“ວັນທີ 18–24 ເດືອນກັນຍາ. 2 ໂກຣິນໂທ 8–13: ‘ພຣະເຈົ້າຊົງຮັກຄົນນັ້ນທີ່ໃຫ້ດ້ວຍຊື່ນໃຈຍິນດີ,’” ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບບຸກຄົນ ແລະ ຄອບຄົວ: ພຣະຄຳພີໃໝ່ 2023 (2022)

“ວັນທີ 18–24 ເດືອນກັນຍາ. 2 ໂກຣິນໂທ 8–13,” ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບບຸກຄົນ ແລະ ຄອບຄົວ: 2023

ຮູບພາບ

ພຣະເຢຊູກຳລັງເວົ້າກັບເດັກນ້ອຍ

ວັນທີ 18–24 ເດືອນກັນຍາ

2 ໂກຣິນໂທ 8–13

“ພຣະເຈົ້າຊົງຮັກຄົນນັ້ນທີ່ໃຫ້ດ້ວຍຊື່ນໃຈຍິນດີ”

ການບັນທຶກຄວາມປະທັບໃຈທາງວິນຍານຈະຊ່ວຍທ່ານໃຫ້ຈື່ຈຳສິ່ງທີ່ທ່ານຮຽນຮູ້ລະຫວ່າງການສຶກສາພຣະຄຳພີ. ທ່ານສາມາດຂຽນໃນປຶ້ມບັນທຶກສ່ວນຕົວ, ໝາຍເຫດຢູ່ຂອບປຶ້ມພຣະຄຳພີຂອງທ່ານ, ແລະ ຕື່ມໝາຍເຫດໃສ່ໃນແອັບຫ້ອງສະໝຸດພຣະກິດຕິຄຸນຂອງທ່ານ, ຫລື ອັດສຽງກ່ຽວກັບຄວາມຄິດຂອງທ່ານ.

ບັນທຶກຄວາມປະທັບໃຈຂອງທ່ານ

ທ່ານຈະເຮັດສິ່ງໃດຖ້າຫາກທ່ານໄດ້ຍິນວ່າ ກຸ່ມໄພ່ພົນຢູ່ໃນອີກເຂດໜຶ່ງກຳລັງດີ້ນລົນກັບຄວາມທຸກຍາກລຳບາກຢູ່? ນີ້ຄືສະຖານະການທີ່ໂປໂລໄດ້ບັນຍາຍແກ່ໄພ່ພົນຊາວໂກຣິນໂທໃນ 2 ໂກຣິນໂທ 8–9. ເພິ່ນຫວັງທີ່ຈະຊັກຊວນໄພ່ພົນຊາວໂກຣິນໂທໃຫ້ບໍລິຈາກຄວາມອຸດົມສົມບູນຂອງພວກເຂົາໃຫ້ກັບໄພ່ພົນທີ່ຂັດສົນ. ແຕ່ເກີນກວ່າຄຳຮຽກຮ້ອງໃຫ້ບໍລິຈາກ, ຖ້ອຍຄຳຂອງໂປໂລຍັງບັນຈຸຄວາມຈິງອັນເລິກເຊິ່ງກ່ຽວກັບ: “ທຸກຄົນໃຫ້ຕາມທີ່ຕົນໄດ້ຄິດໝາຍໄວ້ໃນໃຈ; ບໍ່ແມ່ນໃຫ້ດ້ວຍຄິດເສຍດາຍ, ຫລື ດ້ວຍຂືນໃຈໃຫ້: ເພາະພຣະເຈົ້າຊົງຮັກຄົນນັ້ນທີ່ໃຫ້ດ້ວຍຊື່ນໃຈຍິນດີ” (2 ໂກຣິນໂທ 9:7). ໃນສະໄໝຂອງເຮົາ, ກໍ ຍັງມີໄພ່ພົນຕະຫລອດທົ່ວໂລກທີ່ຕ້ອງການຄວາມຊ່ວຍເຫລືອ. ບາງເທື່ອສິ່ງທີ່ເຮົາສາມາດເຮັດໄດ້ຫລາຍທີ່ສຸດສຳລັບເຂົາເຈົ້າ ຄືການຖືສິນອົດເຂົ້າ ແລະ ບໍລິຈາກເງິນຖືສິນອົດເຂົ້າ. ໃນກໍລະນີອື່ນ, ການໃຫ້ຂອງເຮົາສາມາດເປັນການໃຫ້ໂດຍກົງ ແລະ ເປັນສ່ວນຕົວຫລາຍກວ່າ. ບໍ່ວ່າເຮົາຈະເສຍສະລະໃນຮູບແບບໃດກໍຕາມ, ມັນກຸ້ມຄ່າທີ່ຈະກວດສອບເບິ່ງແຮງຈູງໃຈສຳລັບການໃຫ້ຂອງເຮົາ. ການເສຍສະລະຂອງເຮົາເປັນການສະແດງຄວາມຮັກຫລືບໍ່? ເຖິງແນວໃດ, ແມ່ນຄວາມຮັກທີ່ເຮັດໃຫ້ຜູ້ໃຫ້ ຊື່ນໃຈຍິນດີ.

