“ວັນທີ 12–18 ເດືອນມິຖຸນາ. ລູກາ 22; ໂຢຮັນ 18: ‘ຂໍຢ່າໃຫ້ເປັນໄປຕາມຄວາມປາດຖະໜາຂອງລູກ, ແຕ່ຂໍໃຫ້ເປັນໄປຕາມຄວາມປະສົງຂອງພຣະບິດາເທີ້ນ,’” ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບບຸກຄົນ ແລະ ຄອບຄົວ: ພຣະຄຳພີໃໝ່ 2023 (2022)

“ວັນທີ 12–18 ເດືອນມິຖຸນາ. ລູກາ 22; ໂຢຮັນ 18,” ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບບຸກຄົນ ແລະ ຄອບຄົວ: 2023

ຮູບພາບ

ພຣະຄຣິດ ແລະ ພວກສາວົກຂອງພຣະອົງໃນເຄັດເຊມາເນ

Gethsemane Grove [ສວນເຄັດເຊມາເນ], ໂດຍ ແດເຣັກ ແຮກສະເຕດ

ວັນທີ 12–18 ເດືອນມິຖຸນາ

ລູກາ 22; ໂຢຮັນ 18

“ຂໍຢ່າໃຫ້ເປັນໄປຕາມຄວາມປາດຖະໜາຂອງລູກ, ແຕ່ຂໍໃຫ້ເປັນໄປຕາມຄວາມປະສົງຂອງພຣະບິດາເທີ້ນ”

ໃຫ້ໃຊ້ເວລາເພື່ອອ່ານ ລູກາ 22 ແລະ ໂຢຮັນ 18 ໃນອາທິດນີ້. ໃຫ້ໄຕ່ຕອງ ແລະ ອະທິຖານກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ທ່ານໄດ້ອ່ານ. ການເຮັດສິ່ງນີ້ສາມາດເປີດໂອກາດໃຫ້ພຣະວິນຍານເປັນພະຍານຕໍ່ໃຈຂອງທ່ານວ່າ ພຣະຄຳພີເປັນຄວາມຈິງ.

ບັນທຶກຄວາມປະທັບໃຈຂອງທ່ານ

ມີພຽງສາມຄົນເທົ່ານັ້ນທີ່ໄດ້ເປັນພະຍານເຖິງການຮັບທຸກທໍລະມານຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ ໃນສວນເຄັດເຊມາເນ—ແລະ ພວກເພິ່ນກໍໄດ້ເຊືອບຫລັບໄປໃນເວລາສ່ວນຫລາຍ. ໃນສວນນັ້ນ ແລະ ຕໍ່ມາຢູ່ເທິງໄມ້ກາງແຂນ, ພຣະເຢຊູໄດ້ຮັບເອົາບາບ, ຄວາມເຈັບປວດ, ແລະ ຄວາມທຸກທໍລະມານຂອງທຸກຄົນຜູ້ທີ່ເຄີຍມີຊີວິດ, ເຖິງແມ່ນວ່າ ເກືອບທຸກຄົນທີ່ມີຊີວິດຢູ່ໃນເວລານັ້ນ ບໍ່ຮູ້ວ່າແມ່ນຫຍັງກຳລັງເກີດຂຶ້ນ. ເຫດການທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດຂອງນິລັນດອນມັກຈະຜ່ານໄປໂດຍທີ່ບໍ່ມີການສົນໃຈຂອງຊາວໂລກຫລາຍ. ແຕ່ພຣະເຈົ້າອົງເປັນພຣະບິດາຮູ້. ພຣະອົງໄດ້ຍິນຄຳອ້ອນວອນຂອງພຣະບຸດທີ່ຊື່ສັດຂອງພຣະອົງວ່າ: “ພຣະບິດາເຈົ້າເອີຍ, ຖ້າເປັນຄວາມປະສົງຂອງພຣະອົງແລ້ວ, ຂໍໃຫ້ຈອກແຫ່ງຄວາມທົນທຸກທໍລະມານນີ້ ເລື່ອນໄປຈາກລູກທ້ອນ: ແຕ່ຢ່າງໃດກໍຕາມ ຂໍຢ່າໃຫ້ເປັນໄປຕາມຄວາມປາດຖະໜາຂອງລູກ, ແຕ່ຂໍໃຫ້ເປັນໄປຕາມຄວາມປະສົງຂອງພຣະບິດາເທີ້ນ. ແລ້ວມີ [ທູດອົງໜຶ່ງ] ຈາກສະຫວັນມາປະກົດແກ່ພຣະອົງ ຊູກຳລັງພຣະອົງຂຶ້ນ” (ລູກາ 22:42–43). ເຖິງແມ່ນວ່າເຮົາບໍ່ໄດ້ເປັນພະຍານໃນການກະທຳທີ່ບໍ່ເຫັນແກ່ຕົວ ແລະ ການຍິນຍອມນີ້, ແຕ່ເຮົາ ເປັນ ພະຍານເຖິງການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ. ທຸກຄັ້ງທີ່ເຮົາກັບໃຈ ແລະ ຮັບເອົາການໃຫ້ອະໄພຈາກບາບຂອງເຮົາ, ທຸກຄັ້ງທີ່ເຮົາຮູ້ສຶກເຖິງພະລັງທີ່ຊູແຮງຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ, ເຮົາສາມາດເປັນພະຍານເຖິງຄວາມເປັນຈິງຂອງສິ່ງທີ່ໄດ້ເກີດຂຶ້ນໃນສວນເຄັດເຊມາເນ.

