« ថ្ងៃទី ៦–១២ ខែ ឧសភា លូកា ១២–១៧, យ៉ូហាន ១១ ៖ ‹ សូមអរសប្បាយជាមួយនឹងខ្ញុំ ដ្បិតចៀមខ្ញុំដែលបាត់ នោះឃើញវិញហើយ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់បឋមសិក្សា ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០១៩ ( ២០១៩ )

« ថ្ងៃទី ៦–១២ ខែ ឧសភា លូកា ១២–១៧, យ៉ូហាន ១១ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់បឋមសិក្សា ៖ ឆ្នាំ ២០១៩

កូនប្រុសខ្ជះខ្ជាយ ដោយ លីស លេម៉ុន ស្វិនដល

ថ្ងៃទី ៦–១២ ខែ ឧសភា

លូកា ១២–១៧, យ៉ូហាន ១១

« សូមអរសប្បាយជាមួយនឹងខ្ញុំ ដ្បិតចៀមខ្ញុំដែលបាត់ នោះឃើញវិញហើយ »

សូមអាន លូកា ១២–១៧ និង យ៉ូហាន ១១ សូមស្វែងរកមើលប្រកបដោយការអធិស្ឋាននូវរបៀបដែលអ្នកអាចជួយកុមារដែលអ្នកបង្រៀនឲ្យយល់ពីសេចក្ដីពិតនៅក្នុងជំពូកទាំងនេះ ហើយទទួលអារម្មណ៍ពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន

អញ្ជើញឲ្យចែកចាយ

សូមរំឭកកុមារអំពីរឿងប្រៀបប្រដូច និងរឿងតំណាលនានាមួយចំនួនដែលមាននៅក្នុង លូកា ១២–១៧ និង យ៉ូហាន ១១ រួចឲ្យពួកគេជ្រើសរើសយកខគម្ពីរមួយ ហើយគូររូបភាពនៃសាច់រឿងក្នុងខគម្ពីរនោះ ។

បង្រៀនគោលលទ្ធិ

កុមារតូចៗ

លូកា ១៥

ព្រះវរបិតាសួគ៌មានព្រះទ័យឲ្យកូនចៅទាំងអស់របស់ទ្រង់ត្រឡប់ទៅកាន់ទ្រង់វិញ ។

ប្រហែលជាមានកុមារមួយចំនួននៅក្នុងថ្នាក់របស់អ្នក ដែលមិនបានចូលរួមក្នុងថ្នាក់បឋមសិក្សាទៀងទាត់ ។ តើអ្នកអាចបំផុសគំនិតដល់កុមារដែលអ្នកបង្រៀនឲ្យឈោងទៅជួយកុមារដែលមិនមកទៀងទាត់ទាំងនោះដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់យ៉ាងដូចម្ដេច ?

សកម្មភាពដែលអាចជ្រើសរើស

សូមឲ្យកាក់មួយទៅកុមារម្នាក់ ឲ្យរូបភាពកូនចៀមមួយទៅកុមារម្នាក់ទៀត ហើយឲ្យរូបភាពកូនប្រុសខ្ជះខ្ជាយទៅកុមារម្នាក់ទៀត ( LDS.org ) ។ សូមប្រាប់រឿងប្រៀបប្រដូចទាំងបីដែលមាននៅក្នុង លូកា ១៥ ហើយឲ្យកុមារលើកកាក់ ឬរូបភាពរបស់ពួកគេឡើង កាលអ្នកនិយាយដល់ពាក្យនោះ ។ អ្នកអាចឲ្យកុមារតំណាលប្រាប់រឿងប្រៀបប្រដូចទាំងនេះសារឡើងវិញដល់គ្នាទៅវិញទៅមកជាពាក្យសម្ដីរបស់គេផ្ទាល់ ។
សូមឲ្យកុមារចែកចាយពីគ្រាមួយដែលពួកគេបានបាត់បង់អ្វីមួយ ។ សូមពន្យល់ថា មនុស្សអាចវង្វេងខាងវិញ្ញាណ ពេលពួកគេមិនទទួលអារម្មណ៍នៃសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ ឬពេលពួកគេបែរចេញពីទ្រង់ ។ សូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា រឿងប្រៀបប្រដូចទាំងនេះបង្រៀនថា ព្រះសព្វព្រះទ័យឲ្យយើងជួយមនុស្សដែលវង្វេងឲ្យត្រឡប់មកកាន់ទ្រង់វិញ ។
សូមឲ្យកុមារគិតអំពីកុមារផ្សេងទៀតដែលមិនបានមកកាន់ថ្នាក់បឋមសិក្សា ។ សូមជួយពួកគេឲ្យសរសេរលិខិតអញ្ជើញមួយទៅកុមារទាំងនេះឲ្យមកចូលរួមនៅក្នុងថ្នាក់បឋមសិក្សា ឬសកម្មភាពថ្នាក់បឋមសិក្សាមួយវិញ ។ តើអ្នកអាចជួយកុមារទាំងនេះឲ្យមានអារម្មណ៍ពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ដែលមានសម្រាប់ពួកគេដោយរបៀបណាទៀត ?

