« ថ្ងៃទី ១៨–២៤ ខែ មេសា ។ និក្ខមនំ ១៨–២០ ៖ ‹ យើងខ្ញុំរាល់គ្នានឹងធ្វើតាមគ្រប់សេចក្តី ដែលព្រះយេហូវ៉ា ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលមក › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ឆ្នាំ ២០២២ ( ឆ្នាំ ២០២១ )

« ថ្ងៃទី ១៨–២៤ ខែ មេសា ។ និក្ខមនំ ១៨–២០ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២២

ភ្នំមួយនៅស្រុកអេស៊ីព្ទ មានទំនៀមទម្លាប់ជឿថាជាភ្នំ ស៊ីណាយ

ថ្ងៃទី ១៨–២៤ ខែ មេសា

និក្ខមនំ ១៨–២០

« យើងខ្ញុំរាល់គ្នានឹងធ្វើតាមគ្រប់សេចក្តី ដែលព្រះយេហូវ៉ា ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលមក »

ស៊ីស្ទើរ មីឈែល ក្រេហ្គ បានបង្រៀនថា « ក្នុងនាមជាសិស្សដ៏ស្មោះត្រង់របស់ [ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ] អ្នកអាចទទួលការបំផុស និងវិវរណៈផ្ទាល់ខ្លួនស្របទៅនឹងបទបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ដែលមានជាពិសេសសម្រាប់អ្នក » ( « Spiritual Capacity » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៩ ទំព័រ ២១ ) ។ សូមកត់ត្រា និងធ្វើតាមការបំផុសគំនិតដែលអ្នកទទួល នៅពេលអ្នកអាន និក្ខមនំ ១៨–២០ ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក

ការធ្វើដំណើររបស់សាសន៍អ៊ីស្រាអែលចេញពីអេស៊ីព្ទ ទៅកាន់ជើងភ្នំស៊ីណាយ គឺពោរពេញទៅដោយអព្ភូតហេតុជាច្រើន—ការបើកសម្ដែងដែលមិនអាចប្រកែកបាននៃព្រះចេស្តា សេចក្តីស្រឡាញ់ និងសេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ព្រះអម្ចាស់ដែលមិនអាចប្រៀបផ្ទឹមបាន ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្តី ក៏ព្រះអម្ចាស់ប្រទានពរជ័យដល់ពួកគេលើសពីការរំដោះពួកគេចេញពីស្រុកអេស៊ីព្ទ ហើយបានបំពេញសេចក្តីស្រេកឃ្លានខាងរូបកាយរបស់ពួកគេ ។ ទ្រង់មានព្រះទ័យចង់ឲ្យពួកគេក្លាយជារាស្រ្តក្នុងសេចក្តីសញ្ញារបស់ទ្រង់ « ដាច់ជារបស់ » និង « សាសន៍បរិសុទ្ធ » ( និក្ខមនំ ១៩:៥–៦ ) ។ នៅសព្វថ្ងៃនេះ ពរជ័យនៃសេចក្តីសញ្ញារបស់ទ្រង់បានប្រទានឲ្យលើសពីសាសន៍ ឬប្រជាជនតែមួយ ។ ព្រះមានព្រះទ័យចង់ឲ្យកូនចៅរបស់ទ្រង់ទាំងអស់ក្លាយជាប្រជារាស្រ្តនៃសេចក្តីសញ្ញារបស់ទ្រង់ ដើម្បី « ស្តាប់តាម [ ទ្រង់ ] ឥឡូវ ហើយកាន់តាមសេចក្តីសញ្ញា [ របស់ទ្រង់ ] » ( និក្ខមនំ ១៩:៥ ) ត្បិតទ្រង់បានបង្ហាញសេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់ « ដល់ទាំងពាន់ដំណ នៃពួកអ្នកដែលស្រឡាញ់ [ ទ្រង់ ] ហើយកាន់តាមបញ្ញត្តរបស់[ របស់ទ្រង់ ] ទាំងប៉ុន្មានវិញ » ( និក្ខមនំ ២០:៦ ) ។

