« ថ្ងៃទី ៦–១២ ខែ វិច្ឆិកា ។ ហេព្រើរ ៧–១៣ ៖ ‹ សម្ដេចសង្ឃខាងឯសេចក្តីល្អដែលត្រូវមក › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០២៣ ( ឆ្នាំ ២០២២ )

« ថ្ងៃទី ៦–១២ ខែ វិច្ឆិកា ។ ហេព្រើរ ៧–១៣ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២៣

ម៉ិលគីស្សាដែកប្រសិទ្ធពរដល់អាប់រ៉ាម ដោយ វ៉លធើរ រ៉េន ។ អំណោយរបស់វិចិត្រករ

ថ្ងៃទី ៦–១២ ខែ វិច្ឆិកា

ហេព្រើរ ៧–១៣

« សម្តេចសង្ឃខាងឯសេចក្តីល្អដែលត្រូវមក »

នៅពេលបងប្អូនអាន ហេព្រើរ ៧–១៣ បងប្អូនអាចទទួលបានចំណាប់អារម្មណ៍តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលបងប្អូនអាចកត់ត្រាវាទុក ឧទាហរណ៍ បងប្អូនអាចកត់ត្រាវានៅក្នុងគម្រោងមេរៀននេះនៅលើរឹមទំព័រព្រះគម្ពីររបស់បងប្អូន ឬនៅក្នុងសៀវភៅកត់ត្រា ឬសៀវភៅកំណត់សិក្សាមួយ ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន

ជួនកាលពួកបរិសុទ្ធស្មោះត្រង់ត្រូវរងការ « ត្មះតិះដៀល ហើយធ្វើទុក្ខ » ដែលអាចរញ្ជួយដល់ទំនុកចិត្តរបស់ពួកគេ ( សូមមើល ហេព្រើរ ១០:៣២–៣៨ ) ។ ប៉ុលបានដឹងថា ពួកយូដាដែលបានប្រែចិត្តជឿលើគ្រិស្ដសាសនាកំពុងជួបនូវការបៀតបៀនយ៉ាងដំណំដោយសារតែជំនឿថ្មីរបស់ពួកគេ ។ ដើម្បីលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យបន្ដស្មោះត្រង់ចំពោះទីបន្ទាល់របស់ពួកគេ លោកបានរំឭកពួកគេអំពីទំនៀមទម្លាប់ដ៏យូរអង្វែងរបស់ពួកអ្នកជឿដ៏ស្មោះត្រង់មកពីប្រវត្តិសាស្ត្រផ្ទាល់របស់ពួកគេ ដូចជា ៖ អេបិល ហេណុក ណូអេ អ័ប្រាហាំ សារ៉ា យ៉ូសែប និងម៉ូសេ—« ស្មរបន្ទាល់មួយហ្វូងធំ » ដែលថាការសន្យារបស់ព្រះគឺជាការពិត ហើយមានតម្លៃដើម្បីរង់ចាំ ( សូមមើល ហេព្រើរ ១១; ១២:១ ) ។ ទំនៀមទម្លាប់នេះក៏ជារបស់បងប្អូនដែរ ។ កេរមរតកនៃសេចក្ដីជំនឿនេះត្រូវបានចែកចាយដោយអស់អ្នកដែលរំពឹងមើល « ដល់ព្រះយេស៊ូវ [ ជា ] មេផ្តើម ហើយជាមេសម្រេចសេចក្តីជំនឿរបស់យើង » ( ហេព្រើរ ១២:២ ) ។ ដោយសារតែទ្រង់ នៅពេលណាដែលមារសត្រូវធ្វើឲ្យយើងចង់ « ថយទៅវិញ » នោះយើងអាច « ចូលទៅជិតទាំងមានចិត្តស្មោះត្រង់ និងចិត្តដឹងពិតប្រាកដ ហើយសេចក្តីជំនឿ » ទៅវិញ ( ហេព្រើរ ១០:២២, ៣៨ ) ។ ចំពោះយើង ក៏ដូចជាពួកបរិសុទ្ធជំនាន់បុរាណផងដែរ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជា « សម្តេចសង្ឃ ខាងឯសេចក្តីល្អដែលត្រូវមក » ( ហេព្រើរ ៩:១១ ) ។

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន

ហេព្រើរ ៧

បព្វជិតភាពម៉ិលគីស្សាដែកចង្អុលបង្ហាញខ្ញុំឲ្យទៅរកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

