« ថ្ងៃទី ១៨–២៤ ខែ កញ្ញា ។ កូរិនថូស ទី២ ៨–១៣ ៖ ‹ ព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់ដល់អ្នកណាដែលថ្វាយដោយអំណរ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០២៣ ( ឆ្នាំ ២០២២ )

« ថ្ងៃទី ១៨–២៤ ខែ កញ្ញា ។ កូរិនថូស ទី២ ៨–១៣ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២៣

ថ្ងៃទី ១៨–២៤ ខែ កញ្ញា

កូរិនថូស ទី២ ៨–១៣

« ព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់ដល់អ្នកណាដែលថ្វាយដោយអំណរ »

ការកត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍ខាងវិញ្ញាណនឹងជួយបងប្អូនឲ្យចងចាំនូវអ្វីដែលបងប្អូនបានរៀនអំឡុងការសិក្សាបទគម្ពីរ ។ បងប្អូនអាចសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុ ធ្វើការកត់ត្រានៅរឹមទំព័រនៃគម្ពីររបស់បងប្អូន បន្ថែមសារខ្លីនៅក្នុងកម្មវិធីបណ្ណាល័យដំណឹងល្អរបស់បងប្អូន ឬថតសំឡេងអំពីគំនិតយោបល់របស់បងប្អូន ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន

តើបងប្អូននឹងធ្វើអ្វីខ្លះ បើបងប្អូនស្ដាប់ឮថា ក្រុមជំនុំនៃពួកបរិសុទ្ធនៅតំបន់ផ្សេងកំពុងមានបញ្ហាដោយភាពក្រីក្រ ? នេះគឺជាស្ថានភាពដែលប៉ុលបានពិពណ៌នាចំពោះពួកបរិសុទ្ធកូរិនថូសនៅក្នុង កូរិនថូស ទី២ ៨–៩ ។ លោកសង្ឃឹមថានឹងអាចបញ្ចុះបញ្ចូលឲ្យពួកបរិសុទ្ធកូរិនថូសឲ្យបរិច្ចាគភាពសម្បូរហូរហៀររបស់ពួកគេខ្លះៗទៅឲ្យពួកបរិសុទ្ធដែលខ្វះខាត ។ ប៉ុន្តែពាក្យសម្ដីរបស់ប៉ុលក៏មាននូវសេចក្ដីពិតដ៏អស្ចារ្យអំពីការផ្ដល់ឲ្យផងដែរ ដែលលើសពីការស្នើសុំឲ្យធ្វើការបរិច្ចាគថា ៖ « ចូរឲ្យគ្រប់គ្នាធ្វើ តាមដែលសម្រេចក្នុងចិត្តចុះមិនមែនដោយស្តាយ ឬដោយបង្ខំឡើយ ដ្បិតព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់ដល់អ្នកណាដែលថ្វាយដោយអំណរ » ( កូរិនថូស ទី២ ៩:៧ ) ។ នៅជំនាន់របស់យើង នៅតែ មាន ពួកបរិសុទ្ធនៅទូទាំងពិភពលោកដែលកំពុងត្រូវការជំនួយ ។ ពេលខ្លះអ្វីដែលយើងអាចធ្វើបានល្អបំផុតគឺត្រូវតមអាហារ ហើយបរិច្ចាគជាដង្វាយតមអាហារ ។ ក្នុងករណីផ្សេងទៀត ការផ្ដល់ឲ្យរបស់យើងអាចមានលក្ខណៈចំៗ និងផ្ទាល់ខ្លួនច្រើនជាង ។ មិនថាយើងបានធ្វើការលះបង់ក្នុងទម្រង់ណាទេ វាមានតម្លៃដើម្បីពិសោធន៍អារម្មណ៍របស់យើងក្នុងការផ្ដល់ឲ្យ ។ តើការលះបង់របស់យើងបង្ហាញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ឬទេ ? នៅទីបំផុត វាគឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលធ្វើឲ្យអ្នកផ្ដល់ឲ្យនោះមានអំណរ ។

