« គំនិតដើម្បីពិចារណា ៖ ការអានកំណាព្យនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ឆ្នាំ ២០២២ ( ឆ្នាំ ២០២១ )

« គំនិតដើម្បីពិចារណា ៖ ការអានកំណាព្យនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២២

គំនិតដើម្បីពិចារណា

ការអានកំណាព្យនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់

នៅក្នុងគម្ពីរទាំងឡាយនៃព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ដែលកើតឡើងពីមុនគម្ពីរ យ៉ូប ភាគច្រើនយើងឃើញថាជាដំណើររឿង—ដំណើរនិទានកថាដែលពិពណ៌នាពីព្រឹត្តិការណ៍ប្រវត្តិសាសន៍ចេញពីទស្សនៈខាងវិញ្ញាណ ។ ណូអេ បានធ្វើទូក ម៉ូសេ បានរំដោះសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ហាណា បានអធិស្ឋានឲ្យបានកូនប្រុសជាដើម ។ ល ។ ចាប់ផ្តើមជាមួយយ៉ូប យើងឃើញរបៀបសរសេរខុសៗគ្នា កាលដែលអ្នកនិពន្ធគម្ពីរសញ្ញាចាស់ងាកទៅរកភាសាជាកំណាព្យដើម្បីបង្ហាញអារម្មណ៍ស៊ីជម្រៅ ឬការព្យាករដ៏មហិមាតាមរបៀបដ៏គួរឲ្យចងចាំមួយ ។

យើងបានឃើញឧទារណ៍ពីរបីនៃកំណាព្យដែលលេចឡើងនៅពាសពេញប្រវត្តិសាស្រ្តគម្ពីរទាំងឡាយនៃព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ។ ហើយចេញពីគម្ពីរយ៉ូប តទៅមុខយើងនឹងឃើញថាកាន់តែមានច្រើន ។ គម្ពីរយ៉ូប ទំនុកដំកើង និងសុភាសិត គឺស្ទើរតែជាកំណាព្យទាំងស្រុង ដែលជាផ្នែកខ្លះនៃសំណេររបស់ព្យាការី ដូចជា អេសាយ យេរេមា និងអេម៉ុស ។ ពីព្រោះការអានកំណាព្យគឺខុសគ្នាពីការអានដំណើររឿងមួយ នោះការយល់ដឹងអំពីវា ជាញឹកញាប់ តម្រូវឲ្យមានការខិតខំផ្សេងទៀត ។ ទាំងនេះគឺជាគំនិតមួយចំនួនដែលអាចធ្វើឲ្យការអានកំណាព្យក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់របស់បងប្អូនកាន់តែមានអត្ថន័យ ។

រៀនស្គាល់កំណាព្យហេព្រើរ ។

ដំបូង វាអាចជួយបងប្អូនចាំក្នុងចិត្តថា កំណាព្យហេព្រើរនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ គឺមិនអាស្រ័យទៅលើពាក្យចុងចួនដូចជាកំណាព្យប្រភេទផ្សេងនោះទេ ។ ហើយទោះបីជាពាក្យចុងចួន ការលេងពាក្យ និងពាក្យសំឡេងដដែលៗគឺជាលក្ខណៈទូទៅនៃកំណាព្យហេព្រើរពីបុរាណក្ដី ក៏ជាធម្មតាពាក្យទាំងនេះត្រូវបាត់បង់នៅក្នុងការបកប្រែដែរ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្តី លក្ខណៈពិសេសមួយដែលបងប្អូននឹងឃើញ គឺពាក្យដដែលៗ នៃការពិចារណា ឬគំនិត ដែលនៅពេលខ្លះត្រូវបានហៅថា « ភាពស្របគ្នា » ។ ខចេញពីអេសាយ មួយនេះមាននូវឧទាហរណ៍ដ៏សាមញ្ញ ៖

