ចូរ​មក​តាម​ខ្ញុំ
ថ្ងៃទី ១៤–២០ ខែ តុលា ។ ភីលីព, កូល៉ុស ៖​ ‹ ខ្ញុំអាចនឹងធ្វើគ្រប់ទាំងអស់បាន ដោយសារព្រះគ្រីស្ទដែលទ្រង់ចម្រើនកម្លាំងដល់ខ្ញុំ ›


« ថ្ងៃទី ១៤–២០ ខែ តុលា ។ ភីលីព, កូល៉ុស ៖​ ‹ ខ្ញុំអាចនឹងធ្វើគ្រប់ទាំងអស់បាន ដោយសារព្រះគ្រីស្ទដែលទ្រង់ចម្រើន​កម្លាំងដល់ ខ្ញុំ › » ចូរ​មក​តាម​ខ្ញុំ—សម្រាប់​សាលា​ថ្ងៃ​អាទិត្យ ៖ ព្រះគម្ពីរ​សញ្ញាថ្មីឆ្នាំ ២០១៩ ( ឆ្នាំ​២០១៩ )

« ថ្ងៃទី ១៤–២០ ខែ តុលា ។ ភីលីព, កូល៉ុស » ចូរ​មក​តាម​ខ្ញុំ—សម្រាប់​សាលា​ថ្ងៃ​អាទិត្យ ៖ ឆ្នាំ ២០១៩

ប៉ុល​កំពុង​សរសេរ​សំបុត្រ​មួយ​កាល​លោក​កំពុង​ជាប់​ឃុំ​ឃាំង

ថ្ងៃទី ១៤–២០ ខែ តុលា

ភីលីព, កូល៉ុស

« ខ្ញុំ​អាច​នឹង​ធ្វើ​គ្រប់​ទាំង​អស់​បាន​ដោយ​សារ​ព្រះ​គ្រីស្ទ ដែល​ទ្រង់​ចម្រើន​កម្លាំង​ដល់​ខ្ញុំ »

សូម​ចាប់​ផ្ដើម​ដោយ​អាន​ភីលីព និង​កូល៉ុស ហើយ​ពិចារណា​ប្រកប​ដោយ​ការ​អធិស្ឋាន​អំពី​គោលលទ្ធិ​ដែល​ព្រះអម្ចាស់​សព្វ​ព្រះទ័យ​ចង់​ឲ្យ​អ្នក​បង្រៀន ។ ចូរ​ឲ្យ​ព្រះវិញ្ញាណ​ដឹកនាំ​អ្នក នៅ​ពេល​អ្នក​ពិចារណា​សំណួរ និង​ធនធាន​នានា​ដែល​អ្នក​អាច​ប្រើ​ដើម្បី​បង្រៀន​អំពី​គោលលទ្ធិ​នេះ ។

កត់ត្រា​ចំណាប់​អារម្មណ៍​របស់​អ្នក

រូបតំណាង​ចែក​ចាយ

អញ្ជើញ​ឲ្យ​ចែកចាយ

សូម​អញ្ជើញ​សិស្ស​ឲ្យ​សរសេរ​នៅ​លើ​ក្ដារ​ខៀន​នូវ​ពាក្យ​មួយ​ម៉ាត់ ឬ​ឃ្លា​មួយ​ដែល​សង្ខេប​អំពី​អ្វី​ដែល​ពួកគេ​បាន​រៀន​មក​ពី​ភីលីព និង​កូល៉ុស រួចហើយ​ពន្យល់​អំពី​ការ​ជ្រើស​រើស​របស់​ពួកគេ ។ សូម​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ពួកគេ​ឲ្យ​ចែកចាយ​បទគម្ពីរ​ជា​ផ្នែក​មួយ​នៃ​ការ​ពន្យល់​របស់​ពួកគេ ។

