« ថ្ងៃទី ៩–១៥ ខែ ធ្នូ ។ វិវរណៈ ១–១១ ៖ ‹ សិរីល្អ និងព្រះចេស្តា ដល់ …កូនចៀម នៅអស់កល្បជានិច្ចរៀងរាបតទៅ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០១៩ ( ឆ្នាំ២០១៩ )

« ថ្ងៃទី ៩–១៥ ខែ ធ្នូ ។ វិវរណៈ ១–១១ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ឆ្នាំ ២០១៩

អ្នកគង្វាលដ៏ល្អ ដោយ ដេល ផាសុន

ថ្ងៃទី ៩–១៥ ខែ ធ្នូ

វិវរណៈ ១–១១

« សិរីល្អ និងព្រះចេស្តា ដល់ …កូនចៀម នៅអស់កល្បជានិច្ចរៀងរាបតទៅ »

ការទទួលការបំផុសខាងវិញ្ញាណជួយអ្នកឲ្យស្គាល់ថា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធសព្វព្រះទ័យចង់បង្រៀនដល់អ្នក ។ ការកត់ត្រា និងការធ្វើតាមការបំផុសគំនិតទាំងនោះបង្ហាញថា អ្នកឲ្យតម្លៃវា ហើយមានបំណងប្រាថ្នាចង់ទទួលវាបន្ថែមទៀត ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក

អញ្ជើញឲ្យចែកចាយ

នៅពេលអ្នកចាប់ផ្ដើមការពិភាក្សាមួយអំពីវិវរណៈ វាអាចមានប្រយោជន៍ដើម្បីអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយផ្ទៃរឿងនានាដែលពួកគេបានរៀនអំពីគម្ពីរវិវរណៈអំឡុងការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន ឬជាមួយគ្រួសាររបស់ពួកគេ ។ អ្នកអាចរំឭកជាមួយគ្នានូវព័ត៌មានមួយចំនួនដែលបានផ្ដល់ឲ្យនៅ ក្នុង ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ឬអានរួមគ្នាចេញពីសេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយត្រង់ចំណុច « យ៉ូហាន » និង « វិវរណៈរបស់យ៉ូហាន » ។

បង្រៀនគោលលទ្ធិ

វិវរណៈ ១

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះរាជបុត្រាដែលមានព្រះជន្មរស់នៃព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់ ។

ដោយសារយ៉ូហានបានប្រើនិមិត្តរូប និងនិមិត្តសញ្ញានៅក្នុង វិវរណៈ ១ ដើម្បីពិពណ៌នាអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ និងសកម្មភាពរបស់ទ្រង់ ការសិក្សាជំពូកនេះគឺជាវិធីដ៏ល្អ មួយដើម្បីស្ថាបនាសេចក្ដីជំនឿថា ទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ ហើយថាទ្រង់ដឹកនាំសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ។ ប្រហែលជាសិស្សអាចសរសេរនៅលើក្ដារខៀននូវឃ្លាមួយចំនួនមកពី វិវរណៈ ១ ដែលដាក់បញ្ចូលនូវនិមិត្តរូប ឬនិមិត្តសញ្ញា ហើយចែកចាយអ្វីដែលឃ្លានីមួយៗបង្រៀនពួកគេអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ឧទាហរណ៍ តើពួកគេរៀនអ្វីខ្លះមកពីនិមិត្តសញ្ញាទាំងនេះអំពីរបៀបដែលព្រះគ្រីស្ទដឹកនាំសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់នៅសព្វថ្ងៃនេះ ? តើការពិពណ៌នារបស់យ៉ូហានអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះស្រដៀងគ្នានឹងការពិពណ៌នាមួយនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១១០:១–៤ តាមរបៀបណា?