គំនិតយោបល់ផ្សេងៗសម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន

និក្ខមនំ ១៨:១៣–២៦

ខ្ញុំអាចជួយ « ជាជំនួយដល់ » ការធ្វើការងាររបស់ព្រះអម្ចាស់ ។

នៅពេលអ្នកអានពាក្យប្រឹក្សារបស់ម៉ូសេ ដែលបានទទួលពីយេត្រូ ជាឪពុក្មេករបស់លោក សូមសញ្ជឹងគិតពីរបៀបដែលអ្នកអាចដូចជា « មនុស្សទៀងត្រង់ » ( នៅពេលខ្លះ ត្រូវបានបកប្រែថាជាមនុស្ស « គួរឲ្យទុកចិត្ត » ) ដូចបានពិពណ៌នានៅក្នុង ខទី ២១ ។ តើអ្នកអាចជួយ « ជាជំនួយដល់ » ដល់ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្ររបស់អ្នកយ៉ាងដូចម្តេច ? ( ខទី ២២ ) ។ ឧទាហរណ៍ តើការប្រឹក្សានេះអនុវត្តចំពោះកិច្ចខិតខំធ្វើការងារបម្រើរបស់អ្នកយ៉ាងដូចម្តេច ?

អ្នកក៏អាចពិចារណាដែរថា តើពេលខ្លះអ្នកដូចជាម៉ូសេ ដោយព្យាយាមធ្វើច្រើនពេកយ៉ាងដូចម្តេច ? តើពាក្យប្រឹក្សារបស់យេត្រូ អនុវត្តចំពោះអ្នកយ៉ាងដូចម្តេច ?

សូមមើលផងដែរ ម៉ូសាយ ៤:២៧; ហិនរី ប៊ី អាវរិង « The Caregiver » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១២ ទំព័រ ១២១–២៤ ។

បុរសចាប់ដៃជាមួយនឹងស្រ្តី — ការធ្វើការងារបម្រើដល់អ្នកដទៃគឺជាវិធីមួយដែលយើងអាចធ្វើជាចំណែកនៅក្នុងកិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។

និក្ខមនំ ១៩:៣–៦

ប្រជារាស្រ្តក្នុងសេចក្តីសញ្ញារបស់ព្រះអម្ចាស់គឺមានតម្លៃចំពោះទ្រង់ ។

សូមពិចារណាថាតើវាមានអត្ថន័យយ៉ាងណាដើម្បីធ្វើជា « ដាច់ជារបស់ » នៃព្រះអម្ចាស់ ( និក្ខមនំ ១៩:៥ ) ។ ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានផ្តល់ឲ្យនូវការពន្យល់អំពីឃ្លានេះថា « នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ពាក្យភាសាហេព្រើរ របស់ ត្រូវបានបកប្រែជាភោគទ្រព្យ ដែលមានន័យថា ‹ ទ្រព្យសម្បត្តិដែលមានតម្លៃ › ឬ ‹ រតនៈសម្បត្តិ › ។… ការដែលយើងត្រូវបានកំណត់ដោយពួកអ្នកបម្រើនៃព្រះអម្ចាស់ថាជា រាស្ត្ររបស់ទ្រង់ គឺជាការសរសើរនៃលំដាប់ខ្ពស់បំផុត » ( « Children of the Covenant » Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៩៥ ទំព័រ ៣៤ ) ។ តើការដឹងថា ការរក្សាសេចក្តីសញ្ញារបស់អ្នកធ្វើឲ្យអ្នកក្លាយជា « ដាច់ជារបស់ » មានឥទ្ធិពលលើរបៀបដែលអ្នករស់នៅយ៉ាងដូចម្តេច ?

សូមមើលផងដែរ ជែរីត ដបុលយូ ហ្គង « Covenant Belonging » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៩ ទំព័រ ៨០–៨៣ ។

និក្ខមនំ ១៩:១០–១១, ១៧

ដើម្បីទទួលបានបទពិសោធន៍ដ៏ពិសិដ្ឋទាមទារឲ្យមានការរៀបចំខ្លួន ។

ព្រះអម្ចាស់បានប្រាប់ទៅម៉ូសេថា ដំណនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែលត្រូវរៀបចំខ្លួនពីមុនពួកគេអាច « ទៅជួបនឹងព្រះ » ( និក្ខមនំ ១៩:១០–១១, ១៧ ) ហើយរក្សាសេចក្តីសញ្ញាជាមួយទ្រង់ ( សូមមើល និក្ខមនំ ១៩:៥ ) ។ តើអ្នកត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីរៀបចំខ្លួនទទួលបទពិសោធន៍ដ៏ពិសិដ្ឋនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ដូចជាការទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ឬការទទួលទានសាក្រាម៉ង់ ? តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីបានរៀបចំខ្លួនទាំងស្រុងដើម្បីទទួលបទពិសោធន៍ទាំងនេះ ? សូមគិតពីសកម្មភាពខាងវិញ្ញាណមួយចំនួនដែលតម្រូវឲ្យមានការរៀបចំខ្លួន និងសញ្ជឹងគិតពិចារណាពីរបៀបដែលការរៀបចំខ្លួនអាចជះឥទ្ធិពលដល់ប្រភេទនៃបទពិសោធន៍ដែលអ្នកមាន ។

