« ថ្ងៃទី ១១–១៧ ខែ កញ្ញា ។ កូរិនថូស ទី២ ១–៧ ៖ ‹ ចូរឲ្យបានជាមេត្រីនឹងព្រះចុះ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០២៣ ( ឆ្នាំ ២០២២ )

« ថ្ងៃទី ១១–១៧ ខែ កញ្ញា ។ កូរិនថូស ទី២ ១–៧ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២៣

ថ្ងៃទី ១១–១៧ ខែ កញ្ញា

កូរិនថូស ទី២ ១–៧

« ចូរឲ្យបានជាមេត្រីនឹងព្រះចុះ »

នៅពេលបងប្អូនសិក្សាសំបុត្ររបស់ប៉ុលទៅកាន់កូរិនថូស សូមកត់ត្រាគោលការណ៍ដំណឹងល្អមួយចំនួនដែលបងប្អូនរកឃើញ ហើយពិចារណាអំពីរបៀបដែលបងប្អូនអាចអនុវត្តវានៅក្នុងជីវិតរបស់បងប្អូន ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន

ពេលខ្លះការធ្វើជាអ្នកដឹកនាំសាសនាចក្រ មានន័យថាត្រូវនិយាយនូវរឿងពិបាកៗមួយចំនួន ។ នេះគឺជាការពិតនៅក្នុងជំនាន់របស់ប៉ុល ក៏ដូចជានៅជំនាន់សព្វថ្ងៃនេះផងដែរ ។ ជាក់ស្ដែងនៅក្នុងសំបុត្រពីមុនរបស់ប៉ុលទៅកាន់ពួកបរិសុទ្ធកូរិថូស រួមមានទាំងការវាយផ្ចាល ហើយបណ្ដាលឲ្យមានអារម្មណ៍ឈឺចាប់ ។ នៅក្នុងសំបុត្រនោះដែលបានក្លាយជា កូរិនថូស ទី២ ដែលលោកបានព្យាយាមពន្យល់អំពីអ្វីដែលបានជំរុញលោកឲ្យនិយាយពាក្យធ្ងន់ៗ ៖ « ខ្ញុំបានសរសេរផ្ញើមកអ្នករាល់គ្នា ដោយខ្ញុំមានចិត្តលំបាក ហើយថប់ព្រួយ ព្រមទាំងស្រក់ទឹកភ្នែកជាច្រើន មិនមែនចង់ឲ្យអ្នករាល់គ្នាព្រួយដែរនោះទេ គឺចង់ឲ្យអ្នករាល់គ្នាស្គាល់សេចក្តីស្រឡាញ់ ដែលខ្ញុំមានជាបរិបូរដល់អ្នករាល់គ្នាប៉ុណ្ណោះឯង » ( កូរិនថូស ទី២ ២:៤ ) ។ នៅពេលបងប្អូនទទួលការកែតម្រូវមួយចំនួនមកពីថ្នាក់ដឹកនាំម្នាក់ នោះវាជាជំនួយឲ្យបងប្អូនដឹងថា ការកែតម្រូវនោះត្រូវបានបំផុសគំនិតដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ដូចជាព្រះគ្រីស្ទ ។ ហើយទោះជានៅក្នុងករណីទាំងនោះពុំមានក្ដី បើយើងមានឆន្ទៈមើលទៅអ្នកដទៃដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់តាមបែបដែលប៉ុលមាន នោះវាងាយស្រួលជាងដើម្បីឆ្លើយតបរាល់ការធ្វើឲ្យអាក់អន់ចិត្តណាមួយដោយត្រឹមត្រូវ ។ ដូចអែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន បានទូន្មាន « ចូរមានសន្ដានចិត្តល្អចំពោះភាពទន់ខ្សោយរបស់មនុស្សលោក—ទាំងខ្លួនបងប្អូនក៏ដូចជាអស់អ្នកដែលបម្រើជាមួយនឹងបងប្អូននៅក្នុងសាសនាចក្រនេះដែរ ដែលបានដឹកនាំដោយអ្នកស្ម័គ្រចិត្ត ជាបុរសស្ត្រីនៃជីវិតរមែងស្លាប់ ។ ព្រះបានធ្វើការជាមួយនឹងមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះទាំងអស់ លើកលែងតែព្រះរាជបុត្រាបង្កើតដ៏ល្អឥតខ្ចោះតែមួយអង្គរបស់ទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ » ( « Lord, I Believe » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៣ ទំព័រ ៩៤ ) ។

