« ថ្ងៃទី ១២–១៨ ខែ ធ្នូ ។ ម៉ាឡាគី ៖ ‹ ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់មានព្រះបន្ទូលថា យើងបានស្រឡាញ់ឯងរាល់គ្នា › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ឆ្នាំ ២០២២ ( ឆ្នាំ ២០២១ )

« ថ្ងៃទី ១២–១៨ ខែ ធ្នូ ។ ម៉ាឡាគី » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២២

ថ្ងៃទី ១២–១៨ ខែ ធ្នូ

ម៉ាឡាគី

« ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់មានព្រះបន្ទូលថា យើងបានស្រឡាញ់ឯងរាល់គ្នា »

ឈ្មោះម៉ាឡាគីមានន័យថា « សារទូតរបស់យើង » ( Bible Dictionary « ម៉ាឡាគី » ) ។ នៅពេលបងប្អូនសិក្សាសារលិខិតរបស់ម៉ាឡាគី ចំពោះសាសន៍អ៊ីស្រាអែល តើសារលិខិតអ្វីដែលបងប្អូនរកឃើញសម្រាប់ជីវិតរបស់បងប្អូន ? តើពាក្យសម្តីរបស់ម៉ាឡាគីទាក់ទងនឹងសម័យរបស់យើងយ៉ាងដូចម្តេច ?

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន

ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលទៅរាស្រ្តរបស់ទ្រង់តាមរយៈព្យាការីម៉ាឡាគីថា « យើងបានស្រឡាញ់ឯងរាល់គ្នា » ។ ប៉ុន្តែសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ដែលបានរងទុក្ខ និងជាប់ក្នុងសេវកភាពរាប់ជំនាន់ បានទូលសួរព្រះអម្ចាស់ថា « ទ្រង់មានស្រឡាញ់យើងរាល់គ្នាឯណា ? » ( ម៉ាទ្បាគី ១:២ ) ។ បន្ទាប់ពីអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលសាសន៍អ៊ីស្រាអែលបានឆ្លងកាត់ នោះពួកគេអាចនឹងងឿងឆ្ងល់ថាតើប្រវត្តិសាស្ត្រនៃស្រុកអ៊ីស្រាអែលពីបុរាណគឺពិតជាដំណើររឿងអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះចំពោះរាស្ត្រនៃសេចក្ដីសញ្ញារបស់ទ្រង់ដែរឬទេ ។

នៅពេលបងប្អូនសញ្ជឹងគិតពីអ្វីដែលបងប្អូនបានអាននៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់នៅឆ្នាំនេះ តើបងប្អូនរកឃើញភស្ដុតាងអ្វីខ្លះអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ ? វាងាយស្រួលដើម្បីមើលឃើញពីឧទាហរណ៍ជាច្រើនស្ដីពីភាពទន់ខ្សោយ និងការបះបោររបស់មនុស្ស ។ ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងនោះក្ដី ក៏ព្រះពុំដែលឈប់ឈោងទៅជួយដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែរ ។ នៅពេលពួកកូនប្រុសរបស់យ៉ាកុបធ្វើខុសចំពោះយ៉ូសែប ជាប្អូនប្រុសរបស់ពួកគេ នោះព្រះអម្ចាស់នៅតែរៀបចំរបៀបមួយដើម្បីសង្គ្រោះពួកគេពីគ្រោះអំណត់អត់ដែរ ( សូមមើល លោកុប្បត្តិ ៤៥:៤–៨ ) ។ នៅពេលសាសន៍អ៊ីស្រាអែលបានត្អូញត្អែរនៅក្នុងទីរហោស្ថាន នោះព្រះបានចិញ្ចឹមពួកគេដោយនំម៉ាន៉ា ( សូមមើល និក្ខមនំ ១៦:១–៤ ) ។ សូម្បីតែនៅពេលដែលសាសន៍អ៊ីស្រាអែលបានបោះបង់ទ្រង់ ងាកទៅរកព្រះផ្សេងទៀត ហើយបានបែកខ្ញែកគ្នាក្ដី ក៏ព្រះពុំដែលបោះបង់ពួកគេទាំងស្រុងដែរ ប៉ុន្តែទ្រង់បានសន្យាថា ប្រសិនបើពួកគេប្រែចិត្ត នោះទ្រង់នឹងប្រមូលផ្ដុំ ហើយប្រោសលោះពួកគេ « ដោយសេចក្ដីមេត្តាជាខ្លាំង » ( សូមមើល អេសាយ ៥៤:៧ ) ។