លូកា ១៧:១១–១៩

ខ្ញុំអាចបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំដល់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ដោយការមានអំណរគុណចំពោះពរជ័យទាំងឡាយរបស់ខ្ញុំ ។

តើរឿងអំពីមនុស្សឃ្លង់ដប់នាក់អាចលើកទឹកចិត្តដល់កុមារឲ្យមានអំណរគុណដោយរបៀបណា ?

សកម្មភាពដែលអាចជ្រើសរើស

សូមតំណាលរឿងអំពីមនុស្សឃ្លង់ដប់នាក់ដែលត្រូវបានប្រោសឲ្យជាដោយព្រះយេស៊ូវ ។ សូមបង្ហាញរូបភាពនៅក្នុង គម្រោងមេរៀនសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុង ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ហើយសូមឲ្យកុមាររាប់ម្រាមដៃរបស់ពួកគេដល់ដប់ ។ រួចសុំឲ្យពួកគេដាក់ម្រាមដៃប្រាំបួនចុះដើម្បីបង្ហាញពីមនុស្សឃ្លង់មួយរូបដែលបានអរព្រះគុណដល់ព្រះយេស៊ូវ ។ តើកុមារបានបង្ហាញការដឹងគុណរបស់ពួកគេដល់មិត្តម្នាក់ ឬមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ម្នាក់នៅពេលណា ?
សូមឲ្យកុមារម្នាក់ៗសម្ដែងរឿងអ្វីមួយដែលពួកគេមានអំណរគុណ ហើយសុំឲ្យកុមារក្នុងថ្នាក់ទាយថាវាគឺជាអ្វី។ សូមឲ្យកុមារចែកចាយរបៀបដែលយើងអាចបង្ហាញព្រះវរបិតាសួគ៌ថា យើងមានអំណរគុណចំពោះពរជ័យទាំងឡាយរបស់យើង ។

យ៉ូហាន ១១:១–៤៦

យើងជឿថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះ ។

ម៉ាថា ដែលជាបងស្រីរបស់ឡាសារ បានទូលទៅព្រះយេស៊ូវថា ៖ « ខ្ញុំម្ចាស់ជឿហើយថា ទ្រង់ជាព្រះគ្រីស្ទ គឺជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ដែលត្រូវយាងមកក្នុងលោកីយ៍មែន » ( យ៉ូហាន ១១:២៧ ) ។ រឿងរបស់ម៉ារា ម៉ាថា និងឡាសារ អាចពង្រឹងដល់ទីបន្ទាល់របស់កុមារអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

សកម្មភាពដែលអាចជ្រើសរើស

សូមសង្ខេបដំណើររឿងព្រះយេស៊ូវប្រោសឡាសារឲ្យផុតពីសេចក្ដីស្លាប់ ( សូមមើល « ជំពូកទី ៤៣ ៖ ព្រះយេស៊ូវប្រោសឡាសារឲ្យបានរស់ឡើងវិញ » រឿងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ទំព័រ ១០៧–៩ ឬវីដេអូដែលដូចគ្នានេះនៅលើ LDS.org ) ហើយសូមបង្ហាញមែកឈើងាប់មួយ និងដើមឈើរស់មួយ ។ សូមថ្លែងទីបន្ទាល់របស់អ្នកថា ដោយសារតែព្រះចេស្ដារបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះមនុស្សដែលស្លាប់ទៅនឹងត្រូវរស់ឡើងវិញម្ដងទៀត ហើយនឹងរស់នៅជារៀងរហូត ។
សូមជួយកុមារឲ្យទន្ទេញឃ្លាដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលទៅ ម៉ាថា ថា « ខ្ញុំជាសេចក្តីរស់ឡើងវិញ ហើយជាជីវិត » ( យ៉ូហាន ១១:២៥ ) ។ សូមពន្យល់ថា ដោយសារតែការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ នោះយើងនឹងឃើញមនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់យើងដែលបានស្លាប់ទៅនោះជាថ្មីម្ដងទៀត ។

បង្រៀនគោលលទ្ធិ

កុមារធំៗ

លូកា ១៥

ខ្ញុំអាចជួយព្រះយេស៊ូវឲ្យស្វែងរកកូនចៀមដែលវង្វេងបាត់របស់ទ្រង់ ។

កុមារអាចមិនដឹងថា មានកុមារផ្សេងទៀតនៅក្នុងថ្នាក់ដែលមិនបានមកកាន់ថ្នាក់បឋមសិក្សាឡើយ ។ តើអ្នកអាចបំផុសគំនិតដល់ពួកគេឲ្យឈោងទៅជួយដល់កុមារទាំងនេះដោយរបៀបណា ?