រូបតំណាង​ការ​បង្រៀន

បង្រៀន​គោលលទ្ធិ

ភីលីព ២:១–៥, ១៤–១៨, ៤:១–៩, កូល៉ុស ៣:១–១៧

ពួក​សិស្ស​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ​កា្លយ​ជា​មនុស្ស « ថ្មី » នៅ​ពេល​ពួកគេ​រស់​នៅ​តាម​ដំណឹងល្អ​របស់​ទ្រង់ ។

  • អ្នក​គួរ​ជួយ​សិស្ស​របស់​អ្នក​ឲ្យ​នឹក​ស្រមៃ​អំពី​អត្ថន័យ​នៃ​ការ « ដោះ​មនុស្ស​ចាស់ » និង ការ« ប្រដាប់​ខ្លួន​ដោយ​មនុស្ស​ថ្មី »តាមរយៈ​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ( កូល៉ុស ៣:៩–១០ ) ។ ដើម្បី​ធ្វើ​កិច្ចការ​នេះ អ្នក​អាច​ដាក់​បង្ហាញ​អ្វី​មួយ​ចាស់ និង​អ្វី​មួយ​ថ្មី ( ដូចជា ផ្លែ​ឈើ​ទុំ និង​ផ្លែ​ឈើ​ខ្ចី ឬ​សម្លៀក​បំពាក់ចាស់ និង​សម្លៀក​បំពាក់​ថ្មី ) ។ សិស្ស​អាច​ពិភាក្សា​អំពី​របៀប​ដែល​យើង​ក្លាយ​ជា​មនុស្ស « ថ្មី » តាមរយៈ​សេចក្ដី​ជំនឿ​របស់​យើង​លើ​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ និង​ឆន្ទៈ​របស់​យើង​ដើម្បី​រស់​នៅ​តាម​ដំណឹងល្អ​របស់​ទ្រង់ ។ ជា​ផ្នែក​មួយ​នៃ​ការពិភាក្សា​នេះ អ្នក​អាច​សុំ​ឲ្យ​សិស្ស​ពាក់​កណ្ដាល​សិក្សា ភីលីព ២:១–៥, ១៤–១៨, ៤:១–៩ និង​ពាក់​កណ្ដាល​ទៀត​សិក្សា កូល៉ុស ៣:១–១៧ ដោយ​ស្វែង​រក​បុគ្គលិក​លក្ខណៈ​នៃ « មនុស្ស​ចាស់ » និង « មនុស្ស​ថ្មី » ។ អ្នក​ក៏​អាច​អញ្ជើញ​សិស្ស​មួយ​ចំនួន​ឲ្យ​ចែកចាយ​របៀប​ដែល​ការ​មាន​សេចក្ដី​ជំនឿ​លើ​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ និង​ការ​រស់​នៅ​តាម​ដំណឹងល្អ​របស់​ទ្រង់​បាន​ជួយ​ពួកគេ​ក្លាយ​ជា​មនុស្ស​ថ្មី ។ បទគម្ពីរ​ផ្សេង​ទៀត​ដែល​អ្នក​អាច​រុក​រក​រួម​គ្នា​រួម​មាន រ៉ូម ៦:៣–៧, ម៉ូសាយ ៣:១៩ និង អាលម៉ា ៥:១៤, ២៦ ។

ភីលីព ៤:១–១៣

យើង​អាច​ស្វែង​រក​អំណរ​នៅ​ក្នុង​ព្រះគ្រីស្ទ មិន​ថា​យើង​មាន​ស្ថានភាព​បែប​ណា​នោះទេ ។

