« ថ្ងៃទី ២៩ ខែ មេសា-ថ្ងៃទី ៥ ខែ ឧសភា យ៉ូហាន ៧-១០ ៖ ‹ ខ្ញុំជាអ្នកគង្វាលល្អ ›» ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០១៩ ( ឆ្នាំ ២០១៩ )

« ថ្ងៃទី ២៩ ខែ មេសា-ថ្ងៃទី ៥ ខែ ឧសភា យ៉ូហាន ៧-១០ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០១៩

អ្នកណាដែលគ្មានបាបសោះ ដោយ លីស លេម៉ុន ស្វិនដល

ថ្ងៃទី ២៩ ខែ មេសា-ថ្ងៃទី ៥ ខែ ឧសភា

យ៉ូហាន ៧-១០

« ខ្ញុំជាអ្នកគង្វាលល្អ »

អ្នក និងសិស្សរបស់អ្នកនឹងទទួលបានការយល់ដឹងខណៈពេលអាន យ៉ូហាន ៧-១០ ក្នុងសប្ដាហ៍នេះ ។ សូមចងចាំថា គំនិតយោបល់ទាំងឡាយនៅក្នុងគម្រោងនេះ គួរតែបំពេញបន្ថែម ជាជាងជំនួសឲ្យការបំផុសគំនិតដែលអ្នកទទួលបាន តាមរយៈការសិក្សាបទគម្ពីរ ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍

អញ្ជើញឲ្យមានការចែកចាយ

សូមរំឭកដល់សិស្សអំពីសារៈសំខាន់នៃការធ្វើឲ្យគេហដ្ឋានរបស់ពួកគេផ្ដោតទៅលើការរៀនដំណឹងល្អ ។ តើមានវគ្គបទគម្ពីរអ្វីខ្លះមកពី យ៉ូហាន ៧-១០ ដែលសិស្សបានពិភាក្សាជាមួយនឹងគ្រួសាររបស់ពួកគេអំឡុងសប្ដាហ៍នោះ ? តើមានសារលិខិតអ្វីខ្លះដែលប្រយោជន៍បំផុតដល់ពួកគេ ?

បង្រៀនគោលលទ្ធិ

យ៉ូហាន ៧-១០

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះអង្គសង្គ្រោះនៃពិភពលោក ។

នៅក្នុង យ៉ូហាន ៧-១០ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធ្វើការប្រកាសជាច្រើន ដែលអាចជួយសិស្សឲ្យយល់បានកាន់តែល្អអំពីបេសកកម្មរបស់ទ្រង់ ហើយខិតទៅកាន់តែជិតនឹងទ្រង់ ។ សូមពិចារណាធ្វើការអញ្ជើញសិស្សឲ្យអានវគ្គបទគម្ពីរដូចខាងក្រោម ហើយចែកចាយនូវអ្វីដែលពួកគេបង្រៀនអំពីបេសកកម្មដ៏ទេវភាពរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ តើព្រះគ្រីស្ទបំពេញតួនាទីទាំងនេះនៅក្នុងជីវិតរបស់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច ?
- យ៉ូហាន ៧:៣៧–៣៩ ៖ « បើអ្នកណាស្រេក ចូរឲ្យអ្នកនោះមកឯខ្ញុំ ហើយផឹកចុះ »
- យ៉ូហាន ៨:១២; ៩:៤–៥ ៖ « ពន្លឺនៃលោកីយ »
- យ៉ូហាន ៨:៥៨: « មុនដែលលោកអ័ប្រាហាំកើតមក នោះមានខ្ញុំហើយ » ( សូមមើល គម្រោងសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុង ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ សម្រាប់ជាគំនិតយោបល់អំពីខគម្ពីរនេះ )
- យ៉ូហាន ៩:៨–១០, ៣៥–៣៨ ៖ « ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ »
- យ៉ូហាន ១០:៧–៩ ៖ « ទ្វារ »
- យ៉ូហាន ១០:១១–១៤ ៖ « អ្នកគង្វាលល្អ »

យ៉ូហាន ៧:១៤-១៧

នៅពេលយើងរស់នៅតាមការបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យើងបានដឹងថាការបង្រៀនទាំងនេះពិត ។

