“ວັນທີ 24–30 ເດືອນກໍລະກົດ. ກິດຈະການ 16–21: ‘[ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ] ໄດ້ເອີ້ນພວກເຮົາ ໃຫ້ໄປ [ສັ່ງສອນພຣະກິດຕິຄຸນ],’” ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບບຸກຄົນ ແລະ ຄອບຄົວ: ພຣະຄຳພີໃໝ່ 2023 (2022)
“ວັນທີ 24–30 ເດືອນກໍລະກົດ. ກິດຈະການ 16–21,” ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບບຸກຄົນ ແລະ ຄອບຄົວ: 2023
ວັນທີ 24–30 ເດືອນກໍລະກົດ
ກິດຈະການ 16–21
“[ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ] ໄດ້ເອີ້ນພວກເຮົາ ໃຫ້ໄປ [ສັ່ງສອນພຣະກິດຕິຄຸນ]”
ຂະນະທີ່ທ່ານອ່ານກ່ຽວກັບຄວາມພະຍາຍາມຂອງໂປໂລ ໃນການສັ່ງສອນພຣະກິດຕິຄຸນ, ພຣະວິນຍານອາດກະຕຸ້ນທ່ານດ້ວຍຄວາມຄິດ ຫລື ຄວາມຮູ້ສຶກ. ໃຫ້ຂຽນສິ່ງທີ່ໄດ້ຮັບການກະຕຸ້ນລົງໄວ້, ແລະ ວາງແຜນທີ່ຈະປະຕິບັດຕາມການກະຕຸ້ນນັ້ນ.
ບັນທຶກຄວາມປະທັບໃຈຂອງທ່ານ
ໃນບັນດາພຣະຄຳສຸດທ້າຍຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຕໍ່ອັກຄະສາວົກຂອງພຣະອົງ ແມ່ນຂໍ້ຄຳສັ່ງທີ່ວ່າ “ພວກເຈົ້າຈົ່ງໄປ, ຈົ່ງເຮັດໃຫ້ຄົນທຸກຊາດເປັນລູກສິດ ໃຫ້ເຂົາຮັບບັບຕິສະມາໃນພຣະນາມ [ຂອງພຣະບິດາ, ແລະ ຂອງພຣະບຸດ, ແລະ ຂອງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ: ສິດສອນ] ພວກເຂົາໃຫ້ຖືຮັກສາທຸກໆສິ່ງທີ່ເຮົາໄດ້ສັ່ງພວກເຈົ້າ” (ມັດທາຍ 28:19–20). ເຖິງແມ່ນອັກຄະສາວົກບໍ່ໄດ້ໄປເຖິງ ທຸກ ປະຊາຊາດ, ແຕ່ ກິດຈະການ 16–21 ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າໂປໂລ ແລະ ຄູ່ສອນຂອງເພິ່ນໄດ້ກ້າວໜ້າຢ່າງໜ້າອັດສະຈັນໃຈ ໃນການສະຖາປະນາສາດສະໜາຈັກ. ພວກເພິ່ນໄດ້ສິດສອນ, ໃຫ້ບັບຕິສະມາ, ແລະ ມອບຂອງປະທານແຫ່ງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ. ພວກເພິ່ນໄດ້ທຳການມະຫັດສະຈັນ, ແມ່ນແຕ່ໄດ້ນຳຊາຍຄົນໜຶ່ງເປັນຄືນມາຈາກຕາຍ, ແລະ ໄດ້ບອກລ່ວງໜ້າເຖິງການປະຖິ້ມຄວາມເຊື່ອອັນຍິ່ງໃຫຍ່ (ກິດຈະການ 20:7–12, 28–31). ແລະ ວຽກງານທີ່ພວກເພິ່ນເລີ່ມຕົ້ນ ໄດ້ສືບຕໍ່ດ້ວຍອັກຄະສາວົກທີ່ມີຊີວິດຢູ່ໃນປະຈຸບັນ, ພ້ອມທັງສານຸສິດທີ່ອຸທິດຕົນເຊັ່ນກັບທ່ານ, ຜູ້ກຳລັງຊ່ວຍບັນລຸການມອບໝາຍຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ໃນທາງທີ່ໂປໂລບໍ່ຄາດຄິດ. ບາງທີທ່ານຮູ້ຈັກບາງຄົນທີ່ບໍ່ຮູ້ຈັກພຣະບິດາເທິງສະຫວັນຂອງພວກເຂົາ ຫລື ພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະອົງ. ບາງທີທ່ານເຄີຍຮູ້ສຶກວ່າ “ຂຸ່ນເຄືອງໃຈ” ທີ່ຈະແບ່ງປັນສິ່ງທີ່ທ່ານຮູ້ຈັກກ່ຽວກັບພຣະອົງກັບພວກເຂົາ (ກິດຈະການ 17:16). ຖ້າຫາກທ່ານເຮັດຕາມຕົວຢ່າງທີ່ຖ່ອມຕົວ ແລະ ກ້າຫານໃນການແບ່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນຂອງໂປໂລ, ທ່ານອາດພົບເຫັນບາງຄົນທີ່ “ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ຊົງເປີດຈິດໃຈ” (ກິດຈະການ 16:14).
ແນວຄິດສຳລັບການສຶກສາພຣະຄຳພີເປັນສ່ວນຕົວ
ພຣະວິນຍານຈະນຳພາເຮົາໃນຄວາມພະຍາຍາມຂອງເຮົາທີ່ຈະແບ່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນ.
ສາດສະດາໂຈເຊັບ ສະມິດ ໄດ້ປະກາດວ່າ, “ບໍ່ມີຄົນໃດສາມາດສັ່ງສອນພຣະກິດຕິຄຸນປາດສະຈາກພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], 332). ຂະນະທີ່ທ່ານອ່ານ ກິດຈະການ 16–21, ໃຫ້ພິຈາລະນາວ່າ ເປັນຫຍັງຖ້ອຍຄຳຂອງສາດສະດາຈຶ່ງເປັນຄວາມຈິງແນວໃດ. ໃຫ້ສັງເກດເບິ່ງຕອນທີ່ພຣະວິນຍານໄດ້ຊ່ວຍເຫລືອໂປໂລ ແລະ ຄູ່ສອນຂອງເພິ່ນ. ພອນຢ່າງໃດແດ່ໄດ້ມີມາ ຂະນະທີ່ພວກເພິ່ນເຮັດຕາມພຣະວິນຍານ? ທ່ານເຄີຍຮູ້ສຶກວ່າພຣະວິນຍານໄດ້ກະຕຸ້ນທ່ານ ໃນຄວາມພະຍາຍາມຂອງທ່ານທີ່ຈະແບ່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນເມື່ອໃດ?
ເຮົາສາມາດປະກາດພຣະກິດຕິຄຸນໃນທຸກສະຖານະການ.
ໂດຍທີ່ຖືກໂຍນເຂົ້າຄຸກເພາະການສັ່ງສອນພຣະກິດຕິຄຸນ ອາດເບິ່ງຄືວ່າ ເປັນເຫດຜົນທີ່ເຂົ້າໃຈໄດ້ ເພື່ອຢຸດການສັ່ງສອນ. ແຕ່ຕໍ່ໂປໂລ ແລະ ຊີລາແລ້ວ, ມັນກາຍເປັນໂອກາດທີ່ຈະປ່ຽນໃຈເຈົ້າໜ້າທີ່ຄຸກ (ເບິ່ງ ກິດຈະການ 16:16–34). ຕະຫລອດທົ່ວ ກິດຈະການ 16–21, ໃຫ້ຊອກຫາຕົວຢ່າງອື່ນໆຂອງຄວາມເຕັມໃຈຂອງໂປໂລ ທີ່ຈະແບ່ງປັນການເປັນພະຍານຂອງເພິ່ນກັບທຸກຄົນ. ເປັນຫຍັງທ່ານຈຶ່ງຄິດວ່າ ເພິ່ນມີຄວາມກ້າຫານຫລາຍທີ່ສຸດ ແລະ ບໍ່ຢ້ານກົວຈັກໜ່ອຍ? ທ່ານຮຽນຮູ້ຫຍັງແດ່ຈາກຕົວຢ່າງຂອງໂປໂລ?
