« ថ្ងៃទី ១៣–១៩ ខែ មីនា ។ ម៉ាថាយ ១១–១២; លូកា ១១ ៖ ‹ ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នាឈប់សម្រាក › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០២៣ ( ឆ្នាំ ២០២២ )

« ថ្ងៃទី ១៣–១៩ ខែ មីនា ។ ម៉ាថាយ ១១–១២; លូកា ១១ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២៣

កុំឲ្យភ័យឡើយ ដោយ ម៉ៃឃល ម៉ម

ថ្ងៃទី ១៣–១៩ ខែ មីនា

ម៉ាថាយ ១១–១២; លូកា ១១

« ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នាឈប់សម្រាក »

ប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក បានបង្រៀន ៖ « ព្រះគម្ពីរដែលជាវិវរណៈពីអតីតកាល មិនអាចយល់បានទេ ប្រសិនបើគ្មានការបើកសម្តែងវិវរណៈនៃបច្ចុប្បន្នកាលនោះទេ ។ ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជួយឲ្យបុរស និងស្ត្រីទទួលបានវិវរណៈ » ( « Scripture Reading and Revelation » Ensign ខែ មករា ឆ្នាំ ១៩៩៥ ទំព័រ ៧ ) ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន

ក្នុងរបៀបជាច្រើន ពួកផារិស៊ី និងពួកអាចារ្យបានធ្វើឲ្យការថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ាជាបន្ទុក ។ ជាញឹកញាប់ ពួកគេសង្កត់ធ្ងន់លើវិន័យដ៏តឹងរឹង ពីលើសេចក្ដីពិតដ៏អស់កល្ប ។ វិន័យអំពីថ្ងៃឈប់សម្រាក ដែលមានន័យថាជាថ្ងៃនៃការសម្រាក ដែលជាបន្ទុកដ៏ធ្ងន់ ។

បន្ទាប់មក ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ផ្ទាល់បានយាងមកនៅក្នុងចំណោមប្រជាជនរបស់ទ្រង់ ? ទ្រង់បានបង្រៀនពួកគេថា គោលបំណងដ៏ពិតនៃសាសនាគឺមិនមែនដើម្បីបង្កើតបន្ទុកទេ ប៉ុន្តែដើម្បីសម្រាលបន្ទុកពួកគេវិញ ។ ទ្រង់បានបង្រៀនថា ព្រះប្រទានព្រះបញ្ញត្តិដល់យើង រួមទាំងបទបញ្ញត្តិឲ្យប្រតិបត្តិថ្ងៃឈប់សម្រាកផងដែរ មិនមែនដើម្បីកៀបសង្កត់យើងនោះទេ ប៉ុន្តែដើម្បីផ្ដល់ពរជ័យដល់យើងវិញ ។ មែនហើយ ផ្លូវទៅរកព្រះគឺត្រង់ ហើយតូចចង្អៀត ប៉ុន្តែព្រះអម្ចាស់បានយាងមកប្រកាសថា យើងមិនចាំបាច់ដើរតែម្នាក់ឯងនោះទេ ។ ទ្រង់បានអង្វរថា « ចូរមកតាមខ្ញុំ » ។ ចំពោះមនុស្សទាំងអស់ដែលមានអារម្មណ៍ « ផ្ទុកធ្ងន់ » ដោយហេតុផលណាមួយនោះ ការអញ្ជើញរបស់ទ្រង់គឺឲ្យឈរនៅក្បែរទ្រង់ ឲ្យភ្ជាប់ខ្លួនយើងទៅនឹងទ្រង់ ហើយអនុញ្ញាតឲ្យទ្រង់ជួយរែកបន្ទុករបស់យើង ។ ការសន្យារបស់ទ្រង់គឺ « អ្នករាល់គ្នានឹងបានសេចក្តីសម្រាកដល់ព្រលឹង » ។ ប្រៀបធៀបទៅនឹងជម្រើសជំនួស—ការព្យាយាមបន្តតែម្នាក់ឯង ឬពឹងផ្អែកលើដំណោះស្រាយជីវិតរមែងស្លាប់—« នឹមរបស់ទ្រង់ងាយ ហើយបន្ទុក [ របស់ទ្រង់ ] ស្រាល » ។ ( ម៉ាថាយ ១១:២៨–៣០ ) ។