វិវរណៈ ២–៣, ៧:១៣–១៧

យើងអាចយកឈ្នះឧបសគ្គនានាតាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

យើងប្រៀបដូចជាពួកបរិសុទ្ធដែលយ៉ូហានបានសរសេរយ៉ាងហោចណាស់តាមវិធីមួយ ៖ យើងជួបប្រទះទុក្ខវេទនា ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យស្វែងរក វិវរណៈ ២–៣ ហើយស្គាល់ការសាកល្បងដែលពួកបរិសុទ្ធនៅក្នុងជំនាន់របស់យ៉ូហានបានជួបប្រទះ ហើយជួយពួកគេឲ្យយល់ថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានត្រាស់ដឹងអំពីការសាកល្បង និងកម្លាំងរបស់សាខានីមួយ ៗ ។ ប្រហែលជាពួកគេអាចចែកចាយបទពិសោធន៍ដែលពួកគេមានអារម្មណ៍ថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានជ្រាបដឹងអំពីកាលៈទេសៈរបស់ពួកគេ ។ តើការប្រឹក្សាអ្វីខ្លះដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដល់ពួកបរិសុទ្ធទាំងនោះដែលវាក៏អាចជួយយើងឲ្យយកឈ្នះលើភាពស្មុគស្មាញផងដែរ ?
នៅក្នុងជំពូកដដែលនេះព្រះអម្ចាស់បានធ្វើការសន្យាដ៏បំផុសគំនិតដល់អស់អ្នកដែលយកឈ្នះការសាកល្បង ។ អ្នកអាចអញ្ជើញសិស្សឲ្យធ្វើការជាគូ ដើម្បីស្រាវជ្រាវនៅក្នុង វិវរណៈ ២–៣, ៧:១៣–១៧ ស្វែងរកការសន្យារបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ ប្រហែលជាពួកគេក៏អាចគូររូបភាពដើម្បីតំណាងឲ្យការសន្យាទាំងនេះមួយចំនួន បន្ទាប់មកចែកចាយអ្វីដែលពួកគេរកឃើញដល់សិស្សដទៃទៀត ។ តើការសន្យាទាំងនេះបំផុសគំនិតពួកគេឲ្យបន្តខិតខំយកឈ្នះលើការសាកល្បង និងភាពទន់ខ្សោយរបស់ពួកគេតាមរបៀបណា ?

វិវរណៈ ៥

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាអង្គតែមួយគត់ដែលអាចធ្វើឲ្យផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌អាចកើតឡើងបាន ។

តើឧបករណ៍សម្រាប់មេរៀនមួយនឹងជួយសិស្សរបស់អ្នកនូវនិមិត្តសញ្ញានៅក្នុង វិវរណៈ ៥ អំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះបើកក្រាំងដែលបានបិទត្រាដែរឬទេ ? អ្នកអាចយកស្កគ្រាប់ដែលដាក់នៅក្នុងប្រអប់មួយចាក់សោបិទជិតដើម្បីចែកចាយដល់សិស្ស ។ ពីមុនចាប់ផ្ដើមថ្នាក់ សូមឲ្យកូនសោទៅសិស្សម្នាក់ដោយសម្ងាត់ ។ សូមពិពណ៌នាទៅកាន់សិស្សអំពីអ្វីដែលមាននៅក្នុងប្រអប់នោះ ហើយអនុញ្ញាតឲ្យសិស្សបីបួននាក់ ព្យាយាមបើកប្រអប់នោះពីមុខសិស្សដែលមានកូនសោរដើម្បីចាក់បើកវា ។ បន្ទាប់មក សិស្សអាចប្រៀបធៀបឧបករណ៍សម្រាប់មេរៀននេះ ទៅនឹង វិវរណៈ ៥ ។ សំណួរដូចតទៅនេះអាចជួយបាន ៖ តើសេចក្ដីសង្គ្រោះនៃកូនចៅរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ប្រៀបបាននឹងប្រអប់ដែលបានចាក់សោជាប់ ឬក្រាំងដែលបានបិទត្រាជិតតាមរបៀបណា ? ហេតុអ្វីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាអង្គតែមួយគត់ដែលអាចបើកត្រាទាំងឡាយបាន ? ( សូមមើលពាក្យដកស្រង់នៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » ) ។ តើពរជ័យអ្វីខ្លះត្រូវពឹងផ្អែកទៅលើភាពស័ក្ដិសមរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដើម្បីបើកត្រាទាំងនោះ ? ( សូមមើល វិវរណៈ ៧:១៤–១៧ ) ។
ប្រៀបបាននឹងមនុស្សដែលសប្បាយរីករាយដែលបានលើកឡើងនៅក្នុង វិវរណៈ ៥ សព្វថ្ងៃនេះយើងក៏អាចបន្លឺសំឡេងរបស់យើងឡើង ដើម្បីសរសើរព្រះអង្គសង្គ្រោះ ជាអង្គដែលមានភាពស័ក្ដិសមដើម្បីប្រទានសេចក្ដីសង្គ្រោះដល់យើង ។ ប្រហែលជាសិស្សអាចច្រៀងរួមគ្នានូវទំនុកតម្កើងមួយចំនួនដែលពួកគេចូលចិត្តនៃការសរសើរចំពោះព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ឧទាហរណ៍ អ្នកអាចច្រៀងបទ « សរសើរដល់ព្រះដ៏ខ្ពស់ » ( ទំនុកតម្កើង ល.រ. ២៧ ) ហើយស្គាល់សេចក្ដីពិតដែលទំនុកតម្កើងនេះបង្រៀនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ តើបទពិសោធន៍អ្វីខ្លះដែលធ្លាប់បានជួយយើងឲ្យទទួលបានទីបន្ទាល់អំពីសេចក្ដីពិតទាំងនេះ ? តើយើងឃើញមានភាពស្រដៀងគ្នាអ្វីខ្លះរវាងសារលិខិតក្នុងទំនុកតម្កើងរបស់យើងនៃការសរសើរ និងការប្រកាសនៅក្នុង វិវរណៈ ៥:៩–១៤ ? តើយើងអាចប្រើទំនុកតម្កើងកាន់តែប្រសើរឡើងនៅឯគេហដ្ឋាន និងនៅព្រះវិហារដើម្បីថ្វាយបង្គំ ហើយសរសើរព្រះអម្ចាស់តាមរបៀបណា ?