  • ទោះ​ជា​យើង​មាន​ស្ថានភាព​ខុស​ពី​ប៉ុល​ក្ដី ក៏​យើង​អាច​រៀន​ពី​ឆន្ទៈ​របស់​លោក​ដើម្បី​មាន​ភាព​រីករាយ ហើយ​សប្បាយ​នៅគ្រប់​ស្ថានភាព​នៃ​ជីវិត​របស់​លោក ។ ដើម្បី​ចាប់ផ្ដើម​ការ​ពិភាក្សា​មួយ​អំពី​ប្រធាន​បទ​នេះ អ្នក​អាច​រំឭក​អំពី​ការ​សាកល្បង​មួយ​ចំនួន​ដែល​ប៉ុល​បាន​ជួប ( ឧទាហរណ៍ សូម​មើល កូរិនថូសទី ២ ១១:២៣–២៨ ) ។ បន្ទាប់​មក អ្នក​អាច​សុំ​ឲ្យ​សិស្ស​រំឭក ភីលីព ៤:១–១៣ ដើម្បី​ស្វែង​រក​ការ​ប្រឹក្សា​ដែល​ប៉ុល​បាន​ផ្ដល់​ឲ្យ ដែល​វា​អាច​ជួយ​យើង​ឲ្យ​រីករាយ ទោះជា​ក្នុង​គ្រា​នៃការ​សាកល្បង​ក្ដី ។

    ប្រសិន​អ្នក​ចង់​រុក​រក​ប្រធាន​បទ​នេះ​បន្ថែម​ទៀត អ្នក​អាច​សុំ​ឲ្យ​សិស្ស​ម្នាក់​ចែកចាយ​ដំណើរ​រឿង​ ឬ​សេចក្ដី​ថ្លែង​ការណ៍​ដ៏​បំផុស​គំនិត​មួយ​ចំនួន​មក​ពី​សុន្ទរកថា​របស់​ប្រធាន​រ័សុល អិម ណិលសុន « អំណរ និង​ការ​រស់​រាន​ខាង​វិញ្ញាណ »EnsignLiahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ​២០១៦ ទំព័រ ៨១–៨៤ ) ។ តើ​មនុស្ស​នៅ​ក្នុង​សុន្ទរកថា​របស់​ប្រធាន​ណិលសុន​ស្វែង​រក​អំណរ​តាម​របៀប​ណា ទោះ​ជា​មាន​ស្ថានភាព​លំបាក​ក្ដី ?

  • ប្រហែល​ជា​សិស្ស​អាច​រក​ឃើញ​ការ​ប្រឹក្សា​នៅ​ក្នុង ភីលីព ៤ ដែល​អាច​ជួយ​ពួកគេ នៅ​ពេល​ពួកគេ​ជួប​នឹង​ការ​សាកល្បង ។ អ្នក​អាច​ឲ្យ​ប័ណ្ណ​កំណត់​ចំណាំ​មួយ​ដល់​សិស្ស​ម្នាក់ៗ ដើម្បី​ឲ្យ​ពួកគេ​សរសេរ​អ្វី​ដែល​ពួកគេ​រក​ឃើញ ។ សូម​ឲ្យ​ពួកគេ​ដាក់​វា​នៅ​កន្លែង​ដែល​ពួកគេ​អាច​មើល​ឃើញ នៅ​ពេល​ពួកគេ​ត្រូវការ​វា ។

  • ពេលខ្លះ ទំនុកតម្កើង​មួយ​អាច​ពង្រីក​ការ​យល់ដឹង​របស់​យើង​អំពី​បទគម្ពីរ ។ ឧទាហរណ៍ បន្ទាប់​ពី​អាន ភីលីព ៤:៧, ១៣ អ្នក​អាច​ច្រៀង​ចម្រៀង​រួម​គ្នា​នូវ​បទ « ខ្ញុំ​រក​ក្តី​សុខ​ឯ​ណា ? » ឬ​វគ្គ​ទីមួយ​នៃ​បទ « ខ្ញុំ​នឹង​ដើរ​តាម​ព្រះអង្គ »ទំនុកតម្កើង ល.រ. ៦៩, ១៣៥ ) ។ តើ​សិស្ស​មើល​ឃើញ​ទំនាក់​ទំនង​អ្វីខ្លះ​រវាង​ទំនុកបទ​នៅ​ក្នុង​ទំនុក​តម្កើង​ទាំង​នោះ និង ភីលីព ៤:៧, ១៣ ? ប្រហែល​ជា​ពួកគេ​អាច​ចែកចាយ​បទពិសោធន៍ នៅ​ពេល​ពួកគេ​បាន​ទទួល​អារម្មណ៍ « សេចក្តីសុខសាន្ត​របស់​ព្រះ ដែល​លើស​ពី​ការ​យល់​ដឹង​ទាំងអស់ » ឬ​នៅ​ពេល​ពួកគេ​ទទួល​បាន​ការ​ពង្រឹង « តាមរយៈ​ព្រះគ្រីស្ទ » ដើម្បី​សម្រេច​អ្វី​មួយ​ដែល​ពួកគេ​មិន​អាច​ធ្វើបាន ។ បទពិសោធន៍​របស់​អែលឌើរ ជេ អ៊ី ជែនសិន ដែល​មាននៅ​ក្នុង « ធនធាន​បន្ថែម​ទាំងឡាយ » អាច​នឹង​ជួយ​បំផុស​ការ​ពិភាក្សា​អំពី​ខគម្ពីរ​ទាំងនេះ ។