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន

ម៉ាថាយ ១១:២៨–៣០

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនឹងប្រទានការសម្រាកដល់ខ្ញុំ នៅពេលខ្ញុំពឹងផ្អែកទៅលើទ្រង់ ។

យើងទាំងអស់គ្នារែកបន្ទុក—បន្ទុកខ្លះកើតមកពីអំពើបាប និងកំហុសផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើង ឯខ្លះទៀតបណ្ដាលមកពីជម្រើសរបស់អ្នកដទៃ ហើយខ្លះទៀតពុំមែនជាកំហុសរបស់នរណាទាំងអស់ ប៉ុន្តែវាជាផ្នែកមួយនៃជីវិតនៅលើផែនដី ។ មិនថាយើងមានបញ្ហាដោយមូលហេតុណាទេ ព្រះយេស៊ូវបានអង្វរឲ្យយើងមករកទ្រង់ដើម្បីទ្រង់អាចជួយយើងរែកបន្ទុកយើង ហើយរកបានភាពស្រាកស្រាន្ដ ( សូមមើលផងដែរ ម៉ូសាយ ២៤) ។ អែលឌើរ ដេវីឌ អេ បែដណា បានបង្រៀនថា « ការចុះ និងការរក្សាសេចក្តីសញ្ញាពិសិដ្ឋ គឺជាការទឹមខ្លួនយើងជាមួយនឹងព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ( « Bear Up Their Burdens with Ease » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៤ ទំព័រ ៨៨ ) ។ ដោយចាំអំពីរឿងនេះនៅក្នុងចិត្ត សូមពិចារណាសំណួរដូចតទៅនេះដើម្បីយល់ដឹងអំពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងខគម្ពីរនេះកាន់តែប្រសើរ ៖ តើសេចក្ដីសញ្ញារបស់ខ្ញុំទឹមខ្ញុំទៅជាមួយនឹងព្រះអង្គសង្គ្រោះយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើខ្ញុំត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីមកឯព្រះគ្រីស្ទ ? តើនឹមរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះងាយស្រួល ហើយបន្ទុករបស់ទ្រង់ស្រាលមានន័យដូចម្តេច ?

តើមានសំណួរអ្វីខ្លះទៀតផុសឡើងក្នុងគំនិតបងប្អូន ពេល បងប្អូនអាន ? ចូរកត់ត្រាវា ហើយស្រាវជ្រាវរកចម្លើយក្នុងសប្ដាហ៍នេះនៅក្នុងបទគម្ពីរនិងពាក្យសម្ដីរបស់ពួកព្យាការី ។ បងប្អូនអាចរកឃើញចម្លើយចំពោះសំណួររបស់បងប្អូនមួយចំនួននៅ ក្នុងសារលិខិតរបស់អែលឌើរ ដេវីឌ អេ បែដណា ដែលជាសេចក្តីយោងមកពីខាងលើ ។

សូមមើលផងដែរ ចន អេ ម៉ាក់ឃូន « Come unto Christ—Living as Latter-day Saints » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០២០ ទំព័រ ៣៦–៣៨; ឡរិន អ៊ី ខូរប្រីឌ « The Way » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៨ ទំព័រ ៣៤–៣៦ ។

ពួកសិស្សទទួលទានស្រូវសាលីនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក ដោយ ជេមស៍ ធីសសត

ម៉ាថាយ ១២:១–១៣

« ធ្វើការល្អនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក » ។

ការបង្រៀនរបស់ពួកផារិស៊ីខុសពីការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះក្នុងរបៀបជាច្រើន ប៉ុន្តែជាពិសេសក្នុងរបៀបដើម្បីគោរពប្រតិបត្តិថ្ងៃឈប់សម្រាក ។ កាលដែលបងប្អូនអាន ម៉ាថាយ ១២:១–១៣ បងប្អូនអាចពិចារណាថាតើអាកប្បកិរិយា និងសកម្មភាពរបស់បងប្អូននៅថ្ងៃឈប់សម្រាក ស្របទៅនឹងការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដោយរបៀបណា ។ ដើម្បីធ្វើដូចនេះ បងប្អូនអាចពិចារណាសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ទាំងនេះបាន ៖

« យើងចង់បានសេចក្តីមេត្តាករុណា មិនមែនយញ្ញបូជាទេ» ( ខទី ៧; សូមមើល ហូសេ ៦:៦ ) ។
« ដ្បិតកូនមនុស្សជាម្ចាស់លើថ្ងៃឈប់សម្រាកដែរ » ( ខទី ៨ ) ។
« មានច្បាប់ឲ្យធ្វើការល្អនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក » ( ខទី ១២ ) ។

តើការបង្រៀនទាំងនេះអាចនឹងជះឥទ្ធិពលលើរបៀបដែលបងប្អូនចូលទៅកាន់ថ្ងៃឈប់សម្រាកយ៉ាងដូចម្តេច ?