ຮູບພາບ

ຮູບເຄື່ອງໝາຍການສຶກສາສ່ວນຕົວ

ແນວຄິດສຳລັບການສຶກສາພຣະຄຳພີເປັນສ່ວນຕົວ

2 ໂກຣິນໂທ 8:1–15; 9:5–15

ເຮົາສາມາດແບ່ງປັນສິ່ງທີ່ເຮົາມີ ດ້ວຍຄວາມຊື່ນໃຈຍິນດີ ເພື່ອເປັນພອນໃຫ້ແກ່ຄົນຍາກຈົນ ແລະ ຄົນຂັດສົນ.

ມີຜູ້ຄົນທີ່ຂັດສົນຢ່າງຫລວງຫລາຍຕະຫລອດທົ່ວໂລກ. ເຮົາຈະສາມາດສ້າງຄວາມແຕກຕ່າງໄດ້ແນວໃດ? ແອວເດີ ແຈັບຟະຣີ ອາ ຮໍແລນ ໄດ້ສະເໜີມອບຄຳແນະນຳນີ້ວ່າ: “ບໍ່ວ່າຈະຮັ່ງມີ ຫລື ຍາກຈົນ, ເຮົາຕ້ອງ ‘ເຮັດເທົ່າທີ່ເຮົາເຮັດໄດ້’ ເມື່ອຄົນອື່ນຕ້ອງການຄວາມຊ່ວຍເຫລືອ [ເບິ່ງ ມາຣະໂກ 14:6, 8]. … [ພຣະເຈົ້າ] ຈະຊ່ວຍເຫລືອທ່ານ ແລະ ນຳພາທ່ານ ໃນການກະທຳດ້ວຍຄວາມເຫັນອົກເຫັນໃຈ ຂອງຜູ້ເປັນສານຸສິດ ຖ້າທ່ານຕ້ອງການ ແລະ ອະທິຖານ ແລະ ພະຍາຍາມຫາວິທີທີ່ຈະຮັກສາພຣະບັນຍັດ ທີ່ພຣະອົງໄດ້ປະທານໃຫ້ເຮົາ ເທື່ອແລ້ວເທື່ອເລົ່າ” (“Are We Not All Beggars?,” Liahona, Nov. 2014, 41).

ໃຫ້ອ່ານ 2 ໂກຣິນໂທ 8:1–15; 9:6–15, ໂດຍທີ່ສັງເກດເບິ່ງຫລັກທຳທີ່ໂປໂລໄດ້ສິດສອນກ່ຽວກັບການດູແລຄົນຍາກຈົນ ແລະ ຄົນຂັດສົນ. ແມ່ນຫຍັງທີ່ດົນໃຈທ່ານກ່ຽວກັບຄຳແນະນຳຂອງໂປໂລ? ທ່ານສາມາດອະທິຖານເພື່ອການນຳພາກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ທ່ານສາມາດເຮັດ ເພື່ອເປັນພອນໃຫ້ແກ່ບາງຄົນທີ່ຂັດສົນ. ໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ ທ່ານໄດ້ບັນທຶກຄວາມປະທັບໃຈທີ່ທ່ານໄດ້ຮັບ ແລະ ປະຕິບັດຕາມນັ້ນ.