ຮູບພາບ

ຮູບເຄື່ອງໝາຍການສຶກສາສ່ວນຕົວ

ແນວຄິດສຳລັບການສຶກສາພຣະຄຳພີເປັນສ່ວນຕົວ

ລູກາ 22:31–34, 54–62; ໂຢຮັນ 18:17–27

ການປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສເປັນຂະບວນການຕໍ່ເນື່ອງ.

ໃຫ້ຄິດກ່ຽວກັບປະສົບການທີ່ເປໂຕໄດ້ມີກັບພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ—ການມະຫັດສະຈັນທີ່ເພິ່ນໄດ້ເປັນພະຍານ ແລະ ຄຳສອນທີ່ເພິ່ນໄດ້ຮຽນຮູ້. ແລ້ວເປັນຫຍັງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຈຶ່ງກ່າວກັບເປໂຕວ່າ, “ເມື່ອ ເຈົ້າກັບຄືນມາຫາເຮົາແລ້ວ, ເຈົ້າຕ້ອງຊູແຮງບັນດາພີ່ນ້ອງຂອງເຈົ້າໄວ້”? (ລູກາ 22:32; ເນັ້ນຄຳເນີ້ງ). ຂະນະທີ່ທ່ານໄຕ່ຕອງສິ່ງນີ້, ມັນອາດເປັນປະໂຫຍດທີ່ຈະພິຈາລະນາສິ່ງທີ່ແອວເດີ ເດວິດ ເອ ແບ໊ດນາ ໄດ້ສິດສອນກ່ຽວກັບຄວາມແຕກຕ່າງລະຫວ່າງການມີປະຈັກພະຍານ ແລະ ການປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສຢ່າງແທ້ຈິງ (ເບິ່ງ “Converted unto the Lord,” Liahona, Nov. 2012, 106–9).

ຂະນະທີ່ທ່ານອ່ານກ່ຽວກັບປະສົບການຂອງເປໂຕໃນ ລູກາ 22:31–34, 54–62 (ເບິ່ງ ໂຢຮັນ 18:17–27 ນຳອີກ), ໃຫ້ຄິດກ່ຽວກັບການປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສຂອງທ່ານເອງ. ທ່ານເຄີຍຮູ້ສຶກມຸ່ງໝັ້ນຢ່າງເຕັມທີ່ບໍ, ເໝືອນດັ່ງເປໂຕ, ຈົນວ່າທ່ານ “ພ້ອມແລ້ວທີ່ຈະໄປກັບ [ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ], ເຖິງຈະຕ້ອງຖືກຄຸກ, ຫລື ຕ້ອງຕາຍກໍຕາມ”? (ລູກາ 22:33). ເປັນຫຍັງຄວາມຮູ້ສຶກເຊັ່ນນັ້ນ ຈຶ່ງຈືດຈາງໄປໃນບາງຄັ້ງ? ມັນມີໂອກາດໃນແຕ່ລະວັນທີ່ຈະປະຕິເສດ ຫລື ເປັນພະຍານເຖິງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ; ທ່ານຈະເຮັດຢ່າງໃດຈຶ່ງຈະໄດ້ເປັນພະຍານເຖິງພຣະອົງໃນແຕ່ລະວັນ? ມີບົດຮຽນຢ່າງໃດແດ່ທີ່ທ່ານໄດ້ຮຽນຮູ້ຈາກປະສົບການຂອງເປໂຕ?

