“ວັນທີ 29 ເດືອນພຶດສະພາ–ວັນທີ 4 ເດືອນມິຖຸນາ. ມັດທາຍ 26; ມາຣະໂກ 14; ໂຢຮັນ 13: ‘ເປັນທີ່ລະນຶກເຖິງ,’” ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບບຸກຄົນ ແລະ ຄອບຄົວ: ພຣະຄຳພີໃໝ່ 2023 (2022)

“ວັນທີ 29 ເດືອນພຶດສະພາ–ວັນທີ 4 ເດືອນມິຖຸນາ. ມັດທາຍ 26; ມາຣະໂກ 14; ໂຢຮັນ 13,” ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບບຸກຄົນ ແລະ ຄອບຄົວ: 2023

ຮູບພາບ

ຄາບເຂົ້າເທື່ອສຸດທ້າຍ

In Remembrance of Me [ເປັນທີ່ລະນຶກເຖິງເຮົາ], ໂດຍ ວາວເຕີ ເຣນ

ວັນທີ 29 ເດືອນພຶດສະພາ–ວັນທີ 4 ເດືອນມິຖຸນາ

ມັດທາຍ 26; ມາຣະໂກ 14; ໂຢຮັນ 13

“ເປັນທີ່ລະນຶກເຖິງ”

ຂະນະທີ່ທ່ານອ່ານກ່ຽວກັບເຫດການທີ່ບັນຍາຍຢູ່ໃນ ມັດທາຍ 26; ມາຣະໂກ 14; ແລະ ໂຢຮັນ 13, ໃຫ້ເອົາໃຈໃສ່ຕໍ່ຄວາມປະທັບໃຈໃດໆທີ່ທ່ານໄດ້ຮັບ, ໂດຍສະເພາະຄວາມປະທັບໃຈທີ່ເຮັດໃຫ້ສັດທາຂອງທ່ານເລິກເຊິ່ງຂຶ້ນໃນພຣະເຢຊູຄຣິດ ແລະ ຄຳໝັ້ນສັນຍາຂອງທ່ານຕໍ່ພຣະອົງເລິກເຊິ່ງຂຶ້ນກວ່າເກົ່າ.

ບັນທຶກຄວາມປະທັບໃຈຂອງທ່ານ

ໜຶ່ງມື້ກ່ອນພຣະອົງສິ້ນພຣະຊົນ, ພຣະເຢຊູໄດ້ມອບບາງສິ່ງໃຫ້ພວກສາວົກຂອງພຣະອົງ ເພື່ອເປັນການລະນຶກເຖິງພຣະອົງ. ພຣະອົງ “ໄດ້ຈັບເຂົ້າຈີ່ຂຶ້ນມາ, ແລະ ໂມທະນາຂອບພຣະຄຸນ, ພຣະອົງຫັກເຂົ້າຈີ່ນັ້ນ, ແລະ ຍື່ນໃຫ້ພວກສາວົກ ໂດຍກ່າວແກ່ພວກເພິ່ນວ່າ, ຈົ່ງຮັບກິນເຖີດ ນີ້ແຫລະແມ່ນກາຍຂອງເຮົາ. ແລ້ວພຣະອົງກໍຈັບເອົາຈອກຂຶ້ນມາໂມທະນາຂອບພຣະຄຸນພຣະເຈົ້າ, ແລະ ຍື່ນໃຫ້ພວກສາວົກ ໂດຍກ່າວແກ່ພວກເພິ່ນວ່າ, ພວກເຈົ້າທຸກຄົນຈົ່ງດື່ມ, ນີ້ແຫລະແມ່ນເລືອດຂອງເຮົາ” (ມັດທາຍ 26:26–28).

