« ថ្ងៃទី ២២–២៨ ខែ សីហា ។ ទំនុកដំកើង ១០២–១០៣; ១១០; ១១៦–១១៩; ១២៧–១២៨; ១៣៥–១៣៩; ១៤៦–១៥០ ៖ ‹ គួរឲ្យជីវិតទាំងឡាយដែលមានដង្ហើម បានសរសើរដល់ព្រះយេហូវ៉ា › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ឆ្នាំ ២០២២ ( ឆ្នាំ ២០២១ )

« ថ្ងៃទី ២២–២៨ ខែ សីហា ។ ទំនុកដំកើង ១០២–១០៣; ១១០; ១១៦–១១៩; ១២៧–១២៨; ១៣៥–១៣៩; ១៤៦–១៥០ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២២

គ្រប់ជង្គង់នឹងលុតចុះ ដោយ ជេ ខឺត រីឆាត

ថ្ងៃទី ២២–២៨ ខែ សីហា

ទំនុកដំកើង ១០២–១០៣; ១១០; ១១៦–១១៩; ១២៧–១២៨; ១៣៥–១៣៩; ១៤៦–១៥០

« គួរឲ្យជីវិតទាំងឡាយដែលមានដង្ហើម បានសរសើរដល់ព្រះយេហូវ៉ា »

ទំនុកដំកើង ១១៩:១០៥ បង្រៀនថាព្រះបន្ទូលនៃព្រះគឺជា « ជាពន្លឺបំភ្លឺផ្លូវ [ របស់អ្នក ] ផង » ។ កាលដែលបងប្អូនអានទំនុកដំកើង សូមកត់ត្រាឃ្លា និងគំនិតដែលបំផុសបងប្អូន ហើយជួយបំភ្លឺផ្លូវរបស់បងប្អូនឲ្យត្រឡប់ទៅកាន់ព្រះវរបិតាសួគ៌វិញ ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន

ឈ្មោះជាទំនៀមទម្លាប់របស់សាសន៍យូដាសម្រាប់គម្ពីរទំនុកដំកើងគឺជាពាក្យហេព្រើរដែលមានន័យថា « សរសើរ » ។ ពាក្យថា Tehillim ក៏ទាក់ទងនឹងពាក្យឧទាន « ហាលីលូយ៉ា » ( មានន័យថា « សរសើរដល់ព្រះយេហូវ៉ា » ឬ សរសើរដល់ព្រះអម្ចាស់ » ដែរ ) ។ ប្រសិនបើបងប្អូនត្រូវរើសពាក្យមួយដើម្បីសង្ខេបពីសារសំខាន់ៗនៃទំនុកដំកើង នោះពាក្យ « សរសើរ » អាចជាជម្រើសដ៏ល្អមួយ ។ ទំនុកដំកើងមួយចំនួនមាននូវការអញ្ជើញដោយផ្ទាល់ឲ្យ « សរសើរដល់ព្រះយេហូវ៉ា » ( ជាពិសេស សូមមើល ទំនុកដំកើង ១៤៦–៥០ ) ហើយទាំងអស់នេះអាចបំផុសអារម្មណ៍របស់បងប្អូនពីការថ្វាយបង្គំ និងការសរសើរ ។ ទំនុកដំកើងអញ្ជើញយើងឲ្យសញ្ជឹងគិតពីព្រះចេស្តារបស់ព្រះអម្ចាស់ ពីសេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់ និងពីរឿងដ៏អស្ចារ្យទាំងឡាយដែលទ្រង់បានធ្វើ ។ យើងមិនអាចតបស្នងសងព្រះគុណទ្រង់សម្រាប់អ្វីៗទាំងអស់នេះបានឡើយ ប៉ុន្តែយើងអាចសរសើរទ្រង់អំពីអ្វីៗទាំងអស់នេះបាន ។ ការសរសើរនោះអាចធ្វើឡើងក្នុងទម្រង់ខុសៗគ្នាសម្រាប់មនុស្សខុសៗគ្នា—វាអាចទាក់ទងនឹងការច្រៀង ការអធិស្ឋាន ឬ ការថ្លែងទីបន្ទាល់ ។ ជាញឹកញាប់ វានាំឲ្យមានការតាំងចិត្តកាន់តែខ្លាំងចំពោះព្រះអម្ចាស់ និងដើម្បីធ្វើតាមការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ ។ អ្វីដ៏ដោយដែល « សរសើរដល់ព្រះយេហូវ៉ា » មានអត្ថន័យនៅក្នុងជីវិតរបស់បងប្អូន បងប្អូនអាចរកឃើញការបំផុសគំនិតឲ្យធ្វើវាបន្ថែមទៀត កាលបងប្អូនអាន និងសញ្ជឹងគិតពីទំនុកដំកើង ។