សកម្មភាពដែលអាចជ្រើសរើស

សូមចាត់តាំងកុមារម្នាក់ៗឲ្យអានរឿងប្រៀបប្រដូចដោយស្ងាត់ស្ងៀម ដោយអានរឿងចៀមដែលបាត់ក៏បាន ឬរឿងប្រាក់កាក់ដែលបាត់ក៏បាន ដែលមាននៅក្នុង លូកា ១៥:១–១០ ហើយចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានរៀន ។
សូមសរសេរឈ្មោះទាំងនេះនៅលើក្ដារខៀន ៖ ឪពុក កូនប្រុសច្បង និង កូនប្រុសពៅ ។ សូមបង្ហាញវីដេអូ « កូនប្រុសខ្ជះខ្ជាយ » ( LDS.org ) ហើយផ្អាកវាម្ដងម្កាល ដើម្បីឲ្យកុមារអាចសរសេរនៅលើក្ដារខៀនអំពីអារម្មណ៍របស់មនុស្សដែលមាននៅក្នុងរឿងនោះ ។
សូមឲ្យកុមារម្នាក់ចាកចេញពីបន្ទប់ កាលកុមារផ្សេងទៀតលាក់ប្រាក់កាក់មួយ ឬកូនចៀមក្រដាស ។ សូមឲ្យកុមារនោះត្រឡប់មកវិញ ហើយរកមើលប្រាក់កាក់ ឬកូនចៀមនោះ ។ សូមរំឭកកុមារថា មនុស្សអាចវង្វេងចេញពីពរជ័យដំណឹងល្អទាំងឡាយ ។ សូមឲ្យពួកគេលើកឡើងពីរបៀបដែលពួកគេអាចឈោងទៅជួយមនុស្សទាំងនេះបាន ។ សូមច្រៀងជាមួយនឹងកុមាររួមគ្នានូវបទ « បណ្តូលចិត្តរបស់អ្នកគង្វាល » ទំនុកតម្កើង លេខ ១៣៦ ហើយសូមថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីសេចក្ដីអំណរដែលកើតមាន នៅពេលមនុស្សត្រឡប់ទៅកាន់ព្រះវិញ ។
សូមពន្យល់ថា ព្រះយេស៊ូវបានប្រើរឿងកូនចៀមដែលបាត់ ប្រាក់កាក់ដែលបាត់ និងកូនប្រុសខ្ជះខ្ជាយដើម្បីតំណាងឲ្យមនុស្សដែល « វង្វេង » ដោយសារពួកគេមិនទទួលបានពរជ័យនៃដំណឹងល្អ ។ សូមឲ្យកុមារគិតអំពីមនុស្សដែលពួកគេស្គាល់ដែលមិនបានមកកាន់ព្រះវិហារ ។ តើពួកគេអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីជួយដល់មនុស្សទាំងនេះឲ្យទទួលអារម្មណ៍ពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ចំពោះពួកគេ ?

ព្រះយេស៊ូវជាមួយនឹងកូនចៀមនៅលើស្មា — ចៀមដែលបាត់ ដោយ លីស ឡេមិន ស្វីនដល

លូកា ១៧:១១–១៩

ខ្ញុំអាចបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំដល់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ដោយការមានអំណរគុណចំពោះពរជ័យទាំងឡាយរបស់ខ្ញុំ ។

រឿងនិទានអំពីមនុស្សឃ្លង់ដប់នាក់អាចជារបៀបដ៏ល្អមួយដើម្បីបំផុសគំនិតដល់កុមារឲ្យបង្ហាញសេចក្ដីដឹងគុណដល់ព្រះវរបិតាសួគ៌ចំពោះពរជ័យទាំងឡាយរបស់ពួកគេ ។