  • ដោយសារ​អំពើ​អាក្រក់​កំពុង​តែ​កើនឡើងនៅ​ក្នុង​ពិភពលោក​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ សិស្ស​របស់​អ្នក​នឹង​ទទួល​ប្រយោជន៍មក​ពី​ការ​ប្រឹក្សា​របស់​ប៉ុល​ដើម្បី « ពិចារណា​ពី » រឿង​ដែល​បរិសុទ្ធ គួរ​ឲ្យ​ស្រឡាញ់ មាន​ឈ្មោះ​ល្អ មាន​សគុណ ឬគួរ​ឲ្យសរសើរ ( ភីលីព ៤:៨ ) ។ ប្រហែល​ជា​អ្នក​អាច​ចាត់​សិស្ស​ម្នាក់ៗ ( ឬ​សិស្ស​មួយ​ក្រុម​តូច ) នូវ​គុណសម្បត្តិ​មួយ​ដែល​មាន​នៅ​ក្នុង ភីលីព ៤:៨មាត្រានៃសេចក្តីជំនឿ ១:១៣ ។ ពួក​គេ​ម្នាក់ៗ​អាច​ប្រើ​សេចក្ដី​ណែនាំ​ដល់​បទគម្ពីរ​ទាំងឡាយ​ដើម្បី​ស្វែង​រក​បទគម្ពីរ​អំពី​គុណ​សម្បត្តិ​ដែល​ចាត់​ឲ្យ​ពួកគេ​រក ហើយ​ចែកចាយ​អ្វី​ដែល​ពួកគេ​រក​ឃើញ​ជាមួយ​នឹង​សិស្ស​ផ្សេង​ទៀត ។ ពួកគេ​ក៏​អាច​ចែកចាយ​គំរូ​នៃ​គុណ​សម្បត្តិ​នោះ​នៅ​ក្នុង​ជីវិត​របស់​មនុស្ស​ទូទៅ​ផង​ដែរ ។ តើ​យើង​ស្វែងរក « របស់​ផង​ទាំង​នេះ » តាម​របៀបណា ?

កូល៉ុស ១:១២–២៣, ២:៣–៨

នៅ​ពេល​សេចក្ដីជំនឿ​របស់​យើង​បាន « ចាក់ឫស » នៅ​ក្នុង​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ យើង​មាន​កម្លាំង​តតាំង​នឹង​ឥទ្ធិពល​ខាង​លោកិយ ។

  • ទីបន្ទាល់​របស់​ប៉ុល​អំពី​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ​ដែល​មាន​នៅ​ក្នុង កូល៉ុស ១:១២–២៣, ២:៣–៨ ផ្ដល់​ឱកាស​ល្អ​មួយ​សម្រាប់​សិស្ស​ដើម្បី​ពិចារណា ហើយ​ពង្រឹង​សេចក្ដី​ជំនឿ​របស់​ពួកគេ​ផ្ទាល់ ។ សិស្ស​អាច​ស្រាវ​ជ្រាវ​ខគម្ពីរ​ទាំង​នេះ​ដើម្បី​ស្វែង​រក​រឿង​ដែល​ពង្រឹង​សេចក្ដី​ជំនឿ​របស់​ពួកគេ​លើ​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ។ តើ​ការ « ចាក់​ឫស ហើយ​ស្អាង​ឡើង​ក្នុង [ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ] » មានន័យ ដូចម្តេច ? ( កូល៉ុស ២:៧ ) ។ រូបភាព​អំពី​ដើម​ឈើ​មួយ​នៅ​ក្នុង គម្រោង​មេរៀន​សម្រាប់​សប្ដាហ៍​នេះ នៅ​ក្នុង ចូរ​មក​តាម​ខ្ញុំ—សម្រាប់​បុគ្គល និង​ក្រុមគ្រួសារ អាច​ជួយ​សិស្ស​ឲ្យ​ពិភាក្សា​អំពី​ខគម្ពីរ​នេះ​បាន ។ ( សូម​មើល នែល អិល អាន់ឌើរសិន « Spiritual Whirlwinds » EnsignLiahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៤ ទំព័រ ១៨–២១ ) ។ តើ​អ្វី​ទៅ​ដែល​អាច​ពង្រឹង ឬ​ធ្វើ​ឲ្យ​ឫស​ដើម​ឈើ​មួយ​ទន់​ខ្សោយ ? តើ​ការ « ចាក់​ឫស ហើយ​ស្អាង​ឡើង​ក្នុង [ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ] » ផ្ដល់​កម្លាំង​ដល់​យើង​ដើម្បី​តតាំង​នឹង​ឥទ្ធិពល​លោកិយ​តាម​របៀប​ណា ? ( សូម​មើល កូល៉ុស ២:៧–៨ សូម​មើល​ផង​ដែរ ហេលេមិន ៥:១២, អេធើរ ១២:៤ ) ។

  • សិស្ស​របស់​អ្នក​អាច​នឹង​ដឹង​អំពី​ទស្សនវិជ្ជា និង​ទំនៀម​ទម្លាប់​របស់​មនុស្ស​ដែល​អាច « ចាប់ » សេចក្ដី​ជំនឿ​របស់​បុគ្គល​ម្នាក់​លើ​ព្រះគ្រីស្ទ​ជា​រំពា ដោយសារ​តែ​វា​ប្រឆាំង​នឹង​សេចក្ដី​ពិត​នៃ​ដំណឹងល្អ ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ការ​លំបាក​នៅ​ក្នុង​ការ​រស់​នៅ​តាម​ដំណឹងល្អ ( កូល៉ុស ២:៨ ) ។ ប្រហែល​ជា​សិស្ស​អាច​សរសេរ​គំនិត​ទាំង​នេះ​មួយ​ចំនួន ( គំនិត​ដែល​បាន​ណែនាំ​ដោយ​អែលឌើរ ដាល្លិន អេក អូក មាន​នៅ​ក្នុង « ធនធាន​បន្ថែម​ទាំងឡាយ » អាច​នឹង​ជួយ ) ។ បន្ទាប់​មក អ្នក​អាច​ពិភាក្សា​អំពី​របៀប​ដែល​ការ​ចាក់​ឫស​នៅ​ក្នុង​ការ​បង្រៀន​របស់​ព្រះយេស៊ូ​គ្រីស្ទ​ជួយ​យើង​ធ្វើ​តាម​ការ​ប្រឹក្សា​របស់​ប៉ុល ៖ « ដូច្នេះ ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ទទួល​ព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ ជា​ព្រះអម្ចាស់ បែប​យ៉ាង​ណា នោះ​ចូរ​ដើរ​ក្នុង​ទ្រង់​តាម​បែប​យ៉ាង​នោះ​ចុះ » ( កូល៉ុស ២:៦ ) ។ តើ​យើង​អាច​គាំទ្រ​គ្នា​នៅ​ក្នុង​ការ​ខិតខំ​របស់​យើង​ដើម្បី​ធ្វើ​តាម​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ ហើយ​មិន​ធ្វើ​តាម​ទំនៀម​ទម្លាប់​ខុស​ឆ្គង​ខាង​លោកិយ​តាម​របៀប​ណា ?