ເບິ່ງ ໂມໄຊຢາ 4:16–27; ແອວມາ 34:27–29; Russell M. Nelson, “The Second Great Commandment,” Liahona, Nov. 2019, 96–100; Henry B. Eyring, “Is Not This the Fast That I Have Chosen?,” Liahona, May 2015, 22–25 ນຳອີກ.

2 ໂກຣິນໂທ 11:1–6, 13–15; 13:5–9

“ຈົ່ງພິຈາລະນາເບິ່ງຕົວເອງວ່າ, ພວກເຈົ້າຕັ້ງຢູ່ໃນ [ສັດທາ] ຫລືບໍ່.”

ປະຈຸບັນນີ້, ດັ່ງທີ່ໃນສະໄໝຂອງໂປໂລ, ກໍມີຜູ້ທີ່ພະຍາຍາມສະແຫວງຫາທີ່ຈະນຳພາເຮົາໜີໄປຈາກ “ຄວາມຜູກພັນອັນສັດຊື່ ແລະ ບໍລິສຸດທີ່ມີຕໍ່ພຣະຄຣິດ” (2 ໂກຣິນໂທ 11:3). ດ້ວຍເຫດຜົນນັ້ນ, ມັນຈຳເປັນທີ່ຈະເຮັດສິ່ງທີ່ໂປໂລໄດ້ແນະນຳ ທີ່ວ່າ: “ຈົ່ງພິຈາລະນາເບິ່ງຕົວເອງວ່າ, ພວກເຈົ້າຕັ້ງຢູ່ໃນ [ສັດທາ] ຫລືບໍ່” (2 ໂກຣິນໂທ 13:5). ທ່ານສາມາດເລີ່ມຕົ້ນຂະບວນການນີ້ ໂດຍການຄິດກ່ຽວກັບວ່າ ການ “ຕັ້ງຢູ່ໃນ [ສັດທາ]” ໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ. ທ່ານຮູ້ໄດ້ແນວໃດວ່າ ທ່ານຕັ້ງຢູ່ໃນສັດທາ? ໃຫ້ຊອກຫາໂອກາດທີ່ທ່ານມີ ເພື່ອກວດກາຕົວເອງ.

ໃນພາກສ່ວນໜຶ່ງຂອງການກວດກາ, ທ່ານສາມາດໄຕ່ຕອງວະລີ ທີ່ວ່າ “ຄວາມຜູກພັນອັນສັດຊື່ ແລະ ບໍລິສຸດທີ່ມີຕໍ່ພຣະຄຣິດ” ນຳອີກ (2 ໂກຣິນໂທ 11:3). ທ່ານໄດ້ພົບເຫັນຄວາມລຽບງ່າຍໃນພຣະຄຣິດ ແລະ ໃນພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະອົງແນວໃດ? ຈິດໃຈຂອງທ່ານອາດ “ປະຖິ້ມຄວາມຜູກພັນອັນສັດຊື່ ແລະ ບໍລິສຸດ [ນັ້ນ]” ແນວໃດ? ຄຳແນະນຳທີ່ເປັນປະໂຫຍດຢ່າງໃດແດ່ທີ່ທ່ານພົບເຫັນຢູ່ໃນ 2 ໂກຣິນໂທ 11:1–6, 13–15?