ឱក្រុងស៊ីយ៉ូនអើយ ចូរពាក់កម្លាំងរបស់ឯង
ឱយេរូសាឡិមជាទីក្រុងបរិសុទ្ធអើយ ចូរប្រដាប់ដោយសំលៀកបំពាក់ដ៏រុងរឿងរបស់ឯងចុះ ( អេសាយ ៥២:១ ) ។

ទំនុកដំកើង ទី ២៩ មានបន្ទាត់ស្របគ្នាជាច្រើន—នេះគឺជាឧទាហរណ៍មួយ ៖

ព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាមានអំណាច
ព្រះសូរសៀងនៃព្រះយេហូវ៉ាមានឫទ្ធានុភាព ( ទំនុកដំកើង ២៩:៤ ) ។

ហើយនេះជាឧទាហរណ៍មួយ ដែលការដឹងថាបន្ទាត់ទីពីរស្របគ្នានឹងបន្ទាត់ទីមួយ តាមពិតទៅ ធ្វើឲ្យវគ្គបទគម្ពីរកាន់តែងាយស្រួលយល់ ៖

អញក៏ឲ្យឯងរាល់គ្នាមានធ្មេញស្អាត នៅគ្រប់ទាំងទីក្រុងរបស់ឯង
ហើយឲ្យខ្វះខាតអាហារនៅគ្រប់ទីកន្លែងរបស់ឯង ( អេម៉ុស ៤:៦ ) ។

នៅក្នុងឧទាហរណ៍ទាំងនេះ គំនិតមួយគឺ ត្រូវបានលើកឡើងដដែលៗដោយមានខុសគ្នាតែបន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ ។ វិធីសាស្ត្រនេះអាចសង្កត់ធ្ងន់ទៅលើគំនិតដដែលៗ ខណៈដែលប្រើប្រាស់ភាពខុសគ្នា ដើម្បីពិពណ៌នា ឬអភិវឌ្ឍវាឲ្យកាន់តែពេញលេញ ។

នៅក្នុងករណីផ្សេងទៀត ឃ្លាស្របគ្នាទាំងពីរដែលប្រើភាសាស្រដៀងគ្នាដើម្បីបង្ហាញគំនិតផ្ទុយគ្នា ដូចក្នុងឧទាហរណ៍ខាងក្រោម ៖

ពាក្យតបឆ្លើយដោយស្រទន់ នោះរមែងរំងាប់សេចក្តីក្រោធទៅ ៖
តែពាក្យគំរោះគំរើយ នោះបណ្តាលឲ្យមានសេចក្តីកំហឹងវិញ ( សុភាសិត ១៥:១ ) ។

ភាពស្របគ្នាមិនមែនកើតឡើងដោយចៃដន្យនោះទេ ។ អ្នកនិពន្ធបានធ្វើវាឡើងដោយចេតនា ។ វាបានអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេបង្ហាញអារម្មណ៍ ឬសេចក្តីពិតខាងវិញ្ញាណតាមរបៀបមួយ ដែលចំពោះពួកគេ គឺទាំងមានអនុភាព និងស្រស់ស្អាត ។ ដូច្នេះនៅពេលបងប្អូនឃើញភាពស្របគ្នានៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ សូមសួរខ្លួនបងប្អូនថា តើវាជួយបងប្អូនឲ្យយល់ពីសាររបស់អ្នកនិពន្ធយ៉ាងដូចម្តេច ។ ឧទាហរណ៍ តើអេសាយបានព្យាយាមចង់និយាយអ្វីខ្លះទាក់ទងនឹង « កម្លាំង » ជាមួយ « ប្រដាប់ដោយសំលៀកបំពាក់ដ៏រុងរឿង » និង « ស៊ីយ៉ូន » ជាមួយ « យេរូសាឡិម » ? ( អេសាយ ៥២:១ ) ។ តើអ្វីដែលយើងអាចសន្និដ្ឋានបានអំពីឃ្លា « តបឆ្លើយដោយស្រទន់ » ប្រសិនបើយើងដឹងថា « ពាក្យគំរោះគំរើយ » គឺផ្ទុយពីវានោះ ? ( សុភាសិត ១៥:១ ) ។