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន

កូរិនថូស ទី២ ៨:១–១៥; ៩:៥–១៥

ខ្ញុំអាចចែកចាយអ្វីដែលខ្ញុំមានដោយអំណរ ដើម្បីផ្តល់ពរដល់ជនទ័លក្រ និងជនទុរគត៌ ។

មានមនុស្សជាច្រើនណាស់ដែលស្ថិតក្នុងភាពខ្វះខាតនៅលើពិភពលោកនេះ ។ តើយើងអាចធ្វើឲ្យមានភាពខុសគ្នាកើតឡើងយ៉ាងដូចម្ដេច ? អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន បានផ្ដល់នូវការប្រឹក្សានេះ ៖ « ទាំងអ្នកមាន ឬ អ្នកក្រ យើងត្រូវធ្វើ ‹ អ្វីៗដែលយើងអាចធ្វើទៅបាន › នៅពេលអ្នកដទៃមានតម្រូវការ [ សូមមើល ម៉ាកុស ១៤:៦, ៨ ] ។ … [ ព្រះ ] នឹងជួយបងប្អូន ហើយដឹកនាំបងប្អូននៅក្នុងការធ្វើទង្វើដែលមានក្តីមេត្តាករុណានៃភាពជាសិស្ស ប្រសិនបើបងប្អូនមានសតិសម្បជញ្ញៈចង់ធ្វើ និងអធិស្ឋានទូលសូម ហើយស្វែងរករបៀបដើម្បីរក្សាបទបញ្ញត្តិមួយ ដែលទ្រង់បានប្រទានដល់យើងម្ដងហើយម្ដងទៀតនោះ » ( « Are We Not All Beggars? » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៤ ទំព័រ ៤១ ) ។

សូមអាន កូរិនថូស ទី២ ៨:១–១៥; ៩:៦–១៥ រួចកត់ចំណាំគោលការណ៍ដែលប៉ុលបានបង្រៀនអំពីការមើលថែដល់ជនទ័លក្រ និងជនទុរគត៌ ។ តើមានអ្វីខ្លះដែលបានបំផុសគំនិតបងប្អូនអំពីការទូន្មានរបស់ប៉ុល ? បងប្អូនអាចអធិស្ឋានទូលសូមការណែនាំអំពីអ្វីដែលបងប្អូនអាចធ្វើដើម្បីប្រទានពរដល់នរណាម្នាក់ដែលខ្វះខាត ។ សូមប្រាកដថា បងប្អូនបានកត់ត្រារាល់ចំណាប់អារម្មណ៍ដែលបងប្អូនបានទទួល ហើយធ្វើសកម្មភាពតាមចំណាប់អារម្មណ៍នោះ ។

សូមមើលផងដែរ ម៉ូសាយ ៤:១៦–២៧; អាលម៉ា ៣៤:២៧–២៩; រ័សុល អិម ណិលសុន « The Second Great Commandment » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៩ ទំព័រ ៩៦–១០០; ហែនរី ប៊ី អាវរិង « Is Not This the Fast That I Have Chosen? » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៥ ទំព័រ ២២–២៥ ។

កូរិនថូស ទី២ ១១:១–៦, ១៣–១៥; ១៣:៥–៩

« ចូរអ្នករាល់គ្នាពិចារណាខ្លួនឯងមើល តើស្ថិតនៅក្នុងសេចក្តីជំនឿឬទេ » ។

នៅសព្វថ្ងៃនេះ កាលនៅក្នុងជំនាន់របស់ប៉ុល មានពួកអ្នកដែលព្យាយាមដឹកនាំយើងឲ្យ « ត្រូវបង្ខូចចេញពីសេចក្តីទៀងត្រង់ខាងឯព្រះគ្រីស្ទ » ( កូរិនថូស ទី២ ១១:៣ ) ។ ដោយហេតុផលនោះ វាចាំបាច់ណាស់ដើម្បីធ្វើអ្វីដែលប៉ុលបានផ្ដល់យោបល់ ៖ « ចូរអ្នករាល់គ្នាពិចារណាខ្លួនឯងមើល តើស្ថិតនៅក្នុងសេចក្តីជំនឿឬទេ » ( កូរិនថូស ទី២ ១៣:៥ ) ។ បងប្អូនអាចចាប់ផ្ដើមដំណើរការនេះដោយគិតអំពីអត្ថន័យនៃ « ស្ថិតនៅក្នុងសេចក្ដីជំនឿ » ។ តើបងប្អូនដឹងថា បងប្អូនស្ថិតនៅក្នុងសេចក្ដីជំនឿដោយរបៀបណា ? សូមរកមើលឱកាសដែលបងប្អូនមានដើម្បីពិសោធន៍ខ្លួនឯងមើល ។

