« ថ្ងៃទី ២–៨ ខែ វិច្ឆិកា ។ មរមន ៧–៩ ៖ ‹ ខ្ញុំនិយាយទៅកាន់អ្នករាល់គ្នា ហាក់បីដូចជាអ្នករាល់គ្នានៅទីនេះ › » ចូរមកតាមខ្ញុំសម្រាប់បុគ្គល និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរមរមន ឆ្នាំ ២០២០ ( ឆ្នាំ ២០២០ )
« ថ្ងៃទី ២–៨ ខែ វិច្ឆិកា ។ មរមន ៧–៩ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២០
ថ្ងៃទី ២–៨ ខែ វិច្ឆិកា
មរមន ៧–៩
« ខ្ញុំនិយាយទៅកាន់អ្នករាល់គ្នា ហាក់បីដូចជាអ្នករាល់គ្នានៅទីនេះ »
មរមន និងមរ៉ូណៃ មានសេចក្ដីជំនឿថា កំណត់ត្រារបស់ពួកលោកនឹងបំផុសគំនិតដល់អស់អ្នកដែលរស់នៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយ ។ នៅពេលបងប្អូនអាន មរមន ៧–៩ សូមសរសេរចំណាប់អារម្មណ៍ដែលកើតមានចំពោះបងប្អូនអំពីរបៀបដែលបងប្អូនអាចអនុវត្តអ្វីដែលបងប្អូនកំពុងរៀន ។
កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន
មរមន និងមរ៉ូណៃ បានដឹងថាវាមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាដើម្បីរស់នៅតែម្នាក់ឯងក្នុងពិភពនៃមនុស្សទុច្ចរិត ។ សម្រាប់មរ៉ូណៃភាពឯកោច្បាស់ជាមានភាពធ្ងន់ធ្ងរណាស់ បន្ទាប់ពីឪពុករបស់លោកទទួលមរណភាពនៅក្នុងចម្បាំង ហើយពួកសាសន៍នីហ្វៃត្រូវបានបំផ្លាញ ។ លោកបានសរសេរថា « នៅសល់តែខ្ញុំម្នាក់ឯង » ។ « ខ្ញុំគ្មានមិត្តភក្ដិ ឬទីណាសម្រាប់ទៅឡើយ » ( មរមន ៨:៣, ៥ ) ។ រឿងជាច្រើនអាចមើលទៅហាក់ដូចជាអស់សង្ឃឹម ប៉ុន្តែមរ៉ូណៃបានរកឃើញសង្ឃឹមនៅក្នុងទីបន្ទាល់របស់លោកអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងចំណេះដឹងរបស់លោកថា « គោលបំណងទាំងឡាយដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចនៃព្រះអម្ចាស់នឹងដើរទៅមុខ » ( មរមន ៨:២២ ) ។ ហើយមរ៉ូណៃបានដឹងថា គន្លឹះមួយសំខាន់នៅក្នុងគោលបំណងដ៏អស់កល្បទាំងនេះ នឹងជាព្រះគម្ពីរមរមន—ជាកំណត់ត្រាដែលលោក ឥឡូវនេះ បានបញ្ចប់ដោយឧស្សាហ៍ព្យាយាម ជាកំណត់ត្រាដែលថ្ងៃណាមួយនឹង « ចែងចាំងចេញពីសេចក្ដីងងឹត » ហើយនាំមនុស្សជាច្រើន « ឲ្យស្គាល់ព្រះគ្រីស្ទ » ( មរមន ៨:១៦; ៩:៣៦ ) ។ ជំនឿរបស់មរ៉ូណៃទៅលើការសន្យាទាំងនេះបានធ្វើឲ្យវាមានលទ្ធភាពឲ្យលោកប្រកាសទៅកាន់អ្នកអាននៅពេលអនាគតអំពីគម្ពីរនេះថា « ខ្ញុំនិយាយទៅកាន់អ្នករាល់គ្នា ហាក់បីដូចជាអ្នករាល់គ្នានៅទីនេះ » ហើយ « ខ្ញុំដឹងថា អ្នករាល់គ្នានឹងឮពាក្យរបស់ខ្ញុំ » ( មរមន ៨:៣៥; ៩:៣០ ) ។ ឥឡូវយើង មាន ពាក្យសម្ដីរបស់លោក ហើយកិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់ កំពុង ដើរទៅមុខ ពីព្រោះតែមរមន និងមរ៉ូណៃនៅពិតស្មោះត្រង់ចំពោះបេសកកម្មរបស់ពួកលោក សូម្បីតែពេលដែលពួកលោកនៅឯកោ ។
គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន
ខ្ញុំត្រូវតែជឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយ « កាន់ខ្ជាប់នូវ » ដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ ។
ពាក្យដែលបានកត់ត្រាចុងក្រោយរបស់មរមន មាននៅក្នុង មរមន ៧ ត្រូវបានថ្លែងទៅកាន់កូនចៅរបស់សាសន៍លេមិននៅថ្ងៃចុងក្រោយ ប៉ុន្តែវាមានសេចក្ដីពិតដែលត្រូវសម្រាប់យើងទាំងអស់គ្នា ។ តើសារលិខិតរបស់មរមនបង្រៀនបងប្អូនអ្វីខ្លះអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ ? ហេតុអ្វីមរមនបានជ្រើសរើសសារលិខិតនេះដើម្បីបញ្ចប់ការសរសេររបស់គាត់ ?