បុរសម្នាក់កំពុងសរសេរនៅលើរមូរក្រដាស — ទ្រង់កែព្រលឹងខ្ញុំឡើងវិញ ដោយ វ៉លធើរ រ៉េន

កំណាព្យរបស់ហេព្រើរជាមិត្តភក្តិថ្មី

វាអាចផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍សម្រាប់បងប្អូនដើម្បីប្រៀបធៀបការអានកំណាព្យទៅនឹងការជួបមនុស្សថ្មីម្នាក់ ។ ឧទាហរណ៍ បងប្អូនអាចប្រៀបធៀបការអានកំណាព្យក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ទៅនឹងការជួបនរណាម្នាក់មកពីប្រទេសឆ្ងាយ និងមានវប្បធម៌បរទេស ជាអ្នកដែលមិននិយាយភាសាដូចយើង—ហើយជាអ្នកដែលមានអាយុជាងពីរពាន់ឆ្នាំ ។ ដំបូង បុគ្គលរូបនេះប្រហែលជានិយាយអ្វីដែលយើងមិនយល់ ប៉ុន្តែនោះពុំមានន័យថា គាត់ ឬនាងគ្មានអ្វីដែលមានតម្លៃដើម្បីប្រាប់យើងនោះទេ ។ ដោយមានសេចក្តីអំណត់ខ្លះៗ និងការអាណិតអាសូរខ្លះៗ នោះមនុស្សដែលយើងស្គាល់ថ្មីអាចក្លាយជាមិត្តភក្តិជាទីស្រឡាញ់របស់យើងនៅទីបំផុត ។ យើងគ្រាន់តែត្រូវការចំណាយពេលខ្លះៗជាមួយគ្នា ដោយការព្យាយាមយល់ពីទស្សនៈរបស់គាត់ ឬ នាង ។ យើងថែមទាំងប្រហែលជារកឃើញថា នៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើង តាមពិតទៅ យើងយល់គ្នាបានយ៉ាងល្អ ។

ដូច្នេះនៅពេលបងប្អូនអានវគ្គបទគម្ពីរចេញពីអេសាយជាលើកដំបូង ឧទាហរណ៍ ពិចារណាវាជាការណែនាំខ្លួនដំបូងរបស់បងប្អូនចំពោះអ្នកស្គាល់គ្នាថ្មី ។ សូមសួរខ្លួនបងប្អូនថា « តើអ្វីទៅជាចំណាប់អារម្មណ៍ខ្ញុំ ? » តើវគ្គបទគម្ពីរនេះធ្វើឲ្យបងប្អូនមានអារម្មណ៍យ៉ាងដូចម្តេច—សូម្បីតែបងប្អូនមិនយល់គ្រប់ពាក្យក្តី ? បន្ទាប់មកសូមអានម្តងទៀត អានឲ្យបានច្រើនដង បើអាចធ្វើបាន ។ អ្នកខ្លះបានរកឃើញអត្ថន័យបន្ថែមទៀតដោយការអានវគ្គបទគម្ពីរឲ្យឮៗ ។ សូមកត់សម្គាល់ពាក្យជាក់លាក់ដែលអេសាយ បានជ្រើសរើស ជាពិសេស ពាក្យដែលធ្វើឲ្យបងប្អូនស្រមៃឃើញជារូបភាពនៅក្នុងចិត្តរបស់បងប្អូន ។ តើរូបភាពទាំងនេះធ្វើឲ្យបងប្អូនមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា ? តើរូបភាពនេះបង្ហាញពីអារម្មណ៍របស់អេសាយ យ៉ាងណាខ្លះ ? ពេលដែលបងប្អូនសិក្សាពាក្យពេចន៍កំណាព្យរបស់ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់កាន់តែច្រើន នោះបងប្អូននឹងឃើញថាពួកគាត់ជ្រើសរើសពាក្យ និងបច្ចេកទេសរបស់ពួកគាត់ដោយចេតនាដើម្បីបង្ហាញសារខាងវិញ្ញាណយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ ។