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន

ទំនុកដំកើង ១០២–៣; ១១៦

ព្រះអម្ចាស់អាចលួងលោមខ្ញុំពេលខ្ញុំរងទុក្ខ ។

សូមកត់សម្គាល់របៀបដែល ទំនុកដំកើង ១០២:១–១១ ពិពណ៌នាពីអារម្មណ៍នៃការថប់បារម្ភ និងភាពឯកោដែលជាញឹកញាប់កើតឡើងអំឡុងពេលមានទុក្ខព្រួយ ។ ប្រហែលជាបងប្អូនធ្លាប់ដកពិសោធន៍នូវអារម្មណ៍បែបនោះ ហើយការពិពណ៌នាទាំងនេះជួយបងប្អូនឲ្យយល់ពីបទសោធន៍របស់បងប្អូនកាន់តែប្រសើរ ។ ឬខគម្ពីរទាំងនេះ អាចជួយបងប្អូនយល់ពីអារម្មណ៍របស់អ្នកដទៃដែលកំពុងរងទុក្ខ ។

នៅពេលបងប្អូនអាន ទំនុកដំកើង ១០២:១២–២៨; ១០៣; ១១៦ សូមស្វែងរកឃ្លាដែលផ្តលទំនុកចិត្តដល់បងប្អូនដែលបងប្អូនអាច « អំពាវនាវដល់ព្រះនាមព្រះយេហូវ៉ា » ក្នុងការសាកល្បងរបស់បងប្អូន ( ទំនុកដំកើង ១១៦:១៣ ) ។ បងប្អូនអាចចង់ធ្វើការគូសចំណាំ ទន្ទេញ ឬចែកចាយជាមួយអ្នកដទៃនូវឃ្លាដែលផ្តល់សេចក្តីសង្ឃឹមលើទ្រង់ ។

សូមមើលផងដែរ អេសាយ ២៥:៨; កូរិនថូស ទី២ ១:៣–៧; ហេព្រើរ ២:១៧–១៨; អាលម៉ា ៧:១១–១៣ ។

ទំនុកដំកើង ១១០; ១១៨

ទំនុកដំកើងអាចចង្អុលបង្ហាញខ្ញុំទៅព្រះអង្គសង្រ្គោះ ។

ទំនុកដំកើងមានសារដែលបង្ហាញពីព្រះជន្ម និងការងារបម្រើរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ នេះគឺជាឧទាហរណ៍មួយចំនួន ៖

ទំនុកដំកើង ១១០:១–៤ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ២២:៤១–៤៥; ហេព្រើរ ៥:៤–១០; ៦:២០ )
ទំនុកដំកើង ១១៨:២២ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ២១:៤២; កិច្ចការ ៤:១០–១១; ពេត្រុស ទី១ ២:៧ ) ។
ទំនុកដំកើង ១១៨:២៥–២៦ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ២១:៩ ) ។

តើសេចក្តីពិតអ្វីខ្លះដែលខគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀនបងប្អូនអំពី ព្រះយេស៊ូវ គ្រីស្ទ ? តើការដឹងពីសេចក្ដីពិតទាំងនេះនឹងផ្ដល់ពរជ័យដល់បងប្អូនយ៉ាងដូចម្ដេច ?

នៅពេលបងប្អូនអានទំនុកដំកើងនៅសប្តាហ៍នេះ សូមបន្តធ្វើការកត់សម្គាល់នូវវគ្គបទគម្ពីរផ្សេងៗទៀតដែលបង្រៀនបងប្អូនអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ បងប្អូនក៏អាចអាន ឬស្តាប់ទំនុកតម្កើងដែលបងប្អូនចូលចិត្តមួយចំនួនដែលជួយឲ្យបងប្អូនគិតអំពីទ្រង់ ។

ទំនុកដំកើង ១១៩

ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះនឹងរក្សាខ្ញុំនៅលើមាគ៌ារបស់ទ្រង់ ។