ຂະນະທີ່ທ່ານສືບຕໍ່ອ່ານພຣະຄຳພີໃໝ່, ໃຫ້ຊອກຫາຫລັກຖານຂອງການປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສອັນຕໍ່ເນື່ອງຂອງເປໂຕ. ພ້ອມນີ້ ກໍໃຫ້ສັງເກດເບິ່ງວິທີທີ່ເພິ່ນໄດ້ຮັບເອົາຄຳສັ່ງຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ເພື່ອໃຫ້ “ຊູແຮງບັນດາພີ່ນ້ອງຂອງເຈົ້າໄວ້” (ລູກາ 22:32; ເບິ່ງ ກິດຈະການ 3–4).

ເບິ່ງ ມາຣະໂກ 14:27–31 ນຳອີກ.

ລູກາ 22:39–46

ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໄດ້ຮັບທຸກທໍລະມານເພື່ອເຮົາໃນເຄັດເຊມາເນ.

ປະທານຣະໂຊ ເອັມ ແນວສັນ ໄດ້ເຊື້ອເຊີນເຮົາໃຫ້ “ໃຊ້ເວລາໃນການຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ແລະ ການເສຍສະລະຊົດໃຊ້ຂອງພຣະອົງ” (“Drawing the Power of Jesus Christ into Our Lives,” Liahona, May 2017, 40).

ໃຫ້ພິຈາລະນາວິທີທີ່ທ່ານຈະເຮັດ ເພື່ອຮັບເອົາຄຳເຊື້ອເຊີນຂອງປະທານແນວສັນ. ທ່ານສາມາດເລີ່ມຕົ້ນໂດຍການໄຕ່ຕອງດ້ວຍການອະທິຖານ ກ່ຽວກັບການຮັບທຸກທໍລະມານຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໃນເຄັດເຊມາເນ, ດັ່ງທີ່ບັນຍາຍຢູ່ໃນຂໍ້ເຫລົ່ານີ້, ແລະ ໃຫ້ຂຽນຄວາມປະທັບໃຈ ແລະ ຄຳຖາມທີ່ມາສູ່ຈິດໃຈ.

ສຳລັບການສຶກສາທີ່ເລິກເຊິ່ງກວ່າກ່ຽວກັບພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ແລະ ການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະອົງ, ໃຫ້ພະຍາຍາມຄົ້ນຄວ້າຂໍ້ພຣະຄຳພີອື່ນໆສຳລັບຄຳຕອບຕໍ່ຄຳຖາມ ເຊັ່ນດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້:

ເປັນຫຍັງການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຈຶ່ງຈຳເປັນ? (ເບິ່ງ 2 ນີໄຟ 2:5–10, 17–26; 9:5–26; ແອວມາ 34:8–16; 42:9–26.)
ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໄດ້ປະເຊີນກັບສິ່ງໃດແດ່ຂະນະທີ່ພຣະອົງຮັບທຸກທໍລະມານ? (ເບິ່ງ ເອຊາຢາ 53:3–5; ໂມໄຊຢາ 3:7; ແອວມາ 7:11–13; ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 19:16–19.)
ການຮັບທຸກທໍລະມານຂອງພຣະຄຣິດມີຜົນກະທົບຕໍ່ຊີວິດຂອງເຮົາແນວໃດ? (ເບິ່ງ ໂຢຮັນ 10:10–11; ເຮັບເຣີ 4:14–16; 1 ໂຢຮັນ 1:7; ແອວມາ 34:31; ໂມໂຣໄນ 10:32–33; Dallin H. Oaks, “Strengthened by the Atonement of Jesus Christ,” Liahona, Nov. 2015, 61–64.)
ຄຳຖາມຢ່າງອື່ນໆທີ່ເຮົາມີ:

