« ថ្ងៃទី ១០–១៦ ខែ ឧសភា ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៤៩–៥០ ៖ ‹ អ្វីដែលមកពីព្រះជាពន្លឺ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ឆ្នាំ ២០២១ ( ឆ្នាំ ២០២០ )

« ថ្ងៃទី ១០–១៦ ខែ ឧសភា ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៤៩–៥០ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២១

រូបភាព

ស្រះទឹកនៅពេលថ្ងៃរះ

ថ្ងៃទី ១០–១៦ ខែ ឧសភា

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៤៩–៥០

« អ្វីដែលមកពីព្រះជាពន្លឺ »

« អ្នកណាដែលទទួលពន្លឺ ហើយនៅជាប់ក្នុងព្រះ នោះទទួលពន្លឺថែមទៀត ហើយពន្លឺនោះភ្លឺកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ រហូតដល់ថ្ងៃបានល្អឥតខ្ចោះ » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៥០:២៤ ) ។ សូមពិចារណាពីរបៀបដែលបងប្អូនទទួលបានពន្លឺ តាមរយៈការបន្ដនៅក្នុងព្រះ ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន

ព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺជា « អ្នកគង្វាលល្អ » របស់យើង ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៥០:៤៤ ) ។ ទ្រង់ជ្រាបថា ពេលខ្លះចៀមដើរវង្វេងផ្លូវ ហើយថាទីរហោស្ថានមានគ្រោះថ្នាក់ជាច្រើន ។ ដូច្នេះ ទ្រង់ដឹកនាំយើងដោយក្ដីស្រឡាញ់ទៅកាន់ទីមានសុវត្ថិភាពនៃគោលលទ្ធិរបស់ទ្រង់ ចេញឆ្ងាយពីគ្រោះថ្នាក់ដូចជា « វិញ្ញាណក្លែងក្លាយ ដែលបានចេញទៅលើផែនដី ដោយបោកបញ្ឆោតមនុស្សលោក » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៥០:២ ) ។ ជាញឹកញាប់ ការធ្វើតាមទ្រង់មានន័យថា ការដកគំនិត ឬប្រពៃណីមិនត្រឹមត្រូវចេញ ។ ការណ៍នេះគឺពិតចំពោះ លីម៉ាន ខូព្លី និងមនុស្សដទៃទៀតនៅក្នុងរដ្ឋអូហៃអូ ដែលបានទទួលយកដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញ ប៉ុន្ដែនៅតែបន្ដធ្វើតាមជំនឿមួយចំនួន ដែលមិនត្រឹមត្រូវសោះ ។ នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៤៩ ព្រះអម្ចាស់បានប្រកាសពីសេចក្ដីពិត ដែលបានកែតម្រូវជំនឿពីមុនរបស់លីម៉ាន ស្ដីពីប្រធានបទដូចជាអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ហើយពេលអ្នកប្រែចិត្តជឿនៃរដ្ឋអូហៃអូ « បានទទួលវិញ្ញាណទាំងឡាយ ដែល [ ពួកគេ ] ពុំអាចយល់ » ព្រះអម្ចាស់បានបង្រៀនពួកគេពីរបៀបបែងចែកការបើកបង្ហាញនៃព្រះវិញ្ញាណពិត ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៥០:១៥ ) ។ អ្នកគង្វាលល្អមានអំណត់ ទ្រង់ជ្រាបថា ពួកបរិសុទ្ធពីដើមទាំងនេះគឺ—ដូចជាយើងទាំងអស់គ្នាដែរ—« កូនក្មេងតូច » ដែល « ត្រូវតែចម្រើនឡើងក្នុងព្រះគុណ និងក្នុងការចេះដឹងអំពីសេចក្ដីពិត » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៥០:៤០ ) ។

រូបភាព

រូបសញ្ញាការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៤៩:៥–២៣

សេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អអាចជួយខ្ញុំឲ្យស្គាល់ការបង្រៀនក្លែងក្លាយ ។