សិស្សអាចនឹងយល់បានកាន់តែល្អប្រសើរអំពីរបៀបរស់នៅតាមបទបញ្ញត្តិមួយ ជួយស្ថាបនាទីបន្ទាល់មួយយ៉ាងដូចម្ដេច បើពួកគេប្រៀបធៀបលំនាំនេះទៅនឹងដំណើរការនៃការរៀនសូត្រជំនាញមួយតាមរយៈបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួន ។ ឧទាហរណ៍ អ្នកអាចអញ្ជើញសិស្សដែលស្គាល់របៀបបោះវត្ថុឡើងទៅលើហើយចាប់ ឬលេងឧបករណ៍តន្ត្រីដើម្បីពន្យល់អំពីរបៀបដែលពួកគេអភិវឌ្ឍជំនាញទាំងនេះ ។ តើការហាត់រៀនដោយផ្ទាល់ខ្លួនពួកគេ បង្រៀនពួកគេលើសពីការគ្រាន់តែមើលនរណាម្នាក់ប្រើជំនាញនោះយ៉ាងដូចម្ដេច ? សូមពិភាក្សាក្នុងថ្នាក់អំពីការខិតខំរួមផ្សំនឹងការរៀនជំនាញមួយ គឺប្រៀបបានទៅនឹងលំនាំខាងវិញ្ញាណដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានពិពណ៌នានៅក្នុង យ៉ូហាន ៧:១៤-១៧។ តើមានបទពិសោធន៍អ្វីខ្លះ ដែលសិស្សអាចចែកចាយអំពីការធ្វើតាមលំនាំនេះដើម្បីទទួលបានចំណេះដឹងខាងវិញ្ញាណនោះ ?
តើអ្នកអាចបង្ហាញអំពីសេចក្ដីពិតទាំងឡាយដែលបានបង្រៀននៅក្នុង យ៉ូហាន ៧:១៤-១៧ យ៉ាងដូចម្ដេច ? យោបល់មួយគឺថា សុំឲ្យសិស្សរបស់អ្នកចែកចាយអំពីបទពិសោធន៍នានាដែលពួកគេទទួលបានទីបន្ទាល់មួយអំពីសេចក្ដីពិតដំណឹងល្អ តាមរយៈការរស់នៅតាមដំណឹងល្អនោះ ។ ដំណើររឿងដែលបានរៀបរាប់ដោយស៊ីស្ទើរ បូនី អិល. អូស្ការសុន នៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » ក៏ជាឧទាហរណ៍មួយល្អផងដែរ ។ សូមផ្តល់ពេលដល់សិស្សឲ្យគិតអំពីគោលការណ៍ដំណឹងល្អមួយ ដែលពួគគេចង់ទទួលបានទីបន្ទាល់កាន់តែរឹងមាំអំពីវា បន្ទាប់មកលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យដាក់គោលដៅជាក់លាក់ដើម្បីរស់នៅតាមគោលការណ៍នោះឲ្យបានកាន់តែពេញលេញ ។

យ៉ូហាន ៨:១៨-១៩; ២៦-២៩

នៅពេលយើងស្គាល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងនឹងស្គាល់ព្រះវរបិតា ។

អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន បានសង្កេតឃើញថា ៖ « មនុស្សមួយចំនួននៅក្នុងពិភពលោកបច្ចុប្បន្ននេះ រងទុក្ខមកពីការយល់ខុសអំពី [ ព្រះជាព្រះវរបិតា ] ។… មនុស្សសម័យទំនើបជាច្រើននិយាយថា ពួកគេអាចមានអារម្មណ៍សុខស្រួលនៅក្នុងព្រះពាហុរបស់ព្រះយេស៊ូវ ប៉ុន្តែពួកគេមិនងាយសញ្ជឹងគិតអំពីការរកព្រះដោយមុតមាំនោះទេ » ( « The Grandeur of God,» Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៣ ទំព័រ ៧១ ) ។ តើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុង យ៉ូហាន ៨:១៨-១៩; ២៦-២៩ បង្រៀនអ្វីខ្លះអំពីទំនាក់ទំនងទ្រង់ និងព្រះបិតារបស់ទ្រង់ ? បន្ទាប់ពីការអាន និងការពិភាក្សាអំពីខគម្ពីរទាំងនេះ នោះសិស្សអាចសរសេរនៅលើក្ដារខៀននូវរឿងមួយចំនួនដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើ បានមានបន្ទូល ឬបានបង្រៀន ។ តើយើងរៀនអ្វីខ្លះអំពីព្រះជាព្រះវរបិតាចេញមកពីរឿងទាំងនេះ ?

យ៉ូហាន ៨:១-១១

សេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះមានសម្រាប់មនុស្សគ្រប់រូបដែលប្រែចិត្ត ។