ເມື່ອທ່ານຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ໄດ້ເກີດຂຶ້ນໃນເຄັດເຊມາເນ, ມັນອາດເປັນສິ່ງທີ່ໜ້າສົນໃຈທີ່ຈະຮູ້ວ່າ ເຄັດເຊມາເນ ແມ່ນສວນຕົ້ນໝາກກອກເທດ ແລະ ມີເຄື່ອງກົດໝາກກອກເທດຢູ່ທີ່ນັ້ນນຳອີກ, ຊຶ່ງໃຊ້ບົດໝາກກອກເທດ ແລະ ກັ່ນເອົານ້ຳມັນ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຊື້ອເພີງ ແລະ ເປັນອາຫານ ທັງໃຊ້ໃນການປິ່ນປົວນຳອີກ (ເບິ່ງ ລູກາ 10:34). ຂັ້ນຕອນຂອງການກັ່ນເອົານ້ຳມັນໝາກກອກເທດ ເປັນສັນຍາລັກເຖິງສິ່ງທີ່ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໄດ້ເຮັດເພື່ອເຮົາໃນເຄັດເຊມາເນແນວໃດ? ສຳລັບແນວຄິດບາງຢ່າງ, ໃຫ້ເບິ່ງຂ່າວສານຂອງແອວເດີ ດີ ທອດ ຄຣິສໂຕເຟີສັນ “Abide in My Love” (Liahona, Nov. 2016, 50–51).

ເບິ່ງ ມັດທາຍ 26:36–46; ມາຣະໂກ 14:32–42 ນຳອີກ.

ໂຢຮັນ 18:28–38

“ອານາຈັກ [ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ] ບໍ່ເປັນຂອງໂລກນີ້.”

ຜູ້ນຳຝ່າຍການເມືອງຄົນໜຶ່ງ, ຊື່ວ່າ ປົນອີໂອ ປີລາດ ຮູ້ຈັກອຳນາດ ແລະ ອານາຈັກຂອງໂລກນີ້ເປັນຢ່າງດີ. ແຕ່ພຣະເຢຊູໄດ້ກ່າວເຖິງອານາຈັກທີ່ແຕກຕ່າງຫລາຍກວ່ານັ້ນອີກ. ໃນການຫວນຄິດເຖິງສິ່ງທີ່ທ່ານໄດ້ອ່ານມາກ່ຽວກັບພຣະຊົນຊີບຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ, ມີຫລັກຖານຢ່າງໃດແດ່ທີ່ທ່ານເຫັນວ່າ “ອານາຈັກ [ຂອງພຣະອົງ] ບໍ່ເປັນຂອງໂລກນີ້”? (ໂຢຮັນ 18:36). ເປັນຫຍັງມັນຈຶ່ງສຳຄັນສຳລັບທ່ານທີ່ຈະຮູ້ສິ່ງນີ້? ມີສິ່ງໃດອີກທີ່ໂດດເດັ່ນຕໍ່ທ່ານກ່ຽວກັບພຣະຄຳຂອງພຣະເຢຊູຕໍ່ປີລາດ?

ຮູບພາບ

ຮູບເຄື່ອງໝາຍການສຶກສາເປັນຄອບຄົວ

ແນວຄິດສຳລັບການສຶກສາພຣະຄຳພີເປັນຄອບຄົວ ແລະ ການສັງສັນໃນຕອນແລງ

ລູກາ 22:31–32.ເປໂຕຄົງຮູ້ສຶກແນວໃດ ເມື່ອຮູ້ວ່າພຣະເຢຊູໄດ້ອະທິຖານເພື່ອເພິ່ນ ແລະ ສັດທາຂອງເພິ່ນ? ເຮົາສາມາດອະທິຖານເພື່ອໃຜ, “ເພື່ອ [ສັດທາຂອງພວກເຂົາ] ຈະບໍ່ຂາດໄປ”? (ຂໍ້ທີ 32).