ពីមុនចូលរួមក្នុងសាសនាចក្រ លីម៉ាន ខូព្លី ជាផ្នែកនៃក្រុមសាសនាមួយដែលគេហៅថា សមាគមនៃពួកអ្នកជឿដល់ការយាងមកលើកទីពីររបស់ព្រះគ្រីស្ទ ដែលគេស្គាល់ថាជា ពួកសេកើរ ដែរ ( សូមមើល « Leman Copley and the Shakers » Revelations in Context ទំព័រ ១១៧–២១ ) ។ ក្រោយពីការសន្ទនាជាមួយលីម៉ាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានស្វែងរកការបញ្ជាក់ពីព្រះអម្ចាស់អំពីការបង្រៀនរបស់ពួកសេកើរមួយចំនួន ហើយព្រះអម្ចាស់បានឆ្លើយតបជាវិវរណៈនៅក្នុង កណ្ឌទី ៤៩ ។

បងប្អូនអាចឃើញថា មានជំនឿរបស់ពួកសេកើរមួយចំនួនត្រូវបានលើកឡើងនៅក្នុងក្បាល កណ្ឌទី ៤៩ ។ សូមគិតដល់ការគូសចំណាំ ឬការកត់ត្រាសេចក្ដីពិតនៅក្នុង ខទី ៥–២៣ ដែលកែតម្រូវជំនឿទាំងនោះ ។ សូមគិតអំពីការបង្រៀន ឬប្រពៃណីខុសឆ្គងផ្សេងទៀតនៅក្នុងពិភពលោកនេះសព្វថ្ងៃ ។ តើសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អអ្វីខ្លះ ដែលអាចជួយបងប្អូនឲ្យការពារខ្លួនពីការបង្រៀនខុសឆ្គងទាំងនោះ ?

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៤៩:១៥–១៧

អាពាហ៍ពិពាហ៍រវាងបុរស និងស្ដ្រីគឺសំខាន់ចំពោះផែនការរបស់ព្រះ ។

តើសេចក្ដីពិតអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍អ្វីខ្លះ ដែលបងប្អូនរៀនមកពី គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៤៩:១៥–១៧ ? ហេតុអ្វីបងប្អូនគិតថា អាពាហ៍ពិពាហ៍រវាងបុរស និង ស្ត្រីគឺសំខាន់ចំពោះផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ? អែលឌើរ ដេវីឌ អេ បែដណា បានផ្ដល់មូលហេតុពីរ ៖ « មូលហេតុទី ១ ៖ ធម្មជាតិនៃវិញ្ញាណភេទប្រុស និងភេទស្រីបំពេញកង្វះគ្នាទៅវិញទៅមក និងជួយគ្នាទៅវិញទៅមកឲ្យល្អឥតខ្ចោះ ហេតុដូច្នោះហើយ បុរស និងស្ត្រី មានបំណងចង់រីកចម្រើនទៅជាមួយគ្នាឆ្ពោះទៅរកភាពតម្កើងឡើង ។ … មូលហេតុទី ២ ៖ តាមផែនការរបស់ព្រះ បុរសម្នាក់ និងស្ត្រីម្នាក់ចាំបាច់ត្រូវនាំកូនចៅមកក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ ហើយផ្ដល់នូវជម្រកសម្រាប់ចិញ្ចឹម និងបីបាច់ថែរក្សាកូនៗឲ្យល្អបំផុត » ( « Marriage Is Essential to His Eternal Plan » Ensign ខែ មិថុនា ឆ្នាំ ២០០៦ ទំព័រ ៨៣–៨៤ ) ។

សូមមើលផងដែរ លោកុប្បត្តិ ២:២០–២៤; កូរិនថូសទី ១ ១១:១១; « ក្រុមគ្រួសារ ៖ ការប្រកាសដល់ពិភពលោក » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៧ ទំព័រ ១៤៥ ។