ដោយសារជាផ្នែកមួយនៃការពិសោធន៍របស់បងប្អូន នោះបងប្អូនក៏អាចសញ្ជឹងគិតផងដែរអំពីឃ្លា « សេចក្តីទៀងត្រង់ខាងឯព្រះគ្រីស្ទ » ( កូរិនថូស ទី២ ១១:៣ ) ។ តើបងប្អូនបានរកឃើញសេចក្តីទៀងត្រង់ខាងឯព្រះគ្រីស្ទ និង ដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ដោយរបៀបណា ? តើគំនិតរបស់បងប្អូនអាចនឹង « ត្រូវបង្ខូចចេញពីសេចក្តីទៀងត្រង់ [ នោះ ] » តាមរបៀបណា ? តើដំបូន្មានដ៏មានសារៈប្រយោជន៍អ្វីខ្លះ ដែលបងប្អូនរកឃើញនៅក្នុង កូរិនថូស ទី២ ១១:១–៦, ១៣–១៥ ?

សូមពិចារណាផងដែរអំពីដំបូន្មាននេះមកពី ប្រធាន ឌៀថើរ អេហ្វ អុជដូហ្វ ថា « បើបងប្អូនគិតថា ដំណឹងល្អពុំផ្ដល់ប្រយោជន៍អ្វីដល់បងប្អូនទេ ខ្ញុំសូមអញ្ជើញបងប្អូនឲ្យក្រឡេកមើលក្រោយវិញ ក្រឡេកមើលជីវិតបងប្អូនពីលើទីខ្ពស់ រួចធ្វើឲ្យដំណើរជីវិតមានភាពសាមញ្ញចំពោះភាពជាសិស្ស ។ សូមផ្ដោតលើគោលលទ្ធិ គោលការណ៍សំខាន់ៗ និងការអនុវត្តតាមដំណឹងល្អ ។ ខ្ញុំសូមសន្យាថា ព្រះនឹងដឹកនាំ ហើយប្រទានពរបងប្អូននៅលើមាគ៌ាទៅកាន់ជីវិតដ៏ពេញលេញ ហើយដំណឹងល្អនឹងផ្ដល់ប្រយោជន៍កាន់តែច្រើនដល់បងប្អូនយ៉ាងពិតប្រាកដ » ( « It Works Wonderfully! » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៥ ទំព័រ ២២ ) ។

កូរិនថូស ទី២ ១២:៥–១០

ព្រះគុណរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះមានល្មមគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីជួយខ្ញុំឲ្យទទួលបានកម្លាំងនៅក្នុងភាពទន់ខ្សោយរបស់ខ្ញុំ ។

យើងពុំដឹងថា « បន្លាមួយចាត់មកក្នុងសាច់ឈាម » របស់ប៉ុលជាអ្វីនោះទេ ប៉ុន្តែយើងទាំងអស់គ្នាមានបន្លារបស់យើងផ្ទាល់ ដែលយើងប្រាថ្នាថាព្រះនឹងដកវាចេញពីជីវិតយើង ។ សូមគិតអំពីបន្លារបស់បងប្អូនផ្ទាល់ កាលដែលបងប្អូនអាន កូរិនថូស ទី២ ១២:៥–១០ ហើយសញ្ជឹងគិតពីអ្វីដែលបងប្អូនរៀនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ។ តើប៉ុលបានបង្រៀនអ្វីខ្លះនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ អំពីការសាកល្បង និងភាពទន់ខ្សោយ ? តើវាមានន័យយ៉ាងណាចំពោះបងប្អូន ដែលថា « គុណរបស់ [ ព្រះ ] ល្មមដល់ » បងប្អូននោះ ?