សកម្មភាពដែលអាចជ្រើសរើស

សូមអានតំណាលរឿងមនុស្សឃ្លង់ទាំងដប់រួមគ្នា ។ តើមនុស្សឃ្លង់ដែលបានថ្លែងអំណរគុណនោះ ត្រូវបានប្រទានពរចំពោះសេចក្ដីដឹងគុណរបស់គាត់យ៉ាងដូចម្ដេច ? ហេតុអ្វីក៏វាសំខាន់ដើម្បីអរព្រះគុណដល់ព្រះសម្រាប់ពរជ័យទាំងឡាយរបស់យើង ?
សូមឲ្យកុមារសរសេររឿងដែលពួកគេមានអំណរគុណដែលចាប់ផ្ដើមពីអក្សរនីមួយៗនៃឈ្មោះរបស់ពួកគេ ។
សូមឲ្យកុមារសរសេរក្រដាសថ្លែងអំណរគុណទៅកាន់ព្រះវរបិតាសួគ៌ចំពោះពរជ័យទាំងឡាយដែលទ្រង់ប្រទានដល់ពួកគេ ។ ពួកគេអាចព្យួរក្រដាសទាំងឡាយក្បែរគ្រែគេងរបស់ពួកគេដើម្បីរំឭកពួកគេឲ្យបង្ហាញសេចក្ដីដឹងគុណ នៅពេលពួកគេអធិស្ឋាន ។

យ៉ូហាន ១១:១–៤៦

យើងជឿថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះ ។

តើអ្នកអាចប្រើរឿងរបស់ម៉ារា ម៉ាថា និងឡាសារ ដើម្បីជួយដល់កុមារឲ្យដឹង ដូចដែលម៉ាថាបានដឹងថា ព្រះយេស៊ូវគឺជា « ព្រះគ្រីស្ទ ជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ » ដោយរបៀបណា ? ( យ៉ូហាន ១១:២៧ ) ។

សកម្មភាពដែលអាចជ្រើសរើស

សូមសរសេរប្រយោគមួយចំនួនដែលបាននិយាយដោយមនុស្សនៅក្នុង យ៉ូហាន ១១ ដាក់នៅលើក្ដារខៀន ។ សូមឲ្យកុមារទស្សន៍ទាយថា តើនរណាបាននិយាយប្រយោគនីមួយៗនោះ ហើយសូមឲ្យពួកគេស្រាវជ្រាវក្នុង យ៉ូហាន ១១ ដើម្បីពិនិត្យមើលការទាយរបស់ពួកគេ ។ តើពួកគេនឹងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា ប្រសិនបើពួកគេគឺជាព្រះយេស៊ូវ ម៉ាថា ម៉ារា ឬឡាសារនោះ ? តើការជឿលើព្រះយេស៊ូវអាចជួយយើង នៅពេលយើងក្រៀមក្រំ ឬភ័យខ្លាចដោយរបៀបណា ?
សូមអានទីបន្ទាល់របស់ម៉ាថាដែលមាននៅក្នុង យ៉ូហាន ១១:២០–២៧ ។ ចូរសុំឲ្យកុមាររកមើលពាក្យ និងឃ្លានានាដែលបង្ហាញថា ម៉ាថាបានមានសេចក្ដីជំនឿ ។ តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីមានសេចក្ដីជំនឿនៅពេលវាពិបាក ?
សូមជួយកុមារឲ្យទន្ទេញ យ៉ូហាន ១១:២៥ ។ សូមពន្យល់ថា មនុស្សគ្រប់រូបនឹងត្រូវរស់ឡើងវិញ ប៉ុន្ដែមានតែមនុស្សសុចរិតប៉ុណ្ណោះដែលនឹងទទួលបានជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ច ហើយរស់នៅជាមួយនឹងព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទម្ដងទៀត ។

លើកទឹកចិត្តឲ្យមានការរៀនសូត្រនៅឯគេហដ្ឋាន

សូមឲ្យក្រដាសមួយចំនួន ឬសៀវភៅកត់ចំណាំតូចមួយដល់កុមារ ដើម្បីពួកគេអាចប្រើវាសរសេរ ឬគូររឿងអ្វីៗដែលពួកគេមានអំណរពេញក្នុងមួយសប្ដាហ៍នេះ ។

ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង

ការធ្វើសារឡើងវិញគឺជាគន្លឹះមួយសម្រាប់ការរៀនសូត្រ ។ កុមារនឹងទទួលបានប្រយោជន៍ច្រើនមកពីការស្ដាប់គោលការណ៍ដំណឹងល្អ ឬការធ្វើសកម្មភាពមួយច្រើនជាងម្ដង ។ សូមព្យាយាមធ្វើសកម្មភាពផ្សេងៗសារឡើងវិញតាមរបៀបជាច្រើនខុសៗគ្នា ។

ទំព័រសកម្មភាព ៖ ខ្ញុំអាចជួយព្រះយេស៊ូវឲ្យនាំកូនចៀមដែលវង្វេងបាត់របស់ទ្រង់មកវិញ