ໃຫ້ພິຈາລະນາຄຳແນະນຳນີ້ຈາກປະທານດີເດີ ແອັຟ ອຸກດອບ: “ຖ້າຫາກທ່ານເຄີຍຄິດວ່າ ພຣະກິດຕິຄຸນບໍ່ເປັນຜົນດີແນວໃດຕໍ່ທ່ານ, ຂ້າພະເຈົ້າຂໍເຊື້ອເຊີນທ່ານໃຫ້ຢຸດໄຕ່ຕອງ, ສຳຫລວດເບິ່ງຊີວິດຂອງທ່ານ, ແລະ ດັດແປງການກ້າວເດີນຂອງທ່ານ ໄປສູ່ຄວາມເປັນສານຸສິດ. ຈົ່ງເອົາໃຈໃສ່ກັບຄຳສອນ, ຫລັກທຳ, ແລະ ການນຳໃຊ້ພຣະກິດຕິຄຸນຂັ້ນພື້ນຖານ. ຂ້າພະເຈົ້າສັນຍາວ່າ ພຣະເຈົ້າຈະນຳພາທ່ານ ແລະ ອວຍພອນທ່ານ ໃຫ້ຢູ່ໃນເສັ້ນທາງ ເພື່ອທ່ານຈະບັນລຸ, ແລະ ພຣະກິດຕິຄຸນຈະເປັນຜົນດີແກ່ທ່ານຫລາຍກວ່າເກົ່າ” (“It Works Wonderfully!,” Liahona, Nov. 2015, 22).

2 ໂກຣິນໂທ 12:5–10

ພຣະຄຸນຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດກໍມີພໍແລ້ວເພື່ອຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ພົບເຫັນຄວາມເຂັ້ມແຂງໃນຄວາມອ່ອນແອຂອງເຮົາ.

ເຮົາບໍ່ຮູ້ແມ່ນຫຍັງຄື “ສ້ຽນໜາມໃນເນື້ອກາຍ” ຂອງໂປໂລ, ແຕ່ເຮົາທຸກຄົນເຄີຍມີສ້ຽນໜາມຂອງເຮົາເອງ ທີ່ເຮົາຢາກໃຫ້ພຣະເຈົ້າເອົາມັນອອກໄປຈາກຊີວິດຂອງເຮົາ. ໃຫ້ຄິດກ່ຽວກັບສ້ຽນໜາມຂອງທ່ານ ຂະນະທີ່ທ່ານອ່ານ 2 ໂກຣິນໂທ 12:5–10, ແລະ ໄຕ່ຕອງສິ່ງທີ່ທ່ານໄດ້ຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບພຣະເຢຊູຄຣິດໃນຂໍ້ເຫລົ່ານີ້. ໂປໂລໄດ້ສິດສອນຫຍັງແດ່ຢູ່ໃນຂໍ້ເຫລົ່ານີ້ກ່ຽວກັບການທົດລອງ ແລະ ຄວາມອ່ອນແອ? ຄຳວ່າ “ພຣະຄຸນ [ຂອງພຣະເຈົ້າ] ກໍມີພໍແລ້ວ” ສຳລັບທ່ານ ໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ?

ເບິ່ງ ໂມໄຊຢາ 23:21–24; 24:10–15; ອີເທີ 12:27; ໂມໂຣໄນ 10:32–33 ນຳອີກ.

ຮູບພາບ

ຮູບເຄື່ອງໝາຍການສຶກສາເປັນຄອບຄົວ

ແນວຄິດສຳລັບການສຶກສາພຣະຄຳພີເປັນຄອບຄົວ ແລະ ການສັງສັນໃນຕອນແລງ

2 ໂກຣິນໂທ 8–9.ເຮົາພົບເຫັນຫຍັງແດ່ຢູ່ໃນບົດເຫລົ່ານີ້ ທີ່ດົນໃຈເຮົາໃຫ້ເອື້ອມອອກໄປຫາຄົນຍາກຈົນ ແລະ ຄົນອື່ນໆທີ່ຂັດສົນ? ນີ້ອາດເປັນເວລາທີ່ດີ ທີ່ຈະວາງແຜນການຮັບໃຊ້ເປັນຄອບຄົວ ສຳລັບຄົນທີ່ຂັດສົນ.