សូមមើលផងដែរ ម៉ូសាយ ២៣:២១–២៤; ២៤:១០–១៥; អេធើរ ១២:២៧; មរ៉ូណៃ ១០:៣២–៣៣ ។

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ

កូរិនថូស ទី២ ៨–៩ ។តើបងប្អូនរកឃើញអ្វីខ្លះនៅក្នុងជំពូកទាំងនេះ ដែលបំផុសគំនិតយើងឲ្យឈោងទៅជួយជនទ័លក្រ និងជនទុរគត៌នោះ ? រឿងនេះអាចនឹងជាពេលល្អមួយដើម្បីដាក់ផែនការធ្វើការបម្រើមួយជាគ្រួសារដល់នរណាម្នាក់ដែលខ្វះខាត ។

កូរិនថូស ទី២ ៩:៦–៧ ។តើគ្រួសាររបស់បងប្អូនមានស្គាល់នរណាម្នាក់ដែលអាចនឹងត្រូវបានពិពណ៌នាថាជា « អ្នកថ្វាយដោយអំណរ » ដែរឬទេ ? តើយើងអាចបម្រើដល់មនុស្សដទៃដោយកាន់តែមានអំណរយ៉ាងដូចម្ដេច ? សមាជិកគ្រួសារក្មេងៗអាចធ្វើស្លាកដែលនិយាយថា « អ្នកថ្វាយដោយអំណរ » ។ បងប្អូនអាចផ្ដល់ស្លាកនោះទៅសមាជិកគ្រួសារ នៅពេលណាដែលបងប្អូនឃើញពួកគេកំពុងបម្រើគ្នាទៅវិញទៅមកដោយអំណរ ។

កូរិនថូស ទី២ ១០:៣–៧ ។តើបងប្អូនអាចបង្រៀនគ្រួសារបងប្អូនអំពី « ចម្បាំង » របស់យើងទាស់នឹងសេចក្ដីទុច្ចរិតយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើគ្រួសាររបស់បងប្អូនរីករាយនឹងសង់ជញ្ជាំង ឬបន្ទាយមួយដោយដាក់កៅអី និងភួយឬទេ ? ការណ៍នេះអាចនាំទៅរកការពិភាក្សាមួយអំពីរបៀបដើម្បីបណ្ដេញនូវរឿងទាំងឡាយដែលនាំយើងឲ្យចេញពីព្រះ និងរបៀប « [ នាំ ] អស់ទាំងគំនិតឲ្យចុះចូលស្ដាប់បង្គាប់ព្រះគ្រីស្ទ » ។ តើ « គ្រឿងសឹក » ខាងវិញ្ញាណដែលយើងប្រើដើម្បីគ្រប់គ្រងគំនិតរបស់យើងមានអ្វីខ្លះ ? ( សូមមើល អេភេសូរ ៦:១១–១៨ ) ។

កូរិនថូស ទី២ ១១:៣ ។តើគ្រួសាររបស់បងប្អូនអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីផ្ដោតកាន់តែខ្លាំងទៅលើ « សេចក្តីទៀងត្រង់ខាងឯព្រះគ្រីស្ទ » ?

សម្រាប់គំនិតបន្ថែមសម្រាប់ការបង្រៀនដល់កុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុងសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់អង្គការបឋមសិក្សា ។

ចម្រៀងដែលលើកទឹកចិត្តឲ្យប្រើ ៖ « អូរតូចនិយាយថា ‹ ឲ្យ › » សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ១១៦ ។

ការកែលម្អការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍នានា ។ អែលឌើរ រីឆាត ជី ស្កត បានមានប្រសាសន៍ ៖ « ចំណេះដឹងដែលបានកត់ត្រាទុកដោយយកចិត្តទុកដាក់គឺជាចំណេះដឹងដែលអាចប្រើប្រាស់បាន នៅចំពេលដែលចាំបាច់ ។… [ ការកត់ត្រាការដឹកនាំខាងវិញ្ញាណ ] អាចពង្រីកឱកាសនៃការទទួលយកពន្លឺបន្ថែមទៀតរបស់បងប្អូន » ( « Acquiring Spiritual Knowledge » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩៣ ទំព័រ ៨៨; សូមមើលផងដែរ ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទំព័រ ១២, ៣០ ) ។

មនុស្សវ័យក្មេងកំពុងជួយក្នុងគម្រោងបម្រើ — « ចូរឲ្យគ្រប់គ្នាធ្វើតាមដែលសម្រេចក្នុងចិត្តចុះ មិនមែនដោយស្តាយ ឬដោយបង្ខំឡើយ ដ្បិតព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់ដល់អ្នកណាដែលថ្វាយដោយអំណរ » ( កូរិនថូស ទី២ ៩:៧ ) ។