វិវរណៈ ៧

ពីមុនការយាងមកជាលើកទីពីរ ព្រះអម្ចាស់នឹងប្រមូលពួកសុចរិត ហើយរៀបចំពួកគេឲ្យរស់នៅជាមួយនឹងទ្រង់ ។

វិវរណៈ ៧ ពិពណ៌នាអំពីព្រឹត្តិការណ៍នៃ « ត្រាទាំងប្រាំពីរ » ដែលត្រាមួយចំនួនតំណាងឲ្យជំនាន់របស់យើង ។ វាក៏ឆ្លើយនឹងសំណួរនៅចុងបញ្ចប់នៃជំពូក ៦ផងដែរ ៖ « ថ្ងៃដ៏អស្ចារ្យនៃការក្រោធខឹងរបស់ទ្រង់មកដល់ ហើយតើនរណាអាចឈរបាន ? » ( ខទី ១៧ ) ។ ប្រហែលជាសិស្សអាចរកមើលចម្លើយចំពោះសំណួរនេះនៅក្នុង ជំពូក ៧ ។ នេះគឺជាសំណួរមួយចំនួនទៀតដែលពួកគេអាចពិភាក្សាគ្នាបាន ៖ ហេតុអ្វីព្រះអម្ចាស់បានពន្យារពេលការបំផ្លិចបំផ្លាញនៃផែនដីសម្រាប់គ្រាមួយ ? តើពិធីបរិសុទ្ធ និងសេចក្តីសញ្ញា « ភ្ជាប់ [ យើង ] ទុកចាំថ្ងៃណាមួយក្នុងកាលសេចក្ដីក្រោធនៃព្រះអម្ចាស់នឹងចាក់មកលើ » តាមរបៀបណា ? ( គ. និង ស. ១:៩ ) ។ តើកិច្ចការរបស់យើងមានអ្វីខ្លះក្នុងការរៀបចំពិភពលោកនេះសម្រាប់ការយាងមកជាលើកទីពីរ? គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១:៤–២៣, ៧៧:៨–១១ អាចផ្ដល់ការយល់ដឹងបន្ថែមទៀត ។

វិវរណៈ ១–១១

ការនិមិត្តរបស់យ៉ូហានបង្រៀនអំពីរបៀបដែលព្រះវរបិតាសួគ៌សង្គ្រោះបុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ ។

សិស្សមួយចំនួនអាចរកឃើញថាគម្ពីរវិវរណៈពិបាកយល់ ។ វាអាចមានប្រយោជន៍ ប្រសិនបើពួកគេពិចារណាការសរសេររបស់យ៉ូហាននៅក្នុងបរិបទនៃផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ដើម្បីឲ្យបុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់បានភាពតម្កើងឡើង ។ នៅពេលសិស្សអាន វិវរណៈ ១–១១ នៅឯគេហដ្ឋាន ពួកគេអាចរកឃើញសេចក្ដីពិតដែលបានជួយពួកគេឲ្យយល់អំពីផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌សម្រាប់បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់( សូមមើល គម្រោងមេរៀនសម្រាប់សប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុង ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ) ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យចែកចាយនូវអ្វីដែលពួកគេបានរកឃើញ ។ ពួកគេក៏អាចរកឃើញថាវាមានប្រយោជន៍ដើម្បីរំឭកវគ្គ « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » ដែលមានចំណងជើងថា « បទគម្ពីរអំពីផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ » ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យបន្តរកមើលបទគម្ពីរដែលបង្រៀនសេចក្ដីពិតអំពីផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ នៅពេលពួកគេអានវិវរណៈដែលនៅសេសសល់ ហើយផ្ដល់ឱកាសមួយឲ្យពួកគេនៅមេរៀនខាងមុខដើម្បីចែកចាយអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។