និក្ខមនំ ២០

ព្រះពោរពេញទៅដោយសេចក្តីមេត្តាករុណា ។

នៅពេលអ្នកអាន និក្ខមនំ ២០ សូមពិចារណាកត់ត្រាពីក្រឹត្យវិន័យទាំងដប់ប្រការដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ថា អ្នកកំពុងតែគោរពតាម ហើយដែលអ្នកគិតថា អ្នកអាចគោរពបានកាន់តែស្មោះត្រង់ថែមទៀត ។ អ្នកអាចជ្រើសរើសក្រឹត្យវិន័យមួយដើម្បីអនុវត្តតាម ហើយបន្ទាប់មក សិក្សាពីវាឲ្យលម្អិត ដោយការអានខគម្ពីរដែលពាក់ព័ន្ធគ្នា ( សូមមើល សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ នៅលើគេហទំព័រ scriptures.ChurchofJesusChrist.org ) ឬ សារលិខិតមកពីសន្និសីទ ( សូមមើល ប្រធានបទនៃសម័យប្រជុំ ( topics section ) នៃ conference.ChurchofJesusChrist.org ) ។ សូមពិចារណាបញ្ចូលនៅក្នុងការសិក្សារបស់អ្នកនូវពរជ័យទាំងឡាយដែលជនទាំងឡាយណាគោរពតាមបទបញ្ញត្តិទទួលបាន ។ តើពរជ័យទាំងនេះបង្ហាញសេចក្តីមេត្តាករុណា និងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះចំពោះអ្នកយ៉ាងដូចម្តេច ?

សូមមើលផងដែរ ខារូល អិម ស្ទីហ្វិន « If Ye Love Me, Keep My Commandments » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៥ ទំព័រ ១១៨–២០ ។

និក្ខមនំ ២០:១–៧

វាសំខាន់ណាស់ក្នុងការទុកព្រះអម្ចាស់ជាអាទិភាពទីមួយនៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ ។

ការអាន និក្ខមនំ ២០:១–៧ អាចបំផុសគំនិតអ្នកឲ្យគិតអំពីអាទិភាពនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក—អ្នកក៏អាចសរសេរវានៅក្នុងបញ្ជីមួយផងដែរ ។ តើមានអ្វីខ្លះដែលអ្នកអាចចង់ដាក់អាទិភាព « ព្រះឯណា » ឬ « ឆ្លាក់ធ្វើរូបណា » ( និក្ខមនំ ២០:៣–៤ ) ដែលអ្នកត្រូវបានល្បួងឲ្យដាក់ពីមុនព្រះ ? តើការដាក់ព្រះអម្ចាស់ជាទិភាពទីមួយជួយអ្នកជាមួយរឿងសំខាន់ផ្សេងៗទៀតនៅក្នុងជីវិតអ្នកយ៉ាងដូចម្តេច ? តើអ្នកទទួលការបំផុសគំនិតឲ្យធ្វើអ្វីដើម្បីបង្កើនការផ្តោតយកចិត្តទុកដាក់របស់អ្នកនៅលើព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវ គ្រីស្ទ ?

សូមមើលផងដែរ ដាល្លិន អេក អូក « No Other Gods » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៣ ទំព័រ ៧២–៧៥ ។

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ

និក្ខមនំ ១៨:៨–១២ ។តើទីបន្ទាល់របស់ម៉ូសេ ពីការរំដោះរបស់ព្រះមានឥទ្ធិពលអ្វីខ្លះមកលើយេត្រូ ? តើកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យអ្វីខ្លះដែលព្រះអម្ចាស់បានធ្វើមកកាន់ក្រុមគ្រួសាររបស់យើង ? តើយើងអាចចែកចាយបទពិសោធន៍របស់យើងជាមួយនរណាខ្លះ ? តើយើងអាចថែរក្សាបទពិសោធន៍ទាំងនេះដល់តំណខាងមុខយ៉ាងដូចម្តេច ?