ដោយមើលតាមរបៀបនេះ នោះព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់គឺជាដំណើររឿងស្ដីពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលអត់ធ្មត់ដ៏ខ្ជាប់ខ្ជួនរបស់ព្រះ ។ ហើយដំណើររឿងនេះបន្តមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ ។ ម៉ាឡាគីបានព្យាករថា « ព្រះអាទិត្យនៃសេចក្តីសុចរិត [ នឹង ] រះឡើង មានទាំងអំណាចប្រោសឲ្យជា នៅក្នុងចំអេងស្លាប » ( ម៉ាឡាគី ៤:២ ) ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានយាងមកដោយនាំយកការព្យាបាលខាងសាច់ឈាម និងខាងវិញ្ញាណដល់មនុស្សទាំងអស់ដែលមករកទ្រង់ ។ ទ្រង់គឺជាភស្ដុតាងដ៏ធំបំផុតនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះចំពោះសាសន៍អ៊ីស្រាអែលកាលពីបុរាណ និងចំពោះយើងគ្រប់គ្នា ។

សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមស្ដីពីគម្ពីរម៉ាឡាគី សូមមើល « ម៉ាឡាគី » នៅក្នុងសេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ។

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន

ម៉ាឡាគី ១–៤

« ចូរវិលមកឯយើងវិញចុះ នោះយើងនឹងត្រឡប់មកឯឯងដែរ » ។

នៅសម័យម៉ាឡាគី ពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែលបានសង់ឡើងវិញនូវព្រះវិហារបរិសុទ្ធក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមរួចហើយ ប៉ុន្តែក្នុងនាមជាប្រជាជន ពួកគេនៅតែត្រូវស្ថាបនាទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេជាមួយនឹងព្រះអម្ចាស់ឡើងវិញដដែល ។ នៅពេលបងប្អូនសិក្សាគម្ពីរម៉ាឡាគី សូមរកមើលសំណួរដែលព្រះអម្ចាស់បានចោទសួរពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ឬសំណួរដែលបានទូលសួរទ្រង់ ។ សូមពិចារណាសួរខ្លួនឯងនូវសំណួរស្រដៀងគ្នា ( ឧទាហរណ៍មួយចំនួនត្រូវបានណែនាំដូចខាងក្រោម ) ដើម្បីជួយបងប្អូនឲ្យវាយតម្លៃទំនាក់ទំនងរបស់បងប្អូនជាមួយនឹងព្រះអម្ចាស់ ហើយខិតកាន់តែជិតទ្រង់ ។

តើខ្ញុំទទួលបានអារម្មណ៍នៃសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះចំពោះខ្ញុំយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( សូមមើល ម៉ាឡាគី ១:២ ) ។
តើដង្វាយរបស់ខ្ញុំចំពោះព្រះអម្ចាស់ពិតជាសេចក្តីគោរពចំពោះទ្រង់ដែរឬទេ ? ( សូមមើល ម៉ាឡាគី ១:៦–១១ ) ។
តើខ្ញុំត្រូវ « វិលមក » ឯព្រះអម្ចាស់តាមរបៀបណា ? ( សូមមើល ម៉ាឡាគី ៣:៧ ) ។
តើខ្ញុំកោងយករបស់ព្រះតាមរបៀបណា ? ( សូមមើល ម៉ាឡាគី ៣:៨–១១ ) ។
តើអាកប្បកិរិយារបស់ខ្ញុំក្នុងគ្រាលំបាក បង្ហាញពីអារម្មណ៍របស់ខ្ញុំចំពោះព្រះអម្ចាស់យ៉ាងដូចម្តេច ? ( សូមមើល ម៉ាឡាគី ៣:១៣–១៥; សូមមើលផងដែរ ២:១៧ ) ។

សូមមើលផងដែរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន « As Many as I Love, I Rebuke and Chasten » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១១ ទំព័រ ៩៧–១០០ ។