ទំនុកដំកើងនេះមានឃ្លាជាច្រើនដែលប្រៀបធៀបជីវិតរបស់យើងទៅនឹងការធ្វើដំណើរត្រឡប់ទៅព្រះវរបិតាសួគ៌វិញ ។ នៅពេលបងប្អូនអាន សូមរកមើលពាក្យដូចជា ដើរ, ផ្លូវច្រក, ផ្លូវ, ជើង និង វង្វេង ។ សូមសញ្ជឹងពីដំណើរនៃជីវិតរបស់បងប្អូនផ្ទាល់—កន្លែងដែលបងប្អូនបានទៅ កន្លែងដែលបងប្អូនកំពុងនៅ និងទិសដៅដែលបងប្អូនឆ្ពោះទៅ ។ តើបងប្អូនរៀនអ្វីខ្លះមកពីទំនុកដំកើងនេះអំពីការធ្វើដំណើររបស់បងប្អូនត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ ? ផ្អែកលើទំនុកដំកើងនេះ តើព្រះបានប្រទានអ្វីខ្លះដើម្បីជួយបងប្អូននៅលើផ្លូវដែលត្រឹមត្រូវ ?

បងប្អូនប្រហែលជាចាប់អារម្មណ៍ដើម្បីដឹងថា នៅក្នុងគម្ពីរហេព្រើរច្បាប់ដើម ខគម្ពីរចំនួនប្រាំបីដំបូងនៅក្នុង ទំនុកដំកើង ១១៩ ចាប់ផ្តើមជាមួយនឹងតួអក្សរដំបូងគេនៅក្នុងអក្ខរក្រមនៃភាសាហេព្រើរ ។ ខគម្ពីរចំនួនប្រាំបីបន្ទាប់ទៀតចាប់ផ្តើមជាមួយនឹងតួអក្សរបន្ទាប់ និងបន្តបន្ទាប់រហូតដល់បញ្ចប់អក្ខរក្រមនេះ ។

សូមមើលផងដែរ អេសាយ ៤២:១៦; នីហ្វៃទី២ ៣១:១៧–២១; អាលម៉ា ៧:១៩–២០ ។

ទំនុកដំកើង ១៣៤–៣៦

ព្រះអម្ចាស់មានព្រះចេស្តាជាងរូបសំណាកណាទាំងអស់ ។

សូមកត់សម្គាល់មូលហេតុដែលបានផ្តល់ឲ្យនៅក្នុង ទំនុកដំកើង ១៣៥:១៥–១៨ អំពីមូលហេតុដែលវាជាការឆ្កួតលីលាដើម្បីទុកចិត្តនៅលើព្រះក្លែងក្លាយ ។ តើបងប្អូនអាចត្រូវបានល្បួងឲ្យទុកចិត្តទៅលើអ្វី ដែលស្រដៀងទៅនឹងរូបសំណាកដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ?

បងប្អូនអាចធ្វើបញ្ជីមួយនៃរឿងដ៏មានអានុភាពទាំងឡាយដែលព្រះអម្ចាស់អាចធ្វើ ដូចដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុង ទំនុកដំកើង ១៣៤–៣៦ ។ តើរឿងដ៏មានអានុភាពអ្វីខ្លះដែលទ្រង់បានធ្វើសម្រាប់បងប្អូន ?

ទំនុកដំកើង ១៤៦–៥០

« សរសើរដល់ព្រះយេហូវ៉ា »

កាលដែលបងប្អូនអានទំនុកដំកកើងចុងក្រោយនៃការសរសើរនេះ សូមគិតអំពីមូលហេតុដែលបងប្អូនបានសរសើរដល់ព្រះអម្ចាស់ ។ ហេតុអ្វីវាសំខាន់ដើម្បីសរសើរដល់ទ្រង់ ? តើមានវិធីអ្វីខ្លះដែលបងប្អូនអាចសរសើរដល់ទ្រង់ ?

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ

ទំនុកដំកើង ១១៩:១០៥ ។ប្រហែលជាក្រុមគ្រួសាររបស់បងប្អូនអាចបង្កើតផ្លូវមួយ ហើយដើរនៅលើផ្លូវងងឹត ដោយប្រើពន្លឺដើម្បីបំភ្លឺផ្លូវនៅខាងមុខ ។ កាលដែលបងប្អូនដើរ បងប្អូនអាចសួរសំណួរដូចជា « តើក្នុងជីវិតនេះ អ្វីទៅដែលដូចជាសេចក្តីងងឹតនេះ ? » ឬ « តើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ ដូចជាពន្លឺនេះ យ៉ាងដូចម្តេច ? » សូមច្រៀងចម្រៀងដែលទាក់ទងនឹងពន្លឺរបស់ព្រះដូចជាបទ « ប្រាប់ខ្ញុំឲ្យដើរក្នុងពន្លឺ » ( សៀវភៅចម្រៀងកុមារ លេខ ៧០ ) អាចជួយបងប្អូនឲ្យពង្រឹងគោលការណ៍ដែលបានបង្រៀននៅក្នុង ទំនុកដំកើង ១១៩:១០៥ ។