អស់រយៈពេលជាច្រើនសតវត្សរ៍ ពួកសាសន៍យូដាបានអនុវត្តបព្វជិតភាពលេវី ក៏ត្រូវបានស្គាល់ថាជាបព្វជិតភាពអើរ៉ុនផងដែរ ។ ប៉ុន្តែដោយសារភាពពេញលេញនៃដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះក៏មានបព្វជិតភាពម៉ិលគីស្សាដែកដែលខ្ពស់ជាង ដែលវាបានផ្ដល់នូវពរជ័យកាន់តែមហិមា ។ តើបងប្អូនរៀនអ្វីខ្លះអំពីបព្វជិតភាពម៉ិលគីស្សាដែកមកពី ហេព្រើរ ៧ ? សូមចងចាំថា គោលបំណងនៃសំបុត្រនេះ—ក៏ដូចជាព្រះគម្ពីរទាំងអស់ដែរ—គឺដើម្បីស្ថាបនាសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះបងប្អូនអាចកត់សម្គាល់ពីវគ្គបទគម្ពីរទាំងឡាយដែលថ្លែងទីបន្ទាល់ពីទ្រង់ ។

នេះគឺជាឧទាហរណ៍មួយចំនួនអំពីសេចក្ដីពិតផ្សេងៗទៀត ដែលបងប្អូនអាចរកឃើញ ៖

ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស៊្មីធ, ហេព្រើរ ៧:៣, ២១ ៖ អស់អ្នកដែលត្រូវបានតែងតាំងឲ្យមានបព្វជិតភាពម៉ិលគីស្សាដែក « ក៏ត្រូវបានធ្វើឲ្យមានភាពដូចជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ » និងជា « [ ពួកសង្ឃ ] ជារៀងរាបដរាបតទៅ » ។
ហេព្រើរ ៧:១១ ៖ បព្វជិតភាពលេវីពុំ « គ្រប់លក្ខណ៍ » នោះទេ ហេតុដូច្នោះហើយត្រូវបានជំនួសដោយម៉ីលគីស្សាដែក ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៤:១៨–២២ ) ។
ហេព្រើរ ៧:២០–២១ ៖ បព្វជិតភាពម៉ិលគីស្សាដែកត្រូវទទួលតាមរយៈ « សម្បថ និងសេចក្ដីសញ្ញា » ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៤:៣៣–៤៤ ) ។

តើមានពរជ័យអ្វីខ្លះដែលបងប្អូនបានទទួលមកពីបព្វជិតភាពម៉ិលគីស្សាដែក និង « ពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយ » នោះ ? ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៤:២០ ) ។ តើបព្វជិតភាពម៉ីលគីស្សាដែកបានជួយបងប្អូនឲ្យមករកព្រះគ្រីស្ទតាមរបៀបណា ?

សូមមើលផងដែរ អាលម៉ា ១៣:១–១៣; គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២១:៣៦–៤៦; សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « បព្វជិតភាពម៉ិលគីស្សាដែក »; « ម៉ិលគីស្សាដែក » នៅលើគេហទំព័រ scriptures.ChurchofJesusChrist.org; រ័សុល អិម ណិលសុន « Spiritual Treasures » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៩ ទំព័រ ៧៦–៧៩; ដាល្លិន អេក អូក « The Melchizedek Priesthood and the Keys » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០២០ ទំព័រ ៦៩–៧២ ។

ហេព្រើរ ៩; ១០:១–២២

ពិធីបរិសុទ្ធពីជំនាន់បុរាណ និងសម័យទំនើបចង្អុលបង្ហាញទៅរកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

ពួកអ្នកអានគម្ពីរហេព្រើរពីដើមក្នុងសំបុត្រនេះ ច្បាស់ជាស្គាល់ច្បាស់អំពីរោងឧបោសថពីបុរាណ និងពិធីបរិសុទ្ធនានាដែលប៉ុលបានពិពណ៌នា ។ ប៉ុន្តែមានពួកគេមួយចំនួនពុំបានទទួលស្គាល់ពេញលេញថា គោលបំណងនៃពិធីបរិសុទ្ធទាំងនេះចង្អុលបង្ហាញទៅរកការពលិកម្មដ៏ធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទឡើយ ។

