« ថ្ងៃទី ៣០ ខែ តុលា–ថ្ងៃទី ៥ ខែ វិច្ឆិកា ។ ហេព្រើរ ១–៦ ៖ ‹ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ « មេបង្កើតនៃសេចក្តីសង្គ្រោះដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច » › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០២៣ ( ឆ្នាំ ២០២២ )

« ថ្ងៃទី ៣០ ខែ តុលា–ថ្ងៃទី ៥ ខែ វិច្ឆិកា ។ ហេព្រើរ ១–៦ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២៣

ប្រទាលមុខសះនៅស្រុកកាឡាត ដោយ អានី ហ៊ែនរី

ថ្ងៃទី ៣០ ខែ តុលា–ថ្ងៃទី ៥ ខែ វិច្ឆិកា

ហេព្រើរ ១–៦

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ « ជាមេបង្កើតនៃសេចក្តីសង្គ្រោះដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច »

ការកត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍ខាងវិញ្ញាណជួយបងប្អូនឲ្យទទួលស្គាល់អ្វីដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធចង់បង្រៀនដល់បងប្អូន ។ ការធ្វើសកម្មភាពទៅតាមចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូនបង្ហាញពីសេចក្ដីជំនឿរបស់បងប្អូនថា ការបំផុសគំនិតទាំងនោះគឺជាការពិត ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន

យើងម្នាក់ៗត្រូវលះបង់អ្វីមួយដើម្បីទទួលយកដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ—មិនថាជាទម្លាប់អាក្រក់ ជំនឿមិនត្រឹមត្រូវ ទំនាក់ទំនងដែលពុំល្អ ឬអ្វីៗផ្សេងទៀតនោះទេ ។ សម្រាប់សាសន៍ដទៃនៅក្នុងសាសនាចក្រគ្រិស្ដសាសនាពីដើម ជាញឹកញាប់ ការប្រែចិត្តជឿមានន័យថាជាការបោះបង់ចោលព្រះក្លែងក្លាយផងដែរ ។ សម្រាប់ពួកហេព្រើរ ( ឬសាសន៍យូដា ) ការប្រែចិត្តជឿបានបង្ហាញឲ្យឃើញថា បើមិនពិបាកច្រើនទេ ក៏វាមានភាពកាន់តែស្មុគស្មាញបន្ដិចដែរ ។ យ៉ាងណាក្ដី ជំនឿ និងទំនៀមទម្លាប់ដែលពួកគេអនុវត្តតាមនោះបានចាក់ឫសនៅក្នុងការថ្វាយបង្គំព្រះពិត និងការបង្រៀនរបស់ពួកព្យាការីរបស់ទ្រង់ដែលមានតាំងរាប់ពាន់ឆ្នាំមកហើយ ។ ប៉ុន្តែពួកសាវកបានបង្រៀនថា ក្រឹត្យវិន័យរបស់លោកម៉ូសេត្រូវបានបំពេញនៅក្នុងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយថា ឥឡូវនេះក្រឹត្យវិន័យធំជាងនោះគឺជាបទដ្ឋានសម្រាប់ពួកអ្នកជឿ ។ តើការទទួលយកគ្រិស្ដសាសនាមានន័យថាពួកហេព្រើរត្រូវលះបង់សេចក្តីជំនឿ និងប្រវត្តិកាលពីមុនរបស់ពួកគេមែនដែរឬទេ ? សំបុត្រទៅកាន់ពួកហេព្រើរបានព្យាយាមជួយដោះស្រាយចម្ងល់បែបនេះដោយការបង្រៀនថា ក្រឹត្យវិន័យរបស់លោកម៉ូសេ ពួកព្យាការី និងពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយគឺសំខាន់ទាំងអស់ ប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺមហិមាជាង ( សូមមើល ហេព្រើរ ១:១–៤; ៣:១–៦; ៧:២៣–២៨ ) ។ តាមពិត រឿងទាំងអស់នេះចង្អុលបង្ហាញ និងថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះគ្រីស្ទថាជាព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះ និងជាព្រះមែស៊ីដែលបានសន្យា ដែលពួកសាសន៍យូដាបានទន្ទឹងរង់ចាំនោះ ។