រូបតំណាង​ការ​រៀនសូត្រ

លើក​ទឹក​ចិត្ត​ឲ្យ​មាន​ការ​រៀន​សូត្រ​នៅ​ឯ​គេហដ្ឋាន

តើ​សិស្ស​របស់​អ្នក​ធ្លាប់​ទទួល​ការ​បៀតបៀន ដោយសារ​តែ​ពួកគេ​ជឿ​លើ​ដំណឹងល្អ​ដែរ​ឬទេ? សូម​ប្រាប់​ពួកគេ​ថា ថែស្សាឡូនីចទី១ និង ទី ២ មាន​នូវ​ការ​ប្រឹក្សា​ដែល​ប៉ុល​បាន​ផ្ដល់​ដល់​ពួក​បរិសុទ្ធ​ដែល​បាន​រស់​នៅ​ក្នុង​ចំណោម​ការ​បៀតបៀន​ដ៏​ខ្លាំង ហើយ​នៅ​តែ​បន្ត​ស្មោះត្រង់ ។

រូបតំណាង​ធនធាន​នានា

ធនធាន​បន្ថែម​ទាំងឡាយ

ភីលីព, កូល៉ុស

សេចក្ដី​សុខសាន្ត​ដែល​ហួស​ពី​ការ​យល់ដឹង​ទាំងអស់ ។

កាល​កំពុង​បម្រើ​ជា​សមាជិក​មួយ​រូប​នៃ​ពួក​ចិត​សិប​នាក់ អែលឌើរ ជេ អ៊ី ជែនសិន បាន​ចែកចាយ​បទពិសោធន៍​ដូច​តទៅ​នេះ ៖

« ចៅ​ប្រុស​របស់​យើង​ឈ្មោះ ឃ្វីន​តុន ដែល​កើត​មក​មាន​ពិការ​ភាព​ជាច្រើន​ពី​កំណើត ហើយ​រស់​នៅ​បាន​តែ​បី​សប្ដាហ៍​ប៉ុណ្ណោះ អំឡុង​ពេល​នោះ​គាត់​ចេញចូល​មន្ទីរ​ពេ​ទ្យ​រហូត ។ នៅ​ពេលនោះ ស៊ិស្ទើរ ជែនសិន និង​ខ្ញុំ កំពុង​រស់​នៅ​ឯ​ប្រទេស​អាហ្សង់ទីន ។ យើង​ពិត​ជា​ចង់​នៅ​ទី​នោះ​ជាមួយ​នឹង​កូនៗ​របស់​យើងខ្លាំងណាស់ ដើម្បី​លួង​លោម​ចិត្ត​ពួកគេ ហើយ​ក៏​ទទួល​ការ​លួង​លោម​ពី​ពួកគេ​ផង​ដែរ ។ នេះ​គឺជា​ចៅ​ដែល​យើង​ស្រឡាញ់ ហើយ​ចង់​នៅ​ក្បែរ ។ អ្វី​ដែល​យើង​អាច​ធ្វើ​គឺ​មាន​តែ​ការ​អធិស្ឋាន​ប៉ុណ្ណោះ ហើយ​យើង​ធ្វើ​វា​ជា​ញឹក​ញាប់ !