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន

កូរិនថូស ទី២ ១:៣–៧; ៤:៦–១០, ១៧–១៨; ៧:៤–៧

ការសាកល្បងរបស់ខ្ញុំអាចជាពរជ័យមួយទៅវិញ ។

ដោយសារតែអ្វីៗដែលប៉ុលបានជួបនៅក្នុងជីវិតរបស់លោក នោះវាពុំគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលទេដែលលោកបានសរសេរច្រើនអំពីគោលបំណង និងពរជ័យនានានៃសេចក្ដីទុក្ខវេទនា ។ កាលដែលបងប្អូនអាន កូរិនថូស ទី២ ១:៣–៧; ៤:៦–១០, ១៧–១៨; ៧:៤–៧ សូមគិតថាតើការសាកល្បងរបស់បងប្អូនអាចជាពរជ័យមួយតាមរបៀបណា ។ ឧទាហរណ៍ បងប្អូនអាចនឹងពិចារណាអំពីរបៀបដែលព្រះ « កម្សាន្តចិត្ត [ បងប្អូន ] ក្នុងគ្រប់សេចក្ដីវេទនា [ របស់បងប្អូន ] និងរបៀបដែលបងប្អូនអាច « កម្សាន្តចិត្តអ្នកឯទៀតក្នុងអស់ទាំងសេចក្ដីវេទនារបស់គេបានដែរ » ( កូរិនថូស ទី២ ១:៤ ) ។ ឬបងប្អូនអាចផ្ដោតទៅលើរបៀបដែលពន្លឺនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ « បានបំភ្លឺ » នៅក្នុងដួងចិត្តរបស់បងប្អូន សូម្បីតែនៅពេលបងប្អូន « ត្រូវគេសង្កត់សង្កិន » និងមាន « សេចក្ដីវិលវល់ » ក្ដី ( កូរិនថូស ទី២ ៤:៦, ៨ ) ។

សូមមើលផងដែរ ម៉ូសាយ ២៤:១៣–១៧; ហិនរី ប៊ី អាវរិង « Tested, Proved, and Polished » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០២០ ទំព័រ ៩៦–៩៩; សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « មារសត្រូវ » នៅលើគេហទំព័រ scriptures.ChurchofJesusChrist.org ។

កូរិនថូស ទី២ ២:៥–១១

ការអត់ទោសគឺជាពរជ័យមួយដែលខ្ញុំអាចផ្តល់ឲ្យផង និងទទួលផង ។

យើងពុំដឹងច្រើនអំពីមនុស្សដែលប៉ុលបានសំដៅទៅលើនៅក្នុង កូរិនថូស ទី២ ២:៥–១១ ទេ—ប៉ុន្តែគ្រាន់តែដឹងថាលោកបានធ្វើអំពើរំលង ( សូមមើល ខទី ៥–៦ ) ហើយថាប៉ុលចង់ឲ្យពួកបរិសុទ្ធបានអភ័យទោសដល់លោក ( សូមមើល ខទី ៧–៨ ) ។ ហេតុអ្វីក៏ពេលខ្លះយើងពុំបាន « សម្ដែងសេចក្ដីស្រឡាញ់ [ របស់យើង ] ដល់ » នរណាម្នាក់ដែលបានធ្វើឲ្យយើងអាន់អន់ចិត្ត ? ( ខទី ៨ ) ។ តើការមិនផ្ដល់ការអត់ទោស ធ្វើឲ្យអន្តរាយដល់អ្នកដទៃ និងខ្លួនយើងរបៀបណា ? ( សូមមើល ខទី ៧, ១០–១១ ) ។ តើការមិនផ្ដល់ការអត់ទោស ធ្វើឲ្យ « អារក្សសាតាំងមានឱកាសនឹងឈ្នះយើងបាន » យ៉ាងដូចម្តេច ? ( ខទី ១១ ) ។

សូមមើលផងដែរ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៦៤:៩–១១ ។

កូរិនថូស ទី២ ៥:១៤–២១

តាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ខ្ញុំអាចបានជាមេត្រីនឹងព្រះ ។