ສິ່ງນັ້ນໄດ້ເກີດຂຶ້ນປະມານ 2,000 ປີຜ່ານມາແລ້ວ, ໃນບ່ອນທີ່ເຮົາສ່ວນຫລາຍຈະບໍ່ເຄີຍໄປເຫັນ, ໃນພາສາທີ່ເຮົາໜ້ອຍຄົນຈະເຂົ້າໃຈ. ແຕ່ບັດນີ້, ທຸກວັນອາທິດໃນບ່ອນນະມັດສະການຂອງພວກເຮົາເອງ, ຜູ້ນຳຖານະປະໂລຫິດ, ໄດ້ຖືກອະນຸຍາດໃຫ້ກະທຳໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ເພື່ອເຮັດສິ່ງທີ່ຄັ້ງໜຶ່ງພຣະອົງໄດ້ເຮັດ. ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຈັບເຂົ້າຈີ່ ແລະ ນ້ຳຂຶ້ນມາ, ໃຫ້ພອນມັນ, ແລະ ຍື່ນມັນໃຫ້ເຮົາແຕ່ລະຄົນ, ຜູ້ເປັນສານຸສິດຂອງພຣະອົງ. ມັນເປັນການກະທຳທີ່ລຽບງ່າຍ—ມີສິ່ງໃດບໍທີ່ງ່າຍ, ເປັນພື້ນຖານ, ຫລາຍກວ່າການກິນເຂົ້າຈີ່ ແລະ ດື່ມນ້ຳນີ້? ແຕ່ເຂົ້າຈີ່ ແລະ ນ້ຳນີ້ສັກສິດຕໍ່ເຮົາ ຍ້ອນວ່າມັນຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ລະນຶກເຖິງພຣະອົງ. ມັນເປັນວິທີຂອງເຮົາ ທີ່ຈະກ່າວວ່າ, “ຂ້ານ້ອຍຈະບໍ່ລືມພຣະອົງ”—ບໍ່ແມ່ນພຽງແຕ່ວ່າ, “ຂ້ານ້ອຍຈະບໍ່ລືມສິ່ງທີ່ຂ້ານ້ອຍໄດ້ອ່ານກ່ຽວກັບຄຳສອນຂອງພຣະອົງ ແລະ ພຣະຊົນຊີບຂອງພຣະອົງ.” ແຕ່, ເຮົາຈະກ່າວວ່າ, “ຂ້ານ້ອຍຈະບໍ່ລືມສິ່ງທີ່ພຣະອົງໄດ້ເຮັດເພື່ອຂ້ານ້ອຍ.” “ຂ້ານ້ອຍຈະບໍ່ລືມວິທີທີ່ພຣະອົງໄດ້ຊ່ວຍໂຜດຂ້ານ້ອຍ ຕອນຂ້ານ້ອຍຂໍໃຫ້ພຣະອົງຊ່ວຍເຫລືອ.” ແລະ “ຂ້ານ້ອຍຈະບໍ່ລືມຄຳໝັ້ນສັນຍາຂອງພຣະອົງກັບຂ້ານ້ອຍ ແລະ ຄຳໝັ້ນສັນຍາຂອງຂ້ານ້ອຍກັບພຣະອົງ—ພັນທະສັນຍາຕໍ່ກັນແລະກັນ.”

ຮູບພາບ

ຮູບເຄື່ອງໝາຍການສຶກສາສ່ວນຕົວ

ແນວຄິດສຳລັບການສຶກສາພຣະຄຳພີເປັນສ່ວນຕົວ

ມັດທາຍ 26:6–13; ມາຣະໂກ 14:3–9

“ນາງຖອກນ້ຳມັນໃສ່ຮ່າງກາຍຂອງເຮົາ ເພື່ອຕຽມການປົງສົບຂອງເຮົາລ່ວງໜ້າ.”

ດ້ວຍການນະມັດສະການທີ່ຖ່ອມຕົວ, ຜູ້ຍິງທີ່ບັນຍາຍຢູ່ໃນຂໍ້ເຫລົ່ານີ້ ໄດ້ສະແດງວ່າ ນາງຮູ້ວ່າພຣະເຢຊູເປັນໃຜ ແລະ ພຣະອົງກຳລັງຈະເຮັດສິ່ງໃດ (ເບິ່ງ ມັດທາຍ 26:12). ທ່ານຄິດວ່າ ເປັນຫຍັງການກະທຳຂອງນາງຈຶ່ງມີຄວາມໝາຍຫລາຍຕໍ່ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ? (ເບິ່ງ ຂໍ້ທີ 13). ແມ່ນຫຍັງທີ່ປະທັບໃຈທ່ານກ່ຽວກັບຜູ້ຍິງຄົນນີ້ ແລະ ສັດທາຂອງນາງ? ໃຫ້ໄຕ່ຕອງວິທີທີ່ທ່ານສາມາດເຮັດຕາມຕົວຢ່າງຂອງນາງ.

ເບິ່ງ ໂຢຮັນ 12:1–8 ນຳອີກ.