លើកទឹកចិត្តឲ្យមានការរៀនសូត្រនៅឯគេហដ្ឋាន

សូមឲ្យសិស្សគិតអំពីទម្លាប់បុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ដែលពួកគេចូលចិត្ត ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យរំឭក គម្រោងមេរៀនសម្រាប់សប្ដាហ៍ក្រោយ សម្រាប់គំនិតនានាស្ដីពីរបៀបដែលពួកគេអាចផ្ដោតការសាទររបស់ពួកគេលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ

វិវរណៈ ១–១១

បទគម្ពីរអំពីផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ។

មានតែព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមួយអង្គគត់ដែលអាចធួនសម្រាប់យើងបាន ។

ដោយពិពណ៌នាអំពីព្រឹត្តិការណ៍នៅក្នុងជីវិតមុនឆាកជីវិតនេះ អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន បានបង្រៀនថា

« ព្រះគ្រីស្ទបានស្ម័គ្រព្រះទ័យគោរពដល់សិទ្ធិជ្រើសរើសខាងសីលធម៌របស់មនុស្សលោកគ្រប់រូប ទោះជាទ្រង់បានធួនសម្រាប់អំពើបាបរបស់ពួកគេក្ដី ។ នៅក្នុងដំណើរការនេះ ទ្រង់នឹងត្រឡប់ទៅព្រះវរបិតាដោយមានសិរីល្អទាំងអស់ដោយសារតែសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ប្រោសលោះនេះឯង ។

« ដង្វាយធួនដ៏គ្មានទីបញ្ចប់នេះរបស់ព្រះគ្រីស្ទគឺអាចកើតឡើងបាន ដោយសារ (១) ទ្រង់គឺជាអង្គតែមួយដែលគ្មានអំពើបាបដែលរស់នៅលើផែនដី ហេតុដូច្នេះហើយទ្រង់មិនបានរងនូវការស្លាប់ខាងវិញ្ញាណដែលកើតឡើងដោយសារអំពើបាប (២) ទ្រង់គឺជាបុត្រស្ងួនភ្ងាតែមួយអង្គគត់របស់ព្រះវរបិតា ដូច្នេះហើយទ្រង់បានមាននូវលក្ខណៈជាព្រះដែលបានប្រទានអំណាចចំពោះទ្រង់យកឈ្នះលើការស្លាប់ខាងរូបកាយ និង (៣) ជាក់ស្តែង ទ្រង់គឺជាអង្គដែលមានភាពរាបសាគ្រប់គ្រាន់ ហើយមានព្រះទ័យយល់ព្រមនៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សានៅជីវិតមុនផែនដី ដើម្បីតែងតាំងទុកជាមុនសម្រាប់ការបម្រើនេះ » ( « The Atonement of Jesus Christ » Ensign ឬ Liahona ខែ មីនា ឆ្នាំ២០០៨ ទំព័រ ៣៥ )

ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង

សូមប្រើបទគម្ពីរ និង ពាក្យសម្ដីនៃព្យាការីថ្ងៃចុងក្រោយ ។ « ព្រះអម្ចាស់បានបង្គាប់យើងឲ្យ ‹ បង្រៀនគ្នាទៅវិញទៅមកនូវគោលលទ្ធិនៃនគរ › ( គ. និង ស. ៨៨:៧៧ ) ហើយប្រើបទគម្ពីរដើម្បី ‹ បង្រៀនអំពីគោលការណ៍នៃដំណឹងល្អ [ របស់ទ្រង់ ] › ( គ. និង ស. ៤២:១២ ) ។ បទគម្ពីរ និងពាក្យសម្ដីរបស់ពួកព្យាការី និងពួកសាវកថ្ងៃចុងក្រោយគឺជាប្រភពនៃសេចក្ដីពិតដែលយើងបង្រៀន » ( ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្រ្គោះ ទំព័រ២១ ) ។