នៅក្នុងជំនាន់ដើមទាំងនោះ និងនៅសព្វថ្ងៃនេះ ការប្រែចិត្តជឿមានន័យថាជាការធ្វើឲ្យព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាចំណុចកណ្ដាលនៃការថ្វាយបង្គំរបស់យើង និងជីវិតរបស់យើង ។ វាមានន័យថា ការតោងជាប់ទៅនឹងសេចក្ដីពិត ហើយបោះបង់អ្វីដែលរំខានយើងឲ្យឃ្លាតពីទ្រង់ ដ្បិតទ្រង់គឺជា « មេបង្កើត នៃសេចក្តីសង្គ្រោះដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ដល់អស់អ្នកណាដែលស្តាប់បង្គាប់ទ្រង់ » ( ហេព្រើរ ៥:៩ ) ។

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន

តើនរណាបានសរសេរសំបុត្រទៅកាន់សាសន៍ហេព្រើរ ?

អ្នកប្រាជ្ញមួយចំនួនមានចម្ងល់ថាតើប៉ុលបានសរសេរសំបុត្រទៅកាន់ពួកហេព្រើរឬអត់ទេ ។ រចនាបទអក្សរសាស្ត្ររបស់គម្ពីរហេព្រើរមានលក្ខណៈផ្សេងពីសំបុត្រដទៃៗទៀតរបស់ប៉ុល ហើយនៅក្នុងសំបុត្រដើមបំផុតនៃអត្ថបទនោះពុំមានដាក់ឈ្មោះអ្នកនិពន្ធទេ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ដោយសារតែគំនិតយោបល់ដែលបានបង្ហាញនៅក្នុងគម្ពីរហេព្រើរមានលក្ខណៈចុះសម្រុងនឹងការបង្រៀនដទៃទៀតរបស់ប៉ុលនៅក្នុងការរក្សាទំនៀមទម្លាប់របស់អ្នកកាន់គ្រិស្ដសាសនា នោះពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយបានទទួលយកជាទូទៅថា ប៉ុលមានជាប់ទាក់ទងនៅក្នុងការសរសេរសំបុត្រនេះ ។

សូមមើលផងដែរ សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « សំបុត្ររបស់ប៉ុល » ។

ហេព្រើរ ១–៥

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជា « រូបភាពនៃអង្គទ្រង់ » របស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។

ពួកយូដាជាច្រើនបានរកឃើញថា វាមានការលំបាកដើម្បីទទួលយកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទថាជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ។ សូមកត់សម្គាល់ពីរបស់ដែលសំបុត្រទៅកាន់ពួកហេព្រើរថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីទ្រង់ ។ ឧទាហរណ៍ នៅពេលបងប្អូនអានជំពូកទាំងប្រាំដំបូង នោះបងប្អូនអាចធ្វើបញ្ជីមួយនៃព្រះបរមងារ តួនាទី គុណលក្ខណៈ និងកិច្ចការរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលបងប្អូនរកឃើញមានលើកឡើង ។ តើរឿងទាំងនេះបង្រៀនបងប្អូនអ្វីខ្លះអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ? តើពួកគេបង្រៀនបងប្អូនអំពីព្រះវរបិតាសួគ៌យ៉ាងណាខ្លះ ?

តើសេចក្ដីថ្លែងការណ៍មកពីអែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន ដូចខាងក្រោមនេះជួយផ្ដល់ជាការយល់ដឹងបន្ថែមដល់បងប្អូនអំពីការបង្រៀនទាំងឡាយនៅក្នុងជំពូកទាំងនេះយ៉ាងណាខ្លះ ? « ព្រះយេស៊ូវ … បានយាងមកធ្វើឲ្យការមើលឃើញរបស់មនុស្សអំពីព្រះបានកាន់តែច្បាស់ឡើង ហើយបានទូលអង្វរជាមួយពួកគេ ឲ្យស្រឡាញ់ព្រះវរបិតាសួគ៌របស់ពួកគេ នៅពេលទ្រង់តែងតែស្រឡាញ់ ហើយនឹងស្រឡាញ់ពួកគេជាប់ជានិច្ច ។ … ដូច្នេះ ការចែកអាហារដល់អ្នកស្រេកឃ្លាន ការព្យាបាលអ្នកឈឺ ការវាយផ្ចាលដល់មនុស្សលាក់ពុត ការទូលអង្វរសុំសេចក្ដីជំនឿ—គឺជារបៀបដែលព្រះគ្រីស្ទបានបង្ហាញយើងពីមាគ៌ានៃព្រះបិតាទ្រង់ » ( « The Grandeur of God » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៣ ទំព័រ ៧២ ) ។