ມັດທາຍ 26:20–22; ມາຣະໂກ 14:17–19

“ພຣະອົງເຈົ້າເອີຍ, ຄົງຈະບໍ່ແມ່ນຂ້ານ້ອຍຕີ້?”

ທ່ານໄດ້ຮຽນຮູ້ຫຍັງແດ່ກ່ຽວກັບການເປັນສານຸສິດ ຈາກຄຳຖາມຂອງພວກເພິ່ນຕໍ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໃນຂໍ້ເຫລົ່ານີ້? ທ່ານຄິດວ່າເປັນຫຍັງພວກເພິ່ນຈຶ່ງຖາມແນວນັ້ນ? ໃຫ້ພິຈາລະນາວິທີທີ່ທ່ານອາດທູນຖາມພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າວ່າ, “ຄົງຈະບໍ່ແມ່ນຂ້ານ້ອຍຕີ້?”

ເບິ່ງ Dieter F. Uchtdorf, “Lord, Is It I?,” Liahona, Nov. 2014, 56–59 ນຳອີກ.

ມັດທາຍ 26:26–29; ມາຣະໂກ 14:22–25

ສິນລະລຶກແມ່ນໂອກາດທີ່ຈະລະນຶກເຖິງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ.

ເມື່ອພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໄດ້ຈັດຕັ້ງສິນລະລຶກໃຫ້ແກ່ພວກສາວົກຂອງພຣະອົງ, ທ່ານວາດພາບເຫັນພວກເພິ່ນອາດຄິດ ແລະ ຮູ້ສຶກແນວໃດ? ໃຫ້ຄິດກ່ຽວກັບສິ່ງນີ້ ຂະນະທີ່ທ່ານອ່ານກ່ຽວກັບປະສົບການຂອງພວກເພິ່ນໃນ ມັດທາຍ 26:26–29 ແລະ ມາຣະໂກ 14:22–25. ທ່ານຄິດວ່າເປັນຫຍັງພຣະເຢຊູຈຶ່ງເລືອກວິທີນີ້ສຳລັບເຮົາເພື່ອລະນຶກເຖິງພຣະອົງ? ທ່ານອາດໄຕ່ຕອງປະສົບການຂອງທ່ານລະຫວ່າງພິທີສິນລະລຶກນຳອີກ. ມີສິ່ງໃດບໍທີ່ທ່ານສາມາດເຮັດ ເພື່ອໃຫ້ປະສົບການຂອງທ່ານສັກສິດ ແລະ ມີຄວາມໝາຍຫລາຍຂຶ້ນ?

ຫລັງຈາກໄດ້ອ່ານ ແລະ ໄຕ່ຕອງຂໍ້ເຫລົ່ານີ້ແລ້ວ, ທ່ານສາມາດຂຽນບາງສິ່ງທີ່ທ່ານຮູ້ສຶກໄດ້ຮັບການດົນໃຈ ໃຫ້ລະນຶກເຖິງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດລົງໄວ້. ທ່ານສາມາດທົບທວນສິ່ງເຫລົ່ານີ້ໃນຄັ້ງຕໍ່ໄປ ເມື່ອທ່ານຮັບສິນລະລຶກ. ທ່ານກໍສາມາດທົບທວນມັນໃນເວລາອື່ນນຳອີກ, ເພື່ອເປັນການ “ລະນຶກເຖິງພຣະອົງຕະຫລອດເວລາ” (ໂມໂຣໄນ 4:3).

ເບິ່ງ ລູກາ 22:7–39; 3 ນີໄຟ 18:1–13; ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 20:76–79; Gospel Topics, “Sacrament,” topics.ChurchofJesusChrist.org; “Always Remember Him” (ວິດີໂອ), ChurchofJesusChrist.org ນຳອີກ.

ໂຢຮັນ 13:1–17

ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດເປັນຕົວຢ່າງຂອງເຮົາ ເຖິງການຮັບໃຊ້ຄົນອື່ນດ້ວຍຄວາມຖ່ອມຕົວ.