អាពាហ៍ពិពាហ៍រវាងបុរស និង ស្ត្រីត្រូវបានតែងតាំងឡើងដោយព្រះ ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៥០

ការបង្រៀនរបស់ព្រះអម្ចាស់អាចការពារខ្ញុំពីការបញ្ឆោតរបស់សាតាំង ។

អ្នកប្រែចិត្តជឿថ្មីនៅរដ្ឋអូហៃអូអន្ទះសាចង់ទទួលបានការបើកសម្ដែងខាងវិញ្ញាណ ដែលបានសន្យានៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ប៉ុន្ដែសាតាំងក៏អន្ទះសាចង់បោកបញ្ឆោតពួកគេផងដែរ ។ ពួកគេបានឆ្ងល់ថា ពេលនរណាម្នាក់ស្រែក ឬសន្លប់ តើនោះជាឥទ្ធិពលនៃព្រះវិញ្ញាណឬ ?

សូមស្រមៃថា បងប្អូនត្រូវបានសូមឲ្យជួយអ្នកប្រែចិត្តជឿថ្មីទាំងនេះឲ្យយល់ពីរបៀបស្គាល់ការបើកបង្ហាញពិតពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ហើយចៀសវាងពីការបោកបញ្ឆោតដោយការធ្វើត្រាប់តាមរបស់សាតាំង ។ តើបងប្អូនរកឃើញគោលការណ៍អ្វីខ្លះនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៥០ ដែលបងប្អូនអាចចែកចាយបាន ? ( សូមមើលជាពិសេស ខទី ២២–២៥, ២៩–៣៤, ៤០–៤៦ ) ។

សូមមើលផងដែរ ធីម៉ូថេទី២ ៣:១៣–១៧ ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៥០:១៣–២៤

គ្រូបង្រៀន និងអ្នករៀនត្រូវបានបំភ្លឺរួមគ្នាតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណ ។

របៀបមួយដែលបងប្អូនអាចសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៥០:១៣–២៤ បាន គឺត្រូវគូររូបភាពគ្រូបង្រៀនម្នាក់ និងសិស្សម្នាក់ ហើយនៅក្បែរបុគ្គលម្នាក់ៗ សូមធ្វើបញ្ជីពាក្យ និងឃ្លាមកពីខគម្ពីរទាំងនេះ ដែលបង្រៀនបងប្អូននូវអ្វីមួយអំពីការរៀនសូត្រ និងការបង្រៀនដំណឹងល្អ ។ តើបងប្អូនទទួលបានបទពិសោធន៍ ដែលបានបង្រៀនបងប្អូនពីសារសំខាន់នៃព្រះវិញ្ញាណនៅក្នុងការបង្រៀន និងការរៀនសូត្រនៅពេលណា ? សូមពិចារណាពីអ្វីដែលបងប្អូនអាចធ្វើ ដើម្បីកែលម្អការខិតខំរបស់បងប្អូនក្នុងនាមជាអ្នករៀន និងគ្រូបង្រៀនដំណឹងល្អ ។

រូបភាព

រូបសញ្ញាការសិក្សាជាគ្រួសារ

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៤៩:២ ។តើ « ប្រាថ្នាចង់ដឹងពីសេចក្ដីពិតតាមភាគៗ ប៉ុន្តែមិនមែនទាំងអស់ » មានន័យដូចម្ដេច ? ប្រហែលបងប្អូនអាចបង្ហាញរូបភាព ដែលមានអ្វីបាំងមួយផ្នែកលើរូបភាព ហើយសូមឲ្យសមាជិកគ្រួសារទស្សន៍ទាយថាវាជាអ្វី ។ តើមានអ្វីកើតឡើង នៅពេលយើងទទួលយកតែផ្នែកមួយនៃសេចក្ដីពិតនោះ ? ( សូមមើល នីហ្វៃទី ២ ២៨:២៩ ) ។ តើភាពពេញលេញនៃដំណឹងល្អគឺជាពរជ័យចំពោះយើងយ៉ាងដូចម្ដេច ?