ដូចជាមនុស្សជាច្រើនដែរ ប៉ុលបានដឹងថាតើវាជាយ៉ាងណាដើម្បីប្រែជា « បានកើតជាថ្មី » ( កូរិនថូស ទី២ ៥:១៧ ) នោះ ។ លោកបានប្រែពីអ្នកបៀតបៀនអ្នកកាន់គ្រិស្ដសាសនា មកជាអ្នកការពារព្រះគ្រីស្ទដោយពុំភ័យខ្លាច ។ កាលដែលបងប្អូនអាន កូរិនថូស ទី២ ៥:១៤–២១ សូមគិតអំពីសំណួរទាំងឡាយដូចនេះ ៖ តើការបានផ្សះផ្សាមានន័យយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើការបានផ្សះផ្សានឹងព្រះមានន័យដូចម្ដេច ? សូមពិចារណាមើលថា តើអ្វីខ្លះអាចបំបែកបងប្អូនចេញពីព្រះ ។ តើបងប្អូនចាំបាច់ត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីកាន់តែបានផ្សះផ្សានឹងទ្រង់ទាំងស្រុង ? តើព្រះអង្គសង្រ្គោះធ្វើឲ្យការណ៍នោះកើតឡើងបានយ៉ាងដូចម្តេច ?

បងប្អូនក៏អាចសញ្ជឹងគិតផងដែរថា « ទូតតំណាងព្រះគ្រីស្ទ » នៅក្នុង « ការងារផ្សះផ្សានោះ » មានន័យយ៉ាងណា ( ខទី ១៨, ២០ ) ។ តើបងប្អូនបានទទួលការយល់ដឹងអ្វីខ្លះពីសារលិខិតរបស់អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន « The Ministry of Reconciliation » ? ( Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៨ ទំព័រ ៧៧–៧៩ ) ។

សូមមើលផងដែរ នីហ្វៃទី២ ១០:២៣–២៥ ។

កូរិនថូស ទី២ ៧:៨–១១

សេចក្ដីព្រួយដែលគាប់ព្រះទ័យដល់ព្រះនាំទៅរកការប្រែចិត្ត ។

ជាធម្មតា យើងពុំបានគិតអំពីសេចក្ដីព្រួយថាជារឿងល្អទេ ប៉ុន្តែប៉ុលបានថ្លែងអំពី « សេចក្តីព្រួយដែលគាប់ព្រះហឫទ័យដល់ព្រះ » ( កូរិនថូស ទី២ ៧:១០ ) ជាចំណែកមួយដ៏សំខាន់នៃការប្រែចិត្ត ។ សូមពិចារណាពីអ្វីដែលបងប្អូនរៀនអំពីសេចក្តីព្រួយដែលគាប់ព្រះហឫទ័យដល់ព្រះមកពីធនធានដូចតទៅនេះ ៖ កូរិនថូស ទី២ ៧:៨–១១; អាលម៉ា ៣៦:១៦–២១; មរមន ២:១១–១៥ និងសារលិខិតរបស់ស៊ីស្ទើរ មីឈែល ឌី ក្រេហ្គ « Divine Discontent » ( Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៨ ទំព័រ ៥២–៥៥ ) ។ តើនៅពេលណាដែលបងប្អូនបានមានអារម្មណ៍ពីសេចក្តីព្រួយដែលគាប់ព្រះហឫទ័យដល់ព្រះ ហើយតើវាជះឥទ្ធិពលយ៉ាងណាមកលើជីវិតរបស់បងប្អូន ?