ມີຂ່າວສານຫລາຍຢ່າງຕື່ມອີກ ກ່ຽວກັບການແບ່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນໃນ ກິດຈະການ 16–21. ຂະນະທີ່ທ່ານສຶກສາບົດເຫລົ່ານີ້, ໃຫ້ຊອກຫາບາງສິ່ງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບທ່ານໂດຍສະເພາະ.
ເບິ່ງ Dieter F. Uchtdorf, “Missionary Work: Sharing What Is in Your Heart,” Liahona, May 2019, 15–18 ນຳອີກ.
ເຮົາແຕ່ລະຄົນເປັນລູກຂອງພຣະເຈົ້າ.
“ພວກເຮົາເປັນເຊື້ອສາຍຂອງພຣະເຈົ້າ.”
ໃນນະຄອນອາແຖນ, ໂປໂລໄດ້ພົບເຫັນຜູ້ຄົນທີ່ມີຄວາມຄິດຄວາມເຫັນ ແລະ ມຸມມອງທາງສາດສະໜາທີ່ຫລາກຫລາຍ. ພວກເຂົາມັກສະແຫວງຫາທີ່ຈະ “ຮູ້ຄຳສັ່ງສອນໃໝ່,” ແລະ ສິ່ງທີ່ໂປໂລມີໃຫ້ ກໍເປັນສິ່ງໃໝ່ຕໍ່ພວກເຂົາ (ເບິ່ງ ກິດຈະການ 17:19–21). ພວກເຂົານະມັດສະການພະຕ່າງໆ, ລວມທັງພະໜຶ່ງທີ່ພວກເຂົາເອີ້ນວ່າ “ພຣະເຈົ້າທີ່ເຮົາບໍ່ຮູ້ຈັກ” (ກິດຈະການ 17:23), ແຕ່ພວກເຂົາເຊື່ອວ່າ ພະຄືອຳນາດ ຫລື ລິດເດດ, ບໍ່ມີຊີວິດ, ເປັນຕົນເປັນຕົວ, ແລະ ແນ່ນອນ ບໍ່ແມ່ນພຣະບິດາຂອງເຮົາ. ໃຫ້ໄຕ່ຕອງສິ່ງທີ່ໂປໂລໄດ້ກ່າວ ເພື່ອຊ່ວຍພວກເຂົາໃຫ້ມາຮູ້ຈັກພຣະເຈົ້າ. ການເປັນ “ເຊື້ອສາຍຂອງພຣະເຈົ້າ” ໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດຕໍ່ທ່ານ? (ກິດຈະການ 17:29). ໃນຄວາມຄິດຄວາມເຫັນຂອງທ່ານ, ການເປັນລູກຂອງພຣະເຈົ້າແມ່ນແຕກຕ່າງຈາກການເປັນບຸກຄົນໜຶ່ງທີ່ພຣະອົງໄດ້ສ້າງຂຶ້ນມາແນວໃດ? ການເຂົ້າໃຈຄວາມຈິງນີ້ ມີອິດທິພົນຕໍ່ວິທີທີ່ທ່ານເບິ່ງຕົວເອງ ແລະ ຄົນອື່ນແນວໃດ?