ម៉ាទ្បាគី ១:៦–១៤

ព្រះអម្ចាស់បង្គាប់ឲ្យថ្វាយ « ដង្វាយបរិសុទ្ធ » ។

ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុង ម៉ាឡាគី ១ បង្ហាញថា ពួកសង្ឃសាសន៍អ៊ីស្រាអែលថ្វាយសត្វវិកលវិការ និងឈឺជាដង្វាយនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដែលព្រះអម្ចាស់បានហាមឃាត់ ( សូមមើល លេវីវិន័យ ២២:១៧–២៥ ) ។ តើការថ្វាយដង្វាយទាំងនេះបង្ហាញអ្វីខ្លះពីអារម្មណ៍របស់ពួកសង្ឃនេះចំពោះព្រះអម្ចាស់ ? ( សូមមើល ម៉ាឡាគី ១:១៣ ) ។ ហេតុអ្វីព្រះអម្ចាស់បង្គាប់យើងឲ្យថ្វាយដង្វាយដែលល្អបំផុតរបស់យើងដល់ទ្រង់ ? សូមគិតអំពីដង្វាយដែលព្រះអម្ចាស់បង្គាប់យើងឲ្យថ្វាយ ។ តើបងប្អូនអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីថ្វាយ « ដង្វាយបរិសុទ្ធ » ដល់ទ្រង់ ? ( ម៉ាឡាគី ១:១១; សូមមើលផងដែរ ៣:៣ ) ។

សូមមើលផងដែរ មរ៉ូណៃ ៧:៥–១៤ ។

ម៉ាឡាគី ៣–៤

ការព្យាកររបស់ម៉ាឡាគី ត្រូវបានបំពេញនៅក្នុងជំនាន់ចុងក្រោយនេះ ។

នៅពេលព្រះអង្គសង្រ្គោះបានយាងទៅទ្វីបអាមេរិក ទ្រង់បានដកស្រង់សម្តី ម៉ាឡាគី ៣–៤ ទៅកាន់ពួកសាសន៍នីហ្វៃ ( សូមមើល នីហ្វៃទី៣ ២៤–២៥ ) ។ នៅឆ្នាំ ១៨២៣ ទេវតាមរ៉ូណៃ ក៏បានចែកចាយជាមួយ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធចេញពីជំពូកនេះខ្លះៗដែរ ( សូមមើល យ៉ូសែប ស៊្មីធ—ប្រវត្តិ ១:៣៦–៣៩; សូមមើលផងដែរ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២ ) ។ ហេតុអ្វីបងប្អូនគិតថាពាក្យសម្តីរបស់ម៉ាឡាគី ត្រូវបានថ្លែងសារឡើងវិញជាញឹកញាប់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ? ( សូមមើលផងដែរ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៧:៩; ១១០:១៣–១៦; ១២៨:១៧–១៨ ) ។ ក្នុងទស្សនៈរបស់បងប្អូន តើសារលិខិតអ្វីមកពី ម៉ាឡាគី ៣–៤ ដែលហាក់ដូចជាមានសារៈសំខាន់ជាពិសេសចំពោះជំនាន់របស់យើង ?

នៅពេលមរ៉ូណៃបានដកស្រង់ ម៉ាឡាគី ៤:៥–៦ ទៅកាន់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធនោះលោកបានថ្លែង « ខុសគ្នាតែបន្តិចបន្តួចពីពាក្យដែលបានសរសេរទុក » នៅក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីបរបស់យើងប៉ុណ្ណោះ ( យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៣៦ ) ។ តើពាក្យខុសគ្នាបន្តិចបន្តួចរបស់មរ៉ូណៃ បានបន្ថែមដល់ការយល់ដឹងរបស់បងប្អូនអំពីការព្យាករនេះអ្វីខ្លះ ? ដើម្បីរៀនបន្ថែមទៀតអំពីការមកដល់របស់អេលីយ៉ា និងរបៀបដែលការព្យាករនេះត្រូវបានបំពេញនៅសព្វថ្ងៃនេះ សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១១០:១៣–១៦ និង អែលឌើរ ដាវីឌ អេ បែដណា « The Hearts of the Children Shall Turn » ( Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១១ ទំព័រ ២៤–២៧ ) ។ ហេតុអ្វីបងប្អូនមានអំណរគុណដែលអេលីយ៉ាបានមក ?

អេលីយ៉ាបង្ហាញកាយដល់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង អូលីវើរ ខៅឌើរី នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធខឺតឡង់ — រចនារូបភាពអំពីអេលីយ៉ាបង្ហាញកាយទៅដល់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង អូលីវើរ ខៅឌើរី នៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធខឺតឡង់ ដោយ រ៉ូប៊ើត ធី បារែត

ម៉ាទ្បាគី ៣:៨–១២

ការថ្វាយដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់បើកទ្វារនៃស្ថានសួគ៌ ។

កាលបងប្អូនអាន ម៉ាឡាគី ៣:៨–១២ សូមគិតអំពីបទពិសោធន៍របស់បងប្អូនផ្ទាល់ពីការបង់ដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ ។ តើឃ្លា « បើកទ្វារស្ថានសួគ៌ » ( ខទី ១០ ) មានន័យដូចម្ដេចចំពោះបងប្អូន ?