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្នុងគ្រួសារ

កូរិនថូស ទី២ ៣:១–៣ ។តើសមាជិកនៃគ្រួសាររបស់បងប្អូនធ្លាប់សូមនរណាម្នាក់ឲ្យសរសេរលិខិតណែនាំសម្រាប់ពួកគេ ដូចជាដើម្បីរកការងារធ្វើ ឬដើម្បីចូលរៀនដែរឬទេ ? សូមស្នើសុំឲ្យពួកគេនិយាយអំពីបទពិសោធន៍នេះ ។ ប៉ុលបានបង្រៀនថា ជីវិតរបស់ពួកបរិសុទ្ធគឺដូចជាលិខិតណែនាំសម្រាប់ដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែរ គឺ « មិនមែនសរសេរនឹងទឹកខ្មៅទេ គឺនឹងព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់ » ។ កាលដែលបងប្អូនអាន កូរិនថូស ទី២ ៣:១–៣ ជាមួយគ្នា សូមពិភាក្សាពីរបៀបដែលគំរូរបស់យើងគឺដូចជាលិខិត « ដែលមនុស្សទាំងអស់ក៏ដឹង ហើយអានមើលដែរ » ដែលបង្ហាញពីសេចក្ដីពិត និងតម្លៃនៃដំណឹងល្អ ។ ប្រហែលជាសមាជិកគ្រួសារម្នាក់ៗអាចសរសេរលិខិតមួយ ឬ « សំបុត្រ » មួយពន្យល់អំពីរបៀបដែលសមាជិកគ្រួសារដទៃទៀតបានធ្វើជាគំរូល្អជាសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ពួកគេអាចអានលិខិតរបស់ពួកគេទៅដល់គ្រួសារ ហើយផ្ដល់វាទៅឲ្យសមាជិកគ្រួសារដែលបងប្អូនបានសរសេរឲ្យនោះ ។ ហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់ដើម្បីយល់ថា ជីវិតរបស់យើងគឺជា « សំបុត្ររបស់ព្រះគ្រីស្ទ » ?

កូរិនថូស ទី២ ៥:៦–៧ ។តើការ « ដើរដោយជំនឿមិនមែនដោយមើលឃើញ » មានន័យដូចម្ដេច ? តើយើងកំពុងធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីបង្ហាញថាយើងជឿទៅលើព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទោះបីយើងមិនអាចមើលឃើញទ្រង់ក្ដីនោះ ?

កូរិនថូស ទី២ ៥:១៧ ។តើគ្រួសាររបស់បងប្អូនអាចគិតអំពី ឬរកឃើញគំរូទាំងឡាយនៅក្នុងធម្មជាតិ នៃអ្វីៗដែលឆ្លងកាត់ការផ្លាស់ប្ដូរដ៏អស្ចារ្យ ហើយប្រែក្លាយជាកើតជាថ្មីដែរឬទេ ? ( សូមមើលរូបភាពនៅខាងចុងនៃគម្រោងមេរៀននេះ ) ។ តើដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអាចផ្លាស់ប្ដូរយើងយ៉ាងដូចម្តេច ?

កូរិនថូស ទី២ ៦:១–១០ ។យោងតាម កូរិនថូស ទី២ ៦:១–១០ តើ « អ្នកបម្រើព្រះ » មានន័យយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( ខទី ៤ ) ។ តើអ្នកបម្រើព្រះមានគុណសម្បត្តិអ្វីខ្លះ ?

កូរិនថូស ទី២ ៦:១៤–១៨ ។តើយើងអាចធ្វើតាមដំបូន្មានរបស់ប៉ុល « ចូរចេញពីកណ្តាល [ ពួកទុច្ចរិត ] ទៅ ហើយញែកខ្លួនទៅដោយឡែក » ខណៈឲ្យស្រឡាញ់អ្នកនៅជុំវិញយើងផងដែរបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?

សម្រាប់គំនិតបន្ថែមសម្រាប់ការបង្រៀនដល់កុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុងសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់អង្គការបឋមសិក្សា ។

ចម្រៀងដែលលើកទឹកចិត្តឲ្យប្រើ ៖ « បិតាសូមជួយកូន » សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ៥២ ។

ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង

ចែកចាយមេរៀនដែលប្រើវត្ថុ ។ គោលគំនិតដំណឹងល្អមួយចំនួន ដូចជាដង្វាយធួន អាចនឹងពិបាកយល់ ។ សូមពិចារណាប្រើរូបភាព ឬវត្ថុដែលអាចជួយគ្រួសាររបស់បងប្អូនឲ្យយល់អំពីគោលការណ៍នានាដែលបងប្អូនបានរកឃើញនៅក្នុងបទគម្ពីរ ។

ដង្កូវមេអំបៅ ស្រោមដង្កូវមេអំបៅ និងមេអំបៅ — នៅពេលយើងត្រូវបានផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿដំណឹងល្អនៃព្រះគ្រីស្ទ ការប្លែងភាពរបស់យើងគឺវាអស្ចារ្យណាស់ ដូចដែលប៉ុលបានពិពណ៌នាថាជាការប្រែទៅជា « កើតជាថ្មី » ( កូរិនថូស ទី២ ៥:១៧ ) ។