធ្វើអ្វីខ្លះសម្រាប់ក្រុមគ្រួសាររបស់យើង ?

នីហ្វៃទី ២ ៥

តើរបៀបណាខ្លះដែលគ្រួសាររបស់បងប្អូនកំពុងរស់នៅតាម « របៀបប្រកបដោយសុភមង្គល » ? នៅពេលដែលក្រុមគ្រួសាររបស់បងប្អូនអាន នីហ្វៃទី ២ ៥, បងប្អូនអាចពិភាក្សាអំពីរឿងទាំងឡាយដែលពួកសាសន៍នីហ្វៃបានយកចិត្តទុកដាក់ ៖ គឺក្រុមគ្រួសារ ( ខទី ៦ ), បទបញ្ញត្តិទាំងឡាយ ( ខទី ១០ ) , បទគម្ពីរ ( ខទី ១២ ) , ការអប់រំ ( ខទី ១៥ ) , ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ( ខទី ១៦ ) , ការងារ ( ខទី ១៧ ) និងការហៅបម្រើក្នុងសាសនាចក្រ ( ខទី ២៦ ) ។ របៀបមួយដើម្បីធ្វើការណ៍នេះគឺ រកមើលវត្ថុអ្វីមួយដែលតំណាងឲ្យរឿងទាំងនេះ ហើយនិយាយអំពីរបៀបដែលយើងបង្ហាញថា យើងឲ្យតម្លៃដល់រឿងទាំងនេះ ដូចជាពួកសាសន៍នីហ្វៃដែរ ។

សម្រាប់គំនិតបន្ថែមសម្រាប់ការបង្រៀនដល់កុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនប្រចាំសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុងសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់បឋមសិក្សា ។

ការអភិវឌ្ឍន៍ការបង្រៀនរបស់យើង

ត្រូវចេះសង្កេត ។ នៅពេលដែលបងប្អូនយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើអ្វីដែលកំពុងកើតឡើងនៅក្នុងជីវិតកូនៗរបស់បងប្អូន នោះបងប្អូននឹងរកឃើញឱកាសដ៏ល្អដើម្បីបង្រៀន ។ មតិដែលកូនៗរបស់បងប្អូនផ្ដល់ឲ្យ ឬសំណួរដែលពួកគេសួរ ក៏អាចនាំទៅរកឧកាសដើម្បីបង្រៀនបានផងដែរ ។ ( សូមមើល ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះទំព័រ ១៦ ) ។