ចំពោះអស់អ្នកដែលមានអារម្មណ៍ថាមានទោស ដោយសារតែអំពើបាបរបស់ពួកគេ នោះរឿងអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រទានសេចក្ដីមេត្តាករុណា និងការប្រែចិត្តដល់ស្ត្រីដែលប្រព្រឹត្តអំពើសហាយស្មន់ អាចជាប្រភពនៃការលើកទឹកចិត្តមួយ ។ ឬបើសិស្សមានអារម្មណ៍ត្រូវបានល្បួងឲ្យថ្កោលទោសអ្នកដទៃដោយសារតែអំពើបាបរបស់ពួកគេ នោះរឿងនេះអាចធ្វើជាការព្រមាន ។ អ្នកអាចអញ្ជើញពួកគេឲ្យអាន យ៉ូហាន ៨:១-១១ រួចស្វែងរកចម្លើយចំពោះសំណួរទាំងឡាយដូចខាងក្រោយ ៖ តើរឿងនេះបង្រៀនអ្វីខ្លះអំពីសេចក្ដីមេត្តាករុណារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ? តើការទទួលបានសេចក្ដីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់ពេលយើងមានបាប អាចជួយយើងនៅពេលយើងមានអារម្មណ៍ត្រូវបានល្បួងឲ្យវិនិច្ឆ័យអ្នកដទៃយ៉ាងដូចម្ដេច ? ( សូមមើល អាលម៉ា ២៩:៩–១០) ។ អ្នកក៏អាចបង្ហាញវីដេអូ « Go and Sin No More » ផងដែរ (LDS.org) ។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យរកឃើញនូវបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួននៅក្នុង យ៉ូហាន ៨:១-១១ សូមពិចារណាធ្វើការបំបែកថ្នាក់ជាបីក្រុម—មួយក្រុមផ្ដោតទៅលើពាក្យសម្ដី និងទង្វើរបស់ពួកផារិស៊ី ឯមួយក្រុមទៀតផ្ដោតទៅលើព្រះបន្ទូល និងទង្វើរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយមួយក្រុមទៀតនោះ ផ្ដោតទៅលើពាក្យសម្ដី និងទង្វើរបស់ស្ត្រីនោះ ។ សូមអញ្ជើញក្រុមនីមួយៗធ្វើបញ្ជីអំពីសេចក្ដីពិតខាងវិញ្ញាណ ដែលពួកគេបានរៀនមកពី ការអានចំណែកនីមួយៗនៃដំណើររឿងនោះ ។
ពេលខ្លះ យើងពុំបានដឹងខ្លួនថាយើងវិនិច្ឆ័យអ្នកដទៃទេ ។ នេះគឺជាសកម្មភាពមួយដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយកឈ្នះលើទំនោរនេះ ៖ ចូរសុំឲ្យសិស្សទាំងអស់ជួយអ្នកបង្កើតបញ្ជីអំពីរបៀបដែលយើងវិនិច្ឆ័យអ្នកដទៃ ( ទៅលើអាការៈខាងក្រៅរបស់ពួកគេ ឥរិយាបថរបស់ពួកគេ ជីវប្រវត្តិរបស់ពួកគេ ជាដើម ) ។ សូមឲ្យក្រដាសទៅសិស្ស ដែលកាត់ជារាងនៃដុំថ្មមួយដុំ ហើយសុំឲ្យពួកគេជ្រើសរើសរបៀបនៃការវិនិច្ឆ័យអ្នកដទៃ ដែលពួកគេមានអារម្មណ៍ថាខុសឆ្គង ហើយសរសេរវានៅលើក្រដាសរូបដុំថ្មនោះ ។ តើយើងរៀនអ្វីខ្លះចេញមកពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះទៅកាន់ពួកផារិស៊ីនៅក្នុង យ៉ូហាន ៨:១-១១? សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរនៅលើខ្នងក្រដាសដុំថ្មរបស់ពួកគេនូវអ្វីមួយដែលនឹងរំឭកពួកគេកុំឲ្យវិនិច្ឆ័យ ( ប្រហែលជាឃ្លាមួយមកពី យ៉ូហាន ៨ ) ។

លើកទឹកចិត្តឲ្យមានការរៀនសូត្រនៅឯគេហដ្ឋាន

ចូរសុំឲ្យសិស្សគិតអំពីគ្រាមួយ ពេលពួកគេបាត់បង់អ្វីមួយដែលមានតម្លៃចំពោះពួកគេ ។ នៅក្នុងបទគម្ពីរសម្រាប់មេរៀនសប្ដាហ៍ក្រោយ ពួកគេនឹងរៀនអំពីព្រះទ័យរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានចំពោះអ្នកទាំងឡាយដែលបានវង្វេង ។

ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ

យ៉ូហាន ៧-១០

ការរស់នៅតាមគោលការណ៍មួយ ជួយយើងទទួលបានទីបន្ទាល់មួយអំពីគោលការណ៍នោះ ។

ស៊ិស្ទើរ បូនី អិល អូស្ការសុន បានមានប្រសាសន៍ថា ៖

« ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនថា « បើអ្នកណាចង់ធ្វើតាមព្រះហឫទ័យទ្រង់ នោះនឹងបានដឹងសេចក្ដីបង្រៀននេះមកពីព្រះ ឬជាខ្ញុំនិយាយដោយអាងខ្លួនខ្ញុំ » [យ៉ូហាន ៧:១៧] ។ ពេលខ្លះយើងព្យាយាមធ្វើវាបញ្ច្រាសវិញ ។ ឧទាហរណ៍ យើងអាចនឹងទទួលយកដំណោះស្រាយនេះ ៖ ខ្ញុំនឹងសប្បាយដើម្បីរស់នៅតាមច្បាប់ដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ ប៉ុន្តែដំបូងខ្ញុំចាំបាច់ត្រូវដឹងថាវាពិតសិន ។ យើងប្រហែលជានឹងអធិស្ឋានដើម្បីទទួលបានទីបន្ទាល់មួយអំពីច្បាប់ដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ ហើយសង្ឃឹមថា ព្រះអម្ចាស់នឹងប្រទានពរយើងឲ្យមានទីបន្ទាល់នោះ មុនពេលយើងបានសរសេរនៅលើក្រដាសដង្វាយ ។ វាពុំគ្រាន់តែកើតឡើងតាមវិធីនោះទេ ។ ព្រះអម្ចាស់រំពឹងឲ្យយើងអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿ ។ យើងត្រូវថ្វាយដង្វាយមួយភាគដប់ពេញលេញ និងដោយស្មោះឲ្យខ្ជាប់ខ្ជួន ដើម្បីទទួលបានទីបន្ទាល់អំពីដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ ។ …

« ខ្ញុំចង់ចែកគំរូមួយអំពី របៀបដែលការរស់នៅតាមគោលការណ៍ជួយយើងឲ្យបានផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿចំពោះគោលការណ៍នោះ ។… ឪពុកម្ដាយ និងគ្រូនៅឯព្រះវិហាររបស់ខ្ញុំ បានស្ងើចសរសើរចំពោះខ្ញុំអំពីគុណតម្លៃដែលខ្ញុំគោរពដល់រូបកាយខ្ញុំ ហើយរក្សាគំនិតជ្រះស្អាត ហើយលើសពីនោះ ខ្ញុំរៀនទុកចិត្តទៅលើបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តចៀសវាងពីស្ថានភាពដែលខ្ញុំបានដឹងថា នឹងមានគ្រឿងស្រវឹង ហើយនៅឲ្យឆ្ងាយពីថ្នាំជក់ និងគ្រឿងញៀន ។ ជាញឹកញាប់ វាមានន័យថា ខ្ញុំពុំចូលរួមក្នុងការជប់លៀងនោះ ហើយខ្ញុំកម្រទៅដើរលេងជាគូរណាស់ ។ ការប្រើគ្រឿងញៀន បានក្លាយជារឿងធម្មតាក្នុងចំណោមមនុស្សវ័យក្មេង ហើយគ្រោះថ្នាក់ពុំបានឃើញច្បាស់ដូចនៅសព្វថ្ងៃនេះទេ ។ ក្រោយមកមិត្តខ្ញុំជាច្រើន បានរងទុក្ខនឹងការបំផ្លាញជាអចិន្ត្រៃយមកពីគ្រឿងញៀន ឬជាប់អន្ទាក់ក្នុងការញៀនធ្ងន់ធ្ងរ ។ ខ្ញុំអរគុណដែលទទួលការបង្រៀនឲ្យរស់នៅតាមពាក្យសម្ដីនៃប្រាជ្ញាវាងវៃក្នុងផ្ទះខ្ញុំ ហើយខ្ញុំទទួលទីបន្ទាល់រឹងមាំអំពីគោលការណ៍នៃដំណឹងល្អនេះ នៅពេលខ្ញុំអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿ ហើយរស់នៅតាមវា ។ អារម្មណ៍ល្អដែលកើតមានពីការរស់នៅតាមគោលការណ៍ដំណឹងល្អពិត គឺជាវិញ្ញាណនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលបញ្ជាក់ថា គោលការណ៍ពិត » (« Be Ye Converted» Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៣ ទំព័រ ៧៧ ) ។

ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង

រស់នៅសក្ដិសមនឹងការដឹកនាំពីព្រះវិញ្ញាណ ។ នៅពេលអ្នករស់នៅតាមដំណឹងល្អ អ្នកមានភាពសក្ដិសមជាដៃគូរបស់ព្រះវិញ្ញាណ ដែលទ្រង់ជាគ្រូបង្រៀនដ៏ល្អបំផុត ។ នៅពេលអ្នកស្វែងរកការណែនាំរបស់ទ្រង់ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងប្រទានគំនិត និងចំណាប់អារម្មណ៍ដល់អ្នកថាត្រូវបំពេញតម្រូវការរបស់អ្នកទាំងឡាយដែលអ្នកបង្រៀនដោយរបៀបណា ( សូមមើល ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទំព័រ ៥ ) ។