សូមមើលផងដែរ ម៉ាកុស ២:២៣–៣:៥; សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « ថ្ងៃឈប់សម្រាក » នៅលើគេហទំព័រ scriptures.ChurchofJesusChrist.org ។

ម៉ាថាយ ១២:៣៤–៣៧; លូកា ១១:៣៣–៤៤

ពាក្យសម្ដី និងទង្វើរបស់ខ្ញុំឆ្លុះបញ្ចាំងពីអ្វីដែលនៅក្នុងដួងចិត្តខ្ញុំ ។

ការរិះគន់ជាចម្បងរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះអំពីពួកផារិស៊ី គឺថា ពួកគេព្យាយាមធ្វើឲ្យមើលទៅដូចសុចរិត ប៉ុន្តែគោលបំណងរបស់ពួកគេមិនបរិសុទ្ធទេ ។ កាលដែលបងប្អូនសិក្សាអំពីការព្រមានរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះទៅកាន់ពួកផារិស៊ីនៅក្នុង ម៉ាថាយ ១២:៣៤–៣៧ និង លូកា ១១:៣៣–៤៤ នោះសូមពិចារណាអំពីទំនាក់ទំនងរវាងដួងចិត្តរបស់យើង និងទង្វើរបស់យើង ។ តើឃ្លា « កំណប់ដ៏ល្អដែលបានកប់ទុកក្នុងចិត្ត » មានអត្ថន័យយ៉ាងណាចំពោះបងប្អូន ? ( ម៉ាថាយ ១២:៣៥ ) ។ តើពាក្យសម្ដីរបស់យើងសមហេតុផល ឬថ្កោលទោសយើងយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( សូមមើល ម៉ថាយ ១២:៣៧ ) ។ តើភ្នែក « ល្អ » មានន័យដូចម្ដេចចំពោះបងប្អូន ? ( លូកា ១១:៣៤ ) ។ សូមពិចារណាថាតើបងប្អូនអាចក្លាយជា « ភ្លឺទាំងអស់ » ( លូកា ១១:៣៦ ) តាមរយៈព្រះចេស្ដារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដោយរបៀបណា ។

សូមមើលផងដែរ អាលម៉ា ១២:១២–១៤; គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៨:៦៧–៦៨ ។

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ

ម៉ាថាយ ១១:២៨–៣០ ។បងប្អូនអាចជួយគ្រួសារបងប្អូនមើលឃើញការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ដោយឲ្យពួកគេផ្លាស់វេនគ្នាព្យាយាមទាញអ្វីមួយដែលធ្ងន់ៗ ដោយខ្លួនគេជាមុនសិន បន្ទាប់មកទើបផ្តល់ជំនួយ ។ តើបន្ទុកមួយចំនួនដែលយើងរែកមានអ្វីខ្លះ ? តើការទទួលយកនឹមរបស់ព្រះយេស៊ូវមកដាក់លើខ្លួនយើងមានន័យយ៉ាងដូចម្ដេច ? រូបភាពនៅចុងបញ្ចប់នៃគម្រោងនេះ អាចជួយបងប្អូនពន្យល់ថានឹមគឺជាអ្វី ។

ម៉ាថាយ ១២:១០–១៣ ។កាលដែលបងប្អូនអានអំពីព្រះយេស៊ូវព្យាបាលបុរសម្នាក់នៅថ្ងៃឈប់សម្រាក នោះគ្រួសាររបស់បងប្អូនអាចនិយាយអំពីរបៀបដែលយើង « បានជា » តាមរយៈព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ តើថ្ងៃឈប់សម្រាកអាចជាថ្ងៃនៃការព្យាបាលសម្រាប់យើងដោយរបៀបណា ?