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៤៩:២៦–២៨ ។តើយើងមានពរដោយរបៀបណា តាមរយៈសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះអម្ចាស់ថា « យើងនឹងយាងនាំមុខអ្នក ហើយនឹងការពារនៅខាងក្រោយអ្នកផង ហើយយើងនឹងនៅកណ្ដាលអ្នករាល់គ្នា » ? សមាជិកគ្រួសារអាចចែកចាយបទពិសោធន៍នានា នៅពេលពួកគេមានអារម្មណ៍ថា ព្រះអម្ចាស់ « យាងនាំមុខ [ ពួកគេ ] ឬមានអារម្មណ៍ថា ទ្រង់គង់ « នៅកណ្ដាល [ ពួកគេ ] » ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៥០:២៣–២៥ ។បងប្អូនអាចប្រជុំគ្នានៅក្នុងបន្ទប់ងងឹតមួយដើម្បីអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៥០:២៣–២៥ ហើយបើកភ្លើងសន្សឹមៗ ដោយការដុតភ្លើងទៀន ឬបើកភ្លើងម្ដងមួយៗ ។ បងប្អូនក៏អាចអានខគម្ពីរទាំងនេះ ខណៈមើលព្រះអាទិត្យរះឡើងនាពេលព្រឹកផងដែរ ។ តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីធ្វើឲ្យពន្លឺដំណឹងល្អរបស់យើងបន្ដភ្លឺឡើង ? នៅពេលសមាជិកគ្រួសាររៀនអ្វីមួយថ្មីអំពីដំណឹងល្អអំឡុងសប្ដាហ៍នេះ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យចែកចាយវាជាមួយគ្រួសារ ឬកត់ត្រាវាទុក ហើយបិទវាទៅនឹងអំពូលភ្លើង ឬអំពូលផ្សេងទៀតនៅក្នុងផ្ទះ ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៥០:៤០–៤៦ ។ក្រោយពីអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៥០:៤០–៤៦ រួច បងប្អូនអាចបង្ហាញរូបភាពព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដែលមានក្នុងគម្រោងមេរៀននេះ ហើយសួរសំណួរទាំងនេះ ៖ តើបងប្អូនអាចប្រាប់ថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះស្រឡាញ់កូនចៀមដោយរបៀបណា ? តើព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺដូចជាអ្នកគង្វាលរបស់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើឃ្លាអ្វីខ្លះមកពីព្រះគម្ពីរ ដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីគំនិតដែលថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺជាអ្នកគង្វាល ហើយយើងគឺជាកូនចៀមរបស់ទ្រង់ ?

សម្រាប់គំនិតបន្ថែមសម្រាប់ការបង្រៀនដល់កុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុងសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់បឋមសិក្សា ។

ចម្រៀងស្នើ ៖ « រះឡើង » សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ៩៦ ។

ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង

ចូរមានភាពបត់បែន ។ ជាញឹកញាប់ គ្រាបង្រៀនដ៏ល្អបំផុត ជាពិសេសនៅក្នុងផ្ទះ កើតឡើងភ្លាមៗ ហើយមិនបានរំពឹងទុកជាមុន ៖ អាហារជាគ្រួសារអាចបំផុសគំនិតឲ្យមានការពិភាក្សាមួយអំពីការទទួលទានបន្ទូលរបស់ព្រះ ហើយព្យុះភ្លៀងមួយអាចជាឱកាសដើម្បីថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីទឹករស់ ។ ប្រសិនបើបងប្អូនបានរៀបចំខាងវិញ្ញាណ ព្រះអម្ចាស់អាចប្រទានដល់បងប្អូននូវ « សេចក្ដីដែលអ្នកត្រូវនិយាយ នៅវេលានោះឯង » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០០:៦ ) ។