កំណាព្យអាចជាមិត្តភក្តិដ៏ល្អអស្ចារ្យ ពីព្រោះវាជួយយើងយល់ពីអារម្មណ៍ និងបទពិសោធន៍របស់យើង ។ កំណាព្យក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់គឺមានតម្លៃជាពិសេស ពីព្រោះវាជួយយើងឲ្យយល់ពីអារម្មណ៍ និងបទពិសោធន៍ដ៏សំខាន់បំផុតរបស់យើង—គឺជាអ្វីៗដែលទាក់ទងនឹងទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយព្រះ ។

កាលដែលបងប្អូនសិក្សាកំណាព្យនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ សូមចងចាំថា ការសិក្សាព្រះគម្ពីរគឺមានតម្លៃបំផុត នៅពេលវាដឹកនាំយើងទៅរកព្រះយេស៊ូវ គ្រីស្ទ ។ សូមស្វែងរកទីសម្គាល់ រូបភាព និងសេចក្តីពិតដែលស្ថាបនាសេចក្តីជំនឿរបស់បងប្អូននៅលើទ្រង់ ។ សូមស្ដាប់រកការបំផុសគំនិតមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ កាលបងប្អូនសិក្សា ។

អក្សរសិល្ប៍ប្រាជ្ញា

នៅក្នុងផ្នែកមួយនៃព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ កំណាព្យគឺជាអ្វីដែលពួកអ្នកប្រាជ្ញហៅថា « អក្សរសិល្ប៍ប្រាជ្ញា » ។ យ៉ូប សុភាសិត និង សាស្តា ចូលក្នុងប្រភេទនេះ ។ ខណៈដែលទំនុកដំកើងបង្ហាញអារម្មណ៍នៃការសរសើរ ការទួញយំ និងការថ្វាយបង្គំ អក្សរសិល្ប៍ប្រាជ្ញាផ្តោតទៅលើការទូន្មានដែលមិនចេះរីងស្ងួត ឬជ្រាលជ្រៅ ជាសំណួរបែបទស្សនវិជ្ជាវិញ ។ ឧទាហរណ៍ គម្ពីរយ៉ូប ស្វែងយល់ពីយុត្តិធម៍របស់ព្រះជាម្ចាស់ និងមូលហេតុនៅពីក្រោយការរងទុក្ខវេទនារបស់មនុស្ស ។ សុភាសិត ផ្តល់ឲ្យនូវឱវាទអំពីរបៀបរស់នៅឲ្យបានល្អ រួមទាំងសម្ដីប្រកបដោយប្រាជ្ញាដែលប្រមូលបាន ហើយចែកពីជំនាន់មុនៗ ។ ហើយសាស្តា ក៏ចាប់ផ្តើមឆ្ងល់អំពីគោលបំណងនៃជីវិតនេះ—នៅពេលអ្វីៗហាក់ដូចជាឆ្លងកាត់តែមួយភ្លែត ហើយដោយព្រាវ តើយើងរកឃើញអត្ថន័យពិតនៅឯណា ? បងប្អូនប្រហែលជាគិតអំពីអក្សរសិល្ប៍ប្រាជ្ញាជាការសន្ទនាប្រកបដោយការគិតគូរជាមួយអ្នកប្រឹក្សាដែលបំផុសគំនិត ដែលចង់ចែកចាយការសង្កេតឃើញខ្លះៗអំពីព្រះ និងពិភពលោកដែលទ្រង់បានបង្កើត—ហើយប្រហែលជាជួយបងប្អូនឲ្យយល់អំពីរឿងទាំងនេះប្រសើរជាងមុនបន្តិចនូវអ្វីដែលបងប្អូនបានយល់ពីមុន ។