ລູກາ 22:39–46.ການຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບການຮັບທຸກທໍລະມານຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໃນເຄັດເຊມາເນ ສາມາດເປັນປະສົບການທີ່ສັກສິດສຳລັບຄອບຄົວຂອງທ່ານໄດ້. ໃຫ້ພິຈາລະນາສິ່ງທີ່ພວກທ່ານສາມາດເຮັດ ເພື່ອສ້າງຄວາມຮູ້ສຶກຄາລະວະ ແລະ ການນະມັດສະການ ຂະນະທີ່ພວກທ່ານສຶກສາ ລູກາ 22:39–46. ພວກທ່ານສາມາດຟັງເພງ ຫລື ຮ້ອງເພງສວດ ຫລື ເພງຂອງເດັກນ້ອຍທີ່ພວກທ່ານມັກນຳກັນ ກ່ຽວກັບພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ. ພວກທ່ານສາມາດເບິ່ງຮູບພາບທີ່ກ່ຽວພັນ ຫລື ເບິ່ງວິດີໂອ “The Savior Suffers in Gethsemane” (ChurchofJesusChrist.org). ຂະນະທີ່ທ່ານອ່ານຂໍ້ເຫລົ່ານີ້, ສະມາຊິກໃນຄອບຄົວສາມາດແບ່ງປັນຂໍ້ພຣະຄຳພີທີ່ມີຄວາມໝາຍຕໍ່ເຂົາເຈົ້າໂດຍສະເພາະ—ບາງທີ ແບ່ງປັນຂໍ້ພຣະຄຳພີທີ່ຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມຮັກຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ (ເບິ່ງ ມັດທາຍ 26:36–46; ມາຣະໂກ 14:32–42 ນຳອີກ). ທ່ານກໍສາມາດເຊື້ອເຊີນເຂົາເຈົ້າໃຫ້ແບ່ງປັນປະຈັກພະຍານຂອງເຂົາເຈົ້າເຖິງພຣະເຢຊູຄຣິດ ແລະ ເຖິງການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະອົງນຳອີກ.

ລູກາ 22:42.ສະມາຊິກໃນຄອບຄົວສາມາດແບ່ງປັນປະສົບການ ເມື່ອເຂົາເຈົ້າຮຽນຮູ້ທີ່ຈະກ່າວວ່າ, “ຂໍຢ່າໃຫ້ເປັນໄປຕາມຄວາມປາດຖະໜາຂອງລູກ, ແຕ່ຂໍໃຫ້ເປັນໄປຕາມຄວາມປະສົງຂອງພຣະບິດາເທີ້ນ.”

ລູກາ 22:50–51; ໂຢຮັນ 18:10–11.ເຮົາຮຽນຮູ້ຫຍັງແດ່ກ່ຽວກັບພຣະເຢຊູຈາກຂໍ້ເຫລົ່ານີ້?

Suffer Ye Thus Far [ເຊົາແມ ພໍແລ້ວ], ໂດຍ ວາວເຕີ ເຣນ

ໂຢຮັນ 18:37–38.ເຮົາຈະຕອບຄຳຖາມຂອງປີລາດແນວໃດ ທີ່ວ່າ “ຄວາມຈິງນັ້ນແມ່ນຫຍັງ?” (ຂໍ້ທີ 38). ສຳລັບແນວຄິດບາງຢ່າງ, ເບິ່ງ ໂຢຮັນ 8:32; ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 84:45; 93:23–28; ແລະ “ບອກມາ ສັດຈະຄືຫຍັງ?,” ເພງສວດ ແລະ ເພງຂອງເດັກນ້ອຍ, 34.

ສຳລັບແນວຄິດເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບການສິດສອນເດັກນ້ອຍ, ໃຫ້ເບິ່ງ this week’s outline ໃນ Come, Follow Me—For Primary.

ເພງແນະນຳ: “ຂ້າເຝົ້າພິສະຫວົງ,” ເພງສວດ ແລະ ເພງຂອງເດັກນ້ອຍ, 24.

ການປັບປຸງການສຶກສາສ່ວນຕົວ

ສຶກສາຖ້ອຍຄຳຂອງສາດສະດາ ແລະ ອັກຄະສາວົກຂອງຍຸກສຸດທ້າຍ. ອ່ານສິ່ງທີ່ສາດສະດາ ແລະ ອັກຄະສາວົກຂອງຍຸກສຸດທ້າຍ ໄດ້ສິດສອນກ່ຽວກັບຄວາມຈິງທີ່ພົບເຫັນຢູ່ໃນພຣະຄຳພີ. ຍົກຕົວຢ່າງ, ໃນວາລະສານ Liahona, ສະບັບລ່າສຸດກ່ຽວກັບກອງປະຊຸມໃຫຍ່ສາມັນ, ທ່ານສາມາດຊອກຫາຄຳວ່າ “Atonement” ຢູ່ໃນດັດຊະນີຫົວຂໍ້ (ເບິ່ງ Teaching in the Savior’s Way, 21).