ដោយត្រូវបានបំផុសដោយគំរូរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ នោះគ្រួសាររបស់បងប្អូនអាចធ្វើបញ្ជីមួយអំពីរបៀបនានាដែលបងប្អូនអាច « ធ្វើការល្អនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក » ( ខទី ១២ ) ។ សូមប្រាកដថាមានបញ្ចូលឱកាសទាំងឡាយដើម្បីបម្រើដល់មនុស្សដទៃទៀត ។ វាអាចមានប្រយោជន៍ដើម្បីរក្សាបញ្ជីរបស់បងប្អូន ហើយយោងទៅវានៅថ្ងៃអាទិត្យខាងមុខៗទៀត ។

លូកា ១១:៣៣–៣៦ ។សូមពិចារណាពីរបៀបដែលបងប្អូនអាចបង្រៀនក្រុមគ្រួសាររបស់បងប្អូននូវអត្ថន័យនៃការបាន « ភ្លឺទាំងអស់ » ( ខទី ៣៤, ៣៦ ) ។ តើកម្មវត្ថុមេរៀនអាចជួយដែរឬទេ ? បងប្អូនក៏អាចពិភាក្សាពីរបៀបនានា ដើម្បីនាំពន្លឺរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះទៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ផ្ទះរបស់យើង និងពិភពលោកនេះផងដែរ ។ សម្រាប់គំនិតនានា សូមមើលវីដេអូ « The Light That Shineth in Darkness » នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ។

2:19

លូកា ១១:៣៧–៤៤ ។ប្រហែលជាគ្រួសាររបស់បងប្អូនអាចពិភាក្សាអំពីខគម្ពីរទាំងនេះ ខណៈកំពុងលាងចានជាមួយគ្នា ។ បងប្អូនអាចនិយាយអំពីមូលហេតុ ដែលវាមិនមែនជាគំនិតល្អទេដែលលាងតែផ្នែកខាងក្រៅនៃសម្ភារៈប្រើប្រាស់ដូចជាចានគោម និងពែងនោះ ។ បន្ទាប់មក បងប្អូនអាចភ្ជាប់រឿងនេះទៅនឹងសេចក្ដីត្រូវការដើម្បីមានភាពសុចរិត មិនត្រឹមតែទង្វើខាងក្រៅរបស់យើងនោះទេ ប៉ុន្តែគំនិត និងអារម្មណ៍នៅខាងក្នុងរបស់យើងផងដែរ ។

សម្រាប់គំនិតបន្ថែម សម្រាប់ការបង្រៀនដល់កុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុងសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់អង្គការបឋមសិក្សា ។

ទំនុកតម្កើងដែលលើកទឹកចិត្តឲ្យប្រើ ៖ « ឱ! បញ្ញត្តិទន់ភ្លន់ទ្រង់ » ទំនុកតម្កើង ល.រ. ៦៨ ។

ការកែលម្អដល់ការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន

មានភាពខ្ជាប់ខ្ជួន ។ បងប្អូនគង់មានថ្ងៃ ពេលដែលការសិក្សាព្រះគម្ពីរហាក់ដូចជាពិបាក ឬមិនមានលទ្ធផលដូចអ្វីដែលបងប្អូនសង្ឃឹមចង់បាន ។ សូមកុំចុះចាញ់ឡើយ ។ អែលឌើរ ដេវីឌ អេ បែដណា បានបង្រៀនថា « ភាពខ្ជាប់ខ្ជួនរបស់យើងនៅក្នុងការធ្វើអ្វីមួយដែលហាក់ដូចជារឿងតូចតាច អាចនាំទៅកាន់លទ្ធផលខាងវិញ្ញាណដ៏សំខាន់ » ( « More Diligent and Concerned at Home » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៩ ទំព័រ ២០ ) ។

គោពីរក្បាលទឹមជាមួយគ្នា — « ចូរទទួលនឹមខ្ញុំ ហើយរៀននឹងខ្ញុំចុះ ត្បិតខ្ញុំស្លូត ហើយមានចិត្តសុភាព នោះអ្នករាល់គ្នានឹងបានសេចក្ដីសម្រាកដល់ព្រលឹង » ( ម៉ាថាយ ១១:២៩ ) ។ រូបភាព © iStockphoto.com/wbritten