ហេព្រើរ ២:៩–១៨; ៤:១២–១៦; ៥:៧–៨

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានរងទុក្ខគ្រប់យ៉ាង ដើម្បីទ្រង់អាចយល់ ហើយជួយខ្ញុំ ពេលដែលខ្ញុំរងទុក្ខ ។

តើបងប្អូនមានអារម្មណ៍ថាបងប្អូនអាច « មកដល់បល្ល័ង្កនៃព្រះគុណដោយក្លាហាន » ហើយស្វែងរកសេចក្ដីមេត្តាដែរឬទេ ? ( ហេព្រើរ ៤:១៦ ) ។ សារលិខិតមួយក្នុងសំបុត្រផ្ញើទៅកាន់ពួកហេព្រើរ គឺថាទោះជាយើងមានអំពើបាប និងភាពកំសោយក្ដី ក៏យើងអាចទៅរកព្រះ ហើយអាចទទួលបានព្រះគុណរបស់ទ្រង់ដែរ ។ តើបងប្អូនរកឃើញអ្វីខ្លះនៅក្នុង ហេព្រើរ ២:៩–១៨; ៤:១២–១៦; ៥:៧–៨ ដែលពង្រឹងដល់ទំនុកចិត្តរបស់បងប្អូនថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនឹងជួយបងប្អូនក្នុងឧបសគ្គនៃជីវិតរមែងស្លាប់របស់បងប្អូនបាន ? សូមពិចារណាធ្វើការកត់ត្រានៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុមួយអំពីគំនិត និងអារម្មណ៍របស់បងប្អូនអំពីអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធ្វើសម្រាប់បងប្អូន ។

សូមមើលផងដែរ ម៉ូសាយ ៣:៧–១១; អាលម៉ា ៧:១១–១៣; ៣៤; ម៉ាថាយ អេស ហូឡិន « The Exquisite Gift of the Son » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០២០ ទំព័រ ៤៥–៤៧ ។

ហេព្រើរ ៣:៧–៤:១១

ពរជ័យរបស់ព្រះមានសម្រាប់អស់អ្នកដែល « ពុំរឹងរូសក្នុងដួងចិត្ត [ របស់ពួកគេ ] » ។

តាមរយៈការប្រាប់រឿងអំពីពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែលពីបុរាណឡើងវិញ នោះប៉ុលបានសង្ឃឹមថានឹងបញ្ចុះបញ្ចូលពួកសាសន៍យូដាឲ្យចៀសវាងពីកំហុសឆ្គងរបស់ពួកជីដូនជីតាពួកគេដែលបានធ្វើ—ដោយបដិសេធពរជ័យរបស់ព្រះ ដោយសារតែការឥតជំនឿ ។ ( បងប្អូនអាចអានរឿងដែលប៉ុលបានប្រាប់នៅក្នុង ជនគណនា ១៤:១–១២, ២៦–៣៥ ) ។

សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែល ហេព្រើរ ៣:៧–៤:១១ អាចនឹងអនុវត្តចំពោះបងប្អូន ។ ដើម្បីធ្វើដូចនេះ បងប្អូនអាចពិចារណាសំណួរទាំងនេះ ៖

តើពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែលបានបះបោរនឹងព្រះអម្ចាស់យ៉ាងដូចម្ដេច ? ( សូមមើល ហេព្រើរ ៣:៨–១១ ) ។ តើលទ្ធផលនៃការមានចិត្តរឹងរូសមានអ្វីខ្លះ ?
តើខ្ញុំបានអនុញ្ញាតឲ្យចិត្តរបស់ខ្ញុំប្រែជារឹងរូសនៅពេលណា ? តើមានពរជ័យណាខ្លះដែលព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យប្រទានដល់ខ្ញុំ តែខ្ញុំពុំបានទទួលដោយសារតែការខ្វះជំនឿ ?
តើខ្ញុំអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីបង្កើតចិត្តទន់ភ្លន់ និងទន់ទាប ? ( សូមមើល អេធើរ ៤:១៥; សុភាសិត ៣:៥–៦; អាលម៉ា ៥:១៤–១៥ ) ។

សូមមើលផងដែរ នីហ្វៃទី១ ២:១៦; ១៥:៦–១១; យ៉ាកុប ១:៧–៨; អាលម៉ា ១២:៣៣–៣៦; នែល អេហ្វ ម៉ារីអូត « Yielding Our Hearts to God » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៥ ទំព័រ ៣០–៣២ ។

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្នុងគ្រួសារ

ហេព្រើរ ១:៨–៩ ។តើមានវិធីណាខ្លះដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្ហាញថា ទ្រង់ស្រឡាញ់សេចក្ដីសុចរិត ហើយស្អប់សេចក្ដីទុច្ចរិត ? បើយើងមានបំណងប្រាថ្នាឥតសុចរិត តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីផ្លាស់ប្ដូរវា ?