2 ໂກຣິນໂທ 9:6–7.ຄອບຄົວຂອງທ່ານຮູ້ຈັກໃຜບໍທີ່ສາມາດຖືກອະທິບາຍວ່າເປັນ “ຄົນນັ້ນທີ່ໃຫ້ດ້ວຍຊື່ນໃຈຍິນດີ”? ເຮັດແນວໃດເຮົາຈຶ່ງຈະສາມາດເຮັດໃຫ້ການຮັບໃຊ້ຂອງເຮົາຕໍ່ຄົນອື່ນ ຊື່ນໃຈຍິນດີຫລາຍຂຶ້ນ? ສະມາຊິກໃນຄອບຄົວທີ່ຍັງນ້ອຍຢູ່ ສາມາດເຮັດປ້າຍຕິດເສື້ອທີ່ມີຄຳວ່າ “ເຮົາເປັນຄົນນັ້ນທີ່ໃຫ້ດ້ວຍຊື່ນໃຈຍິນດີ.” ທ່ານສາມາດມອບປ້າຍຕິດເສື້ອໃຫ້ສະມາຊິກໃນຄອບຄົວ ເມື່ອໃດທີ່ທ່ານເຫັນເຂົາເຈົ້າຮັບໃຊ້ກັນແລະກັນດ້ວຍຊື່ນໃຈຍິນດີ.

2 ໂກຣິນໂທ 10:3–7.ທ່ານຈະສາມາດສິດສອນຄອບຄົວຂອງທ່ານກ່ຽວກັບ “ເຄື່ອງອາວຸດ” ຂອງເຮົາ ທີ່ຕ້ານກັບຄວາມຊົ່ວຮ້າຍແນວໃດ? ຄອບຄົວຂອງທ່ານຈະມ່ວນຊື່ນກັບການສ້າງກຳແພງ ຫລື ສ້າງຄ້າຍ ໂດຍການໃຊ້ຕັ່ງ ແລະ ຜ້າຫົ່ມບໍ? ສິ່ງນີ້ອາດນຳໄປສູ່ການສົນທະນາກ່ຽວກັບວິທີທີ່ຈະກຳຈັດສິ່ງທີ່ນຳພາເຮົາໃຫ້ໜີໄປຈາກພຣະເຈົ້າ ແລະ ວິທີທີ່ຈະ “ປາບຄວາມຄິດທຸກປະການລົງໃຫ້ຢູ່ໃຕ້ບັງຄັບຈົນເຖິງນ້ອມຟັງພຣະຄຣິດ.” ແມ່ນຫຍັງຄື “ອາວຸດ” ທາງວິນຍານທີ່ເຮົາໃຊ້ເພື່ອຄວບຄຸມຄວາມຄິດຂອງເຮົາ? (ເບິ່ງ ເອເຟໂຊ 6:11–18).

2 ໂກຣິນໂທ 11:3.ຄອບຄົວຂອງທ່ານສາມາດເຮັດຫຍັງໄດ້ແດ່ ເພື່ອຈະໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ຕໍ່ “ຄວາມຜູກພັນອັນສັດຊື່ ແລະ ບໍລິສຸດທີ່ມີຕໍ່ພຣະຄຣິດ” ຫລາຍຂຶ້ນກວ່າເກົ່າ?

ສຳລັບແນວຄິດເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບການສິດສອນເດັກນ້ອຍ, ໃຫ້ເບິ່ງ this week’s outline ໃນ Come, Follow Me—For Primary.

ເພງແນະນຳ: “ກ້າເຮັດສິ່ງຖືກ,” ເພງສວດ ແລະ ເພງຂອງເດັກນ້ອຍ, 70.

ການປັບປຸງການສຶກສາສ່ວນຕົວ

ບັນທຶກຄວາມປະທັບໃຈ. ແອວເດີ ຣິເຈີດ ຈີ ສະກາດ ໄດ້ກ່າວວ່າ: “ຄວາມຮູ້ທີ່ຖືກບັນທຶກໄວ້ຢ່າງລະມັດລະວັງ ເປັນຄວາມຮູ້ທີ່ມີໃຫ້ໃນເວລາທີ່ມີຄວາມຕ້ອງການ. … [ການບັນທຶກການຊີ້ນຳທາງວິນຍານໄວ້] ຈະສົ່ງເສີມຄວາມເປັນໄປໄດ້ຂອງການໄດ້ຮັບຄວາມສະຫວ່າງເພີ່ມເຕີມ” (“Acquiring Spiritual Knowledge,” Ensign, Nov. 1993, 88; ເບິ່ງ Teaching in the Savior’s Way, 12, 30 ນຳອີກ).