នៅជំនាន់ព្រះគម្ពីរប៊ីប នៅក្នុងថ្ងៃបុណ្យប្រចាំឆ្នាំមួយដែលហៅថា ថ្ងៃនៃដង្វាយធួន សង្ឃជាន់ខ្ពស់ម្នាក់បានចូលទៅក្នុងកន្លែងដែលបរិសុទ្ធបំផុត ( ឬបរិសុទ្ធនៃអស់ទាំងបរិសុទ្ធបំផុត ) នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធយេរូសាឡិម ហើយបូជាសត្វពពែ ឬសត្វចៀមដើម្បីធ្វើឲ្យធួនចំពោះអំពើបាបនៃអ៊ីស្រាអែល ។

នៅពេលបងប្អូនអានពីការពិពណ៌នារបស់ប៉ុលអំពីពិធីបរិសុទ្ធទាំងនេះ សូមរកមើលនិមិត្តរូប និងការបង្រៀនទាំងឡាយ ដែលជួយបងប្អូនឲ្យយល់ពីដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះកាន់តែច្បាស់ ។

ពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយដែលយើងចូលរួមនៅសព្វថ្ងៃនេះ គឺខុសគ្នាពីពិធីបរិសុទ្ធទាំងនោះនៅក្នុងជំនាន់របស់ប៉ុល ប៉ុន្តែគោលបំណងរបស់វាគឺដូចគ្នា ។ តើពិធីបរិសុទ្ធសព្វថ្ងៃនេះថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទចំពោះបងប្អូនយ៉ាងដូចម្តេច ?

ដើម្បីរៀនបន្ថែមអំពីពិធីការរបស់ពួកសាសន៍យូដាពីជំនាន់បុរាណ និងនិមិត្តរូបរបស់វា សូមមើលវីដេអូ « The Tabernacle » និង « Sacrifice and Sacrament » ( នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) ។

ហេព្រើរ ១១

សេចក្ដីជំនឿតម្រូវឲ្យមានការទុកចិត្តទៅលើការសន្យារបស់ព្រះ ។

បើមនុស្សម្នាក់បានសូមឲ្យបងប្អូនឲ្យនិយមន័យនៃពាក្យសេចក្ដីជំនឿ តើបងប្អូននឹងនិយាយអ្វីខ្លះ ? ស៊ីស្ទើរ អាននី ស៊ី ភិនហ្គ្រី បានទាញយកភាសាចេញពី ហេព្រើរ ១១ ដើម្បីផ្ដល់និយមន័យនេះអំពីសេចក្ដីជំនឿថាជា ៖ « សមត្ថភាពខាងវិញ្ញាណដើម្បីជឿការបញ្ចុះបញ្ចូលអំពីការសន្យាទាំងឡាយដែលមើលឃើញ ‹ ពីចម្ងាយ › ប៉ុន្តែវាប្រហែលជាមិនអាចសម្រេចបានក្នុងជីវិតនេះ » ( « Seeing the Promises Afar Off » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៣ ទំព័រ ១៤ ) ។

សូមពិចារណាធ្វើការបង្កើតនិយមន័យផ្ទាល់ខ្លួនអំពីសេចក្ដីជំនឿ នៅពេលបងប្អូនពិចារណាអំពីគំនិតយោបល់នៅក្នុង ហេព្រើរ ១១ ។ តើគំរូនៃមនុស្សដែលបានលើកឡើងនៅក្នុងជំពូកនេះ បង្រៀនបងប្អូនអ្វីខ្លះអំពីសេចក្ដីជំនឿ ? ( សូមមើលផងដែរ អេធើរ ១២:៦–២២ ) ។

តើការសន្យាអ្វីខ្លះដែលបងប្អូនមើលឃើញ « ពីចម្ងាយ » ? តើបងប្អូនអាចបង្ហាញព្រះអម្ចាស់ថា បងប្អូន « ទទួលគំនាប់ » ដោយរបៀបណា ? ( ហេព្រើរ ១១:១៣ ) ។

សូមមើលផងដែរ អាលម៉ា ៣២:២១, ២៦–៤៣; ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន « An High Priest of Good Things to Come » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩៩ ទំព័រ ៣៦–៣៨; Gospel Topics « Faith in Jesus Christ » នៅលើគេហទំព័រ topics.ChurchofJesusChrist.org ។

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្នុងគ្រួសារ

ហេព្រើរ ១០:៣២–៣៦ ។បងប្អូនអាចនឹងអញ្ជើញសមាជិកគ្រួសារឲ្យចែកចាយបទពិសោធន៍ខាងវិញ្ញាណនៅពេលពួកគេទទួលអារម្មណ៍ « បំភ្លឺ » ដោយសេចក្ដីពិត ។ តើបទពិសោធន៍ទាំងនេះអាចជួយយើង « កុំបោះបង់ចោលទំនុកចិត្ត [ របស់យើង ] » នៅក្នុងគ្រានៃការសាកល្បង ឬការសង្ស័យយ៉ាងដូចម្ដេច ?