ហេព្រើរ ២:១–៤ ។តើបងប្អូនគិតដល់គោលបំណងមេរៀនមួយដែលអាចជួយគ្រួសារបងប្អូនឲ្យយល់ពីអត្ថន័យដើម្បីរក្សាភាពរឹងមាំទៅលើសេចក្ដីពិតដំណឹងល្អ « ដែលយើងបានស្ដាប់ឮ » ដែរឬទេ ? បងប្អូនអាចបង្ហាញអំពីរឿងនេះដោយវត្ថុមួយដែលពិបាកនឹងកាន់យ៉ាងណែន ។ តើការខិតខំរបស់យើងដើម្បីរក្សាទីបន្ទាល់របស់យើងប្រៀបដូចជាការចាប់កាន់ ហើយតោងជាប់ទៅនឹងវត្ថុនេះយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើយើងអាចប្រាកដថា « សេចក្តីដែលយើងរាល់គ្នាបានឮ » ពុំបាន« រសាត់ » ចេញពីយើងទៅដោយរបៀបណា ? ( ខទី ១ ) ។

ហេព្រើរ ២:៩–១០ ។ដើម្បីរុករកមើលឃ្លា « មេនៃសេចក្តីសង្គ្រោះគេ » បងប្អូនអាចចាប់ផ្ដើមដោយពិភាក្សាថា តើមេទ័ពធ្វើអ្វីខ្លះ ។ តើសេចក្ដីសង្គ្រោះមានន័យដូចម្តេច ? តើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដូចជាមេទ័ពមួយចំពោះពួកយើង និងសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ពួកយើងយ៉ាងដូចម្ដេច ?

ហេព្រើរ ៥:១–៥ ។ខគម្ពីរទាំងនេះអាចជួយបងប្អូនឲ្យមានការពិភាក្សាមួយអំពីអត្ថន័យនៃការត្រូវបានហៅពីព្រះដោយមនុស្សម្នាក់ដែលមានសិទ្ធិអំណាច ។ តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះមកពីបទពិសោធន៍របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអំពីការទទួល និងការបំពេញការហៅបម្រើ ?

ម៉ូសេតែងតាំងអើរ៉ុន — « គ្មានអ្នកណាលើកខ្លួនដល់ងារដ៏ប្រសើរនោះឡើយ មានតែអ្នកដែលព្រះទ្រង់ហៅប៉ុណ្ណោះ តួយ៉ាងដូចជាលោកអើរ៉ុន » ( ហេព្រើរ ៥:៤ ) ។ ម៉ូសេហៅអើរ៉ុនឲ្យធ្វើការងារបម្រើ ដោយ ហារី អាន់ឌើរសិន

សម្រាប់គំនិតបន្ថែមសម្រាប់ការបង្រៀនដល់កុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុងសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់អង្គការបឋមសិក្សា ។

ទំនុកតម្កើងដែលលើកទឹកចិត្តឲ្យប្រើ ៖ « ខ្ញុំត្រូវការទ្រង់ជានិច្ច » ទំនុកតម្កើង ល.រ. ៤៧ ។

ការកែលម្អដល់ការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន

ព្យាយាមអនុវត្តវិធីសាស្ដ្រសិក្សាផ្សេងៗ ។ ជាជាងសិក្សាព្រះគម្ពីរតាមរបៀបដដែលៗរហូតនោះ សូមពិចារណាអំពីគំនិតយោបល់ក្នុងការសិក្សាតាមវិធីសាស្ដ្រផ្សេងៗ ។ សម្រាប់ជាគំនិតយោបល់មួយចំនួន សូមមើល « គំនិតយោបល់កែលម្អដល់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួនរបស់បងប្អូន » នៅដើមដំបូងនៃសៀវភៅសិក្សានេះ ។

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ — ពន្លឺនៃលោកិយ ដោយ វ៉លធើរ រ៉េន