ໃນວັນເວລາຂອງພຣະເຢຊູ, ການລ້າງຕີນໃຫ້ຄົນອື່ນ ເປັນວຽກຂອງຜູ້ຮັບໃຊ້, ບໍ່ແມ່ນວຽກຂອງເຈົ້ານາຍ. ແຕ່ພຣະເຢຊູຢາກໃຫ້ພວກສາວົກຂອງພຣະອົງຄິດແບບແຕກຕ່າງກ່ຽວກັບວ່າ ການນຳພາ ແລະ ການຮັບໃຊ້ໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ. ຂ່າວສານຢ່າງໃດແດ່ທີ່ທ່ານພົບເຫັນໃນພຣະຄຳ ແລະ ການກະທຳຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໃນ ໂຢຮັນ 13:1–17? ໃນວັດທະນະທຳຂອງທ່ານ, ການລ້າງຕີນໃຫ້ຄົນອື່ນອາດເປັນແບບຢ່າງຂອງການຮັບໃຊ້. ແຕ່ໃຫ້ພິຈາລະນາສິ່ງທີ່ທ່ານສາມາດເຮັດ ເພື່ອຈະໄດ້ເຮັດຕາມຕົວຢ່າງຂອງການຮັບໃຊ້ທີ່ຖ່ອມຕົວຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ.

ມັນອາດເປັນສິ່ງທີ່ໜ້າສົນໃຈທີ່ຈະສັງເກດເບິ່ງ ສິ່ງທີ່ພຣະເຢຊູຮູ້ຈັກ ແລະ ຮູ້ສຶກ ລະຫວ່າງເວລາທີ່ສັກສິດນີ້ກັບພວກສາວົກຂອງພຣະອົງ (ເບິ່ງ ຂໍ້ທີ 1 ແລະ 3). ຄວາມຮູ້ເຫລົ່ານີ້ຊ່ວຍທ່ານໃຫ້ເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດແນວໃດ?

ເບິ່ງ ລູກາ 22:24–27 ນຳອີກ.

ໂຢຮັນ 13:34–35

ຄວາມຮັກຂອງເຮົາຕໍ່ຄົນອື່ນແມ່ນສັນຍານວ່າ ເຮົາເປັນສານຸສິດທີ່ແທ້ຈິງຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ.

ກ່ອນໜ້ານັ້ນ, ພຣະເຢຊູໄດ້ມອບພຣະບັນຍັດຂໍ້ໜຶ່ງ ວ່າໃຫ້ “ຮັກເພື່ອນບ້ານເໝືອນຮັກຕົນເອງ” (ມັດທາຍ 22:39). ບັດນີ້ ພຣະອົງໄດ້ມອບ “ກົດບັນຍັດຂໍ້ໃໝ່.” ທ່ານຄິດວ່າ ການຮັກຄົນອື່ນ ດັ່ງທີ່ພຣະອົງຮັກທ່ານ ໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ? (ເບິ່ງ ໂຢຮັນ 13:34).

ທ່ານກໍສາມາດໄຕ່ຕອງວິທີທີ່ຄົນອື່ນຮູ້ຈັກວ່າທ່ານເປັນສານຸສິດຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດແນວໃດ. ທ່ານຈະແນ່ໃຈວ່າ ຄວາມຮັກເປັນບຸກຄະລິກລັກສະນະສະເພາະຂອງທ່ານ ໃນຖານະຊາວຄຣິດແນວໃດ?

ຮູບພາບ

ຮູບເຄື່ອງໝາຍການສຶກສາເປັນຄອບຄົວ

ແນວຄິດສຳລັບການສຶກສາພຣະຄຳພີເປັນຄອບຄົວ ແລະ ການສັງສັນໃນຕອນແລງ

ມັດທາຍ 26:26–29; ມາຣະໂກ 14:22–25.ຄອບຄົວຂອງທ່ານມີປະສົບການຢ່າງໃດແດ່ລະຫວ່າງພິທີສິນລະລຶກໃນແຕ່ລະອາທິດ? ການອ່ານກ່ຽວກັບພິທີສິນລະລຶກຄັ້ງທຳອິດ ອາດດົນໃຈໃຫ້ມີການສົນທະນາກ່ຽວກັບຄວາມສຳຄັນຂອງສິນລະລຶກ ແລະ ວິທີທີ່ຈະເສີມສ້າງປະສົບການຂອງທ່ານໄດ້. ໃຫ້ຄິດທີ່ຈະສະແດງຮູບ ການຢາຍສິນລະລຶກ (ປຶ້ມຮູບພາບພຣະກິດຕິຄຸນ, ເລກທີ 108) ແລະ ແບ່ງປັນແນວຄິດກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ທ່ານເຮັດ ກ່ອນ, ລະຫວ່າງ, ແລະ ຫລັງຈາກພິທີສິນລະລຶກ.

ສິນລະລຶກຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ລະນຶກເຖິງພຣະເຢຊູຄຣິດ.

ມັດທາຍ 26:30.ໃຫ້ຄິດທີ່ຈະຮ້ອງເພງສວດ, ດັ່ງທີ່ພຣະເຢຊູ ແລະ ອັກຄະສາວົກຂອງພຣະອົງໄດ້ເຮັດ—ບາງທີເພງສວດສຳລັບສິນລະລຶກ. ການຮ້ອງເພງສວດໄດ້ເປັນພອນໃຫ້ແກ່ພຣະເຢຊູ ແລະ ອັກຄະສາວົກໃນບາງຄັ້ງແນວໃດ? ເພງສວດເປັນພອນໃຫ້ແກ່ເຮົາແນວໃດ?

ໂຢຮັນ 13:1–17.ທ່ານສາມາດສະແດງຮູບຢູ່ໃນທ້າຍໂຄງຮ່າງນີ້ກັບຄອບຄົວຂອງທ່ານ ຂະນະທີ່ທ່ານອ່ານຂໍ້ເຫລົ່ານີ້. ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໄດ້ສິດສອນຄວາມຈິງຢ່າງໃດແດ່ ໂດຍການກະທຳຂອງພຣະອົງ? ມີລາຍລະອຽດຢ່າງໃດແດ່ຢູ່ໃນຮູບ ທີ່ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຂົ້າໃຈຄວາມຈິງເຫລົ່ານີ້? ບາງທີສະມາຊິກໃນຄອບຄົວສາມາດແບ່ງປັນວິທີທີ່ຄວາມຈິງເຫລົ່ານີ້ໄດ້ນຳຄວາມສຸກມາໃຫ້ເຂົາເຈົ້າແນວໃດ (ເບິ່ງ ໂຢຮັນ 13:17).

ໂຢຮັນ 13:34–35.ຫລັງຈາກການອ່ານຂໍ້ເຫລົ່ານີ້, ພວກທ່ານສາມາດເວົ້າລົມກັນກ່ຽວກັບວ່າ ຄົນອື່ນຮູ້ວ່າພວກທ່ານເປັນສານຸສິດຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດແນວໃດ. ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຢາກໃຫ້ຜູ້ຕິດຕາມຂອງພຣະອົງເປັນທີ່ຮູ້ຈັກແນວໃດ? ທ່ານສາມາດຂໍໃຫ້ສະມາຊິກໃນຄອບຄົວເວົ້າລົມກັນກ່ຽວກັບຜູ້ຄົນທີ່ ຄວາມຮັກຂອງເຂົາເຈົ້າສະແດງອອກວ່າ ເຂົາເຈົ້າເປັນສານຸສິດທີ່ແທ້ຈິງຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດແນວໃດ. ພວກທ່ານກໍສາມາດສົນທະນາເຖິງວິທີທີ່ພວກທ່ານສາມາດສະແດງຄວາມຮັກຫລາຍຂຶ້ນເປັນຄອບຄົວແນວໃດ.

ສຳລັບແນວຄິດເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບການສິດສອນເດັກນ້ອຍ, ໃຫ້ເບິ່ງ this week’s outline ໃນ Come, Follow Me—For Primary.

ເພງແນະນຳ: “ຮັກທີ່ບ້ານ,” ເພງສວດ ແລະ ເພງຂອງເດັກນ້ອຍ, 48.

ການປັບປຸງການສຶກສາສ່ວນຕົວ

ໄຕ່ຕອງ. ພຣະຄຳພີມີຄວາມໝາຍທາງວິນຍານທີ່ເຮົາອາດມອງຂ້າມ ຖ້າຫາກເຮົາອ່ານແບບເຜີນໆ, ເໝືອນດັ່ງທີ່ເຮົາອ່ານໜັງສືອື່ນໆ. ຢ່າຮີບຮ້ອນເພື່ອອ່ານແຕ່ລະບົດໃຫ້ແລ້ວໄວໆ. ໃຫ້ໃຊ້ເວລາເພື່ອຄຸ້ນຄິດກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ທ່ານກຳລັງອ່ານ.