ຖ້າຫາກທ່ານໄດ້ຢືນຢູ່ທາງຂ້າງໂປໂລ ຂະນະທີ່ເພິ່ນກ່າວເປັນພະຍານ, ທ່ານຈະວ່າແນວໃດກັບຊາວກຣີກໃນສະໄໝບູຮານກ່ຽວກັບພຣະບິດາເທິງສະຫວັນຂອງເຮົາ? ທ່ານຮູ້ຈັກໃຜບໍ ທີ່ຈະໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດຈາກການໄດ້ຍິນປະຈັກພະຍານຂອງທ່ານ?
ເບິ່ງ ໂຣມ 8:16; 1 ໂຢຮັນ 5:2; “We Are the Offspring of God” (ວິດີໂອ), ChurchofJesusChrist.org ນຳອີກ.
ແນວຄິດສຳລັບການສຶກສາພຣະຄຳພີເປັນຄອບຄົວ ແລະ ການສັງສັນໃນຕອນແລງ
-
ກິດຈະການ 16–21.ເພື່ອວ່າຄອບຄົວຂອງທ່ານຈະເຂົ້າໃຈຢ່າງເລິກເຊິ່ງກ່ຽວກັບ ກິດຈະການ 16–21, ພວກທ່ານສາມາດສຶກສາແຜນທີ່ຢູ່ໃນທ້າຍຂອງໂຄງຮ່າງນີ້, ຊອກຫາເມືອງຕ່າງໆ ບ່ອນທີ່ໂປໂລໄດ້ສັ່ງສອນພຣະກິດຕິຄຸນໃນບົດເຫລົ່ານີ້. ແຫລ່ງໃດແດ່ທີ່ເຮົາມີໃນປະຈຸບັນ ເພື່ອຊ່ວຍນຳພຣະກິດຕິຄຸນໄປໃຫ້ທຸກປະຊາຊາດ?
ເພື່ອດົນໃຈຄອບຄົວຂອງທ່ານໃຫ້ແບ່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນ, ທ່ານສາມາດສາຍວິດີໂອເລື່ອງໜຶ່ງ ຫລື ຫລາຍກວ່ານັ້ນ ໃນພາກ “ການແບ່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນ” ຂອງຫ້ອງສະໝຸດພຣະກິດຕິຄຸນ.
-
ກິດຈະການ 17:10–12; 18:24–28.ເຮົາຈະເປັນຄືກັນກັບຜູ້ສະແຫວງບຸນຢູ່ໃນຂໍ້ເຫລົ່ານີ້ໄດ້ແນວໃດ? ການ “[ຮັບເອົາ] ດ້ວຍໃຈເຫລື້ອມໃສ ແລະ ຢາກຈະຟັງຖ້ອຍຄຳ” ໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ? (ກິດຈະການ 17:11). ເຮົາຈະເຮັດຢ່າງໃດຈຶ່ງຈະ “ມີຄວາມຊຳນານທາງພຣະຄຳພີ”? (ກິດຈະການ 18:24).
-
ກິດຈະການ 19:1–7.ຂໍ້ເຫລົ່ານີ້ສາມາດຊ່ວຍຄອບຄົວຂອງທ່ານໃຫ້ມີການສົນທະນາກ່ຽວກັບຄວາມສຳຄັນຂອງການຮັບບັບຕິສະມາ ແລະ ຮັບການຢືນຢັນ. ເພື່ອຈະເຂົ້າໃຈຄວາມຈິງຫລາຍຂຶ້ນໃນ ກິດຈະການ 19:1–7, ພວກທ່ານສາມາດສົນທະນາເຖິງບາງສິ່ງທີ່ໃຊ້ການບໍ່ໄດ້ຖ້າປາດສະຈາກອີກຢ່າງໜຶ່ງ, ດັ່ງເຊັ່ນ ໂທລະສັບມືຖືທີ່ປາດສະຈາກແບັດເຕີຣີ. ຫລື ທ່ານສາມາດແບ່ງປັນຄຳສອນນີ້ຈາກສາດສະດາໂຈເຊັບ ສະມິດ ທີ່ວ່າ: “ການບັບຕິສະມາດ້ວຍນ້ຳ ເປັນພຽງເຄິ່ງໜຶ່ງຂອງການບັບຕິສະມາ, ແລະ ບໍ່ມີປະໂຫຍດຫຍັງເລີຍ ຖ້າປາດສະຈາກອີກເຄິ່ງໜຶ່ງ—ນັ້ນຄື, ການບັບຕິສະມາຈາກພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ” (Teachings: Joseph Smith, 95). ເປັນຫຍັງການບັບຕິສະມາຈຶ່ງ “ບໍ່ມີປະໂຫຍດເລີຍ” ຖ້າປາດສະຈາກຂອງປະທານແຫ່ງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ? (ເບິ່ງ 3 ນີໄຟ 27:19–20; ໂມເຊ 6:59–61).