« ស៊ិស្ទើរ ជែនសិន និង​ខ្ញុំ​មាន​ដំណើរ​ទស្សនកិច្ច​មួយ​ក្នុង​បេសកកម្ម កាល​យើង​ទទួល​ដំណឹង​ថា ឃ្វីនតុន បាន​ស្លាប់ ។ យើង​បាន​ឈរ​នៅ​ផ្លូវ​ដើរ​នៃ​សាលាប្រជុំ​មួយ ហើយ​បាន​ឱប​លួង​លោម​គ្នា​ទៅ​វិញទៅ​មក ។ ខ្ញុំ​សូម​ធ្វើ​ជាសាក្សី​ដល់​បងប្អូន​ថា ការ​អះអាង​បាន​កើត​មាន​ចំពោះ​យើង​មក​ពី​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ ជា​សេចក្ដី​សុខសាន្ត​មួយ​ដែល​ហួស​ពី​ការ​យល់​ដឹង​ទាំងអស់ ហើយ​វា​បន្ត​មក​ដល់​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​( សូមមើល ភីលីព ៤:៧ ) ។ យើង​ក៏​សូម​ធ្វើ​ជា​សាក្សី​អំពី​អំណោយទាន​នៃ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​ដែល​ពុំ​អាច​ថ្លែង​បាន​នៅ​ក្នុង​ជីវិត​នៃ​កូន​ប្រុស និង​កូន​ប្រសារ​ស្រី​របស់​យើង ព្រមទាំង​កូនៗ​របស់​ពួកគេ​ផង​ដែរ ដែល​មក​ដល់​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​ពួកគេ​និយាយ​អំពី​គ្រា​នោះ​ដោយ​សេចក្ដី​ជំនឿ សេចក្ដី​សុខសាន្ត និង​ការ​លួង​លោម​ចិត្ត » ( « The Holy Ghost and Revelation » EnsignLiahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ​២០១០ ទំព័រ ៧៨ ) ។

គោលការណ៍​ទាំងឡាយ​នៃ​ដំណឹង​ល្អ និង​ទំនៀម​ទម្លាប់​របស់​មនុស្ស ។

អែលឌើរ ដាល្លិន អេក អូក បាន​បង្ហាញ​អំពី​ទំនៀម​ទម្លាប់​លោកិយ​មួយ​ចំនួន​ដែល​ប្រឆាំង​នឹង​សេចក្ដី​ពិត​នៃ​ដំណឹងល្អ ( សូមមើល « Repentance and Change » EnsignLiahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៣ ទំព័រ ៣៧–៤០ ) ៖

  • ការ​មិន​គោរព​តាម​ច្បាប់​ព្រហ្មចារីយភាព

  • ភាព​មិន​ទៀង​ទាត់ និង​ភាព​អសកម្ម​នៃ​ការ​ចូល​រួម​ក្នុង​ព្រះវិហារ

  • ការ​បំពាន​លើ​ពាក្យ​សម្តី​នៃ​ប្រាជ្ញា​វាង​វៃ

  • ភាព​មិន​ទៀង​ត្រង់

  • ការ​ប្រាថ្នា​ចង់​បាន « ការ​ឡើង​តំណែង » នៅ​ក្នុង​តួនាទី​របស់​សាសនាចក្រ

  • វប្បធម៌​នៃ​ភាព​អាស្រ័យ​លើ​ជាជាង​ការ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​របស់​បុគ្គល

ការ​កែលម្អ​ការ​បង្រៀន​របស់​យើង

ប្រើ​តន្ត្រី ។ តន្ត្រី​ពិសិដ្ឋ​យាង​អញ្ជើញ​ឲ្យ​មានព្រះចេស្ដា​នៃ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ ។ វា​អាច​បង្កើត​បរិយាកាស​ដ៏​មាន​គារវភាព​មួយ ហើយ​បំផុស​ឲ្យ​មាន​ការ​តាំង​ចិត្ត និង​សកម្មភាព ។ សូម​ពិចារណា​អំពី​របៀប​ដែល​ការ​ « បង្រៀន ហើយ​ទូន្មាន​គ្នា ដោយ​នូវ​ទំនុក​ដំកើង ទំនុក​បរិសុទ្ធ » អាច​ជា​ផ្នែកមួយ​នៃ​មេរៀន​របស់​អ្នក ( កូល៉ុស៣:១៦ សូមមើល​ផង​ដែរ ការ​បង្រៀន​តាម​របៀប​របស់​ព្រះអង្គសង្រ្គោះ ទំព័រ ២២ ) ។