ហេព្រើរ ១១ ។តើបងប្អូនអាចជួយសមាជិកគ្រួសារបងប្អូនឲ្យរៀនមកពីគំរូស្មោះត្រង់ដែលបានប្រាប់នៅក្នុង ហេព្រើរ ១១ យ៉ាងដូចម្ដេច ? វាអាចជាការសប្បាយរីករាយដើម្បីធ្វើការសម្ដែងពីដំណើររឿងនៃគំរូមួយចំនួនទាំងនេះ ។ បងប្អូនអាចរំឭករឿងទាំងនេះនៅក្នុង ដំណើររឿងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ។ ឬប្រហែលជាគ្រួសាររបស់បងប្អូនអាចពិភាក្សាអំពីគំរូរបស់មនុស្សស្មោះត្រង់ដទៃទៀតដែលបងប្អូនស្គាល់—រួមមានទាំងជីដូនជីតា អ្នកដឹកនាំសាសនាចក្រ និងសមាជិកក្នុងសហគមន៍របស់បងប្អូន ។ បងប្អូនក៏អាចច្រៀងបទចម្រៀងមួយបទអំពីសេចក្ដីជំនឿ ដូចជាបទ « ជំនឿ » ( សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ៥០ ) ។

ហេព្រើរ ១២:២ ។យោងតាមខគម្ពីរនេះ ហេតុអ្វីព្រះយេស៊ូវស្ម័គ្រព្រះទ័យស៊ូទ្រាំនឹងការឈឺចាប់ និងការរងទុក្ខនៅលើឈើឆ្កាងដូច្នេះ ? តើរឿងនេះបង្រៀនយើងអំពីរបៀបដែលយើងអាចស៊ូទ្រាំការសាកល្បងរបស់យើងអ្វីខ្លះ ? ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានផ្ដល់នូវការយល់ដឹងដ៏ជាជំនួយមួយចំនួនអំពីខគម្ពីរនេះនៅក្នុងសារលិខិតរបស់លោក « Joy and Spiritual Survival » ( Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៦ ទំព័រ ៨១–៨៤ ) ។

ហេព្រើរ ១២:៥–១១ ។ហេតុអ្វីព្រះអម្ចាស់វាយផ្ចាល និងកែតម្រូវយើង ? តើយើងកត់សម្គាល់អ្វីខ្លះ នៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះអំពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់មើលទៅការ « ផ្ចាញ់ផ្ចាល » ? តើខគម្ពីរទាំងនេះជះឥទ្ធិពលលើរបៀបដែលបងប្អូនផ្ដល់ ឬទទួលការផ្ជាញ់ផ្ចាលយ៉ាងដូចម្ដេច ?

សម្រាប់គំនិតបន្ថែមសម្រាប់ការបង្រៀនដល់កុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុងសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់អង្គការបឋមសិក្សា ។

ចម្រៀងដែលលើកទឹកចិត្តឲ្យប្រើ ៖ « ជំនឿ » សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ៥០ ។

ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង

ប្រើតន្ត្រីដើម្បីយាងព្រះវិញ្ញាណមក ហើយរៀនអំពីគោលលទ្ធិ ។ គណៈប្រធានទីមួយបានមានប្រសាសន៍ថា « តន្ត្រីមានឥទ្ធិពលដែលគ្មានដែនកំណត់ដើម្បីជំរុញ [ យើង ] ឆ្ពោះទៅរកជីវភាពខាងវិញ្ញាណ…កាន់តែមហិមា » ( « អារម្ភកថារបស់គណៈប្រធានទីមួយ » ទំនុកតម្កើង ទំព័រ x ) ។ ប្រហែលជាមានចម្រៀងមួយអំពីសេចក្ដីជំនឿ ដូចជាបទ « ស្មោះនឹងជំនឿ » ( ទំនុកតម្កើង ល.រ. ១៦០ ) នឹងបំពេញបន្ថែមទៅលើការពិភាក្សាជាគ្រួសារអំពី ហេព្រើរ ១១ ។

គំរូទីក្រុងយេរូសាឡិមសម័យបុរាណ — និមិត្តរូប និងពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធពីបុរាណបានបង្រៀនអំពីតួនាទីរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។