-
ກິດຈະການ 19:18–20.ຂະນະທີ່ທ່ານອ່ານ ກິດຈະການ 19:18–20, ໃຫ້ສັງເກດເບິ່ງຄຸນຄ່າຂອງສິ່ງຂອງທີ່ຜູ້ຄົນເຕັມໃຈຈະປະຖິ້ມ ເພື່ອຮັບເອົາພຣະກິດຕິຄຸນ (ເບິ່ງ ຂໍ້ທີ 19). ມີສິ່ງຂອງທາງໂລກ ຫລື ກິດຈະກຳຢ່າງໃດບໍ ທີ່ເຮົາຕ້ອງປະຖິ້ມ ເພື່ອຮັບເອົາພອນຈາກສະຫວັນ?
-
ກິດຈະການ 20:32–35.ຄອບຄົວຂອງທ່ານເຄີຍປະສົບກັບຄຳສອນຂອງພຣະຄຣິດທີ່ວ່າ “ການໃຫ້ເປັນເຫດໃຫ້ມີຄວາມສຸກ ຫລາຍກວ່າການຮັບ” ເມື່ອໃດ? (ກິດຈະການ 20:35). ມີຄົນໃດບໍທີ່ສາມາດໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດຈາກການຮັບໃຊ້, ເວລາ, ຫລື ຂອງຂວັນທີ່ຄອບຄົວຂອງທ່ານສາມາດມອບໃຫ້? ນຳກັນເປັນຄອບຄົວ, ໃຫ້ສົນທະນາແນວຄິດ ແລະ ວາງແຜນທີ່ຈະຮັບໃຊ້ບາງຄົນ. ເຮົາຮູ້ສຶກແນວໃດເມື່ອເຮົາຮັບໃຊ້ຄົນອື່ນ? ເປັນຫຍັງການໃຫ້ຈຶ່ງເປັນພອນຫລາຍກວ່າການຮັບ?
ສຳລັບແນວຄິດເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບການສິດສອນເດັກນ້ອຍ, ໃຫ້ເບິ່ງ this week’s outline ໃນ Come, Follow Me—For Primary.
ເພງແນະນຳ “ເຮົາເປັນລູກຂອງພຣະເຈົ້າ,” ເພງສວດ ແລະ ເພງຂອງເດັກນ້ອຍ, 64.
ການປັບປຸງການສຶກສາສ່ວນຕົວ
ບັນທຶກຄວາມປະທັບໃຈ. “ເມື່ອທ່ານບັນທຶກຄວາມປະທັບໃຈທາງວິນຍານ, ທ່ານສະແດງໃຫ້ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າເຫັນວ່າ ທ່ານນັບຖືການຊີ້ນຳຂອງພຣະອົງ, ແລະ ພຣະອົງຈະອວຍພອນທ່ານດ້ວຍການເປີດເຜີຍເລື້ອຍກວ່າເກົ່າ” (Teaching in the Savior’s Way, 12; ເບິ່ງ ໜ້າທີ 30 ນຳອີກ).
ການເດີນທາງເຜີຍແຜ່ຂອງອັກຄະສາວົກໂປໂລ.