និក្ខមនំ ១៨:១៣–២៦ ។ខគម្ពីរទាំងនេះអាចបំផុសគំនិតដល់ក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នកអំពីការបម្រើរបស់ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រក្នុងមូលដ្ឋានរបស់អ្នក ដូចជា ប៊ីស្សព ថ្នាក់ដឹកនាំក្រុមយុវវ័យ ឬគ្រូបង្រៀនអង្គការបឋមសិក្សា ។ តើការទទួលខុសត្រូវអ្វីខ្លះដែលពួកគាត់មានដែលហាក់ដូចជា « ហួសកម្លាំង » ( និក្ខមនំ ១៨:១៨ ) សម្រាប់មនុស្សម្នាក់ដើម្បីធ្វើតែម្នាក់ឯង ? តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីជួយសម្រាលបន្ទុករបស់ពួកគាត់ ?

និក្ខមនំ ២០:៣–១៧ ។សូមគិតពីរបៀបដ៏មានអត្ថន័យដើម្បីពិភាក្សាអំពី ក្រឹត្យវិន័យទាំងដប់ប្រការជាក្រុមគ្រួសារ ។ ឧទាហរណ៍ អ្នកអាចសរសេរក្រិត្យវិន័យដែលនៅក្នុង និក្ខមនំ ២០:៣–១៧ នៅលើចម្រៀកក្រដាសចំនួនដប់ ។ បន្ទាប់មក សមាជិកគ្រួសារអាចបង្រួមវាទៅជាពីរផ្នែក ៖ ( ១ ) គោរពព្រះ និង ( ២ ) ស្រឡាញ់អ្នកដទៃ ( សូមមើលផងដែរ ម៉ាថាយ ២២:៣៦–៤០ ) ។ សូមពិចារណាជ្រើសរើសក្រឹត្យវិន័យមួយ ឬពីររាល់ថ្ងៃនៅសប្តាហ៍នេះ ហើយសូមពិភាក្សាវាលម្អិតជាមួយគ្នា ។ ឧទាហរណ៍ តើការគោរពក្រឹត្យវិន័យនេះពង្រឹងដល់ក្រុមគ្រួសាររបស់យើងយ៉ាងដូចម្តេច ? តើព្រះអង្គសង្រ្គោះគោរពក្រឹត្យវិន័យនេះយ៉ាងដូចម្តេច ?

និក្ខមនំ ២០:១២ ។ដើម្បីយល់ឲ្យបានប្រសើរអំពី និក្ខមនំ ២០:១២ វាអាចមានអត្ថប្រយោជន៍ ប្រសិនបើក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នករកមើលអត្ថន័យនៃពាក្យ « គោរពប្រតិបត្តិ » ។ បន្ទាប់មក សមាជិកគ្រួសារអាចធ្វើបញ្ជីមួយអំពីអ្វីៗដែលយើងអាចធ្វើដែលជាការគោរពប្រតិបត្តិដល់ឪពុកម្តាយរបស់យើង ? អ្នកអាចច្រៀងចម្រៀងអំពីការគោរពប្រតិបត្តិ ដូចជា បទ ( ខ្ញុំនឹងឆាប់ធ្វើតាម » ( សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ៧១ ) ហើយបន្ទាប់មក សូមប្រើគំនិតខ្លះៗនៅក្នុងបញ្ជីរបស់អ្នកដើម្បីសរសេរឃ្លាថ្មីទៀតនៃបទចម្រៀងនេះ ។

សម្រាប់គំនិតបន្ថែមសម្រាប់ការបង្រៀនដល់កុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនប្រចាំសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុងសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់បឋមសិក្សា ។

ចម្រៀងដែលបានស្នើ ៖ « រក្សាបទបញ្ញត្តិ » សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ៦៨–៦៩ ។

ការកែលម្អដល់ការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន

រកពេលមួយដែលល្អសម្រាប់អ្នក ។ វាងាយស្រួលដើម្បីរៀនបទគម្ពីរ នៅពេលអ្នកអាចសិក្សាព្រះគម្ពីរដោយគ្មានការរំខាន ។ សូមស្វែងរកពេលវេលាដែលល្អសម្រាប់អ្នក ហើយសូមព្យាយាមឲ្យអស់ពីលទ្ធភាពរបស់អ្នកដើម្បីសិក្សាឲ្យបានជាប់លាប់នៅពេលវេលានោះជារៀងរាល់ថ្ងៃ ។

ម៉ូសេកាន់បន្ទះថ្ម — រូបភាពម៉ូសេកាន់ក្រឹត្យវិន័យដប់ប្រការ ដោយ សែម ឡយឡ័រ