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្នុងគ្រួសារ

ម៉ាទ្បាគី ១:២ ។តើក្រុមគ្រួសាររបស់បងប្អូននឹងឆ្លើយសំណួរដែលមាននៅក្នុង ម៉ាឡាគី ១:២—« [ ព្រះអម្ចាស់ ] មានស្រឡាញ់យើងរាល់គ្នាឯណា » យ៉ាងដូចម្ដេច ? តើមានភស្តុតាងអ្វីខ្លះអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអម្ចាស់ចំពោះយើង ?

ម៉ាឡាគី ៣:៨–១២ ។កាលបងប្អូនអាន ម៉ាឡាគី ៣:៨–១២ សូមអញ្ជើញសមាជិកគ្រួសារឲ្យចែកចាយគំនិត ឬអារម្មណ៍របស់ពួកគេអំពីដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ ។ តើពរជ័យខាងសាច់ឈាម និងខាងវិញ្ញាណអ្វីខ្លះ ដែលយើងបានឃើញមកពីការបង់ដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ ? ( សូមមើល ដាវីឌ អេ បែដណា « The Windows of Heaven » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៣ ទំព័រ ១៧–២០ ) ។ សមាជិកគ្រួសារអាចរីករាយនឹងការគូររូបភាពទាំងឡាយដែលតំណាងឲ្យពរជ័យទាំងនេះ ហើយព្យួររូបភាពទាំងនេះនៅលើបង្អួចមួយ ។

ម៉ាឡាគី ៣:១៣–១៨ ។តើវាមានន័យយ៉ាងណាចំពោះយើងដើម្បីធ្វើជាកម្មសិទ្ធិរបស់ព្រះអម្ចាស់ និងក្លាយជា « របស់ផង » ទ្រង់ ?

ម៉ាឡាគី ៤:៥–៦ ។បន្ទាប់ពីអានខគម្ពីរទាំងនេះ គ្រួសាររបស់បងប្អូនអាចស្វែងរកចម្លើយចំពោះសំណួរដូចខាងក្រោម អំពីការព្យាកររបស់ម៉ាឡាគី ៖ នរណា ? អ្វី ? ពេលណា ? កន្លែងណា ? ហេតុអ្វី ? ( សូមមើលផងដែរ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២ ) ។

តើយើងបង្វែរចិត្តរបស់យើងទៅរកពួកឪពុករបស់យើងដោយរបៀបណា ? តើយើងមានពរយ៉ាងណា នៅពេលយើងធ្វើដូច្នោះ ? បងប្អូនអាចគិតពិចារណាពីសំណួរទាំងនេះ ខណៈមើលវីដេអូ « The Promised Blessings of Family History » ( នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) ។ តើយើងអាចធ្វើអ្វីជាគ្រួសារដើម្បីទទួលបានពរជ័យទាំងនេះ ?

3:11

សម្រាប់គំនិតបន្ថែមសម្រាប់ការបង្រៀនដល់កុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនសប្តាហ៍នេះ នៅក្នុងសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់អង្គការបឋមសិក្សា ។

ចម្រៀងលើកទឹកចិត្តឲ្យប្រើ ៖ « ខ្ញុំកំពុងធ្វើ—ពង្សប្រវត្តិ » សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ១០០ ។

ការកែលម្អដល់ការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន

សួរសំណួរនៅពេលបងប្អូនសិក្សា ។ កាលបងប្អូនសិក្សាបទគម្ពីរនេះ នោះសំណួរជាច្រើនអាចកើតមានក្នុងគំនិតរបស់បងប្អូន ។ សូមពិចារណាអំពីសំណួរទាំងនេះ ហើយរកមើលចម្លើយ ។

ស្រ្តីម្នាក់លើកកន្សែងដៃពណ៌សគ្រវីជាមួយបុព្វការីជនជាច្រើននៅពីក្រោយគាត់ — ហូសាណារបស់ម៉ននីង ដោយ រ៉ូស ដាតុច ដាល ។ ស្រ្តីម្នាក់ដែលមានឈ្មោះថា ម៉ននីង ឈរនៅក្នុងពិភពវិញ្ញាណ ដោយមានជុំជិតដោយពួកបុព្វការីជនរបស់នាង ។ នាងអបអរនឹងការរំដោះខ្លួនរបស់ពួកគេចេញពីការជាប់ជាឈ្លើយខាងវិញ្ញាណ ។