ទំនុកដំកើង ១២៧–២៨ ។តើវាមានអត្ថន័យដូចម្តេចសម្រាប់ព្រះអម្ចាស់ដើម្បីជួយយើង « សង់ផ្ទះ [ របស់យើង ] » ? ( ទំនុកតម្កើង ១២៧:១ ) ។ តើយើងអាចដាក់ទ្រង់នៅក្នុងកិច្ចខិតខំរបស់យើងដើម្បីបង្កើតផ្ទះនៃសេចក្តីសុចរិតបានកាន់តែប្រសើរយ៉ាងដូចម្តេច ? ដើម្បីជួយក្រុមគ្រួសាររបស់បងប្អូនឆ្លើយសំណួរនេះ បងប្អូនអាចគូររូបផ្ទះមួយនៅលើក្រដាសមួយសន្លឹក ហើយកាត់វាចេញជារូបផ្គុំតូចៗ ។ នៅខ្នងក្រដាសមួយសន្លឹកៗ សមាជិកគ្រួសារអាចសរសេរ ឬគូរពីវិធីទាំងឡាយដែលអាចធ្វើឲ្យព្រះអម្ចាស់ជាផ្នែកមួយនៅផ្ទះរបស់បងប្អូន ។ បន្ទាប់មកបងប្អូនអាចដាក់រូបផ្គុំនោះជាមួយគ្នា ។ តើមានអ្វីខ្លះទៀតដែលយើងរកឃើញនៅក្នុងទំនុកដំកើងទាំងនេះដែលបំផុសយើងឲ្យដើរនៅលើផ្លូវរបស់ព្រះអម្ចាស់ ?

ទំនុកដំកើង ១៣៩ ។បន្ទាប់ពីអាន ខទី ១–៤ សមាជិកគ្រួសារអាចនិយាយអំពីរបៀបដែលពួកគេចាប់ផ្តើមដឹងថាព្រះស្គាល់ពួកគេដោយផ្ទាល់ ( សូមមើលផងដែរ ខទី ១៤–១៥, ២៣–២៤ ) ។

ទំនុកដំកើង ១៤៦–៥០ ។បងប្អូនអាចអញ្ជើញក្រុមគ្រួសាររបស់បងប្អូនឲ្យអានពីរបីខគម្ពីរនៃ ទំនុកដំកើង ១៤៦–៥០ ឲ្យឮៗ ដោយព្យាយាមបង្ហាញពីអារម្មណ៍របស់អ្នកនិពន្ធ ។ តើយើងអាចបង្ហាញការសរសើររបស់យើងចំពោះព្រះអម្ចាស់យ៉ាងដូចម្តេច ? សមាជិកគ្រួសារអាចរីករាយនឹងការសរសេរទំនុកដំកើងនៃការសរសើររបស់ពួកគេផ្ទាល់ ហើយចែកចាយវាជាមួយគ្នាទៅវិញទៅមក ។

សម្រាប់គំនិតបន្ថែមសម្រាប់ការបង្រៀនដល់កុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនសប្តាហ៍នេះ នៅក្នុងសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់បឋមសិក្សា ។

ចម្រៀងលើកទឹកចិត្តឲ្យប្រើ ៖ « ប្រាប់ខ្ញុំឲ្យដើរក្នុងពន្លឺ » សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ៧០ ។

ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង

សូមប្រើម៉ាស៊ីនថតសំឡេង ។ កាលដែលបង្រៀនក្រុមគ្រួសាររបស់បងប្អូន សូមពិចារណាការស្តាប់កំណែព្រះគម្ពីរជាសំឡេង ដែលមាននៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ឬកម្មវិធីបណ្ណាល័យព្រះគម្ពីរ ។ ការស្តាប់ទំនុកដំកើងអាចជួយបងប្អូនឲ្យមានអានុភាពខ្លាំងណាស់ ពីព្រោះវាត្រូវបានសរសេរឡើងក្នុងគោលបំណងឲ្យអានឮៗ ។

ផ្លូវនៅក្នុងព្រៃ — « សូមបណ្តាលឲ្យទូលបង្គំដើរទៅតាមផ្លូវច្រកនៃសេចក្តីបង្គាប់របស់ទ្រង់ ដ្បិតទូលបង្គំមានសេចក្តីរីករាយក្នុងផ្លូវនោះ » ( ទំនុកដំកើង ១១៩:៣៥ ) ។