ព្រះគម្ពីរមរមនគឺមានតម្លៃដ៏មហិមា ។
ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានសួរថា ៖ « បើគេឲ្យពេជ្រ ឬត្បូងទទឹមដល់បងប្អូន ឬ ព្រះគម្ពីរមរមនដល់បងប្អូន តើបងប្អូននឹងរើសយកមួយណា ? និយាយដោយស្មោះ តើមួយណា មាន តម្លៃច្រើនជាងចំពោះបងប្អូន ? » ( « The Book of Mormon: What Would Your Life Be Like without It? Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៧ ទំព័រ ៦១ ) ។
មរមន និងមរ៉ូណៃ បានដឹងថាកំណត់ត្រាដែលពួកលោកកំពុងរក្សា នឹងមានតម្លៃដ៏មហិមានៅជំនាន់របស់យើង ដូច្នេះពួកលោកបានធ្វើការលះបង់ដើម្បីរៀបចំ និងការពារវា ។ នៅពេលបងប្អូនអាន មរមន ៧:៨–១០; ៨:១២–២២ និង ៩:៣១–៣៧ សូមពិចារណាថាហេតុអ្វីកំណត់ត្រាមានតម្លៃយ៉ាងខ្លាំងនៅជំនាន់របស់យើង ។ បងប្អូនអាចរកឃើញគំនិតយោបល់បន្ថែមនៅក្នុង នីហ្វៃទី ១ ១៣:៣៨–៤១; នីហ្វៃទី ២ ៣:១១–១២ និង គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៣៣:១៦; ៤២:១២–១៣ ។ តើបទពិសោធន៍អ្វីខ្លះដែលបានជួយដល់បងប្អូនឲ្យដឹងថា ព្រះគម្ពីរមរមនគឺមានតម្លៃដ៏មហិមា ?
ព្រះគម្ពីរមរមនត្រូវបានសរសេរឡើងសម្រាប់ជំនាន់របស់យើង ។
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានបង្ហាញដល់មរ៉ូណៃអំពីអ្វីនឹងកើតឡើង នៅពេលព្រះគម្ពីរមរមនចេញមក ( សូមមើល មរមន ៨:៣៤–៣៥ ) និងអ្វីដែលមរ៉ូណៃបានមើលឃើញ បាននាំលោកឲ្យធ្វើការព្រមានយ៉ាងចំៗសម្រាប់ជំនាន់របស់យើង ។ នៅពេលបងប្អូនអាន មរមន ៨:២៦–៤១ និង ៩:១–៣០ សូមពិចារណាថាតើមានទីសម្គាល់អ្វីខ្លះអំពីអាកប្បកិរិយា និងសកម្មភាពទាំងនេះនៅក្នុងជីវិតរបស់បងប្អូន ។ តើបងប្អូននឹងធ្វើអ្វីផ្សេងពីនោះ ?
ឧទាហរណ៍ មរមន ៩:១–៣០ មាននូវសារលិខិតរបស់មរ៉ូណៃឆ្លើយតបទៅនឹងការសាយភាយនូវការខ្វះជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទយ៉ាងធំនៅជំនាន់របស់យើង ។ សូមពិចារណាធ្វើការកត់ត្រានូវអ្វីដែលបងប្អូនរៀនមកពីសម្ដីរបស់លោកអំពីរឿងដូចខាងក្រោមនេះ ៖
-
សារៈសំខាន់នៃការជឿទៅលើព្រះនៃវិវរណៈ និងអព្ភូតហេតុនានា ( ខទី ៧–២០ )
-
ការទូន្មានរបស់មរ៉ូណៃដល់យើង ( ខទី ២១–៣០ )
តើបងប្អូនរៀនអ្វីខ្លះមកពីមរ៉ូណៃ ដែលអាចជួយបងប្អូននាំអ្នកដទៃទៀតមកកាន់តែជិតនឹងព្រះវរបិតា និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?
គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ
នៅពេលបងប្អូនអានគម្ពីរជាមួយនឹងគ្រួសាររបស់បងប្អូន នោះព្រះវិញ្ញាណអាចជួយបងប្អូនឲ្យស្គាល់ថាគោលការណ៍អ្វីដែលត្រូវគូសបញ្ជាក់ និងពិភាក្សាដើម្បីបំពេញតាមតម្រូវការរបស់គ្រួសារបងប្អូន ។ ទាំងនេះគឺជាគំនិតយោបល់មួយចំនួន ។
មរមន ៧:៥–៧, ១០; ៩:១១–១៤
តើខគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះអំពីផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងហេតុអ្វីយើងត្រូវការព្រះអង្គសង្គ្រោះ ?
មរមន ៧:៨–១០
តើអ្វីដែលយើងបានរៀននៅក្នុងការសិក្សាព្រះគម្ពីរមរមនឆ្នាំនេះ បានជួយពង្រឹងដល់ជំនឿរបស់យើងទៅលើព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធយ៉ាងណាខ្លះ ? ដើម្បីចាប់ផ្ដើមការពិភាក្សា បងប្អូនអាចអានជាមួយគ្នានូវបទគម្ពីរមួយចំនួនមកពីព្រះគម្ពីរមរមន និងព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធ ដែលបង្រៀនសេចក្ដីពិតស្រដៀងគ្នា ដូចជា អាលម៉ា ៧:១១–១៣ និង អេសាយ ៥៣:៣–៥ ឬ នីហ្វៃទី ៣ ១៥:១៦–២៤ និង យ៉ូហាន ១០:១៦ ។
មរមន ៨:១–៩
តើនឹងមានអារម្មណ៍ជាយ៉ាងណា បើនៅឯកោដូចជាមរ៉ូណៃនោះ ? តើអ្វីខ្លះដែលធ្វើឲ្យយើងចាប់អារម្មណ៍អំពីកិច្ចការដែលលោកសម្រេចបាន ?
មរមន ៨:១២, ១៧–២១; ៩:៣១
សូមពិចារណាធ្វើការអានខគម្ពីទាំងនេះជាគ្រួសារ បន្ទាប់មកអានសេចក្ដីថ្លែងដូចខាងក្រោម ដោយ អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន ៖ « ព្រះបានធ្វើការជាមួយនឹងមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះទាំងអស់ លើកលែងតែព្រះរាជបុត្រាសំណព្វដ៏ល្អឥតខ្ចោះតែមួយអង្គរបស់ទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ ។… នៅពេលបងប្អូនមើលឃើញភាពមិនល្អឥតខ្ចោះ សូមចងចាំថា កិច្ចការងាររបស់ព្រះ គឺ គ្មាន ព្រំដែនកំណត់នោះទេ » ( « Lord, I Believe » Ensign ឬ លីអាហូណា ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៣ ទំព័រ ៩៤ ) ។ ហេតុអ្វីក៏វាជាគ្រោះថ្នាក់ដែលផ្ដោតទៅលើភាពមិនល្អឥតខ្ចោះរបស់អ្នកដទៃ រួមទាំងអស់អ្នកដែលបានសរសេរព្រះគម្ពីរមរមនផងនោះ ?
មរមន ៨:៣៦–៣៨
តើការលើកដាក់ព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមកលើយើង មានន័យយ៉ាងណា ? ហេតុអ្វីក៏មនុស្សម្នាក់អាចនឹងអៀនខ្មាស់ក្នុងការលើកដាក់មកលើគាត់នូវព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដូច្នេះ ? តើយើងអាចមានភាពមុតមាំក្នុងទីបន្ទាល់របស់យើងអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?
មរមន ៩:១៦–២៤
គ្រឿងផ្សំជាក់លាក់គឺត្រូវការដើម្បីធ្វើពិសោធន៍ខាងវិទ្យាសាស្ត្រ ឬរូបមន្ដការងារបានជោគជ័យ ។ សូមពិចារណាធ្វើពិសោធន៍ ឬធ្វើរូបមន្ដម្ហូបមួយដែលចូលចិត្តជាគ្រួសារពីមុនអាន មរមន ៩:១៦–២៤ ។ នៅពេលបងប្អូនអានខគម្ពីរ ( ជាពិសេស ខទី ២០–២១ ) សូមរកមើល « គ្រឿងផ្សំ » ដែលចាំបាច់ ដើម្បីធ្វើឲ្យកើតមានអព្ភូតហេតុ ។ តើយើងអាចមើលឃើញអព្ភូតហេតុអ្វីខ្លះនៅក្នុងពិភពលោកនៅជុំវិញយើង និងគ្រួសាររបស់យើង ?
សម្រាប់គំនិតបន្ថែមដើម្បីបង្រៀនដល់កុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុង សៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់បឋមសិក្សា ។